سلام خدمت دوستان
در یکی از نظرات خوندم که آقایی می‌گفت که چرا ما پسرها باید دختری رو بگیریم که تو خونه باباش می خوره و می خوابه و هیچ کاری نمی کنه.
اولم خواستم یک انتقادی کنم از این طرز فکر. دوماً هم اینکه چرا شما آقایون زود قضاوت می‌کنید؟، من خودم ۲۷ سالمه و در شهر کوچک زندگی میکنم. اینجا اصلاً کار نیست. یا اگه باشه همه آشنایان شون می برن.
دوماً هم اینکه بنده دانشجوی ارشد هستم و تو خونه کار ترجمه انجام می دم. و اندازه ی پول تو جیبی خودم در میارم. تازه قسط هم دارم. از دیوار و شیپور پروژه می گیرم انجام میدم. چند جا هم کاریابی رفتم و کار معرفی کردن. ولی محیط کاری واقعاً ناسالم بود.
یک جا رفتم رئیس کارخونه خیلی هیز بود. و کارشناش فروش به زبان انگلیسی می‌خواستن. می‌گفت باید با ما بیای خارج. من هنگ کردم. یک جا رفتم طرف زیر و زبر زندگی منو در آورد. بدم اومد اصلاً. یک جا رفتم طرف اصلاً بلد نبود حرف بزنه. تو یک خیریه رفتم سر کار. بعد ۴ ماه با دعوا پول گرفتم. کلی منو طرف فحش داد.
کارهای فروشندگی هم ظاهر آراسته! می خوان. ولی من با حجابم. تو هر جایی منو قبول نمی کنن. خیلی ها مثل من این شرایط رو دارن.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران خانه دار (۲۱ مطلب مشابه)