خانواده برتر

همه به جز اون ۴درصد معروف

تو ایران افسردگی دارن

تو کوچه وخیابون قیافه هر کی رو میبینی یه افسردگی ونگرانی خاص تو چهره همه هس 

آینده ای مبهم همه رو داره از پا درمیاره

راستی افسرده هستیم که هستیم

مهم اینه که امنیت  داریم😑

ببخشید آقای نجفی دلم می خواست اول این صفحه یه ویدئو می ذاشتم الانم امکانش هست این کارو بکنم؟

ما خودمان انتخاب کردیم که افسردگی داشته باشیم.

من افسردگی ندارم

اما از آنجا که مدتی در دوران نوجوانی به این اختلال دچار بودم ، اطلاعاتی مفید در دسترس میگذارم

بنده نمیخوام حرف های بی پشتوانه بزنم ؛ اما معمولا افرادی که سطح هوشی بالاتر از عامه جامعه دارن مدتی رو دچار افسردگی میشن

این اتفاق بر میگرده به توقعاتی که از خود یا محیط اطراف شون دارن

افسردگی محصول استرس است و استرس ، محصول عواملی من جمله انتظارات بیش از حد یا همون کمالگرایی

افراد افسرده جهان رو به طرز مطلوب میخوان

از خودشون انتظار زیبایی تحسین برانگیز ، وضع مادی عالی ، جایگاه بالای اجتماعی و خلاصه از هر نظر انتظار عالی بودن دارند

و زمانیکه متوجه میشوند حقیقت موجود جامعه با آرمان های آن ها ، فاصله معناداری دارد ، شروع میکنند به گشتن راه هایی جهت دستیابی به مطلوب شان

زمانیکه دیرتر از حد انتظار به هدف شان برسند ، یا متوجه مانعی بر سر راه خود شوند ، شدیدا سرخورده میشوند

افراد افسرده به شدت بلند پروازند . به متوسط بودن بسنده نمیکنند و زود ناامید میشوند

اما در همان حالت ناامیدی ، دائما دنبال راه هایی جهت درآمدزایی بالا ، تناسب اندام و غیره می گردند

___________

چه باید کرد ؟

من فکر میکنم در قدم اول بایستی برای خودتان محدوده فکری تعیین کنید

نیازی نیست دائما به تجزیه و تحلیل مسائل بپردازید یا در مورد ۲۰ سال بعد برنامه ریزی کنید

این واقعا احمقانست

شما وزنه ۱۰۰ کیلویی را که ببینید هرگز سمت آن نمیروید

چون میدانید ممکن است رگ تان پاره شود ، کمرتان آسیب ببیند یا حتی آسیب های جدی تر

تفکر زیاد هم دقیقا به مثابه همان وزنه صد کیلوییست

برای خودتان دلخوشی هایی درست کنید

از فضای به شدت مقایسه ای اینستاگرام فاصله بگیرید

باور کنید ۹۸ درصد مردم ، افراد عادی هستند

و آن ۲ درصد نیز وقتی از سن طراوت شان بگذرد ، آن ها هم جزو طبقه عادی میشوند

و در نهایت همه چیز از صفحه این دنیا پاک خواهد شد

به سمت هدف تان قدم بردارید

به زمان فکر نکنید ؛ خود را در محدوده خاصی قرار ندهید

مغزتان را آماج اخبار سیاسی و اقتصادی نکنید

سلام... با عنوان سگ سیاه افسردگی.ممنونم

https://www.aparat.com/v/XPykN

به پاسخ کوتاه

خیلی خوب گفتین خیلی زیاد 

اما درمورد وزنه صدکیلویی 

گاهی واقعا کاری نمیشه کرد ذهن من دقیقا همینه بیست وچهارساعته شبانه روز مث ساعت کارمیکنه حتی توخواب دنبال ی راهه ومن هیچ کاری برای آروم کردنش نمیتونم بکنم مگ اینکه آرام بخش بخورم تا ی زره آروم شم

و درست میگین دقیقا بخاطر جاه طلب بودنو کمال گرا بودنه

سلام

من مدتی درگیر علائم افسردگی بودم البته الان نیستم و بهتر شدم

اول یه توصیه دارم که خودم امتحانش کردم:

همانطور که «پاسخ کوتاه» محترم فرمودند، اینستا رو حذف کنید.

من معتادش شده بودم و واقعا روزی ۲ الی ۴ ساعت و بعضا بیشتر هم داخلش بودم و دیدن عکسهای رنگارنگ دوستان و افراد غریبه ای که ازدواج کرده بودند و یا به موفقیت های شغلی رسیده بودند، منو دچار این تنش کرد که چرا من به هیچی نرسیدم؟...

دائم خودمو با اونا مقایسه میکردم و واسه یه چیز ساده به اسم ازدواج که اونا داشتند و من نداشتم، هرروز ناراحت و غمگین و افسرده بودم.

تا این که کلا حساب اینستا رو پاک کردم و راحت شدم!

رو آوردم به مطالعه بیشتر و گوش دادن موسیقی و دیدن فیلم و مخصوصا یه همصحبت معتمد پیدا کردم (یه مشاور رایگان و مهربان) که هروقت هرچه دل تنگم بخواهد، بهش میگم و اون هم توی این مسیر بهم کمک میکنه و اشتباهاتم رو گوشزد میکنه

من آدم درونگرایی بودم به شدت، و از هرچی تجمع بود فراری بودم. از ترس مسخره شدن، از کنفرانس‌ دادن متنفر بودم و برام غول بزرگی بود. کلا گوشه نشین و کم صحبت بودم و از آدم‌ها بدم می اومد.

هیچوقت خواهر یا فامیل نداشتم که باهم  اشتراکاتی داشته باشیم و صحبت کنیم

با حذف اینستا، تلاش کردم خودم رو بهتر بشناسم و قابلیت هام رو کشف کردم و توی جامعه و بین دوستانم با اعتماد به نفس بیشتر ظاهر شدم. سعی کردم وضعیت و شرایط رو تا جایی که میشد، تغییر بدم ولی چیزی رو که در حیطه اختیار من نبود، پذیرفتم و باهاش کنار اومدم. اما سعی کردم با اخلاق جذاب، آدم‌های زیادی اطرافم جمع کنم و باهاشون وقت بیشتری بگذرونم.  

مشکل من این قبلا بود که دوست و همصحبت خوبی نداشتم ولی خودم کلی تلاش کردم تا دوستان خوبی پیدا کنم. دوران کارشناسی دانشگاه برای من یه نعمت بود که دوستان خوبی پیدا کنم و اونجا بود که از یه آدم گوشه گیر، تبدیل شدم به آدم پرانرژی که دیگه غصه چیزهای دنیوی رو نمیخوره 😇

برای من خوندن کتاب و صحبت با یه آدم خوب، بهترین راه فرار از غصه‌های روزانه هست. هرچند کرونا همه چیز رو تغییر داده، ولی هنوز هم میشه کتاب خوند، فیلم دانلود کرد، زبان یاد گرفت، با آدم‌های مختلف (البته از همجنس خودمون 😃) صحبت کرد و...

البته برای دوستان مذهبی، دعا و نماز شب رو توصیه میکنم که به شدت آرامش میده. گریه کردن موقع دعا واقعا آدم رو سبک میکنه و بعدش به آرامش و شادی میرسیم! این مدلْ بودن در تنهایی واقعا لازمه اما این برای ساعات شب هست! روز، برای کار و فعالیته و شب، خلوت و استراحت و تفکر و تامل 👌🏻😌

خلاصه هروقت هر غصه‌ای اومد سراغمون، بگیم: این نیز بگذرد...دنیا ارزش غصه خوردن نداره! ولی این که بشینیم و هیچ کاری نکنیم و فکر کنیم همه چیز دست تقدیره و قابل تغییر نیست، اشتباهه... حتی دعا هم، قضای حتمی الهی رو بر میگردونه و حتی زمان مرگ یه آدم رو تغییر میده!... حالا بحثش مفصله :)

البته و البته اوضاع اقتصادی رو نباید غافل شد؛ هرچند اوضاع خانواده ای که درش به دنیا اومدیم دست ما و در اختیار ما نبود، ولی میشه دست به کار شد و شرایط رو تغییر داد. امروزه راه‌های ساده‌ای برای کسب درآمد هست.

مثلا ساده ترینش، تایپیست بودن که الان توی سایتهای مختلف بگردید، میتونید بطور مجازی استخدام بشید. زبان یاد بگیرید و آموزش بدید. اگه درسی رو خوب بلدید، معلم خصوصی بشید و بطور مجازی تدریس کنید. خدا رو شکر الان همه تدریس ها مجازی شده 😊

 نرم افزار یاد بگیرید؛ مثلا نرم افزارهای گرافیکی که واقعا درآمد خوبی هم میتونید باهاش داشته باشید. (فتوشاپ، کورل، ایندیزاین و...)

تولید محتوا برای شرکت‌های مختلف، یادگیری امور حسابداری و مالی، برنامه نویسی کامپیوتر با زبانهای مختلف، طراحی سایت، کارهای هنری مثل نقاشی، کار با رزین، خیاطی، و...، جوشکاری و تراشکاری برای پسرها، طلاسازی، طراحی دکوراسیون، طراحی جواهرات، و خیییلی چیزهای دیگه که حتی فکرشم نمیکنیم! 

بعد از تسلط و مهارت بر کار؛ توی گوگل، سایتهای آگهی استخدام رو سرچ کنید و عناوین مختلف شغلی رو بررسی کنید و با آگهی دهنده ها تماس بگیرید. 

این کارها هم ما رو سرگرم میکنه و از افسردگی در میاره و هم میتونه منبع درآمدمون باشه. کلاسهاشونم بعضیا قیمتهای خوبی دارند و با هر وضعیت مالی میشه حداقل چندتا از اینها رو شرکت کرد.

من واقعا فهمیدم که یکی از علتهای افسردگی، رخوت و تنبلی هست. بیایید بریم توی دل ماجرا و کمی از گوشه تنهاییمون بیایم بیرون... 

افسردگی رو تلقین نکنیم؛ بلکه با قدرت بریم شکستش بدیم 💪🏻

با آرزوی سلامتی و شادی برای همه کاربران خانواده برتر 

افسرده و دلمرده که نه ولی اندکی غم رو گاهی احساس میکنم

ممنونم از کسانی که مشارکت کردند... نمی دونم چند نفر در این وبلاگ درگیر افسردگی بودند یا هستند ولی دوست داشتم بحث شکل بگیره یا این که افراد حداقل تجربه هایی از خودشون رو به صورت ناشناس (هر چند که به صورت موقتی و با علائم خفیف دچارش بودند) در اختیار بقیه بگذارند... ولی همین قدر هم خوب بود

چه خوب بشه اگه یه نفر تعریف دقیق از افسردگی ارائه بده

سلام 

اگه اجازه بدید میخوام تجربه شخصی خودم رو بگم. 

من تقریبا دو سال پیش به شدت درگیر افسردگی بودم. نمیدونم براتون اتفاق افتاده یا نه، ولی وقتی این حالا براتون پیش میاد دیگه هیچ چیز براتون مهم نیست. نه آینده، نه قیمت دلار و هیچ چیز دیگه ای! اگه روراست باشم باید بگم الآن هم به میزان اندکی درگیر این قضیه هستم. البته خیلی کم. دوستی گفتن که افسردگی نتیجه کمالگراییه. حداقل این مورد برای من درست بود. انتظاراتی داشتم و البته دارم که نمیتونستم بهش برسم چون تو مسیر درستش نبودم. اما خداروشکر الان در مسیری هستم که میتونم به اهدافم برسم.

به آقای ای کاش
منظورمMDD( Major Depressive Disorder )  هست: نوعی اختلال روحی ست فرد در آن خلق پایین رو به صورت ناخواسته حداقل به مدت دو هفته (مداوم) تجربه کنه

 کمبود عزت نفس، کمبود انرژی، احساس درد بدون دلیل مشخص و عدم علاقه به چیزهایی که فرد قبلا از آنها لذت میبرده از علائم شایع این بیماری اند.

https://en.wikipedia.org/wiki/Major_depressive_disorder#cite_note-NIH2016-1

به آقای Daniel Khademi

ممنون که تجربه تون رو نوشتید.. بله درسته یکی از علائمش می تونه بی تفاوتی به تمام چیزها و اتفاقات باشه.. ولی کسی که این علامت رو داره دلیل بر اختلال افسردگی اساسی نیست.. بلکه باید تعریف بالا درش صدق کنه

به کاربر های خانواده برتر

اگر کسی نحوه ی کنار امدند با افسردگی راه کار خاصی بلد هست ...ممنون میشم ارائه بده

به دختر پاییزی

دقیقا

متاسفانه خیلی وقتا مردم بخاطر نداشتن تعریف دقیق از اون چیزی که بیان میکنن الکی خودشونو مریض میکنن در حالی که مریض نیستن

به عنوان مثال

وقتی شخصی با انبوه مشکلات مواجه بشه خب طبیعتا خلقش تغییر میکنه و نسبت به قبل غمگینتر میشه و با برطرف شدن اون مشکل این غم یا تغییر خلق و کمبود انگیزه  برطرف میشه خب شاید اسم این رو نشه گذاشت افسردگی این که میگن مشکلات هست همه افسرده ایم خب این غلطه باید گفت مشکلات هست و ما ناراحتیم (البته من منظورم از افسردگی یک بیماری فیزیولوژیک یا به اصطلاح پاتولوژیکه)

دقیقا عبارت بدون دلیل مشخص کمک کننده تشخیص افسردگیه

اینکه طرف پولداره همه چی داره خانواده خوب زندگی خوب شغل خوب تحصیلات بالا و همچنان اهدافیم برای خودش میتونه داشته باشه ولی غمگین و افسردس و هیچ چیز غم اون رو برطرف نمیکنه و شادش نمیکنه خب این واقعا میشه گفت افسردگی داره و باید درمان بشه

اما این که مثلا دختری خواستگار نداره و ناراحته غم گینه یا پسری کار نداره خب این نمیشه گفت افسردگی داره یا بهتره بگیم افسردگی به اون معنای بیماری روانی نداره و با اومدن خواستگار مشکلش برطرف میشه و یا با جایگزینی چیزی دیگر و کمی مشاوره روانشناسی حل میشه اما اون افسردگی ای که اول گفتم یک بیماری روانی ناشی از اختلال در عملکرد مغزه و باید به صورت جدی درمان بشه و هیچ روانشناسی از پسش برنمیاد و چارش دست روانپزشکه و با دارو و انواع مداخلات پزشکی برطرف میشه این جور موقع ها روانشناس اون رو به روانپزشک ارجاع میده و واقعا بیماره

حالا متاسفانه گاهی نشکلاتی این وسط پیش میاد که مقصر اصلی روانپزشکا و روانشناسا هستند

به عنوان مثال گروه دوم به حای این که اول پیش روانشناس برن مستقیم به روانپزشک مراجعه میکنن و روانپزشکا درحالی که پروتکل میگه دارو نباید داد و باید با روشهای روانشناسی درمان بشه بخاطر سودجویی خودشون و البته بخاطر اینکه اگه دارو نده مریض فکر میکنه پولش هدر رفته اقدام به تجویز دارو میکنن طبیعتا تجویز دارو حال طرف رو بهتر میکنه اما چون مغز او اختلالی نداره و باید طبیعی درمان بشه دارو باعث میشه برعکس مغزش دچار اختلال بشه و تعادل مغزی اون بهم میریزه و یک ادم سالم به یک بیمار روانی تبدیل میشه با انواع عوارض جانبی دارو هم روبه رو میشه نتیجه اینکار وابستگی به دارو و طبیعتا مراجعه مکرر به روانپزشکه

و گاهی گروه دوم به روانشناسا مراجعه میکنن و روانشناسا بخاطر سودجویی خودشون اون رو به روانپزشک ارجاع نمیدن و این باعث میشه حال بیمار با انواع جلسات روانشناسی  اگر چه بهتر بشه اما خوب نشه و برای خوب شدن مجبور باشه همش به روانشناس مراجعه کنه و نتیجه این کار هم وابستگی به جلسات مشاوه و مراجعه مکرر به  روانشناسه

اابته نا گفته نماند گاهی کمبود یک‌ عنصر معدنی یا یک‌ماده آلس در بدن میتونه موجب تغییرات خلقی بشه که اینم تشخیصش به عهده روانپزشکه

به ای کاش

بله موافقم... تعریف بیماری افسردگی با احساس افسرده بودن فرق می کنه و روان شناس و روان پزشک هم حتما در مراجعینش مدت بروز علائم رو سوال می کنه

فقط من یک چیزی رو دلم نیومد نگم... امیدوارم جنبه نصیحت پیدا نکنه .شما جای برادر من هستی. تو کامنتایی که من شما دیدم لحنتون خیلی تنده، لحن یک فرد تو برداشت افراد از یک موضوع خیلی موثره..

به آقای اسکیزوئید

چرا؟

آقای ای کاش امیدوارم ناراحت نشده باشید...واقعا حیفم اومد نگم

 به ********

******* عزیزم درکت می‌کنم.

به یه روانشناس نمی‌تونی مراجعه کنی؟

برای این مشکلات می‌تونه بهت کمک کنه.

به ****** ..خانم

  فکر می کنم اضطراب زیاد و غیر قابل کنترل باعث افسردگی میشه...چون خودم این طوری بودم...اگر اضطراب درمان بشه علائم افسردگی هم برطرف بشه...

همش احساس میکنم هیچ چیز درست نمیشه...مشکلاتی دارم که هیچوقت حل نمیشم...هیچ چیزی نیست که دوست داشته باشم انجام بدم...تقریبا دوستی ندارم ...خیلی زود عصبی و مضطرب میشم...دیگه امیدی به آینده ندارم...برام دعا کنید البته اگه کسی پست رو دید

سلام

یه چند وقتی هست من حوصله هیچکس رو ندارم و دوست دارم تنهای تنها باشم و فقط فکر کنم این بهم آرامش میده تحمل هیچکیو در اطرافم ندارم انگار یه جور آلرژی نسبت به اطرافیان پیدا کردم (این در حالیه که خیلی دوسشون دارم )اما اصلا نمی تونم روی خوش نشون بدم

دوست دارم کتاب بخونم و تنهایی توی طبیعت باشم و هیچکی اطرافم نباشه

این روزا حالم خوب نیست درحالی که باید برای هدفم تلاش کنم و می کردم یه چند وقتی هست حالم گرفته شده ازاین زندگی و نمی دونم چی کار کنم

که حالم دوباره خوب بشه و مثل قدیم باشم شاید سن زیادی نداشته باشم اما به شدت خسته ام 

نمی دونم شایددارم واردحالت افسردگی میشم

سلام

یه چند وقتی هست من حوصله هیچکس رو ندارم و دوست دارم تنهای تنها باشم و فقط فکر کنم این بهم آرامش میده تحمل هیچکیو در اطرافم ندارم انگار یه جور آلرژی نسبت به اطرافیان پیدا کردم (این در حالیه که خیلی دوسشون دارم )اما اصلا نمی تونم روی خوش نشون بدم

دوست دارم کتاب بخونم و تنهایی توی طبیعت باشم و هیچکی اطرافم نباشه

این روزا حالم خوب نیست درحالی که باید برای هدفم تلاش کنم و می کردم یه چند وقتی هست حالم گرفته شده ازاین زندگی و نمی دونم چی کار کنم

که حالم دوباره خوب بشه و مثل قدیم باشم شاید سن زیادی نداشته باشم اما به شدت خسته ام 

نمی دونم شایددارم واردحالت افسردگی میشم