با سلام
چند وقتی است ( حدود چند سال ) به سوالاتی برخوردم که برایش جواب نداشتم یا اگر هم جوابی برایش پیدا کردم برای من غیر قابل درک و غیر عملی بوده .
نمونه این سوال ها:
هدف از زندگی چیه؟ چرا اصلا باید زندگی کنیم ؟ زندگی کردن در ازای چی؟ ازدواج کنیم که چی بشه؟ بچه دار بشیم کی چی بشه؟ چرا باید جون بکنیم برای پول که اون خرج کنیم و اصلا آخرش که چی ؟
البته به یکسری جواب ها هم رسیدم که برای من نمی تونه راهکار باشه حتی آیات قران را در این باره خواندم از قبیل فانی بودن دنیا و تلاش برای اون دنیا و ... ولی با این وجود من فکر میکنم تحمل این دنیا و سختی هاش رو ندارم هر چقدر هم که بخوام اعمال صالح انجام بدم ترجیح میدم که اصلا نباشم و زودتر همه چی تموم بشه .
وقتی به دنیا اطرافم نگاه میکنم زشتی و دروغ و ریا همه جا رو گرفته، البته که چیزهای خوبم هست که کمی این دنیا رو قابل تحمل میکنه با این حال هیچ روشنایی نمیبینم ، ته تهش اینکه اگه زیاد زیاد عمر کنیم همه چی بر وفق مراد باشه نوه هامون رو میبینیم و بعدش با کوله باری از درد و غصه و افسوس در کهنسالی از دنیا میریم .
اگر من آئیست بودم و اعتقادی به بهشت و جهنم نداشتم و البته جراتش رو هم داشتم ترجیح میدادم که خودم رو از این دنیا حذف کنم ولی در حال حاضر تنها چیزی که منو مجبور به تحمل عذاب این دنیا کرده ترس از عذاب پروردگار بوده
حال سوال من اینکه چطور میتونم درد و رنج این دنیا رو در خودم تسکین بدم و کمی از این پوچی بی انتها کم کنم
با تشکر
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
