دختری هستم که حدود 3 ماهه دیگه 26 ساله میشم. مشکلی دارم که روحمو می خوره .البته مشکل جدیدی هم نیست. نمی دونم بقیه ی جوونا هم مثل من هستن یا نه. من خیلی به ازدواج فکر می کنم . خیلی ! هر روز ! اگه اغراق نکنم هر ساعت !! فکر می کنم به شدنش ،نشدنش، مشکلاتم، به اینکه ازدواج نکردن مزایای خودشو داره، به اینکه ازدواج نکنم تنها می مونم، به اینکه هر ازدواجی موفق نیست و ...
خسته شدم ازین همه فکر ( خودم فکر می کنم این همه فکر بیمارگونه ست). متاسفانه ذهنم با فکرای منفی پر شده. به آینده بدبینم ولی بازم سعی می کنم به خودم امیدواری بدم ولی نمیشه. از این جمله که هر چی بدبین باشی سرت میاد هم متنفرم. بهم استرس خاصی میده. تو خونه، بیرون از خونه، همه جا فکرم ازدواجه.
چکار کنم خلاص شم؟
چرا ازدواج سخت شده و چرا خیلی ها خواستگار کم دارن
چه تغییری باید در زندگیم بدم که خواستگار داشته باشم؟
نکنه به خاطر جوش هام هست کسی منو نمی پسنده ؟
هر کس میشنوه که تا حالا اصلا خواستگار نداشتم باورش نمیشه
اون دختری که خواستگار نداره باید بره بمیره ؟
رک بگم خواستگار ندارم هر که میاد زنگ میزنه دیگه نمیاد
از خانوادم خجالت می کشم که با این سنم خواستگار ندارم
نمی دونم چرا اصلا خواستگار ندارم ؟
دلم خونه و اصلا خواستگاری ندارم!
چون چهره ام بچگانه است خواستگار ندارم ؟
32 سالمه و تا حالا حتی یک خواستگار هم نداشتم
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۰۲۶۰ بازدید توسط ۷۲۸۸ نفر
- شنبه ۱۳ خرداد ۹۶ - ۰۰:۰۸