با عرض سلام و خسته نباشید خدمت کاربران سایت خانواده برتر
مشکلی لاینحل درام که نزدیک ۲۳ سال هست دامن گیرم شده و کل جوونی و زندگیم رو از بین برده تا جایی که بعضی مواقع احساس خودکشی بهم دست داده من از بچگی حدود ۵ ۶ سالگی با این مشکل یا فوبیا در گیر بودم که هم خودم مقصرم هم خانواده م.
مثلاً از بچگی منو ترسو کم حرف و بی توجه به کارم بار آوردند مثلاً در هنگام آمادگی حسی به مدرسه نداشتم فوتبال بازی نمیکردم و فقط در تخیل بودم، مثلاً اردو داشتیم من یادم رفت به مامانم بگم لباسم رو عوض کنه و با همون لباس مهد رفتم اردو، آدم ساده بدون سر و صدا و جنب و جوش، درسم هم بدی نبود تا دوم سوم من یک پسر خاله هم سنم دارم که همیشه با اون مقایسه میشدم از لحاظ درسی فکری و....
من در دروس حفظی نوشتاری خوب بودم ولی در دروس مفهومی عملی مثل ریاضی حرفه و فن نقاشی ورش افتضاح بودم یاد گیریم ضعیف بود و همیشه به خاطر ریاضی در عذاب بودم تا به راهنمایی رسیدیم من دل دعوا کردن شیطنت و تخس بودن و خیلی چیزهای دیگری که بچههای هم سن و سالم داشتند را نداشتم حتی موارد غیر اخلاقی تو کوچه بودن موتور سواری و در دنیایی دیگر خیلی کارهای دیگر مثلاً دوست و فامیلم را جلوی چشمم زدنش ولی من جرات دفاع نداشتم از چیزهای جدید استقبال نمیکردم، ذوق چیز خاصی را نداشتنم همیشه حواس پرت مظلوم جلوه داده میشدم تا موقع دبیرستان و آغاز بلوغ جنسی.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
موفقیت در زندگی (۱۲۹ مطلب مشابه)