سلام دوستان
میخوام از دردی بگم که درمون نداره و داره منو خفه میکنه . دختری هستم بالای سی سنمه
از نظر زیبایی اغلب اطرافیانم ازم تعریف میکنن . معتقد و پایبند به دینم هستم . از بچگی چشمام ضعیف بودن و همیشه از همبازیا و همکلاسیام متلک میشنیدم که تو موش کوری و ... ، با عقده عینکی بودن بزرگ شدم .
خدا رو شکر عینک نتونست مانع تحصیلم بشه و میخوام واسه دکتری بخونم . با وجود همه سختیا به خوش اخلاق بودن و بذله گویی بین دوستام و اقوام معروفم . تا اینکه خواستگار برام اومد چند سال پیش و بخاطر عینکم و اینکه من زن عینکی نمیخوام منصرف شد .
بعد اون تصمیم گرفتم عمل کنم و از شر عینک خلاص بشم و خواستگارامو به امید اینکه عینکو کنار میذارم اجازه میدادم بیان خونه و با وجود اینکه نمره چشمام بالاست هیچ کدوم بروم نیاوردن و حتی مایل بودن که وصلت سر بگیره اما چون ملاکای منو نداشتن برای ازدواج قبول نکردم .
بالاخره روز موعود رسید و متاسفانه پزشک جراح من گفت که میتونم عمل کنم ولی باز باید عینک بزنم مدام ولی با نمره پایین تر . یعنی باید عوارض عملو به جون بخرم و بازم عینکی باشم و بدون عینک تو تشخیص چهره آدما از دور مشکل داشته باشم .
دچار افسردگی شدم طوری که دیگه اصلا به ازدواج فکر نمیکنم و خودمو یه آدم ناقص میدونم
به کاشت لنز هم فکر کردم که اونم برام نه از نظر مالی و نه پزشکی میسر نیست .
به نظر شما یه پسر چرا باید با دختری مثل من ازدواج کنه ؟
اگه اولش که داغه وضعیت منو قبول کنه بعد از ازدواج پشیمون بشه چی؟
ممنون از همگی
میخوام از دردی بگم که درمون نداره و داره منو خفه میکنه . دختری هستم بالای سی سنمه
از نظر زیبایی اغلب اطرافیانم ازم تعریف میکنن . معتقد و پایبند به دینم هستم . از بچگی چشمام ضعیف بودن و همیشه از همبازیا و همکلاسیام متلک میشنیدم که تو موش کوری و ... ، با عقده عینکی بودن بزرگ شدم .
خدا رو شکر عینک نتونست مانع تحصیلم بشه و میخوام واسه دکتری بخونم . با وجود همه سختیا به خوش اخلاق بودن و بذله گویی بین دوستام و اقوام معروفم . تا اینکه خواستگار برام اومد چند سال پیش و بخاطر عینکم و اینکه من زن عینکی نمیخوام منصرف شد .
بعد اون تصمیم گرفتم عمل کنم و از شر عینک خلاص بشم و خواستگارامو به امید اینکه عینکو کنار میذارم اجازه میدادم بیان خونه و با وجود اینکه نمره چشمام بالاست هیچ کدوم بروم نیاوردن و حتی مایل بودن که وصلت سر بگیره اما چون ملاکای منو نداشتن برای ازدواج قبول نکردم .
بالاخره روز موعود رسید و متاسفانه پزشک جراح من گفت که میتونم عمل کنم ولی باز باید عینک بزنم مدام ولی با نمره پایین تر . یعنی باید عوارض عملو به جون بخرم و بازم عینکی باشم و بدون عینک تو تشخیص چهره آدما از دور مشکل داشته باشم .
دچار افسردگی شدم طوری که دیگه اصلا به ازدواج فکر نمیکنم و خودمو یه آدم ناقص میدونم
به کاشت لنز هم فکر کردم که اونم برام نه از نظر مالی و نه پزشکی میسر نیست .
به نظر شما یه پسر چرا باید با دختری مثل من ازدواج کنه ؟
اگه اولش که داغه وضعیت منو قبول کنه بعد از ازدواج پشیمون بشه چی؟
ممنون از همگی
چرا میل به آرایش و جراحی زیبایی در بین بعضی ها زیاد شده؟
اهمیت زیبایی ظاهری برای آقایان در ازدواج
دو سوال در مورد دوام زیبایی ظاهری خانم ها
دادن اعتماد به نفس به دختران خردسال در مورد زیبایی ظاهری
چرا خدا به یه عده اینقدر جذابیت ظاهری میده و به یه عده نه؟
فریب زیبایی ظاهری و پول طرف رو نخورید
کسی رو به خاطر ویژگی ظاهریش تمسخر نکنید
موندم تو عدالت خداوند در تقسیم زیبایی بین بنده هاش
دوست دارم همه وجودم رو جراحی زیبایی کنم
واقعا زیبایی انقدر زود از چشم یه مرد میفته؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۸۵۹۵ بازدید توسط ۱۳۰۳۳ نفر
- شنبه ۲۴ اسفند ۹۸ - ۱۷:۱۰
