خانواده برتر

سلام آقای نجفی واقعاازشماممنونم، بله من سخنرانی های دکترفرهنگ روکامل گوش دادم ولی متاسفانه همونطورکه گفتم نامزدم رونمیبینم که بخایم بیرون بریم وغافلگیرش کنم!خیلی توضیحاتتون مفید بود وواقعا اگه یه پست جدا درخصوص این دوران هم برای آشنایی بیشتر بقیه گذاشته بشه بسیار کارگشا است!آخه احساس میکنم دوران نامزدی قبل عقد دائم در خیلی ازخانواده ها وفرهنگ ها جا افتاده نیست!و مثلا افرادی روکه متاهلن وبنده میخواستم ازتجربیاتشون استفاده کنم اصلا این دوران رونداشتن !ازطرفی در سایت هاومنابع معتبر ازکم وکیف این دران اطلاعاتی ندادند!ازشما تقاضادارم که درمورده این دوران در هردوحالت باصیغه وبدون صیغه محرمیت شرایط عاطفی پوششی روابط جنسی ومعاشقه رفت وآمد و...بررسی کنید من انشاالله چندماه  دیگه عقد دائم میکنم امیدوارم شمالطف کنیدوزودتراین پست گذاشته بشه درغیراینصورت انشاالله برای سایردوستان مفیدواقع خواهدشد.

سلام اقای نجفی

اگر فرزندان محتاج باشند، بر والدین واجبه که تامینشون کنن حالا چه مستقل باشن چ نباشن

سلام
راجب مورد 3 دربیان آقای نجفی که مربوط به نوسان احساسات در نامزدیه یک مطلبی رو یادآوری کنم از" جان گری"و اونم راجع به" نوسانات احساسات بعد از ازدواج " هستش

که زوج رابطه خوب و خوشی رو باهم دارن ولی گاهی وقتا پیش میاد که در اوووج شادی و روابط عاشقانه ؛یهویی زن یا مرد از همسر ؛بدش میاد ..
اصلا خودشم تعجب میکنه که با وجود علاقه شدید چرا یهویی از فلان حرف همسر ناراحت شد ؟!...
یا چرا امروز نسبت به همسرش بی هیچ دلیلی بی اعتماد شد؟!

مثلا در روزای قبل اگه همسرش تذکری میداد با جون ودل پذیرا بود ولی امروز بصورت غیرقابل انتظاری  از همون تذکر به اندازه ی یک سرکوب و سرزنش و انتقاد وبی اعتمادی افراطی بدش میاد! و دوست داره بدتر با همسرش لج کنه ...

بیشتر زوجا در این مقطع زمانی با یه جورایی شک و تردید راجب ازدواج وانتخاب همسرشون مواجه میشن و حس میکنن انتخاب غلطی داشتن که اینجا داره خودش رو نشون میده و از همسرشون دلگیرمیشن! و یک نکته منفی در ارتباط عاشقانشون محسوب میکنن!

اما قضیه کاملا برعکسه ! چون این ناراحتیا موقعی اتفاق میفته که درست زمان شادی و روابط عاشقانه زوجین و سرمستی آنها از عشق واحساس امنیت خاطرشونه!

 این احساسات  نتیجه ی دلخوری ؛ ناراحتی؛ احساس غم وناامیدی ویا ترس واضطراب ما در گذشته هستن که برامون جزئی بوده وسرکوب کردیم اما در این زمان که قطره قطره تبدیل به دریاوسیلی مواج از احساسات منفی و منفور  شدن به ما یادآوری میشن تا الان که از عشق سرشاریم؛ الان که احساس امنیت خاطر میکنیم با مهرو محبت در نظرمون کم وکمتر بیان ومحدود بشن ودر آخر از دل بیرون برن واسه همیشه...


کسانی که در این مواقع به دعوا ولجاجت با همسرشون میپردازن هرگز نمیتونن به احساسات سرکوب شدشون التیام ببخشن ودر نتیجه بازم سرکوب میمونن تا در زمان دیگری بروز پیدا کنن...

ولی بهترین راه اینه که راجب  اون احساس های بد گذشته با همسر صحبت کنیم و بهش بگیم که دلیل دلخوری من به زمان گذشته برمیگرده و من در حال حاضر کاملا از بودن با تو شاد وراضی هستم...
برای مثال مردی به طور غیرمنتظره ای از زنش متنفر میشه بطوریکه تا چند لحظه پیش هیچ مشکلی نبود وسر هیچ مسئله ای با هم بحثی نداشتن و چه بسا لحظات شادی رو در تفریح و سفر باهم گذروندن..
مرد با خودش فکر کنه وببینه در گذشته کدام احساسش سرکوب شده .. شاید یادش بیاد در کودکی؛ هنگام گردش وسفری خانوادگی ؛ بین پدر و مادرش بحث وجدالی صورت گرفته و مادر به اشتباه پدر رو متهم به بی مسئولیتی کرده و از همون موقع یک احساس بد در مورد جنس زن در این فرد ایجاد شده که الان بروز پیدا کرده وخوستار التیامه ! باید بشینه راجبش صحبت کنه و یا نامه ای محبت آمیز در جهت رفع احساسات منفی به همسرش بنویسه. ممکنه در حین نوشتن نامه؛ باز همون احساسات منفی یادش بیاد( مشاجره پدر ومادرش) پس ادامه نوشتن نامه  رو از سر بگیره و بخشی رو هم در خطاب به پدر ومادرش بنویسه ودر آخر برای همسرش علت اصلی ناراحتی و غم و بی اعتمادیش یا ... رو بیان کنه


مثال دیگه در مورد زن خانواده که ممکنه در طول مدتها از شوهرش این خواسته رو داشته که خونه شون رو عوض کنن و به جا و منطقه ی دیگری منتقل بشن ...پس از یکی دوسال یک روز مرد با خوشحالی ممکنه این خبر وبه همسرش بده که خونه جدیدی در منطقه ی مورد علاقه همیشگیش پیدا کرده و انتظار مرد اینه که همسرش به وجد بیاد از شادی وهیجان؛ ولی زن کاملا بی تفاوت میگه "خوب که چی حالا؟!" و حتی ممکنه زن از درون از شنیدن این خبر متنفر هم باشه....
باز هم برمیگرده به گذشته ..زن باید با همسرش صادقانه دلیل ناراحتیشو بگه و بیان کنه که از حرکت الانت وخوش خبریت؛ خیلی هم خوشحالم و قدر دان زحماتتم اما این حس واحساس ناراحتی من به گذشته برمیگرده که آزار واذیت همسایه ها و دوری راه خونه تا مدرسه بچه ها و چه وچه برام تداعی میشه...

در صورتیکه زن یا مرد از احساس درونی و قلبی هم آگاه بشن ؛خیلی راحت تر میتونن همدیگه رو درک کنن و برای التیام احساسات سرکوب شدشون به همدیگه کمک برسونن. واز طرفی از سوتفاهم هم راحت بشن

این مطلب رو گفتم تا اگر خداینکرده در حال حاضر؛ در زندگی زوجی این موج احساسات منفی پیدا شده ؛ با خوندن ویادآوریش تلاش کنن که با صبوریشون نذارن زود ناامید شن ؛ از بخت شون گله وشکایت نکنن و مهمتر اینکه با همسرشون وارد بحث و مجادله ؛ قضاوت ناعادلانه و یا خدای نکرده بی احترامی نشن تا بتونن بقیه مسیر زندگیشونشون رو  روشن تر ؛ آرام تر و با صبروعشق وزیبایی هر چه بیشتر طی کنن ان شاالله

سلاااام الی خانوم.ببین ازگذشته ای که یهویی موجی از احساسات منفیش میاد تو خاطرمون ؛
صرفا " خود دوران کودکــیش " منظورم نیست.

 مثل همین مثالی که زدم راجع به خرید خونه که این احساسات برای زن بروز کرد ..ربطی به کودکیش نداشت ! و برمیگشت به یکی دو سال پیشش ...
ولی میگم ممکنه هم بعضــا ریشه در کودکی شون داشته باشه مثلا مثال اون آقا که زدم.

منم عقیده دارم که نوسان احساسات در نامزدی و ازدواج کاملا دو مقوله متفاوت و جدا از همن که در نامزدی که عقل بیشتر باید حاکم باشه وقتی نوسانی احساس شد به مراتب خب اهمیتش بیشتره چون فرد داره به شناخت میرسه ولی خواستم با بیانش تفاوتش مشخص تر بشه  (هرچند که اسماشون مثل همه تو کتابا وممکنه فردی این دو نوسان رو با هم اشتباه بگیره مثلا عکس العملی که باید در دوران نامزدی داشته بود در دوران ازدواجشم پیاده کنه یا بالعکس)
ولی در کل آدم اگه از هیچیم سردرنیاره ولی فقط صبر خوش خلقی احترام گذشت و قضاوت ناعادلانه نکردن ویاد بگیره وبهش عمل کنه ؛ راحت میتونه مشکلات اینچنینی رو توزندگیش پس بزنه مثل همین پدربزرگ مادربزرگامون که بی سواد بودن ولی بااخلاق ، سعی کردن رو اخلاقشون کار کنن , بهترین ومثال زدنی ترین زندگیارو هم داشتن