سلام
من دخترم و ۱۷ سالمه، حقیقتش هر چی تلاش میکنم نمی تونم با قیافه م کنار بیام. واقعاً نمی دونم چرا خدا این کار رو باهام کرده. نمی خوام ناشکری کنم ولی واقعاً این همه آدم خوشگل چرا من نباید یکی شون باشم؟
حالا اون هیچی حداقل کاش معمولی بودم. خیلی حسرت می خورم سرش و به آدمهایی که ظاهر زیبا دارن حسادت میکنم. بقیه بهم میگن خوبی ولی خب نمی تونم حرف شون رو باور کنم می گم حتماً از روی ترحم میگن.
چون هیچکس نمیاد به یکی دیگه بگه چقد زشتی! نمی دونم واقعاً چه کار کنم از یطرف روابط اجتماعیم بالاست و خیلی انرژی دارم توی جمع ولی یهو یاد قیافم میفتم و گوشه گیر می شم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ارتباط با خدا (۳۳ مطلب مشابه)