سلام به همه دوستان
من یه عادت خیلی بدی دارم که اصلاً به حرفهایی که می زنم فکر نمی کنم و همه حرفی رو می زنم بدون اینکه به عاقبتش فکر کنم یا همه ی جوانب رو بسنجم.
بارها شده به خاطر زبونم دعوام شده، حرف بد شنیدم، باعث رنجش اطرافیانم شدم، خیلی دوست دارم که کم حرف بزنم اگه کسی راهکار عملی سکوت کردن و کم حرف زدن ... رو داره بگه.
دوم چه جوری قبل از حرف زدن، سریع یادم بیفته که فکر کنم، دوستان احساس می کنم که از مغزم هیچ کار نمی‌کشم، واقعاً روابط اجتماعیم رو دچار مشکل کرده... بارها از خودم بدم اومده که چرا اون حرف رو زدم! لطفاً تو رو خدا کمکم کنید.
در جمع های دوستانه، از چی حرف بزنیم که غیبت نشه ؟
دوست دارم که غیبت کردنم کم بشه اما نمیدونم چه جوری؟
گناه غیبت چه جوری بخشیده میشه ؟
موقع حرف زدن با دیگران، حرف کم میارم
دلم میخواد همه جا حرف برای گفتن داشته باشم
مراقب حرفها و گفته هایمان باشیم
چکار کنم راحت حرفم رو بزنم و تصمیم بگیرم؟
از روی سادگیم یه حرفی میزنم که نباید بزنم
چطوری به خاطر کم حرفیم مغرور به نظر نرسم؟!
مواظب حرف ها و رفتارهامون باشیم
قبل از هر چیزی اول یاد بگیریم چطور باید حرف بزنیم!
حرف های دیگران خیلی واسم مهم شده
عاقل اول فکر می کند سپس حرف می زند
تصمیم گرفتم دیگه زیاد حرف نزنم
حرف بقیه نسبت به من و رفتارم برام خیلی مهمه
دل شیر ندارم که حرفم را رک بگویم
هر حرفی باید در موقعیت خودش زده بشه
می خوام قوی بشم طوری که در مقابل حرف دیگران خودم رو نبازم؟
← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۲۰۵۳ بازدید توسط ۱۴۰۱ نفر
- شنبه ۶ فروردين ۰۱ - ۰۵:۵۳
