با سلام
احتمالا ادبیات من برای دوستان آشنا باشه ، چون تا حالا چندین پست نوشتم و آقای نجفی هم لطف کردن نمایش دادن.
تو این پست نمی خوام دوباره به دعوای دهه 50-60 با بچه های نسل 70-80 دامن بزنم بلکه سوالی برام پیش اومده که جواب به اون در زندگی آینده خیلی از عزیزان می تونه یک ابزار تجربه باشه.
خود بنده از یک خانواده تقریبا مذهبی هستم که غالبا حدود رو رعایت می کنیم و خیلی از روابط از دید خانواده نکوهیده و ناهنجار محسوب می شه. ولی برام جالبه که تو کل اقوام تقریبا دهه هفتادی رو ندیدم که یا ازدواج نکرده باشه و یا این که با جنس مخالف ارتباط نداشته باشه (چه مذهبی چه غیره ...).
در حالیکه بچه های دهه های 50-60 خونواده ( که کم هم نیستن ) تقریبا از این فضا دور بودن. مثلا تو یک خونواده پسره دهه هفتادی ازدواج کرده ولی هنوز دهه شصتی در پی سلوک خودشه. یا مثلا با وجود این که حداقل خونواده ها وجه مذهبی دارن تعدد این روابط دوستی جالبه!!!
حالا سوالاتی که برام پیش اومده اینه که:
1- با وجود این که بچه های دهه 70 بیشتر در راس توجه بودن و از امکانات بیشتری برخوردار بودن و مسلما خلاء های عاطفی کمتری دارن پس این گرایش از دید من شدید به جنس مخالف چیه؟
2- اگر بگیم وسایل ارتباط جمعی اون در مورد بچه های شصتم کم نبوده ولی آیا آرامش نسبی بیشتر منجر به تحریک جنسی در این سطح می شه؟
3- آیا همه این عوامل باعث شده که نیازهای جنسی و عاطفی جای خودش رو به پیشرفت بیشتر، کارآمدتر بودن، تحصیلات بالاتر، عقاید عمیق تر و ... در مورد دهه های 70-80 بده؟ و این که آیا این به معنی سطحی نگری و سطحی اندیشی این نسل نیست؟
4- حالا با تمامی این اوصاف تربیت فرزندانمون در آینده چه طور باید باشه؟ شبیه به نسل جدید و یا بهتر بگم به شکل مدرنیتنه یا سنتی ؟ و این که در واقع کدوم نسل موفق تر بودن یا خواهند بود؟
تشکر
مرتبط:
تلاش کنیم پدر و مادر خوبی باشیم
از ایده های تربیتی تون برای داشتن فرزند صالح بگید
دلم نمیخواد پسرم بی تربیت و بد دهن بار بیاد
از پدر و مادر بودن چی می دونید ؟
← تربیت جنسی پسران (۶۳ مطلب مشابه) ← تربیت جنسی دختران (۵۲ مطلب مشابه) ← تربیت رفتاری پسران (۱۲۳ مطلب مشابه) ← تربیت رفتاری دختران (۱۱۰ مطلب مشابه)
- ۱۹۵۳ بازدید توسط ۱۵۶۶ نفر
- پنجشنبه ۱ بهمن ۹۴ - ۱۹:۲۴