خانواده برتر

من با هیچ کس جز خودم راحت نیستم

حتی شما دوست عزیز

سلام

دو بار برام موقعیت پیش اومد که برم کربلا خدا میدونه چقدر ذوق داشتم با تمام وجودم طالب این زیارت بودم ولی طلبیده نشدم هر دوبار بدجور دلم شکست و همش گریه میکردم هنوزم که هنوزه نتونستم برم با خودم میگم یعنی من اینقدر بنده بدی هستم که امام حسین دوست نداره برم زیارتش... وقت پیاده روی جمعیت میلیونی رو به سمت کربلا از تلویزیون نشون میداد گلوم از بغض درد میگرفت همین الانم که دارم مینویسم اشکام جاریه...من واقعا تشنه این زیارتم برام دعا کنید که امام حسین قبولم کنه و منو به خونش راه بده.

دلتنگی دومم برا مادربزرگمه که چند ماهی میشه که ما رو برا همیشه ترک کرده، اینقدر مشغله فکری و درسی داشتم که یادم رفته بود یه مادربزرگ فرشته دارم و مدتیه حالشو نپرسیدم و درست زمانی که بعد از یه مدت طولانی قصد داشتم برم ببینمش درست همون روز فوت شدن و حسرت دوباره دیدنش رو دلم موند، هر روز و هر شب به خاطر از دست دادنش بیصدا اشک میریزم...

و بغض کردنهایی که تمومی نداره و هر روزی که بیرون از خونه و دانشگاه باشم گریبانگیرم میشه اونم به خاطر بچه های کار و حتی متکدیان...هر موقع بچه ای  جلومو میگیره و به زور میخواد  جنساشو بهم بفروشه، وقتی یه سائل دستشو جلوم دراز میکنه اونجاست که میگم کاش تو این دنیا نبودم...

من یه دختر خیلی احساسیم اینقدری که نمیتونم آرزوهای بد  برا دشمنم بکنم،هیچوقت هیچوقت به کسی حسادت نکردم ولی تا دلتون بخواد رقابت داشتم، همیشه از شادی دیگران شاد و با ناراحتیشون ناراحت شدم، چقدر تو این وبلاگ به خاطر نویسنده بعضی پستا اشک ریختم و سر نمازام براشون از ته دل دعا کردم و... ولی شخصیت درونگرا و آرومی دارم برا همین کسانی که دورادور منو میشناسن فکر میکنن  به خاطر موقعیتم دختر فوق العاده مغرور و نچسبی هستم و بارها اینو دهن به دهن شنیدم...مهم اینه که خدا منو خوب میشناسه و از احساسم خبر داره... 

ممنون از شما دوست خوبم به خاطر پستی که گذاشتید.

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم 

خیلی وقته دلم گرفته ......

امروز تصمیم گرفتم بیام اینجا کمی حرف بزنم شاید کمی خالی شدم...

دارم توی لجن دست وپامیزنم ولی هیچ راه نجاتی نیست...

یعنی هست ولی من مرد عملش نیستم.یکم به خودم میام.تصمیم میگیرم دست به کار شم دوباره دست وپام بسته میشه  بیشتر توی این منجلاب فرو میرم...

به خداااا خستهههههههههه شدمممممممم...

من خیلی تنهام.خیلیییییی

اطراف من خیلی کسا هستند ولی درد تنهایی من ودوا نمیکنه...

همین تنهاییم بود که منو به اینجا رسوندو الان توی ی باتلاق لجنی گیر کردم...

خدایا کمک کننننننن....

به خانم دلشکسته

واقعا حرف دل منو زدی.چقد سخته بخوای با شوهرت درد دل کنی اما حرفتو نفهمه ،چقد سخته همیشه بغضی تو گلوت باشه حتی نتونی گریه کنی،چقد سخته تکیه گاهت رو سرت آوار شه،چقد سخته شوهرت درکت نکنه وبه دید یه عروسک بهت نگاه کنه.چقد سخته پناهت کسی باشه که ازش در امان نباشی.دلم خیلی گرفته ،از دست خدام دلگیرم. تو این دنیا تو قبرستونم تو جهنمم

به نظر من با هیچ کس درد ودل نکنید مگر با یک فرد مورد اعتماد

خود من بعد از نامزدی برادرم ودختر خالم به دلیل ارزوی داشتن خواهر از کودکی وبه اصراردختر خالم بهش اعتماد کردم وباهاش درد ودل کردم واز دلتنگی هام گفتم اونم قول داد مثل یک خواهر باشه برام وحرفامو به کسی نگه حتی به برادرم اما متاسفانه دهن لق از اب در اومد وطی3ماه همه چیرو به برادرم گفت برادرم  هم به مادرم مادرم هم به..

تقصیر خودمه که بهش اعتماد کردم ودیگه ازش سرد شدم وخواهر وبرادری ما الان در حد اسم ابجی وداداش هست وخوبی،چخبرو..

برات دعا میکنم

خیلی ممنون دوست عزیز که دلگرمی دادین ولی واقعا گاهی اصلا نمیشه تحمل کرد خیلی سخته

فعلا که منتظریم و تو صف تا خدا هم یه نگاهی به ما بندازه البته ناشکر نیستم از من بدتراش بودن که زندگی سختی داشتن ولی خب هر کی تو موقعیت خودش فکر میکنه مشکلش مشکله سختیه

انشالله که خدا مشکل همه ادما رو علی الخصوص کاربرای اینجا رو برطرف کنه

امین یا رب العالمین

خدایا...

قصه وکالت را زیاد شنیده ام

اما قصه وکیلی چون تو را نه ...

تو که وکیل باشی همه حق ها گرفتنی است

پرونده ای که تو وکیلش باشی قصه اش ستودنی است

از روزی که ایمان آوردم، تو وکیل منی و تنها پناهم

و تو در این عشق بازی، پرده از رازی بزرگ برداشتی، رازی که اسمش را می دانستم اما رسمش را ...

رازی بنام " توکل" ...

"توکل" قصه ای است که از روز ازل برایمان خواندی و گفتی در هر تاریکی و پیچ و خم دنیا و حتی در تمام لحظات روشنایی،

دستانت در دست من است ...

بنده من، نگران نباش و به من اعتماد کن...

"توکل" ...

و فهمیدم :

"حسبنا الله ونعم الوکیل"

ای جاده های گمشده در مه !

ای روزهای سخت ادامه !

از پشت لحظه ها به در آیید !

ای روز آفتابی !

ای مثل چمشهای خدا آبی !

ای روز آمدن !

ای مثل روز آمدنت روشن !

این روزها که می گذرد ، هر روز

در انتظار آمدنت هستم !

اما

با من بگو که آیا ، من نیز

در روزگار آمدنت هستم ؟

(قیصر امین پور)