خانواده برتر

همچین گفتی مرفه هستن گفتم الان میخوای بگی چی هستن از نظر من که دارم از بیرون شما دو تا رو میبینم اینه که خانواده هاتون زیاد با هم تفاوت ندارن.

جای بقیه تصمیم نگیرین اینکه ایشون میتونن با وضعیت شما کنار‌بیان مربوط به خودشونه شما شرایط رو گفتی ایشون هم پذیرفتن

عزیزم هیچ فتوای کلی نمیشه داد یعنی خیلی وقتا بوده که دو نفر با همچین تفاوتایی خیلی هم خوشبخت شدن ولی خیلی وقتا هم بوده که مشکل ایجاد شده.بنابراین میمونه نظر خودتون که چیکار کنید من اگه جای تو بودم بیخیال نمیشدم این شانسو به خودم میدادم برای همون 50 درصد احتمال برد تا هیچوقت حسرت نخورم

سلام
بزرگترین اشتباه شما این بوده که بهش گفتین من لیاقت تو رو ندارم چرا به خاطر یه مدرک تحصیلی یا داشتن پول خودتون رو کوچک کردین مگه اینا ملاک کوچکی یا بزرگی یه انسان هست که شما دارین رو این ملاک ها تصمیم گیری میکنید
شما فرمودید که میرید سرکار پس دیگه پیش خانواده نیستین که این اختلاف مالی بخواد شما رو ناراحت کنه و همچنین فرمودید که هر دو شما اعتقادات مذهبی دارید و معمولا ادم های مذهبی هم تراز بودن رو تو دین و اعتقاد میبینن
پس شک نکنید که انشاالله خوشبخت میشید در ضمن فرمودید نمیتونم امکانات پدرش رو بهش بدم!!! من به شما میگم شما از کجا میدونید پدر ومادر ایشون اول ازدواج شرایطشون اینجوری بوده شاید از الان شما بدتر بودن
پس با هم یعنی شما و همسرتون ایندتون رو بسازید

برادر عزیز خودتون که میدونید همکفو نیستید پس چرا گذاشتید کار به اینجا برسه.شما هنوز فقط 20 سالتونه شاید 5 سال دیگه بهترین شرایط رو داشته باشید اما با توضیحاتتون و شرایط الانتون میگم که جور بودن خانواده ها خیلی مهمه خیلی چون فقط شما دو نفر نیستید که ازدواج میکنید بللکه نصف قضیه همین خانواده ها هستند.

هنوز 20 ساله هستی

عزیزم نظامی چیش مرفهه اخه

وقتی اون دختر خانوم شمارو دوست داره مشکلتون چیه مهم اینه که شما عاشق همید و میخواد کنار هم باشید پول مهم نیست همین که شما در آمد متوسط داشته باشید و بتونید یه زندگی رو بچرخونید کافیه اگه بخوای همینطور ادامه بدی دختر خانوم نسبت بهت دلسرد میشه.

بستگی به ادمش داره شاید ایشون میتونه با همه شرایط کنار بیاد
تازه خیلی هم فاصله طبقاتی ندارینا

نکته
بهتره بعد اطمینان  ارتباطتونو محدود کنین تا شرایط ازدواج جورشه برین خواستگاری این ارتباط ادامه دادنش ممکنه زیاد خوشایند نباشه و هردو لطمه بخورین واضحتر بگم ادامش یعنی دوستی!:)

همه اولش رسمی برخورد کردن
فقط نگرانم که مبادا سه سال بعد معیاراتون عوض شه!
خوووب فکرکنید و از انتخابتون مطمئن شین!
خوشبخت و موفق باشید:)

شما سن بسیار پایینی دارین برای ازدواج. 

شما هنوز 20سالتونه...مطمئن باشین چن سال دیگه معیارای جفتتون ..خصوصا شما که آقا هستین واسه ازدواج تغییر میکنه..اصن سن مناسبی نیس واسه تصمیم ازدواج .....تازه معلوم نیس تا اون موقع همه چی خوب پیش میره یا نه....

همچین گفتی مرفه که گفتم حالا چندتا کشتی هواپیما ی خصوصی شرکت های چندملیتی دارن.سهامشون هم توی بورس رو بورسه.ببینم عزیزم شما نه به اینکه میگی وای چه حس قشنگیه تاآخرین نفس پاش وایسادم نه به اینکه میگی واس خودم نمیگما من باهاش کنار میام واس اون میگم.این تو منی کردن توی عشق کار دستت میده.این حرفت هم که گفتی من درحدشمانیستم یعنی تمام محاسبات دختره ریختی به هم.دخترها از این حرفها خیلی بدشون میاد‌.اون الان تورو به عنوان شربک زندگیش داره میپذیره ومطمئنا نمیخواد همسرش یه ادم ضعیف که همین اول کار دداره دم از ناامیدی میزنه باشه.یاقطعی تصمیم بگیر این افکاربریز دورباامید به خدا برو جلویا اینکه همین الان بگو نه نیستم.اینجا هم مغزه ملت نگیر به کار.یعنی الانه من دارم جای دختره حرص میخورم از اون حرفت. 

این شرایط دقیقا واسه منم پیش اومد،البته نه در دوران دانشگاه......با دختری دوست شدم که 13 سال از خودم کوچکتره و دختر خوش قلب و مهربونی هستش و هم خودشون وضع مالی خوبی دارن و هم اقوامشون پولدارن.......با دختر که صحبت میکردم میگفت من تو ناز و نعمت هستم و از لحاظ مالی غنی هستم و چیزی کم ندارم.......ولی من و خانواده ما از لحاظ مالی سطح پایینی هستم و اصلا از این لحاظ بهم نمیخوریم......تازه اینجور که دختره تعریف میکرد فرهنگ قوم و خویشی اونا یجورایی متفاوته و با فرهنگی خانوادگی که من درش بزرگ شدم متفاوته ولی خب از لحاظ مذهب و عقاید تقریبا هم نظر هستیم........خلاصه بگم اوضاع تاجایی پیش رفت که وابستگی دوطرفه عمیق به وجود اومد و دختر راضی به ازدواج بود.....ولی من با وجود اینکه واقعا واسم سخت بود بخاطر اینکه اختلاف سنی داریم و هم کفو نبودن از لحاظ مالی،فرهنگی و غیره مخالفت کردم......هم خودم ضربه خوردم و هم اون......اون میگفت من تورو بخاطر اینکه پسر اروم و خوبی(البته از نظر اون تعریف از خودنباشه) هستی میخوام و اصلا پول و مادیات واسم مهم نیس نیخوام ولی من منطقی فکر کردم و مخالفت کردم......ولی خدا میدونه خیلی دوستش داشتم......این سر گذشت من بود که تقریبا شرایطی مثل شما واسم پیش اومد ولی اکه برمیگشتم به عقب هیچوقت با اون دختر دوست نمیشدم که اخرش به اینجور دلخوری ختم بشه......متاسفانه همه ما فقط به دوستی فکر میکنیم ولی بعدش اوضاع متفاوت میشه......

به: گل پسر
آخی...شما حتما آدم خوبی هستین...
همه ما اشتباه میکنیم و ضربه میخوریم. شما دو تا هم یه اشتباهی کردین و چوبشو خوردین
امیدوارم دیگه از این اشتباهها نکنین. چون:
یسری اشتباهها جبران ناپذریه (بقول متین دوحنجره و دوستان!!!)
براتون آرزوی خوشبختی میکنم با یه دختری مثل خودتون ...

پسرا تا زیر سن 25 ثبات شخصیتی ندارن
اصلااااا نمیشه روشون حساب وا کرد
دخترا هم از اونا بدتر
اول مراقب خودت باش که بعد سربازی بعد فارغ شدنت از این رو به
اون رو نشی!
دوم اینکه تفاوت چندان فاحشی نمیبینم
نگران نباش شوهر کمه
از خداشونم باشه خخخ

پاپیش بزار+از لحاظ کاری و معیشتی تمام تلاشتو کن.

به قول بچه ها

اگه دوستش داری جلو برو و هیچ نگرانم نباش بلاخره تلاشت رو کردی یادت باشه ما هیچکدم نه چهرمون رو نه خانوادمون رو انتخاب نمی کنیم پس دست ما نیست اما تلاش و همت خودمون دست ماست پس خودت پسر موفقی باش و باعرضه باش من مطمعنم ادم خوبی باشی بهت دختر میدن.

الان سنت کمه و فکر میکنی با تلاش و درس خوندن میتونی میلیاردر بشی و برای خودت کسی بشی ولی واقعیت اینکه باید پارتی و پول و پله داشته باشی تا بتونی به جایی برسی،متاسفانه و یا خوشبختانه اوایل جوانی ادم خیلی خوش بینه و خیلی فکر و خیال داره که بعدا که با واقعیت روبرو میشه ناامید میشه. از نظر اقتصادی پدر اون یک نظامیه، مگه نظامی چقدر میگیره و یا یک معلم؟ و از نظر فرهنگ هم سطح متوسط جامعه و رو به پایین هستند، من فکر کردم پدرش استاد دانشگاه و یا هر دو پزشک هستند و وضع مالی خیلی خوبی دارند و یا اینکه کارخانه دارند. به این خانواده نمیگن مرفه، اینا سطح متوسط جامعه هستند و با شما زیاد تفاوت ندارند. همچین میگی تحصیل کرده که الان همه لیسانس و فوق لیسانس و دکتری دارند و سبک زندگیشون با بقیه فرقی نمیکنه.

سلام. برادر من امیرالمومنین علی علیه السلام بسیار دقیق و زیبا فرمودند که عشق به هرچیز انسان رو کر و کور میکنه!

اولین کاری که باید انجام بدی اینه که ارتباطتونو کم کنیدو بعد از ی مدت قطع بشه 

سلام

عزیزم تو تازه ۲۰سالته  

به گل پسر بیخیال عزیز  ما که نمی تونیم  عمرمون  بخاطر  نشدن های زندگی هدر بدیم

سلام

روی احساسات این سن حساب نکن

20 سالگی برای ازدواج دختر هم زوده چه برسه به پسر

کلی تغییر میکنید ظرف چند سال آینده

عاشق شدن خیلی آسون تر از اون چیزی هست که فکر می کنید

از سر پریدنش هم همینطور

آدم میتونه عاشق ده ها نفر بشه، و از همون ده ها نفر هم دل بکَنه

اختلاف فرهنگی هم جدیه. خیلی جدی و مهم

شیوه آشناییتون هم جالب نبوده به نظر

و جملات آخری که نوشتی نشون میده واقعاً عاشقش نیستی و خودت هم شک داری به علاقت! خصوصاً این که گفتی میتونم کنار بیام!!!

---

من جای تو بودم احتمالاً یه کاری میکردم ازم زده بشه و خودش کات کنه...که کمتر ضربه بخوره...

در عمل اینکارو به نحوی کرده ام زمانی...یعنی یک نفر رو به عمد از خودم زده کردم...مصلحتی...

بدون دروغ ها...یعنی فقط جنبه های بد درونم رو بهش نشون دادم...همین...

داداش من نمیگم کار درستیه یا نه من فقط تجربه خودمو میگم.

به نظر منم به خاطر شرایط سنی و دانشگاهیتون این احساسات زود گذره هیچ کس نمیدونه تا پنج سال دیگه چه اتفاقی می افته و شرایط و جایگاه شما تا چه حد تغییر میکنه و این که ممکنه اگر هم این ازدواج صورت گرفت پدر و مادر اون دختر خانوم یا حتی خودش یا فامیلاش این موضوع رو یه روز به روتون بیارن و این جوری خیلی ناراحت میشید 

اینکه گفتین اونا اوپن تر از ما هستن ینی چی؟

دوست عزیز آ

برادر  یه کلام   احتمال    موفقیت  در    همچین   ارتباطی    که کسی  وضع  مالیش   خیلی   پایینتره    یک در  هزار  هست   و،  شکسکت   ۹۹۹ در هزار    پول   دیگه  تو مملکت ما نقش  فوق  العاده  مهمی  داره   خوددانی

نظر کاربر  -_- به نظرم مفید بود.

یه چیزم من اضافه کنم. مدرس یعنی معلم یا یعنی حق التدریس دانشگاه یا هیات علمی؟!!
اینا خیلی با هم متفاوتن و سطح درامد و به طبع لول اجتماعیشون با هم فرق داره.
در مورد پدرشونم نظامی سرهنگ و سرتیپم نظامیه، نیروی کادری رده پایین یا متوسطم نظامیه که بازم لول کار خیلیییی متفاوته.

اگه مادرش استاد دانشگاهه و پدرش سرهنگ تمام ارتش مثلا، خب به هم نمیخورید. با توجه به اینکه قومیتتون هم با هم فرق داره توصیه من کات کردنه. اما اگه مادرش معلمه و پدرشم در حد معمولیه خب خیلی تفاوت فاحش و معنادار و مشکلزایی ندارید. مگر اینکه خودتون حس کمبود داشته باشید و نتونید باهاش کنار بیاید که در اون صورت باز بهرته جفتتون رو اذیت نکنید.

اینکه اونا اهل رفت و امد بیشتر و مسافرت و تفریحن خیلی اختلاف فرهنگی خاصی حساب نمیشه. حدس من اینه که پدر و مادر شما سن و سال دارتر و سنتی ترن ولی بعیده که مثلا از سفر بدشون بیاد... . بنابراین صرفا تفاوت در نسله. از اون گذشته در موارد این سبکی این خود شمایی که باید ببینی فرهنگت به خانوم و خانوادش میخوره یا نه چون شما میخوای باهاشون زندگی کنی نه پدر و مادرت. اگه خودت با سبک اونا مشکل نداری که خب مشکلی نیست.

در کل به نظرم شما قضیه رو از سه زاویه ببین:
1- سن شما الان واسه این تصمیم کمه و نمیگم آدم بدی هستی و جا میزنی و نامردی میکنی و ... . اما طبیعت سن شما اینه که به مرور خواسته هات و نگاهت به زندگی تغییر میکنه. به خودت اجازه بده که به ثبات شخصیتی و اجتماعی برسی بعد انتخاب کن.

2- با توجه به توضیحاتی که بالا دادم اختلاف اقتصادی و فرهنگیتون رو بسنج و ضمنا روحیات خودتم در نظر بگیر.

3- به اختلاف قومیتتون هم واقعا توجه کن. زندگیای کردی معمولا مردمحورتره از زندگی مردم فارس و تعصبات و آداب و رسوم خاص خودشون رو دارن. ببین خودت و اون خانوم میتونید تو این موارد به هم نزدیک بشید یا نه. این خیلی مهمه.

موفق باشی

سلام اگه نظر من رو بخواهید برای شما خیلی زوده بفکر ازدواج باشین ببخشید رک میگما اما کلتون بادداره!قرار نیس از حالا به دختر مردم وعده وعید بدین و ایشونو فرضا تا۵سال دیگه مجرد نگه دارین و بعدشم خدا عالمه ک تااونموقع ک شرایطت بهتر شد معیارات افزایش پیدانکنه و دوباره بری سراغ ایشون...ببین برادر محترم شما من نمیگم هوس بازی اما فقط داری احساسی و لحظه ای تصمیم میگیری اون دختر هم دقیقا مثل شماست!شاید الان بگه برام مهم نیس اما بعد از چن سال ک پخته تر شد و دید کلا شیوه زندگی خانواده شماو ایشون متفاوته مثلا همین رفتوامد هاو... ممکنه بینتون بحث پیش بیاد!من نمیگم ایشون مورد بدی هستند اما بهشون قولی ندین ک بعد خدای نکرده زیرش بزنی!شما معیارای الانت ک ۲۰سالته صددرصد با اون ک بشی فرضا۲۵ساله کاملا متفاوته اینو به یقین میگم ک مطمینم بعد از تموم شدن درستون نگاهتون ب جنس مخالف و ازدواج خیلی تغییر میکنه.بنظر من شماالان زندگی رو خیلی ساده گرفتین و بسته دارین تصمیم گیری میکنین!بهش قولی ندین اگع خوشبختیش براتون مهمه اما اگه شرایط مساعد شد و یکمم سنتون بالارف(ب دلیل تصمیم گیری درست با اگاهی بیشتر راجب معیارات) اونوقت اقدام ب صحبت راجب ازدواج و رفتن ب خاستگاریشون کنین اما ب هیچ عنوان بهش وعده وعیدنده درضمن اینو بدون ایشونم الان چون شاید حس میاز ب محبت دارن اینه رفتارشون!اگه تو این مدت ک شما باهاشونی ی خاستگار خوب بیاد با موقعیت بهتر ممکنه منتظرشما نمونه!بایستی اینارو درنظر بگیری...درنهایت توصیه من اینه ایشون رو دوست داشته باش اما تو قلبت بهش قولی نده ک بعد از پسش برنیای! درنهایت اگه اونم دوستت داشته باشه صبرمیکنه حداقل تا تموم شدن درست ک ببینه میری خاستگاریش یا نه!اگه هم ک صبر نکرد ک لیاقت ازدواج باشما رو نداشته...پس بهتر ک رفت!انشاالله خوشبخت شین

بنظر من این موضوع موضوع مهمیه

فارغ از هر چیزی هنوز برای ازدواجت زوده. هر موقع شرایط داشتی به ازدواج فکر کن

خواهشا انقدر مساله رو پیچیده نکنید و مشکل تراشی نکنید

با سلام

ممنون از شما دوست گرامی پرتو خورشیدی 

دوست عزیزم Ho3ein No1 ممنونم برای معرفی کتاب و وبلاگ خیلی خوب بود خدا اجرتون بده ان شاءالله 

اره بیخیالش شو می،دونی من متنفرم از اختلافات فرهنگی  

برادر من
بهوش باش.
اگه واقعا دوستش داشته باشی ،به هیچ عنوان ناراحتش نکن ،خوشحال باش که پیشته،سخت هم نگیر . ولی تا سر کار نرفتی و 8 9 ماه شد اونموقع اقدام کن.
نه اگه واقعا دوستش نداری ،سریعا کاتش کن.وابستگی با عشق خیلی فرق داره! حواست باشه.
چجوری میتونی بفهمی ؟ یک روز دو روز چندروز (بسته به خودت داره) تنها باش و باهاش هیچ ارتباطی نداشته باش(بگو رفتی مسافرت و گوشیت خراب شه تو مسافرت یا همچین چیزی که اونو ناراحتش نکنی). بعدش بشین تو تنهاییِ خودت ببین واقعا چقدر دوستش داری؟ یادش میافتی دلت غینج میره یا نه؟! و هزار چیز دیگه.

ببین من هم سن تو بودم عاشق شدم،سنم کمتر از شما بود 17 18سالم بود. همین فکری که میکنی رو کردم . البته اون خیلی بیشتر موافق صبر بود و زود هست و این شرّو ورا! من از خودم مطمئن شدم و رفتم جلو ولی اون نکرد اینکارو.دلیلشم تموم شدن درسم بودو نداشتن کار بود و سربازیو اینچیزا. نمیگم حق نداشت،اما به هر حال نشد و نخواست که بشه.
الان زیر 30سال دارم،ازدواج کردم سربازی معاف شدم درسم تموم شده و یک شغل خوبی دارم. چند وقت پیش تو شبکه اجتماعی پیدا کرده بود منو. توی حرفاش یک عمر حسرت بود و ای کاش ها . فکر نمیکرد ازدواج کرده باشم اما دنیا چیزایو  سر راهت میزاره که فکرشم نمیکردی.
خلاصه منم تو این سالها روزی نشده که تو فکرش نباشم اما سرنوشتیه که خودش خواسته و کاریشم نمیتونم بکنم...

اما چرا اینارو گفتم به شما:
1-حتما تکلیفتو مشخص کن با خودت اول. ببین راست و حسینی توی دلت هست یا نه
2-اگه بود تمام تلاشت رو بکن که سریع شرایط جور شه. اگر هم نبود خیلی سریع کات.

ان شاء... که ایشون صداقت کافی رو داشتن و شمارو گول نزده باشن به هر حال حتی اگرم بحث گول زدن نباشه بحث احساسات مطرحه چون بعضی دخترا احساساتی میشن و حرفای بی سر و ته زیادی میزنن که بعدا معلوم میشن همش از سر احساسات بوده

تا ابد تنها میمونم مطمئنم نگین سنت کمه و چند سال دیگه نظرت عوض میشه من با خدای خودم عهد کردم پس پاش وایسادم

این چه عهدیه؟ تنهایی فقط برای خداست. انسان جماعت باید ازدواج کنه... یه جورایی گناهه!
اون فردا شوهر میکنه.خودشم نخواد، شوهرش میدن هههه بچه دار میشه، تو که هیچی، پدرومادرشم فراموش میکنه ههههه

تو میخوای به پای کی بمونی؟ خودت هیچی، پدر ومادرت چی؟ خودخواه نباش، اونا عروس میخوان! توم زن بگیر، بچه که بیاد، به این روزات میخندی. ههههه

من به حدی رسیدم که میدونم جونمو براش میدم بدون هیچ تلنگری

جون دادن، فقط برای رضای خدا درسته ولاغیر!  داری یه جورایی بت پرستی میکنی! مگه خداست، که جون براش بدی؟ استغفرالله!

کاملا مشخصه داری زیاده روی میکنی. روزی هزار نفر عاشق میشن، خواستگاری میرن و نه میشنون، دیگه باید قید زندگی رو بزنن؟ دیگه باید افسرده بشن؟ شک نکن زیاده روی میکنی!
پسر عمه من عاشق دختر عموم شد و رفت خواستگاریش ولی این دوتا هر کاری کردن نشد که نشد. الانم هر کدوم جداگانه ازدواج کردن وبچه دار هم شدن و خیلی شاد و خوشحال هم هستن ههههه
عالم و آدم از عشق این دوتا باخبر بودن ولی خب نشد؛ قسمت نبود؛ خدا نخواست؛خونواده ها نخواستن؛ دیگه باید قید زندگی رو بزنن؟
الان ازدواج کردن خوش وخرم ههههه

دوست عزیزم  ppppp 

خواهش میکنم

باشه برادر، عشق شما واقعی! اصن شما لیلی و مجنون 2.

ولی دعا نمیکنم به اون برسی! دعا میکنم  به اونچه که صلاحته برسی. بعضی چیزا ما فکر میکنیم به صلاحمونه ولی در واقع نیست و بعضی چیزا ما فکر میکنیم به ضررمونه ولی در واقع به صلاحمونه واینو فقط خدا میدونه (آیه قرآنه).

فقط مواظب باش داری افراط میکنی و ممکنه چن سال عمرتو صرف کسی کنی که قسمتت نبوده و به صلاحت نبوده! این نتیجه روابط و دوستی دختر و پسره! و بدون از عمره بر باد رفتت تو اون دنیا ازت سوال میشه.

امیدوارم هر چی صلاحته برات اتفاق بیفته.

شما تکلیف ما رو مشخص کن: نگران اونی یا نگران خودت؟

اگه نگران اونی که باید بگم تو بیشتر دوسش داری یا پدر ومادرش؟ تو بیشتر دوسش داری یا خدا؟
تو بیشتر میتونی خوشبختش کنی؟ یا خدا بیشتر توانایی خوشبخت کردنشو داره؟
عشق تو به اون بیشتره یا عشقی که پدرو مادرش به اون دارن؟
به نظرت صلاحش چیه؟ صلاحشو خدا بهتر میدونه؟ پدر ومادرش بهتر میدونن؟ یاتو بهتر میدونی؟

اینجور که مشخصه تو بیشتر نگران خودتی تا اون! چرا میخوای مانع خوشبختی کسی بشی که میدونی از تو بهتر هم میره سراغش؟ چرا میخوای چن سال به پای تو بمونه تا وضعت خوب شه؟ اون دختره و احساساتی شده و پولدار هم بوده، درکی از این سختیا نداره! به حرفاش توجه نکن. چه بخوای چه نخوای سبک زندگی و خرج ومخارج اون بالاست و شاید تو نتونی توقعات اون و پدر ومادرش رو برآورده کنی! نگو دختره گفته اشکال نداره(دختره هم مثل تو، عاشق شدین وگوشاتونو گرفتین وحرف گوش نمیدین)! اون گفته ولی حرف تا عمل خیلی فاصله داره. تو شرایطش قرار نگرفته، شاید چن وقت بخاطر علاقش تحمل کنه ولی کم میاره و سرخورده میشه پیش دوستاش، فامیلش، خونوادش! بری دنبال این دختر هم خودت اذیت میشی هم اون! دوس داری اینجوری بشه؟ فراموشش کن و از خدا بخواه که خوشبخت بشه! تو دیگه کاری نداشته باش خدا کار خودشو بلده!
پسر خوب بذار شرایطت مهیا بشه و سرکار بری و بعد برو دنبال دختری هم سطح خودت.
کبوتر با کبوتر باز با باز. نگو پسر فقیر چه به عشق و عاشقی! هر کسی هم کفو خودش. این درسته!

شما حال و احوالت از اون بدتر نباشه، بهتر نیست! من نگران جفتتون هستم.
دیگه دنبال این روابط دوستی هم نرو. ببین چه به وضع و روزت آورده!

سلام سوال کننده عزیز

اگر اینطوره که میگی ، وقت مرد شدنه.مرد شدن به بالارفتن سن نیست.
مردشدن یعنی قول دادن و تا آخر موندن پاش.یعنی جهت رفاه زندگی شده از زیر سنگ هم شده خرجی رو درآوردن.
همیشه هدفت رو جلوی چشمت داشته باش.
خدا هم پشت و پناهته.مطمئن باش.
زود متاهل شدن خیلی سختی خودشو داره اما چندین برار شیرین ترِ.
شما به عنوان یک مرد میتونی همه چیز رو فراهم کنی وقتی پیشتیبانت یک همسر خوب باشه

موفق و پیروز باشی

عشق خیلی برنده و خطر ناک

و اینکه  بنده ی عشق باش

ممنون از شما دوست عزیزم پرتوخورشیدی حرفاتون بسیار کمک کننده بود امیدوارم همیشه در زندگی شاد و سلامت باشید و موفق شاید شما درست میفرمایید و بنده افراط میکنم خودمم نمیدونم اما این احساس منه و خیلیم بهش اطمینان دارم به هرحال سپاس فراوان ازتون 

سخت نگیر . زندگیتو توی لحظه بکن نه واسه آینده.

ببین اگه دانشگاه وسربازیت تموم شده بودومشکلت فقط شغل بودالان کلی میومدم بهت امیدمیدادم ولی خیلی ببخشیدشماتا۶سال دیگه حتی نمیتونی دستتوبکنی تودماغت چ برسه ب اینکه ازدواج کنی!!تازه اگه خداخییییییلی دوست داشته باشه حداقل۲-۳سال طول میده تاکارپیداکنی...یعنی میشی۲۸-۲۹...کارم ک کلی پارتی میخواد...همین دایی ام ۳-۴سال س گ د و زدتاتازه پارسال کارش جورشدرفت پالایشگاه...اونم اول خدادومم بخاطردوستش ک توشورای شهربودوپسرعمه اش رفت...یاهمین شوهرخالم ب آشنایی فامیلشون رفت شدکارمندعلوم پزشکی...پسرعمه مامانم پسرشهیدم بوداونم کلی خودشیرینی کردتارفت سرکار...چی بگم...

دوست عزیز فاطمـــہ

به Shahla

چرا اینقدر آیه یأس می خونی شما.  کسی که درست حسابی درس بخونه و 50 60% مطالبو بگیره و توی دوران تحصیلش یکمم کارای عملی بعنوان کارآموز بره مطمئنا بدون پارتی و سابقه میتونه شروع به کار کنه. حالا حقوقش بالا پایین داره تا سابقه جمع کنه.

بعنوان نمونه خود من الان چند نفر نیرو میخواد شرکت ، هم مدیر هم کارشناس اما هیچکسی نیست کاربلد باشه.اصلا هم سابقه برام مهم نیست.

------------------------------------------------------------------------------------------

به سوال کننده
شما اگه دوستش داری و بهش بگی که مثل اینکه گفتی بهش و اونم اوکی داده.
دیگه بقیش میشه همت و مردونگی و جنم مَرد.مردونگی این نیست که طرفو ولش کنی و بگی چون شرایطشو ندارم پس بزار یکی دیگه بکنه. مطمئن باش حسرت به دل هردوتا میمونه. اینکه طرف کی میگه سربازی نداری درست تموم نشده کار نداری و ... پس نمیتونی خوشبختش کنی ، این مال کسیه که نمیتونه زندگیشو جمع کنه و منتظرِِ یه بهونست.
نه شعار میدم نه رو هوا حرف میزنم.
خودم کردم اینکارارو سختی زیاد کشیدم اما ثمره اش رو هم دارم میبینم.
آدم وقتی خاطرخواه میشه ، اگه نره سمتش هیچوقت مرد نمیشه.
میشناسم کسی رو که 35سالشه هنوز بچست ازونطرف هم میشناسم کسی رو که 24سالشه و همه چی هم داره و مردی شده که خانمش زیر سایشه.

اگر میخوای کار پیدا کنی باید تلاش کنی سختی بکشی
اگر درستو میخوای طوری بخونی که بدردت بخوره باید تلاش کنی سختی بکشی
اگر میخوای با کسی که دوستش داری و دوستت داره زندگی کنی باید پوستت کنده شه تا خوشبختش کنی (هر دوطرف البته باید بینهایت تلاش کنن واسه زندگی)
اگه نه مهم نیست با کی و چجوری و کِی ازدواج کنی ، همین رویه ای که اکثرا تو جامعه پیش گرفتن رو پیش بگیر.
هیچوقت محضر ازت مدرک تحصیلی و گواهی اشتغال بکار و فیش حقوقی ازت نمیخوان که خطبه عقد بخونن برات. اونا یه بعله خیلی مشتی میخوان که به خانمت بدی و اونم به تو.


معذرت میخوام سرتو درد آوردم چون حیفم میاد اگه بعدها حسرت کسیو داشته بخوری که دوستش داشتی و بهانه ات کار و درس و اینچیزا باشه که خودتم اونموقع نمیپذیری از خودت.

پندارنیک،کردار نیک،گفتار نیک

موفق باشید و پیروز.

عزیزم ناراحت نشو...خب کارداشتن باپول داشتن فرق میکنه...هستن خانواده هایی ک پول براشون ملاک نیست مث خانواده خودم ولی خب اگه طرف نتونه مخارج ی زندگی معمولی روتامین کنه ک خیلی بدمیشه...اگه سربازی ودانشگاهت تموم شده خب مشکلی نبودیه راهکارپیدامیکردیم ولی...ببین خونه وماشین داشتن واقعاتوخونه مامهم نیست مثلابابام میگه پسرخوبی باشه خانواده درس درمون داشته باشه و ی کار...برامن استقلالی بودنم البته مهمه خخخ البته اینم درنظرداشته باش ک من دختربدترین شرایط اقتصادی روکنارمردی ک دوسش دارم بدون منت تاب میارم ولی امان ازوقتیکه سنتی وبدون علاقه باطرف مقابلم ازدواج کرده باشم...هیچی دیگه فقط دنبال بهونه میگردم ک سرش غرغرکنم ورابطه جنسی روبپیچونم!!

سلام مجدد.
پسر خوب اشکمونو درآوردی. به جان عزیزم بنده قصدم کمک به شما بود.
من از خدامه به عشقت برسی و امیدوارم که صلاحت، با خواسته دلت یکی باشه.
پسرجان از دست من ناراحت نباش!
ولی دوباره برگشتی سر پله اول! نشد دیگه.
بذار یه چن وقت بگذره و یه کار خوب گیرت بیاد، بعد به مادرت بسپار که دختر خوبی برات پیدا کنه!
الان ما هر چی بگیم دختر خوب زیاده، تو میگی نه! فقط اون.
ولی هست.
پسرجان میدونم دوسش داری ولی دلیل نمیشه بخاطر یه اتفاق ناگوار که حالا شکست عشقی یا هرچی که اسمشو بذاری، خودتو از زندگی کردن محروم کنی!
بابا به جان خودم عشق بعد ازدواج پایدارتره.
پاشو برو خواستگاریش، ببین چه رفتاری باهات میکنن؟
کاری با خانواده عشقت ندارم ولی من این جماعتو مثل کف دستم میشناسم.شاید اونا استثنا باشن ههههه
گذشت اون زمان که تقوا واخلاق وانسانیت ملاک سنجش آدما بود؛ الان همه چی شده پول، مقام، مدرک و امثالهم!
داری خودتو اذیت میکنی. اصلا تو برو خواستگاریش شاید به حرفای من رسیدی! شایدم خدا خواست این اغنیا، تو رو سرشون حلوا حلوا کردن. ماکه بخیل نیستیم هههه رقیب عشقیتم نیستیم!
پسر نشین اینجا با تصورات وتفکرات خودت، زندگیتو نابود کن! برو جلو یا داماد میشی یا نه میشنوی وخلاص! تجربه میشه برات. بعد میای مثل من مردمو راهنمایی میکنی هههه تجربیاتمه ههههه من گفتم راه رفته رو نری، حالا خود دانی!
بازم میگم
امیدوارم صلاحت، همون خواسته دلت باشه!

از دست منم ناراحت نباش.

خواهش میکنم منم از صمیم قلبم براتون آرزوی خوشبختی و عاقبت به خیری میکنم ان شاء... که پایان کارتون خیره

دوست خوبم محمد افرا 

برادر من
خیلی اعتماد به نفست پایینه
دختر ترامپ یا خاوری نیست که اینجوری خودتو باختی که خیلی سطحشون بالاتر!
چیزی که من متوجه شدم از متن اصلی سوال ، وضعیت مالی آنچنانی و دست نیافتنی که ندارند مگر اینکه ذکر نکرده باشی تو متن.
اینقدر سخت نگیر به خودت برادر من.
شما دوست معمولی بمونید تا درست تموم شه. حین درس حتما سرکار مرتبط با درست رو برو. سربازی هم میری.
عجول نباش فقط.قرار نیست همین الان پاشی خواستگاری کنی و نامزدو عقد اینکارا!
اگه میخایش اینکارو بکن تا بعدها پشیمون نشی. اینطوری هم خیلی بیشتر باهم آشنا میشین هم به موقعش بقیه کارای دیگرو میکنین.

دست بردار، زتو در عجبم
به در بسته چه می کوبی سر
نیست، می دانی، در خانه کسی
سر فرو می کوبی باز به در

قبول دارم حرفاتوراجع ب جامعه...انگارجوری شده ک دختری ک زیبایی نداره یاپسری ک پول نداره بایدبره بمیره...اماب خداهنوزم هستن کسایی ک ب ارزشهااحترام بذارن...درست مث شهیدترین شهدای چندسال اخیر،شهدای پلاسکو...این ک ببینی خیلی ازهمکارات دارن میرن بیرون ازساختمون چون همه میدونن ساختمون تاچن دقیقه دیگه منفجرمیشه ولی تالحظه آخروایسی تاجون کس دیگه ای رونجات بدی خییییییییییییییلی حرفه...دراین میون بی وجدانهایی هم بودن ک کناراین فاجعه سلفی بگیرن هه!!والله نمیدونم انقددوستام بابیکارایی ک هنوزازباباشون پول توجیبی میگیرن و7-8سال دیگه هم ی پرایدوی خونه نمیتونن رهن کنن توبنظرم توتوشون شاهی خیلی هاشونم(دخترا) وضع مالی خوبی داشتن توخونه باباشون قرارنیست همه اول زندگیشون لکسوزسوارشن وتوپینتهوس بخوابن ک...البته ماتو ی شهرکوچیک زندگی میکنیم واختلاف طبقاتی وفرهنگی اینجازیادفاحش نیست

دوست عزیزم محمد افرا واقعا ازت ممنونم خیلی بهم امید و دلگرمی میدی به دوست خوبی مثل تو خیلی نیاز داشتم اره درسته میشه صبر کرد تا شرایط بهتر بشه قطعا من هم الان به هیچ وجه آمادگی ازدواجو ندارم خودشم میدونه و قبول کرده اما بازم متزلزلم من خیلی میخوامش و دوسش دارم و واقعا بهش وفادار میمونم تا ابد و برای رسیدن بهش تمام تلاشمو میکنم اما بازم یه حس منفی میاد سراغم و میگه تو از اونا پایین تری یه حس حقارت درونی که ریشه داره تو وجودم

سوال کننده عزیز سلام

خدا کنه که مطلب رو گرفته باشی و اینقدر دم از ناتوانی و نداشتن و اینچیزا دیگه نزنی.

یه توصیه ای بهت میکنم اینکه مهمترین چیز برای این باشه که از لحاظ اعتقادی و فرهنگی شبیه هم باشید! یعنی تو قید و بند دینی هر دو بهم نزدیک باشه. توی نوع حجاب ، توی نوع سبک دینداری و ... خلاصه کلا توی عقاید دینی و مذهبی مثل هم باشید.مهمترین چیز همینه چون جهانبینی و نگرش افراد به زندگی رو همین دین و مذهبشون بهشون میده.
دوم اینکه رفتارها مثل هم باشه ، اختلاف سلیقه های جدی نداشته باشید یعنی یکی نخواد بره شرق یکی بخواد بره غرب!
مهمترین موضوع که درنظرتون باشه این که هرگز فکر نکن که الان سر اینجور مسائل ریشه ای مدارا کنی و بعدا کم کمک اخلاقش یا رفتارش رو عوض میکنی! حتما این موضوع رو به اون هم بگو. این مسئله اصلی ترین دغدغه تون باشه.

به این موضوع فکر کن که شرایطی که داری شرایط منحصفر به فرد تو نیست! همه ی جوان ها دارن. کدوم جوون 20 24 ساله خودش خونه خریده یا .... .
مطمئن باش که انتخابت رو درست میکنی ، پشتکار هم داشته باش و توکلت به خدا باشه.
بهت قول میدم اگه این چندتا چیزو رعایت کنی ، در کنار هم هم ماشین میخرین هم خونه و ...
اگه فکر کردی چون خونه نداری یا ماشین پس نمیتونی خوشبختش کنی ، سخت در اشتباهی!
خوشبختی یعنی همسرت توی همه مراحل یار و یاورت باشه، پس انتخابت باید درست باشه.

بپا ازین ور یا ازون ور بوم نیافتی:
مدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت میروی تنها چرا

منم یه مدت با یه اقا پسری اشنایی به قصد ازدواج داشتم(هر چن خودمم میدونم این یه اسم کاذبه وگرنه همون دوستی بود).....

 به جان عزیزم کاری از دست من برنمیومد....رفتم بهش گفتم بهتره با واقعیت روبرو شی!!!
بعضی وقتا شرایط باب دل ما پیش نمیره.....منو فراموش کن....
من اصلا دوس ندارم مسبب ناراحتی وغم وغصه کسی بشم....ولی شدم...لعنت به من!!!
میدونم وقتی کات کردم...اسیب دید...خیلی تلاش کردم که جوری تموم شه که زیاد اسیب نبینه....ولی هر کاری کردم، هر راهی رفتم بدتر شد که بهتر نشد.....
بخدا من خیلی تلاش کردم ولی....
بهش گفتم بهتره این قضییه رو تموم شده بدونه....اونم حالش بد شد ولی بخدا کاری از دست من برنمیاد.....
اون اسیب دید ولی بخدا منم اسیب دیدم ونابود شدم.....
کاش دیگه اصرار نکنه....چون وقتی اصرار میکنه....وقتی میبینم اینقد ناراحته...خیلی ناراحت میشم و خودمو نفرین میکنم وارزوی مرگ میکنم....
چون بخدا قسم من میخوام ولی نمیشه....بخدا نمیشه!!!
من نمیتونم کاری براش بکنم.....فقط دعا میکنم زودتر حالش خوب شه....

محمد افرا دوست خوبم ممنونم واقعا خیلی بهم کمک کردی ممنون از راهنمایی های ارزشمندت

دوست گرامی "من" 

نه این حرفو نزنین.... شما لیاقت بهترین دخترو دارین:)

چرا خودتونو ناراحت میکنین؟؟ شما مسئولیتی در قبال احساس اون دختره ندارین.... شما بخاطر ویژگی های خاصتون بوده که دختره جذبتون شده......پس مسئولیتی در قبال احساس اون دختر، بر عهده شما نیست...
اگه فک میکنین میتونستین با رفتار سرد از خودتون دورش کنین...باید بگم سخت در اشتباهین...
پس دیگه فکرتونو مشغول این قضییه نکنین....

خواهش میکنم خواهش میکنم تمام تلاشتونو بکنین که هر چه زودتر حالتون خوب شه...من مطمئنم شما اینقد قوی هستین که نمیذارین این اتفاق زندگیتونو تحت الشعاع قرار بده.... به خودتون اجازه بدین دوباره عاشق بشین.... دختر خوب زیاده...وبا ویژگی هایی که شما دارین مطمئنا دخترای  خیلی خوبی عاشقتون میشن و وقتی دختری عاشقتون شد،مشابه همین دختری میشه که الان عاشقشین...میدونی چرا؟؟؟چون جنس دختر از محبته وطالب محبته....من مطمئنم شما این حسو دوباره تجربه میکنین ان شاءالله با همسرتون.......
شما برین خواستگاری ومراحل اشناییتون رو با اطلاع خونواده ها بگذرونین...مطمئنا این حس دوباره براتون بوجود میاد....حتی شاید بهتر وقشنگتر....وبعدم وصال......

امیدوارم بهترین نصیبتون بشه و خوشبخت بشین وهرچه زودتر حالتون خوب شه:)

خداحافظ

دوست گرامی "من" 

خخخخ چ رمانتیک!!متولداین 4ماهی:اردیبهشت،تیر،مهر،اسفند...بابا ی کم از دی ماهی ها اصول بی احساس بودنوفراگیر!!خخ شوخی کردم!!توبی لیاقت نیستی،آدم بدی هم نیستی اینجوری نگو... 

دوست گرامی shahla

سلام اقای سوال کننده...
اول اینکه ببخشین چن وقت نبودم....
لطفا به خودتون توهین نکنین.....
خیلی دوس داشتم یه کم دردو دل کنم....حالا که میبینم من وشما همدردیم....اگه اجازه بدین برا شما توضیح میدم که حداقل یه کم ارووم شم....چون دخترا با حرف زدن راجع به مشکلشون ارووم میشن....خیلی دوس داشتم اینا رو به اونی که دوست داشتم بگم ولی متاسفانه هیچ توضیحی بهش ندادم ورفتم....واونم منو قضاوت کرد....میگف تو دوسم نداشتی....میگف تو منو برا پر کردن خلا عاطفیت میخواستی....میگف حتما یه نفر دیگه رو داری....میگف تو هیچ تلاشی برای رسیدن به من نکردی....واینا رو گفت وخدا میدونه چه فکرایی که راجع به من نکرد!!!! من سکوت کردم در مقابلش واون فک کرد این سکوت یعنی تایید حرفاش!! و من فقط خواستم با سکوتم کاری کنم که اون از من متنفر شه وراحتتر منو فراموش کنه.....چون احساس کردم من با رفتارم وحرفام، اونو امیدوار کردم وبعدش یهو ناامیدش کردم ومطمئنا این ضربه سنگینی براش بود ولی واقعا من نمیخواستم که اون حالش خراب شه....بخاطر همین یه سری کارا و رفتارا رو انجام دادم که از من متنفر شه...ولی اون همش میفهمید....و من هرچی تلاش کردم که متنفر شه.....مگه متنفر میشد!!!
تو دلم دوسش داشتم و دورادور حواسم بهش بود....خیلی سخته خییییییییییییلی سخته روندن کسی که دوسش داری!!!! وسخت تر اینه که ببینی داره اذیت میشه و تو عامل ناراحتیش بودی ونتونی براش کاری بکنی....
بذارین حالا از خودم بگم....
من یه دختر بابایی به تمام معنا هستم.... بابام بی نهایت منو دوس داره....من یه طرف....بقیه همه یه طرف!!!!
مامانم به شوخی بهم میگه هووی منی خخخخ هرکدوم از اعضای خونوادم ، چیزی از بابام میخوان، منو واسطه میکنن  که به بابام بگم....بابام بی نهایت به من اعتماد داشت...اره درسته باید بگم داشت....اصلا کل فعلای بالا رو گذشته کنم بهتره.... چون دیگه نداره....دیگه بهم اعتماد نداره....دیگه خیلی خیلی سرد باهام برخورد میکنه....مثل قبلنا با اسمای قشنگ قشنگ صدام نمیزنه و من خیلی ناراحتم....
من همون روزای اول به عشقم گفتم که بابام سخت گیره....حرف اول واخرو اون میزنه ولی امید داشتم که بتونم راضیش کنم....بخاطر عشقم،رفتم صادقانه همه چی رو به بابام گفتم....بابام به شدت از من ورفتارم ناراحت شد...اصلا باورش نمیشد من تا این حد با یه پسر ارتباط داشتم....اجازه نداد حتی حرفم تموم شه....همون جا همون لحظه از چشمش افتادم....میدونستم دیگه تموم شده...چون بابام چیزی بگه نه...دیگه تمومه.... وحتی اگه ظاهرا اجازه بده....اینقد سنگ میندازه جلو پات و حرفایی میزنه که خودت بری بگی غلط کردم...هرچی شما بگین!!! گفتم که حرف، حرف خودشه..... هر چن برا این مورد من، حتی اجازه نداد حرفم تموم شه.....
گذاشتم چن وقت بگذره.... چن بار مامانمو واسطه کردم واون خیلی ناراحت شد و گفت اصلا نمیخوام چیزی بشنوم....دیگه حتی یک بار حرفی راجع به این موضوع نشنوم!!!
من طی چن ماه وچندین بار تلاش کردم ووقتی دیدم دیگه نمیشه....اومدم با اونی که دوس داشتم خداحافظی کردم وبرای همیشه رفتم....
نمیدونم اون چی فکر کرد راجع به من....ولی مهم نیست...بهش حق میدم.....امیدوارم منو فراموش کنه و یکی بیاد خیلی بهتر ازمن وجای منو تو قلبش بگیره....
ببخشین تو پست شما درد ودل کردم....

دوست گرامی "من" 

چشم حتما براتون دعا میکنم واز شمام میخوام برامن دعا کنین...

یه چیزی.... این تجربه باعث شد که من بیشتر بخدا نزدیک بشم.... باید به شمام بگم.... اینو بدونین  که عشق واقعی، خداست نه این عشقای زمینی!!! چون خدا هیچ وقت تنهات نمیذاره و همیشه هست.... تازه ویژگی های معشوق زمینی در مقابل ویژگی های معشوق واقعی(خدا) مثل قطره در مقابل دریاست..... تمام اون ویژگی ها وخیلی بهتر وکاملتر از اون، تو وجود خداست.... شما جنس روحتون پاکه و باید وصل شین به منبع پاکی و مهربونی وخوبی واقعی یعنی همون خدا....اونجاست که دیگه ارووم میشین و دلتنگ کسی نمیشین....چون عشق واقعی خداست و همیشه و همه جا در کنارتون هست و هیچ وقت ترکتون نمیکنه....

یه سوالی ازتون دارم، لطفا وخواهشا جواب بدین...اخه اونی که دوسش دارم خیلی شخصیتش شبیه شماست ومیخوام نظر شما رو راجع به این حرفام بدونم.....

میخوام اینارو به اونی که دوسش داشتم بگم....

باید بهم قول بده که خوشبخت بشه....
باید بهم قول بده که تمام تلاششو بکنه که هرچی زودتر حالش خوب شه....
باید بهم قول بده که ازدواج کنه و باتمام وجودش به خانومش محبت کنه و نذاره این رابطه که قبلا داشته رو رابطش با همسرش تاثیر بذاره!!
باید همه چی رو فراموش کنه....
باید خوشبخت بشه....
باید زندگی کنه، نه فقط گذران عمر!!!

به نظر شما قول میده یا نه؟؟

ممنونم از ‌شما دوست خوبم "من"