خانواده برتر

ممنون از همتون.

ولی چرا آخه ؟

از نبود عقله یا شعور و درکه ؟ از کدومه ؟

منی که دارم باهات شوخی می کنم چون یه جمع دورهمی هستش و غریبه زیاد نیست میخوام دور هم باشیم.

نه من لودم و نه تو  پادشاه.

توی مغازه موبایلی کار میکنم. 

من از غرور و تکبر شخصیت بدم میاد. طبع شادی دارم. ولی انگار دیر متوجه شدم باید مثل بقیه باشی. 

یه جمع سه نفری داریم که هر از گاهی خونه یکیمون جمع می شیم.

یکی از همون نفرات جمع 3 نفریمون اومد توی مغازه. چونکه من علاوه بر کارهای کامپیوتری و لوازم گوشی، اونجا ثبت نام یکی از اپراتورها رو هم انجام می دم. کارم مثل آچار فرانسه هاست.

الان تابستونه، اون اپراتور تابستونا و عید نوروز به صورت فله ای سیم کارت رایگان میده نمایندگی هاش تا سریع بین مردم پخش کنند.

از قضا خواهر اونم اومده بود ثبت نام. خوب تعداد زیاده، مثلا افرای که میان، میبینن فرصت مناسبی هستش. 5 تا سیم کارت میخوان ثبت نام کنن. تو بدترین حالت حساب کردم روزی 110 الی 130 نفر ثبت نام کردم. من که دست به تایپم خیلی خیلی تنده،  با این تعداد زیاد کم میارم. تو سربازی که بخش اداری بودم، سرعت تایپ و ویرایش منو میدیدن تعجب میکردن.

قبلش هم به تک تک اون افراد توی مغازه می گفتم که نگاه کنید امروز تا فردا صبح هم احتمال وصل شدنش نیست. میره واسه عصر ( برآورد تعداد افراد رو در نظر میگیریم که میگیم)

خوب من واسه همه میگم، به خواهر اونم گفتم. بعدش یه روز شلوغ اومده مغازه گفته  سیم کارت خواهرم وصل نشده قضیه چیه؟!؟، منم به صورت منطقی دلیلشو گفتم حتی گفتم که واسه خواهرتم توضیح دادم. جلو غریبه و آشنا بهم گفت : یالا مسخره بازی در نیار وصلش کن بینم. !!!!

بعدش با حالت حق به جانب از مغازه رفت بیرون. بدون هیچ حرف دیگه ای. این حرفشو بلند نگفت با داد و هوا. ولی اونجا بود که قضیه دستم اومد. اونم تازه واسه یه سیم کارت ؟!

صاحب مغازه قبلش به من گفته بود که اگه دیدی یه نفر حتی با توجه به توضیحاتت اومد گفت وصل نشده واسش وصل کن منم فقط رو این حساب وصلش کردم. اگه مغازه من بود تا صد سال سیاه هم براش وصلش نمیکردم و جلو بقیه هم جواب داشتم براش.

اگر من رفتار سنگین و مغروری داشتم هیچوقت چنین چیزی رو تحویل نمیگرفتم. آره اشکال از منه.

ولی یه تصمیم گرفتم، تغییر اخلاق میدم.

پست اول خیلی خلاصه بود چون اعصابم از درست خودم خورد بود.

بزار بگن مغروری و متکبر. ولی متکبری هستم که توهین نمی کنم. ولی توی این جامعه برات اعتبار میاره

به نظرم آدمای زیادی مهربون یکم کسل کننده اند منظورم اینه مهربونی خیلی خوبه ولی برای مادر و پدر و مادربزرگ و خلاصه آدم های بزرگتر که دوستمون دارن.اما دوست خیلی مهربون و خیلی خنده رو که افتاده و مثبته واقعا کسل کنندست.آدم باید در درجه اول به فکر خودش باشه کاری رو که خودش دوست داره انجام بده زیادی هم نباید  به دیگران اهمیت داد اگه زندگی ما یه فیلم سینمایی باشه نقش اولش ماییم دیگران یا سیاه لشکرن یا نقش دوم سوم و سایر بازیگران ،پس به این آدما اهمیت نده راه خودتو برو سعی نکن همه ازت راضی باشه فقط باید خودت از خودت راضی باشه،اصلا باید آدم خودشیفته باشه

سلام دوستان من خیلی خوش اخلاقم با همه میخندم و  به همه احترام میزارم و برام. فرقی نمیکنه بزرگ باشه یا کوچیک من احترام خودم میزارم و لبخند میزنم.

ولی متاسفانه بخاطره این رفتارم الان همه 

حتا بچه ها هم گاهی میشه ک منو مسخره کنن و منو دسته کم بگیرن لطفا بگید چکار کنم تا مثله اول همه احترامم بزارن.😔

دوست داشتنه خودتو بزار تو اولویت با همه دوست باش ولی صمیمی نشو زیاد در دسترس نباشد خلاصه که تهش خودتی و خودت ..✨

ادم باید همه جا مغرور باشه تا بهش توجه بشه. مثلا تو خیابون داری راه میری میبینی یه پسره هی ادا اصول درمیاره و هیز بازی درمباره خب معلومه دیگه بدرد نمی خوره ولی یه پسره رو می بینی محلت نمی ذاره ولی عاشقش میشی... من که خودم همینطورم😊😊😊

هر چه مغرورتر باشی  

تشنه ترند برای بالابودن هرچه دست نیافتنی تر باشی بیشتر به دنبالت میان امان از روزی که غرور نداشته باشی وبی ریا به آنها محبت کنی آنوقت هیچ گاه تورا نمی بینند ساده از کنارت عبور میکنن .مغرور باش 

سلام من ۱۶ سالمه و کلاس دهمم  تا سن ۱۲ سالگی خیلی مغرور بودم البته با دوست ای گلم که مث خواهر من شوخ و شاد بودم اما متاسفانه از کلاس هشتم  به بعد با همه شوخ شدم البته فقط با دخترا.تا اون موقع اگه تو خیابون خیلی سرسنگین بودم و همیشه اخم رو صورتم بو ود طوری که یه بار یکی به داداشم گفت این آبجیت چرا اخموووه ؟

خلاصه از کلاس هشتم دوستان میومدن و میگفتن واقعا خود ای. حالا دو سال گذشته روی دارم مث گذشته باشم اما نمیتونم.حس میکنم مث اول ارزش ندارم دلم گرفته😿

منم همین مشکل رو دارم دوست پسرم خیلی پررو شده ازبس خوب بودم باهاش ....حالم از خودم و قلبم و مهربونی هام بهم میخوره ...کاش بمیرم اینجوری خیلی زجر میکشم

آدم مغروربه هرجایی میرسه باشخصیت خودش باسنگینی یه دنیایی شده که از یه لبخنده سادت سوءاستفاده میکنن

به نظر من تصمیمت درسته اما بهترین تصمیم نیست کلمه مغرور برای خیلیا خوشایند نیست و باز خیلی ها واکنش نشون میدن و حتی میشه به دورت نگاه کنی ببینی خودت موندی و خودت و غرورت .عزت نفس داشتن با توجه به توضیحات تو مناسب تر از غروره 

من میخوام مغرور شم خواهش میکنم کمکم کنید 

چگونه بتونیم از مغرور بودن دست بکشیم ؟؟ 

چون من خیلییییی مغرور شدم و فک مبکنم این مقدار مغرور بودن درست نییست!!

منم خندون و مهربونم میخوام مغرور شم مردا برداشت. بد میکنن به خدا واگزارشون کردم به من تهمت میزنند. بلد نیسم بی شخصیت بازی در بیارم.

جدی تا این حد کینه ای هستی که به یه بچه دبیرستانی رحم نکردی و خوردش کردی؟؟

منم میخوام مغرور بشم همیشه با همه مهربون بودم و شخصیتم خورد شد همیشه اینجوریه با خانوادم شخصیتم رو خورد کردن دوستام رو از دست دادم همه اینا به خواطر اینه که بیش از حد مهربونم 

مغرور نه!

اما باید تو رفتارو صحبت با آدمای اطراف ملاحظه کار باشیم

تو دوران نو جوونی دونفرو می‌شناختم  ، یکیشون خیلی شیطونُ پرحرف بود و در کل حرفاش محتوای خاصی نداشت، اما اون یکیش ک اسمش سوگند بود زیاد صحبت نمی‌کرد لبخند میزد زبان بدن خوبی داشت تمیز بود و همین ک زیاد تو جمع نمیومد و سرش تو کار خودش بود حتی کم حرفیش آدمُ ب فکر فرو می‌برد 

اون یکی ک زیاد صحبت می‌کرد و بچگونه و مهربون برخورد می‌کرد رو دوست داشتم اما هیچ وقت بهش فکر نمیکردم چون همه چیز رو تو همون برخورد اول به همه میگفت اما هنوزم ک هنوز درباره سوگند فکر میکنم درباره اینکه میتونستم اسمشو بزارم یه آدم مغرور یا نه!

در کل همینطوریه 

اگر به کسی زیاد اعتنا نکنی اون هر کاری میکنه تا علت رفتارت رو بفهمه یا به عبارتی کشفت کنه!

اما اگر خالصانه و بی توقع  محبت کنی زیاد صحبت کنی بچگونه رفتار کنی ، نادیده گرفته میشی، 

اما اینو بدون ماهیت آدما تغییر نمیکنه 

اگر تو تا الان مهربون بودی هیچوقت نمیتونی تبدیل ب یه آدم مغرور بشی ... خودتو تغییر نده اما همونطور ک گفتم تو رفتارت با آدما ملاحظه کار باش 

مهربونی کن لبخند بزن اما مثل سوگند کم!

همون کمش ارزش داره ... زیاد ک مهربونی کنی احمق فرض میشی، نادیده گرفته میشی ، عادی میشی، حست نمیکنن ... البته یه سری استثنا هم هستن ک تو این کره ی خاکی قدر مهربونیِ بی حدو مرز آدمای دیگرو میدونن و قدرشناس هستن، اما خب اکثریت این طورین ک کنارشون  نباید زیاد خودتو مهربون نشون بدی چون اصلا درکی از مهربونی ندارن...

حتی اگه یه روزی به مغرور بودن فکر کردی غرور مثبت رو انتخاب کن که یه جورایی شبیه اعتماد ب نفس داشتنه

غرور منفی و اینکه اخمو باشی بداخلاق باشی توهین کنی باعث نفرت میشه غرور همیشه ام خوب نیس.