خانواده برتر

ایشالا طعم خوشبختی رو حس کنی حالا با کیش مهم نیست

اما

مواظب باش از ترس اولی تو چاه دومی نیفتی

زن داییم تعریف میکرد یکی از دوستاش شوهرش خیییلی جدی و خشک بود وفقط به کارش اهمیت میداد زنه کمبود محبت میگیره و طلاق

تو ازدواج دوم زن یه مرد عاشق پیشه و احساساتی میشه که رسما بی عار بود

از صبح تا شب براش شعر میگفتو قربون صدقش میرفت اما سر کار نمیرفت

زنه هم سر کار میرفتو خرجشو میداد هم کارای خونه رو میکرد مرده هم شب شعروو

پس یادت نره همه ابعادشو در نظر بگیری

زن نمی دانست که چه بکند؛ خلق و خوی شوهرش از این رو به آن رو شده بود قبل از این می گفت و می خندید، داخل خانه با بچه ها خوش و بش می کرد اما چه اتفاقی افتاده بود که چند ماهی با کوچکترین مسئله عصبانی می شود و سر دیگران داد و فریاد می کند؟

آن مرد مهربان و بذله گو الآن به آدمی ترسناک و عصبی مزاج تبدیل شده است. زن هر چه که به ذهنش می رسید و هر راهی را که می دانست رفت اما دریغ از اینکه چیزی عوض شود.
 
روزی به ذهنش رسید به نزد راهبی که در کوهستان زندگی می کند برود تا معجونی بگیرد و به خورد شوهرش دهد، شاید چاره ای شود ! از اینرو بود که زن راه سخت و دشوار کوهستان را پیش گرفت و بعد از ساعتها عبور از مسیرهای سخت، خود را به کلبه ی راهب رساند، قصه ی خودش را به او گفت و در انتظار نشست که ببیند چه معجونی را برایش می سازد.

راهب نگاهی به زن کرد و گفت: چاره ی کار تو در یک تار مو از سبیل ببر کوهستان است. ببر کوهستان؟ آن حیوان وحشی؟راهب در پاسخ گفت: بله هر وقت تار مویی از سبیل ببر کوهستان را آوردی چیزی برایت می سازم که شوهرت را درمان کند و زن در حالتی از امید و یاس به خانه برگشت.
 

نیمه شب از خواب برخاست. غذایی را که آماده کرده بود، برداشت و روانه ی کوهستان شد آن شب خود را به نزدیکی غاری رساند که ببر در آن زندگی می کرد از شدت ترس بدنش می لرزید اما مقاومت کرد. آن شب ببر بیرون نیامد. چندین شب دیگر این عمل را تکرار کرد هر شب چند گام به غار نزدیکتر می شد تا آنکه یک شب ببر وحشی کوهستان غرش کنان از غار بیرون آمد اما فقط ایستاد و به اطراف نگاهی کرد. باز هم زن شبهای متوالی رفت و رفت. هر شبی که می گذشت آن ببر و زن چند گام به هم نزدیکتر می شدند.

این مسئله چهار ماه طول کشید تا اینکه در یکی از آن شبها، ببر که دیگر خیلی نزدیک شده بود و بوی غذا به مشامش می خورد، آرام آرام نزدیکتر شد و شروع به غذا خوردن کرد. زن خیلی خوشحال شد. چندین ماه دیگر اینگونه گذشت.

طوری شده بود که ببر بر سر راه می ایستاد و منتظر آن زن می ماند زن نیز هر گاه به ببر می رسید در حالی که سر او را نوازش می کرد به ملایمت به او غذا می داد، هیچ سرزنش و ملامتی در کار نبود هیچ عیب جویی، ترس و وحشتی در میان نبود و هر شب آن زن با طی راه سخت و دشوار کوهستان برای ببر غذا می برد و در حالی که سر او را در دامن خود می گذاشت، دست نوازش بر مویش می کشید چند ماه دیگر نیز اینگونه گذشت تا آنکه شبی زن به ملایمت تار مویی از سبیل ببر کند و روانه ی خانه اش شد.

صبح که شد، شادمان به کوهستان نزد آن راهب رفت تار موی سبیل ببر را مقابل او گذاشت و در انتظار نشست. فکر می کنید آن راهب چه کرد؟ نگاهی به اطرافش کرد و آن تار مو را به داخل آتشی انداخت که در کنارش شعله ور بود.

زن، هاج و واج نگاهی کرد در حالی که چشمانش داشت از حدقه بیرون می زد ماند که چه بگوید. راهب با خونسردی رو به زن کرد و گفت: ”مرد تو از آن ببر کوهستان، بدتر نیست، توئی که توانستی با صبر و حوصله، عشق و محبت خودت را نثار حیوان کوهستان کنی و آن ببر را رام خودت سازی،

بله میتونی طلاق بگیری اما خدا وعده داده زنی که با کج خلقیهای همسرش سازش میکنه رو با آسیه محشور میکنه..این زندگی دو روزست چه بسا ی مرد دیگه عیوبی بزرگتر از همسرت داشته باشه! خوبیهاشو ببین و برای خودت بزرگنمایی کن .. بدقلقی هاشو بذار پای اینکه از جای دیگه دلش پر بوده و دنبال بهونه ای برای تخلیه خودش میگشته به دیوار کوتاه تو پناه برده!!

محبتهای کوچولوی ی همچین مرد کج خلقی حتما بیشتر میچسبه!مگه نه؟!

مطمئنا دوسش داشتی که باهاش ازدواج کردی پس اگه باهات کمی بد شد صبوری کن.. اگه مرد هرزه ای نیست قدرشو بدون و بذار توی مشکلاتش فقط به تو پناه بیاره.. شایدم جایی حس کرده غرورش پیشت زیرسوال رفته.. حس کرده تحقیر شده که سعی میکنه کوچیکت کنه.. باهاش بگو مگو نکن و توی بحثها فقط سکوت یا حتی گریه کن تا خودش پشیمون بشه.. هرچی بیشتر به مرداگی و غرورش احترام بذاری و ضعف زنانه از خودت نشون بدی بیشتر به دلش تسلط خواهی داشت..زن مطیع فرمانروای قلب شوهرشه.. فقط زن باش ..

الهی همیشه آشتی باشید

فعلا فکر طلاقو از سرت بیرون کن

خانوم عزیز بشین یه کم فکر کن. ببین تو چیکار میکنی که اون اینقدر عصبانی میشه! حالا خودمونیم حتما تو هم یه چیزی گفتی که اونم اینطوری داغ شده دیگه!

مثلا یه نفرو میشناسم. وقتایی که با شوهرش بحثشون میشه یک جمله میگه که بنظر خودش اصلا حرف بدی نزده ولی واقعا همون یه جمله شاید واسه یه مرد خیلی گرون تموم بشه. اونجاست که یهو شوهره واسه اینکه از خودش دفاع کنه اونم توهین میکنه و باز توهین وو توهین و باز هم توهین و قهر و  ...

میخوام اینو بگم. شاه کلید مشکل شما در این مرحله سکوته. در وهله اول هر وقت اشتباهی کردی ساکت شو. بعد ها اگه تونستی یه دو کلوم هم برای تلطیف فضا بگو. مثلا شما حوله بچه رو گذاشتی رو اوپن خب شوهرتم که دکتره و این دکترا خیلی حساسن رو تمیزی , چون از بیماری ها و میکروب و ویروس و این چیزا بیشتر سر در میارن. اینجا شما اشتباه کردی دیگه. قبول کن. البته حقت نبود که بهت این حرفای واقعا غیر قابل تحمل رو بگه. اما یا اعصابش خورد بوده و یا شما یه چیزی گفتی. نمیدونم :)))

خلاصه اینکه زود تسلیم نشو. بقول بچه ها زندگی همینه. فکر کن مثلا شوهرت خوش اخلاق بود! اصلا نمیشد. چون عسر و یسر با هم هستن توی زندگی.

خب تو هم توی اون تیکه از پازل دنیایی که این مشکل وجود داره. هرکسی به نوعی مشکل داره. توی همون چادر توی بیابون هم اگه با یه فرد خوش اخلاق اگه بودی حتما یه مشکل دیگه ای داشتید. شک نکن.

اوف...چقدر حرف زدم دستم خسته شد!

یکی از زن های همسایه ، شوهرش خیلی بداخلاق بود حتی با مادر و خواهرا خودش.
این دختره بدبخت همش کوتاه میومد. ، گاهی شوهرش بهش جلوی جمع می گفت این چه غذاییه پختی ؟ اما دختره در کمال تعجب می گفت ببخشید عزیزم اگه دوست نداری!!  باز شوهره می زد تو ذقش ولی دختره کلمه عزیزم و لبخند را از خودش جدا نمی کرد.

یا مثلا دختره تعریف می کرد که شبا شوهرش اعصابش خورد بود و وقتی می رفتم بهش چایی بدم پرخاش گری می کرد ولی من از کوره در نمی رفتم و پیشش می نشستم و نازشا می کشیدم هر چی هم می گفت برو کنار حوصلتا ندارم من عمدا با سیاست زنانه خودم می گفتم آخه تو مرد منی و من بدون تو می میرم و . . .

خلاصه دختر همسایمون خیلی سیاست زنانش قوی بود اینقدر غرورشا شکست و اینقدر کوتاه اومد ( گرچه ۶ ماه طول کشید و بدبخت تو این شش ماه عذاب کشید ) اما باور کنید این مرد بدخلق چنان به این دختر وابسته شده که حتی یه روز زنش سرماخورده بود ، مرده بدبخت از مسافرت اومد تا پیش زنش باشه فقط به خاطر یک سرماخورده گی.
دختر همسایمون تعریف می کنه که همسرم چنان به من وابسته شده که اگه فقط یک روز پیشش نباشم عین ببر وحشی می شه و با تمام وجودش وابسطه من شده و دیگه کاری نمی تونه بکنه به طوری که هنوز که هنوزه با مادرش و خواهراش بدخلقه اما با من نه.

از دختر همسایمون پرسیدم راز این تغییر که معجزه شده چیه ؟ گفت لبخند و کلمه عزیزم همین !!!!

گفتم همین؟ گفت باور کن
البته گفت نه یک بار و دوبار بلکه کار هر روزم بود توی این شش ماه و همش منا خورد می کرد و . . . اما من این داروی لبخند و لفظ عزیزم را کنار نذاشتم ، حتی گاها مادرم و خواهرام می گفتن چقدر می ذاری شوهرت تو را خوار کنه ؟ اما من گوش نمی کردم.

آخرش دختر همسایمون  یک جمله قشنگی گفت که توی دفترم نوشتم :

گفت :

هر مردی هر چقدر هم که کشتی سخت و خشنی باشه اما اگر همسرش دریای محبت طوفانی و مواجی درست کنه این کشتی هر چقدر هم که مقاوم و سخت باشه تاب تحمل دریای محبت مواج را نداره و حتما این کشتی تسلیم دریای مواج خواهد شد. وغرق در این محبت می شود. بدون شک ، چون این یک قاعده کلی هست.

خلاصه این تجربه اول من بود که نوشتم.

کلا یک سری نکات را خلاصه وار می گم :

۱) فقط مرد شما نیست که بدخلقی می کنه ، همه مردا همین هستند ( کمتر یا بیشتر ) بلکه تو اگر زن سیاست مداری باشی باید با محبت فراوان اونا وابسطه به خودت بکنی.

۲) هر نیش زبانی که به شوهرت بزنی یا هر بدخلقی یا هر حاظر جوابی عین میخ توی دیوار می مونه که ولو از دلش دربیاری ولی جای میخ توی دیوار خواهد ماند. پس تا میخ نزدی به عواقبش فکر کن.

۳) دخترایی که حاظر نیستند غرورشونا پیش شوهرشون بشکنن و یا کوتاه بیان یه سوال دارم ازشون :  اینکه جلوی همسرت کوتاه نیایی قشنگتره یا اینکه بعد از یک مدتی عین آهو تو دل تو اسیر بشه ؟

۴) باور کنید! باور کنید که شوهر مثل پدر یا برادر نیست، رفتارهای بچه گانه و لوس بازی های تو خونه را نمی شه تو خونه شوهر درآورد زیرا زندگی مثل بمب از هم می پاشه. شوهر تو عاشق تو شده که اومده سراغت پس قطعا باید با رفتاری متفاوت از پدر و برادرت باهاش رفتار کنی.

نتیجه آخر :

مرد های خونه بیش از هرچیزی به اخلاق زنشون حساس هستند. هرچی زن خوش خلق تر و خوش رفتار تر و عاشقانه تر ، همان قدر هم شوهرش تسلیم و  وابسطه تر.

علی من گاها با من بد حرف می زد و حتی گاها فشار کاریش جوری بود که سرم داد کشیده اما هیچ وقت باهاش بد حرف نزدم و حتی شده خودما کوچیک کنم اما از کارم پشیمون نیستم چون علی من جوری تو دل من اسیر شده که هیچ وقت حتی منا زینب صدا نمی کنه و همش می گه ( زینب عزیزم ) حاظرم قسم بخورم جوری وابسطه شده به من که اگه بهش بگم بمیر می میره  جدی می گم.
علی من این طوری نبود ، این من بودم که با محبت و ناز اینجوری تربیتش کردم.