سلام
دختری هستم که بدون آرایش، نه میتونم پام رو از خونه بیرون بذارم و نه اینکه حتی پوست بی آرایشم رو به کسی نشون بدم. خسته شدم از این وابستگی به آرایش، دلم میخواد مثل بقیه دخترها راحت پا شم و یه وقت هایی آرایش نکنم و ترسی از اینکه چهره بی آرایشم لو بره نداشته باشم.
دور و برم و تو خوابگاه یا استخر یا باشگاه، هر دختری رو دیدم اوضاعش خوب بوده، فقط منم که اینقدر رنج میبرم، مشکل من از ده یازده سالگی شروع شد، یعنی تا قبل از اون زمان واقعا زیبا بودم، شاید حتی جزو زیباترین ها بودم، ولی به تدریج شروع به زشت شدن کردم، چهره م روز به روز بیشتر شبیه به آدمای مریض میشد تا اینکه تو دوران دبیرستان وقتی برای اولین بار آرایش رو تجربه کردم دیگه نتونستم بذارمش کنار .
چند باری توی خوابگاه دخترها قیافه بی آرایشم رو دیدن و کوپ کردن و حسابی شرمنده شدم و فهمیدم تحت هیچ شرایطی نباید آرایش رو از خودم دور کنم . مشکل من به خاطر رنگ چهرمه نه فرم چهره؛ یعنی یه جوری هستم که فقط با یه پنکیک مختصر چهرم صد و هشتاد درجه تغییر میکنه و از یه دختر زشت به یه دختر با قیافه نسبتا خوب تبدیل میشم .
ولی اگه پنکیک یا کرم پورد نزنم حتی اگه آرایش پر رنگ خلیجی هم بکنم و رژ لب جگری بزنم بازم زشتم، یعنی همه چیزم به پنکیک بستگی داره، خیلی دقت کردم و رفتم تو نخ پوستم تا بفهمم مشکل چیه ، چرا دخترهای دیگه بدون پنکیک یا کرم پودر زشت نیستن حتی با وجود داشتن جوش یا لک یا کک مک، ولی من با اینکه جوش و لک ندارم قیافم بی کرم یا پنکیک یه قیافه کریه تو ذوق زنه که اصلا نمیشه نگام کرد، مثل افراد مریض در حال مرگ، قحطی زده ها یا کتک خورده های درب و داغون میمونم در حالی که سالمم .
خلاصه واقعا مایه شرمندگی هستش و رنج می برم، قبلا فکر میکردم به خاطر سبزه بودنمه، ولی خوب من دخترهای زیادی رو دیدم که سبزه هستن و بی آرایش واقعا قشنگن، بعدش هم من پنکیک تیره میزنم و اینقدر تغییر میکنم نه روشن، پس مشکل از سبزه بودنم نیست.
بالاخره فهمیدم مشکل از اینه که پوست صورتم دو رنگه، یعنی بینی و اطراف بینی تا قسمتی از گونه ها و دور دهنم و پشت پلک هام، تیره تره نسبت به لپ ها و پیشونیم، این تفاوت رنگ کاملا محسوسه ولی من چون هیچ وقت توش دقیق نشدم و همیشه پوستم با آرایش مخفی بوده متوجهش نشدم نه خودم نه اطرافیانم، فقط اگر تصادفا کسی منو بی پنکیک میدید از افتضاح بودن قیافم تعجب میکرد .
میخواستم ببینم کسی هست که همچین مشکل عجیب و کمیابی داشته باشه و راهکاری واسه یه دست شدن رنگ صورت دارید ؟
من در کل رنگ پوست روشنی دارم، منظورم از روشن سفید نیست، سبزه هستم ولی روشنم یعنی کمی مونده به سفیدی، یه جاهایی از بدنمم کاملا سفیده ، و یه جاهایی هم سبزه ست، که البته اونم هر چند وقت یه بار تغییر میکنه مثلا قبلا کمرم سفید بود الان سبزه شده یا الان شکمم روشن تر شده نسبت به قبل.
حالا بدنم زیاد مشکل حادی نداره و دورنگیش برام مهم نیست چون یه جورایی نامحسوسه ولی از دورنگی چهرم شدیدا احساس شرمندگی میکنم و مثل یه رازه که باید همیشه مواظب باشم کسی بو نبره
باور کنید من بی آرایش خیلی زشتم، و اینو مادرمم اعتراف کرده، دلم یه پوست یه رنگ و یه دست میخواد که بی آرایش زندگیم رو بکنم. راهنماییم کنید
کسی رو دیدید که این طوری باشه ؟
مرتبط:
آیا دو رنگی پوست بدن دختر مورد علاقه تون براتون مهمه؟
ازدواج با دختری که بیماری پوستی نادر به نام ماکولار آمیلوئیدوز داره
با اونایی که صورتشون زشته چه رفتاری دارید ؟
دخترم و مادرزادی توی صورتم ماه گرفتگی دارم
تجربیات شما در مورد رفع لکه های قهوه ای روی صورت
تجربیات شما در مورد رفع تیرگی بدن و برداشتن خال صورت
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← تجربیات پزشکی (۳۲۲ مطلب مشابه)
- ۵۵۴۷ بازدید توسط ۳۹۶۲ نفر
- پنجشنبه ۱۵ فروردين ۹۸ - ۱۲:۱۸
