از خانم‌ها سؤال میشه اگر قرار باشه شما همکار زنی برای شوهرتون انتخاب کنید کدام را انتخاب می کنید⁉️
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کلیپ (۶۷ مطلب مشابه) فرهنگ سازی (۱۰۵ مطلب مشابه) حجاب (۹۲ مطلب مشابه) مسائل خانم های مخالف حجاب کامل (۷ مطلب مشابه)
از خانم‌ها سؤال میشه اگر قرار باشه شما همکار زنی برای شوهرتون انتخاب کنید کدام را انتخاب می کنید⁉️
با سلام خدمت همه برادران و خواهران محترم جامعه ام
این متنی که خدمت تون می نویسم که مخاطب اصلیش خواهران عزیز هستن، البته که شاید خیلی‌ها دغدغه چنین موضوعی رو داشته باشن، و ابنکه یک نظر شخصی و واقعاً فشار بسیار بالایی آورده به بنده!
موضوع بحث در مورد حجاب زنان جامعه امروزی هست، اصلاً نیومدم بگم حجاب بذارید حتماً و فلان و بهمان... یه اعتراض نمیدونم چی بگم یه دردی که ما پسرها داریم و شما خانم‌ها خیلی می تونید توی این مسئله کمک بسیار زیاد بکنید.
و اون هم بحث پوشیدن لباس و مانتو های چسبان و بدن نما و بدترین شون جلو باز هست. بنده به عنوان یک برادر خدمت تون عرض میکنم اگر بدونید وقتی یک مرد چنین صحنه‌ای رو ببینه (لطفاً نگید نگاه نکنید..طرف داره راه میره باید جلوش رو نگاه کنه یا نه!!) یک دفعه (مخصوصاً مجرد) چنان فشاری به اعصاب و روان طرف میاد که اصلاً غیر قابل درک هست برای شما خانم‌ها...خواهش میکنم این طوری لباس نپوشید تمنا میکنم.
سلام وقت بخیر
چون فکر میکنم درصد بالایی از کاربران اینجا افراد مذهبی و معتقدی هستند سوالم رو اینجا مطرح میکنم ممنون میشم روشنم کنید.
چرا اخیراً به اسم امر به معروف و نهی از منکر عده ای به اسم مذهب به خودشون اجازه میدن هر توهینی به آدم بکنن.
من اصلاً به حجاب اعتقادی ندارم، مسلمانم، کشورم رو خیلی دوست دارم ولی هر چی مطالعه کردم و دوستان مذهبیم برام دلیل آوردن نتونستم قبولش کنم، امّا چون جزء قانونه رعایت میکنم و نه به خاطر مزاحمت مردان که به خاطر مزاحمت خانوم های امر به معروف کن، چادر هم سرم میکنم گاهی اوقات.
راستش تا تقریباً پارسال فکر میکردم محترمانه و با دلیل خانوم های بد حجاب رو ارشاد می کنن، تا اینکه تو یه شرایطی بهم توهین کردن که واقعاً گریه م گرفت، چادر سرم بود، مقنعه ام به خاطر شلوغی عقب کشیده شده بود و موهام بیرون بود و ناخن هام رو طرح پرچم ایران لاک زده بودم که یه خانم غیرمحترمی وسط راهپیمایی به خاطر لاک و موهام هر چی از دهنش در می اومد بهم گفت و رفت.
سلام
بدون مقدمه بگم من از همون اول که رفتم مدرسه و مجبور شدم لباس فرم و بعدش تو دبیرستان چادر مشکی بپوشم در عذاب بودم. (اون زمان حتی لباس فرم های مدرسه هم تیره بود) چون از رنگ‌های تیره بدم می اومد.
به خاطر اصرار خانواده می پوشیدم. اینکه وای مردم چی میگن، وای زشته، وای شهر کوچیکه ضایع هست نپوشی و ...، دانشگاه که رفتم باز همین بود، مانتوها مشکی مقنعه مشکی دیگه نهایتاً سرمه‌ای و باز هم چادر مشکی.
چون ترم‌های اول پوشبدم دیگه ترم های بالاتر گفتم نپوشم و بی چادر باشم ضایع هست، دانشگاه هم رشته مهندسی قبول شدم که بیشتر درس هاش عملی بود. از اینکه هی مجبور می‌شدم جلو همه اون هم پسرها تو آزمایشگاه و کارگاه چادر در بیارم و دوباره بپوشم بدم می اومد (جو کارگاهای ما طوری بود که قسمت روپوش پوشیدن و این ها مردانه زنانه نبود یک قسمت کوچیک بود)، هیچ وقت درست درمون نتونستم کنترلی بر چادر داشته باشم، همیشه یا کشش زیادی شل بود یا زیادی محکم یا زیرش مقنعه می‌رفت جلو یا عقب، چند باری تو مسیر مسافرت و رفت و آمد به خونه در میاوردم دیگه گذشت و درسم تموم شد.
با سلام خدمت هموطنان عزیزم
در این پست می خواهیم کمی از پوشش و حجاب بنویسم . هدف از نوشتن این پست راه انداختن بحث های ماراتنی نیست، قصد هم نداریم بگیم این نوع پوشش خوبه یا مثلا اون یکی بده یا ...
نمی خواهم بحث راجع به لزوم پوشش در جامعه حرف بزنیم ، گفته ها قبلا گفته شده و خیلی در این مورد تو این وبلاگ و جاهای دیگه نوشتیم و خوندیم و گفتیم و شنیدیم .
روی صحبت بنده با اون دسته از خانم های غیر چادریه که با پوشش چادر مخالفت ایدئولوژیک ندارند ، یعنی اگه چادری نیستند ، با چادر مشکلی هم ندارند و عدم استفاده از چادر رو دلیلی برای اعتراض به شرایط موجود نمی دانند .
سلام
من دختری بیست و یک ساله هستم، چند وقت پیش رفته بودم برای مشاوره که مشاور آقا بودن. حدودا پنجاه و خورده ای میخورد. وقتی که داشتیم حرف میزدیم اصلا احساس آرامش نداشتم همه ش فکر میکردم نکنه بهم نظر داشته باشه، نکنه به موهام و به دست هام نگاه کنه، این فکرها باعث شده بود فقط بخوام هر چه زودتر اون جلسه تموم شه و از اون جا برم و دیگه هم به اون جا نرفتم. بنده خدا اصلا هم رفتار بدی نداشت، رفتارش به جا و خوب بود.
ممکنه این یه مشکل باشه و من شکاک باشم؟
آخه به یاد دارم قبل تر ها وقتی از یه مغازه خرید کردم فروشنده بقیه ی پول رو بهم داد دستش به دستم خورد من فکر کردم نکنه از قصد این کار رو کرده، از اون موقع بدم می اومد حتی از جلوی مغازه ش هم رد بشم، به نظرتون دوستان من شکاکم؟، اینم بگم من به حجاب اعتقادی ندارم. اما از نگاه های بد آقایون به شدت متنفرم.
اما اصلا هم نمیتونم خودم رو قانع کنم که به خاطر اینکه کسی بهم نظر بدی نداشته باشه من نوع لباس پوشیدنم رو عوض کنم.
سلام
من قصد خاصی از گفتن این حرف ها ندارم ولی واقعا بعضی چیزها به آدم فشار میاره؛
من تو یه خانواده کاملا غیر مذهبی بزرگ شدم، پدرم مشروب میخوره،(همیشه نه معمولا مهمونی)، خانواده مادرم همه از این ها هستند که با تاپ میگردن،(پدر و مادرم جدا شدن و من با پدرم زندگی میکنم)، ولی پدر من رو حجاب حساس بود، یعنی از اول زندگیش نه، بعد یه سری اتفاقات تا اون جا که بعد از ازدواج مجددش همسرش تا دو یا سه سال هد سر میکرد ولی منو از همون اول آزاد گذاشته بود.
تو خانواده پدریم فقط منو یکی از عمه هام بی حجابیم، حالا این بی حجاب منطورم این نیست که با تاپ و شلوارک باشیم نه، من در حد همون تیشرت شلوارم، با نامحرم هم دست میدم.
تفکر بعضی ها واقعا چیه که من یا دخترها و پسرهایی مثل من که مانتو جلو باز میپوشن موهاشون رو باز میذارن، شلوار کوتاه میپوشن، یا یه تتو میزنن، میگید خرابه، آره آقا جون، من نه نماز میخونم، نه روزه میگیرم، ولی از صد تا آدم هایی که ادعای دین و مذهب میکنن بیشتر به خدا اعتقاد دارم، تا حالا هم با پسری دوست نشدم، با اینکه دورم پره از این چیزها.