ناتوانی در جویای کار بودن و عدم درآمد

سلام وقت تون بخیر
من یه پسر ۱۸ ساله ام که سال آخر دبیرستان هستم از اول دبیرستان هدفم رو درس و کنکور قرار داده بودم و می‌خواستم در راستای علاقه‌ام وارد دانشگاه بشم و رشته مورد علاقم رو بخونم و همه چیز رو فقط در درس و دانشگاه می‌دیدم ولا غیر...
از اون سن تا به حالا اصلاً به کار کردن توی بیرون فکر نکرده بودم ولی حالا که رسیدم به سال آخر دبیرستان به فکرش افتادم شدید.
متاسفانه امتحانات ترم اول و دوم که حالا هم در حال برگزاری هستن رو به فجیع‌ترین حالت ممکن دارم شرکت می‌کنم جوری ک اصلاً امیدی به قبول شدن و اخذ دیپلم ندارم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه) مشکلات اقتصادی پسران (۱۹ مطلب مشابه)

واقعاً از کجا نون در بیارم زندگی کنم؟

دوستان سلام

بنده جوانی ۲۲ ساله تازه درسم تموم شده و سربازی هم معرفی، ولی واقعاً دارم دیوانه میشم کمکم کنید با مدرک داغونم هیچ جا بهم کار نمیدن از همه ور ویلون و سیلون موندم چون فقط به کتاب خوندن تو این دنیا علاقه داشتم و اصلاً آدم فنی نیستم اصلاً و ابداً.

حالا هم که با مدرک که نمی شه کاری کرد و خب چون از کارهای فنی خدماتی صنعتی و هنری همه جورش بدم میاد و اصلاً آدمش نیستم، نمی دونم چه کنم واقعاً از کجا نون در بیارم زندگی کنم آخه، کمکم کنید تو رو خدا.

مرتبط با مشکلات روحی و اقتصادی پسران:

به خاطر شرایط اقتصادی در توان خودم نمی بینم بتونم ازدواج کنم

یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)

دستمزد ها در تهران چقدر از بقیه شهر ها بیشتره؟

من ساکن یکی از شهرهای استان لرستان هستم. تو شهر ما کار زیاد پیدا نمی شه، اکثراً برای کار میرن اصفهان، اما من تهران را بیشتر دوست دارم به خاطر امکانات بیشتر و کار بیشتر. 

تو تهران حقوق‌ها چقدر از بقیه شهرها بیشتره؟، مثلاً تو تهران به کارمند یا منشی ماهی ۵ میلیون حقوق میدن یا به گارگر رستوران ماهی ۴ میلیون میدن؟ اوضاع کار یابی و دستمزد تو تهران چطوری است؟ 

پیشنهاد:

مشورت در مورد زندگی در کرج و تحصیل در تهران

کدوم منطقه تهران برای زندگی مناسب تره؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه)

از شدت بیکاری دارم عصبی و کلافه می شم

سلام

پسری ۲۶ ساله هستم. لیسانس حقوق گرفتم، سربازی هم رفتم. بعد از سربازی یک سال دنبال کار بودم، هیچ کاری برام پیدا نشد، هیچ آزمون استخدامی هم ظرفیت درست و حسابی نداشت. پانصد نفر باید شرکت بکنند تا فقط سی نفر استخدام شوند، کار هایی که برام پیدا شد به شکل زیر بود: 

* نگهبانی شبانه شهرک در حال ساخت؛ حقوق یک و هشتصد، بدون بیمه و هیچ گونه مزیتی دیگر

* یا مثلا؛ کار در تولیدی؛ با حقوق یک و نیم، بدون بیمه و فقط با یک وعده نهار! 

خوب من انتظار کار مدیریتی نداشتم و ندارم، ولی من درس نخوندم که برم مشاغلی که هیچ نیازی به حتی تحصیلات دبیرستان ندارند رو انجام بدم، اون هم با این دستمزد.

این رو هم بگم، من حاضرم ماهی یک میلیون بگیرم، در عوض جایی کار کنم که آینده داشته باشم و چیزی یاد بگیرم. شاید بگید برو آزمون وکالت، قضاوت و آزمون‌های حقوقی شرکت کن، خوب از دور گفتنش آسونه، ولی وقتی خودتون وارد این رشته بشید متوجه ناعدالتی میشید.

ظرفیت پذیرش وکالت سالانه چهار درصد هست!، ظرفیت پذیرش قضاوت هم سالانه سه چهار درصد، آزمون‌های سردفتری هم هر سال برگزار نمی شه و هر وقت برگزار می شه ظرفیتش دو درصد، و جالب اینکه یک سوم این درصد ها مخصوص سهمیه دار هاست! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه)

دغدغه های یک ‌intj در مورد شغل و آینده

سلام

پسری هستم ۲۰ ساله، دانشجوی رشته حقوق، و همچنین مسلط به زبان انگلیسی، خوب یا بد اینکه در جامعه ما باید حتما ۲ - ۳ حرفه بلد بود تا کاری داشت، به همین جهت اندکی بیوگرافی از خودم خدمت شما دادم.

من بیکارم و از بیکاری خیلی خسته شدم. درسته درس میخونم اما نمیخوام به این بهونه خودم رو فریب بدم تا از زیر کار در برم، خیلی دنبال کارهای مختلف گشتم، از کشاورزی و دامپروری و تعمیرات و طراحی و غیره.

تیپ شخصیتی ام intj هست و علاقه مند به مشاغل حوزه فکر و استراتژیک هستم و اتفاقا قابلیت این رو دارم که در اسرع زمان، عیب ها رو ببینم و راهکار ارائه بدم، اما در کشور ما برای این مشاغل ارزشی قائل نیستند، به این فکر هستم شغل فنی، یعنی برق خودرو یاد بگیرم اما این وسط دو مسئله دارم؛

مسئله اول اینکه من با توجه به تیپ شخصیتی ام، خیلی خیلی برام سخته جایی شاگردی کنم و خدای ناکرده تحقیر بشم، به شدت برام سخت و یا به عبارتی غیر قابل تحمل هست.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه)

۳۸ سالمه هیچ کاری بلد نیستم

سلام 

آقایی ۳۸ ساله ام، مجرد، دانشگاه انصراف دادم چون به رشته ام علاقه نداشتم، هیچ حرفه ای تو زندگیم یاد نگرفتم، دانشگاه رفتنم بی خودی بود، الان که ۳۸ سالمه هیچ کاری بلد نیستم، باور کردنش مشکله نه؟ 

الان تو یه شرکت پادویی میکنم، از ۳۰ سالگی دارم پادویی میکنم، ۸ ساله پادو ام، کمکم کنید، خیلی نگرانم، عذاب وجدان دارم، احساس گناه میکنم، عمرم الکی داره میره، افسردگی گرفتم، هر روز که بیدار میشم احساس گناه میکنم، چون عمرم داره میره.

به نظرتون این کار رو ول کنم؟، هنوز امیدی هست یه کاری یاد بگیرم؟، هر کی یه حرفه ای یادم بده منو بنده خودش کرده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران دهه شصتی (۴۳ مطلب مشابه)

چقدر آگهی های استخدام رو هر روز نگاه کنم؟

سلام 

من جوانی بالای 35 سال و مجردم. مشکلی که دارم اینه که یه 7-8 ماهی میشه بیکار شدم. البته حدود 10-12 سال سابقه کار اداری تو دو تا شرکت رو دارم. مشکل من از اون جا شروع شد که یه رشته بی خاصیت رو تو دانشگاه خوندم و به همین خاطر طرف بازار شغلی اون رشته نرفتم و کلا سمت کارهای کارمندی رفتم و همون طور که گفتم یه چند سالی هم سابقه کار دارم، اما الان به خاطر سنم دیگه کمتر جایی حاضره منو استخدام کنه.

در اکثر آگهی های استخدام یا خانم میخوان یا برای آقایون محدودیت سنی زیر 30 سال میذارن یا اگر هم کمی لطف کنن نهایتا زیر 35 سال میخوان. الان من موندم چیکار کنم. از طرفی بیکار تو خونه نشستن داره یواش یواش اذیتم میکنه و از طرف دیگه تو این سن تو خونه نشستن و با پدر و مادر زندگی کردن سخت شده برام. البته اون بیچاره ها کاری بهم ندارن اما خودم دیگه نمی تونم تحمل کنم.

هم به کارهای کارمندی علاقه مندم هم به کارهایی که بصورت دور کاری با کامپیوتر و فضای مجازی انجام میشه. حقیقتش خیلی تو خودم نمی بینم که برم یه مغازه راه بندازم چون اهل دروغ گفتن نیستم. سابقه کار در مغازه رو دارم. خیلی راضی نبودم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۲ مطلب مشابه)

پسری 29 ساله ام که با مدرک ارشد دولتی بیکارم

سلام

بنده پسر 29 ساله و البته بیکاری هستم، تحصیلاتم را در رشته مهندسی برق تا مقطع ارشد انجام دادم و بعدش هم سربازی، یک بار آزمون استخدامی ارتش (با مدرک لیسانس) شرکت شدم قبول هم شدم ولی نرفتم.

یه جای دولتی هم تمام مراحل گزینش و استخدامی رو رفتم، ولی بی شرمانه بعد از دو سال الاف کردن من گفتند برو دنبال کار دیگه، اینجا معلوم نیست میشه یا نه، واقعا به لحاظ روحی به هم ریختم ، متاسفانه وضع شغل مخصوصا برای مهندسی ها بد است، من اگه حسابداری خونده بودم احتمال زیاد تو یکی از استخدامی های دولتی برای حتی شهر خودمون قبول میشدم.

الان شهر ما وضع کار خوبی نداره، خیلی از دوستان من به شهرهایی مثلا تهران و کرج برای کار رفته اند، تهران هم من چند جا رزومه دادم ولی  هیچ کدوم حقوقی نمیدن که صرفه ی اقتصادی خونه اجاره کردن را داشته باشه.

واقعا سر در گم و پریشانم، خودم نه خیلی زرنگ میدانم و نه خیلی تنبل، گاهی از اینکه به ارتش نرفتم احساس پشیمانی میکنم، الان استخدامی همون سال حدود 2/700 حقوق میگیره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۲ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۴۳ مطلب مشابه)

چه جوری رفتید سر کار ؟

سلام

مشکلی که من دارم مشکل خیلی از جووناس اونم این که من با یه مدرک لیسانسو یه کارت پایان خدمتم تنگش با 26 سال سن بیــــکارم .

این معضل بیکاریم چیزی نیست که با حرف زدن اینجا حل بشه مسئولینم که قربونشون برم فقط بلدن حرف بزنن .

حالا سوال من یه چیز دیگه بود میخواستم بچه هایی که الان شاغلـن و کار دارن یه منبع درامد دارن حالا چه کار دولتی ازاد یا هر چی از تجربه شون بگن . چه جوری رفتن سر اون کار یا چی شد اون کارو انتخاب کردن بعنوان شغلشون یا بهتره بگم پیدا کردن .

میخوام بدونم شغل بچه های سایت بیشتر چیه شاید از رو تجربه شماها مام یه جرقه ای پیچید تو کله مون یه کاری چیزی پیدا کردیم حالا پیشنهادیم داشتید بگید .

همین دیگه مخلصیم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه)