خانواده برتر

سلام خیلی ممنونم از نظراتی که برام نوشتین هر کدومتون یه نکته ای گفتین که حتما روش فکر میکنم و برام خیلی با ارزش هست لطفاً بعد از اینکه جوابای منم خوندین بازم برام بنویسین و راهنمایی کنید که بتونم یه تصمیم درست بگیرم شاید واقعاً دارم اشتباه میکنم. مطمئناً این فقط مشکل من نیست، با این شرایط جامعه خیلی ها مشکل منو دارن.

--------------------------------------------------------------------

به اسقف اعظم:

چند تا تذکر برام نوشتین، خیلی ممنون حتما اینا رو هم در نظر میگیرم. فقط اینو بگم من به جز اخلاق خوب، اخلاقای بدشونم (البته بد نمیشه گفت ویژگی که مختص ایشونه) میدونم. نه ایشون نه من اهل رابطه دوستی نیستیم ما حتی نمیتونیم 5 ثانیه مستقیم به چشمای هم نگا کنیم چه برسه بخواد سو استفاده کنه، اگر اینطور بود اصلا بهشون فکر نمیکردم.

چون ایشون درسشون تموم شده احتمال اینکه به این زودی ببینمشون خیلی کمه، اگر ببینمشون سعی میکنم یه جوری نظرشون رو در مورد ازدواج بپرسم، اما تلفنی چون واقعا بهانه ای برای زنگ زدن ندارم فکر میکنم زنگ بزنمو از این حرفا بزنم درست نیست.

--------------------------------------------------------------------

به رایا:

یاد حرف دکتر شیری افتادم البته به مشکل من ربطی نداره ولی می نویسم بد نیست:

اگر زنی را دوست داری، دل دل نکن، بازی در نیاور، منتظرش مگذار...

با ایما و اشاره به او از خوش آمدنت حرف نزن ...

زیرا او می فهمد به شیوه او (شیوه ای زنانه) عشق ورزیدن را یاد گرفته ای... یک زن به دنبال یک "مرد" است که بلد است، قاطع و کله شق و قدرتمندانه زن را در بر بگیرد...

---------------------------------------------------------------------

به امیر 021:

آقای آرین شیران گفتن من عاشقم که اینجوریم شما هم دعا کنید همه دخترا عاشق باشن :))))

------------------------------------------------------------------------

به محمد رضاااا:

ایشونم قصد دارن دکترا بخونن ولی چن سال دیگه، الان دنبال کارن وقتی که کارشون به یه ثباتی رسید می خونن، البته برای من مهم نیست شخصیتشون شکل گرفته دکترا خوندن هم فکر نمیکنم روشون تاثیری بزاره

--------------------------------------------------------------------------

به فامیل دور/ شهاب/ حامد/ rezvan haghgoo/ شغاد:

شما گفتین جمله آخر من اشتباهه، شاید درست منظورمو نگفتم، هیچ عقل سلیمی نمیگه کسی که هیچ درآمد مالی نداره ازدواج کنه اینو هم من قبول دارم اما اگر واقعا دو نفر تمام معیارهای همو دارن چرا از هم بگذرن حداقل میتونن یه اقدام اولیه کنن در حد مقدمات، اگر هیچکاری نکردن تا وقتی کارشون خوب شد اون خانم ازدواج کرده بود چی؟ و اینکه گفتین غرورش میشکنه، در مورد کسی که همینجوری میره خواستگاری بله غرورش میشکنه (البته بنظر من بازم تلاش خودشو کرده) اما کسی که خانم خودش نشون میده راضیه و شرایطشو میدونه غرور شکستن نداره دیگه  

من قبل از اینکه برم دکترا بخونم تو یه شرکت خصوصی کار میکردم و درآمدم هم نسبتاً خوب بود. یکی دو ترم دیگه هم میتونم تو دانشگاه تدریس کنم یا کار قبلیم رو ادامه بدم. یعنی در آینده منم میتونم درآمد داشته باشم. در مورد این آقا هم من با شرایط کار تا حدودی آشنا هستم میدونم پیدا کردن یه شغل ثابت سخته ولی میدونم این آقا اهل کار کردن هستن و آخرش یه کار پیدا میکنن به هر حال تا آخر عمر که بیکار نمیمونن. تو یه شرکت باشه تا تدریس یا ...

فرض کنیم ایشون خواستگاری بیان (البته انگار من باید برم خواستگاریشون) خب ما که بلافاصله نمیریم سر خونه زندگیمون میتونیم یکم عقب بندازیم مثلا تا یه سال نامزدی و عقد طول بکشه تا اون موقع منم آزمون جامع دادم برای منم بهتر هست. تا یکسال احتمالا یه کار پیدا میکنن. تو این یه سالم چطوری زندگی کردیم همونطوری میگذرونیم.

نمیدونم با خوندن نظرات اینطور فهمیدم انگار کسی که شغل نداره حق دوست داشتن یا دوست داشته شدن نداره. آخه چرا اینطوری فکر میکنید ینی اینهمه معیار و ملاک که برای انتخاب همسر هست رو دو نفر داشته باشن فقط پول تا یه مدتی نباشه یا کم باشه نباید با هم ازدواج کنن؟؟؟ تا یکی دو سال اول ممکنه سخت بگذره ولی تا آخرش که اینطوری نمیمونه وقتی دو نفر همدیگرو درک کنن همو بفهمن همراه هم باشن ینی این یکی دو سال رو نمیتونن تحمل کنن؟ کاش اگر کسی هست متاهله یا این تجربه رو داره بیشتر منو راهنمایی کنه آیا اشتباه فکر میکنم واقعا دارم رویایی فکر میکنم؟

---------------------------------------------------------------------------

به عاطفه کوهسار (alias) و ندا:

ممنون واقعا نمی خوام از دستشون بدم و حسرتش تو دلم بمونه تلاشم میکنم ولی اینکه چطوری بهشون بگم رو نمیدونم اگه میشه راهکار بهم بدین.

-------------------------------------------------------------------------

به الی خانوم:

با تعریف کردن ازشون، احوالشو پرسیدن، گفتن اینکه مثلا واظب خودتون باشین، تو کارای آزمایشگاهشون همراهیش کردن البته استادم گفته بودن چون موضوعمون مرتبط هست.

الی خانوم این گفته دکتر شیری مه نقل قول کردین رو قبول دارین شما؟ من میترسم با یکی دیگه ازدواج کنم ولی تو دلم باز بگم کاش با این آقا ازدواج کرده بودم و اون زندگی رو که می خوام نداشته باشم ته دلم شاد نباشم.

-------------------------------------------------------------------------

به ایلیا:

شما اگر همون خانم مستقیم بهتون میگفتن نظرتون در موردشون عوض نمیشد آخه گفتین رک و راست بهشون بگم، من فکر میکنم این آقا مثه شما فکر میکنن ، ممنون حتما وقت بیشتری برای شناختشون میزارم.

--------------------------------------------------------------------------

به Aفشین 2176:

این آقای مدنظر من که فعلا کار ندارن، ولی اگر یه شخصی هم شغل داشته باشن و هم تمام معیاراشون رو یه خانمی داشته باشن چرا نمی تونن مستقیم بگن به نظر من این نگفتن رو نمیشه پای شرم و حیا داشتن گذاشت این ینی این فرد خجالتیه. خجالتی بودن با شرم و حیا داشتن خیلی فرق داره، کار خلاف شرع که نمیخواد انجام بده. من که واقعا جسور بودن یکی از ملاکای انتخابم هست، نه اینکه حالا حتما بخوان مستقیم بهم بگن، میتونن از طریق خانواده اقدام کنن.

اینکه گفتین فوری ازدواج رو جدی نکنید منظورتون جشن عقد و عروسی هست؟ میشه برام بیشتر توضیح بدین منظورتون چیه

--------------------------------------------------------------------------   

به امیدم:

آقا امید با خوندن کامنت شما خیلی ناراحت شدم میدونم خیلیا دیگه هستن شرایط ما رو دارن، متاسفانه شرایط اقتصادی جامعه خیلی بده بقول آقای حامد پیاز کیلویی 12 پراید 50تومن ولی مگه اینا قراره ارزون بشن بدتر میشه بهتر نمیشه، اگر بخوایم اینطوری فکر کنیم تا آخر عمر باید مجرد بمونیم. پول فقط یکی از عاملای خوشبختیه نه همه چیز، که شما میگین درآمدتون کمه نه اینکه درآمد ندارین. من اگر با کسی ازدواج کنم که خیلی درامدش خوب باشه ولی اخلاقمون بهم نخوره خوشبخت نمیشم. من شما رو نمیدونم ولی من میخوام تلاشمو بکنم که حسرتش به دلم نمونه، اگر به هر دلیلی مایل نبودن اونوقت رو بقیه خواستگارا فکر میکنم. من بقول شما لای پر قو بزرگ شدم (از نظر مالی) ولی به اندازه کافی سختی کشیدم که به هدفام برسم طوری که الان با این سنم دارم دکترا میخونم. اما ازدواج برای من خیلی مهمتر از درس، کار و بقیه چیزاس، آرزوم اینه با کسی ازدواج کنم یه همراه خوب برام باشه و همدیگرو درک کنیم. حالا یکی رو میبینم که خیلی همدیگرو میفهمیم هدفا و آرزوهامون یکیه اخلاقمون خیلی بهم میخوره و ملاکای منو داره نمیتونم ازش براحتی بگذرم. هر وقت اسم خواستگار برای من میاد غم تو دلم میگیره همش میگم چرا اونی که میخوامش نمیاد. خدا هم تا الان همه جوره هوامو داشته میدونم برای ازداوجمم هوامو داره حتی اگر با اون آقا ازدواج نکنم.