خانواده برتر

سلام، خوشحالم که تربیت فرزند آنقدر براتون مهمه که از الان بهش فکر میکنین اما دو نکته میخوام بگم البته نظر شخصی خودمه:1- تو کتاب کشکول شیخ بهایی مورد جالبی دیدم، نوشته بود مردی از انسانی آگاه و عالم میپرسه که بچه رو باید از چند سالگی شروع به تربیت کرد؟ عالم در جوابش میگه 20 سال قبل از تولد، یعنی ما باید ابتدا روی خودمون کار کنیم و از همین الان شروع کنیم، لابد شنیدی که میگن بعضی اعمال خوب و بد انسان حتی در زمان مجردی روی فرزند تاثیر میذاره؟ 

سلام

اول خدا فرزدن سالم وصالح بده این خیلی مهمه.

سلام

به نظرم اگه آدم بخواد رو تربیت فرزندش حساس باشه و یه الگوی خاص هم مد نظرش باشه اول از همه میطلبه که همسر خوبی انتخاب کنه...
که فکر میکنم کمتر کسایی باشن موقع انتخاب همسر دغدغه تربیت فرزند هم داشته باشن این برداشت منه از بحثهای انتخاب همسر که تو جاهای مختلف خوندم و شنیدم.

یه نکته مهم هم اینه که همسویی فکری والدین تو تربیت بچه ها خیلی مهمه وگرنه مادر یه چی میگه و یه روش بعد پدر بهش معتقد نیست میزنه هرچی مادر رشته رو پنبه میکنه و...
______________________________________________________________________

من در حال حاضر با آزمون و خطا :)) روی برادرزاده هام امتحان میکنم تا حدی که بتونم :)

در حد یه عمه خوب و مهربون و تاثیرگذار میگم:

به عنوان مثال برادرزادم رو وقتی6-7 سالش بود بردمش کتابخونه محل عضو کردم کلییی ذوق کرد بعد مامانش کتابارو براش میخوند،
الانم 9 سالشه هروقت بشه باهاش میرم کتابخونه بهش میگم خودت برو انتخاب کن کلی وقت معطلم میکنه و با حوصله تو قفسه های کتاب وول میخوره این حس خوبی داره برای من، هر بار یه بغل کتاب امانت میگیره خسته بشه خودم یا مامانش براش میخونیم،

کتابای با محتوای مذهبی (مثلا عاشورا، مهدویت و ...) رو که میخونیم براش لابه لاش توضیح میدم.
مادرش هم روی اصول تربیتی و اخلاق و ادبش خیلی حساسه و کار میکنه...
یه سری  کتاب هم در مورد حفظ محیط زیست، اخلاقیات مثل دروغ و ... خوندیم با هم براش توضیح دادم.

روشهای عملی که فک کنم منظور پست من زیاد باهاش مواجه نیستم چون فرزند خودم که نیست :) تایم با هم بودنمون کمه، بقیش با والدینشه. فقط سعی کردم عمه خوبی باشم :))

حالا در حالت کلی به نظرم برای تربیت بچه باید بخش بخش کار کرد،
مثلا
حس مسئولیت پذیری
مباحث دینی و اعتقادی
اخلاقی
بهداشت و سلامت
نظم و نظافت
پرورش فکر
تحصیلی و علمی
سرگرمی سالم
تغذیه
و ...
و اینکه تو هر سنی بچه یه نیازهایی داره و هر مسئله رو تو دوره مخصوصی باید آموزششو به بچه شروع کرد.
برای هر کدوم باید برنامه ریزی صحیحی داشت و والدین با مشورت هم وقت بذارن.
تا نظر آقامون چی باشه :))

و اینکه من از بچه های لوس و اونایی که هر چی میخوان سریع براشون مهیا میشه یا بچه های بددهن و بیتربیت فوق العاده بدم میاد.
الانم بچه لوس تو فامیل داریم خدا میدونه در آینده چی از آب در بیان!

رشد و پرورش درک و شعور بچه هم به نظرم خیلی مهمه و باید والدین حواسشون باشه...

الانم یه مقدار به متد تنبیه  هم خیلی معتقدم و اینکه بچه باید از پدرش حساب ببره در عین عشق، علاقه و احترام. البته از مادر هم حساب ببره اما از پدر بیشترتر...
و اینکه ان شاالله وضعیت اقتصادیمون خیلی ردیف بشه و باشه (مثلا چاه نفت داشته باشیم :))) ) اما باز همه چی رو هلو برو تو گلو براش آماده و مهیا نمیکنم... نیازه یه جاهایی برا بدست اوردن یه چیزای سختی بکشه...

آقا یه چیز بگم ؟!
من از یه چیز نگرانی دارم اونم این شبکه های اجتماعی و اینترنت و ... چه جوری باید بچه رو تربیت کرد خطا نره تو این چیزا ؟! نه واقعا؟
البته تنها راهی به ذهنم میرسه همون اخلاقی و خداترس تربیت کردنشه مثل خودمون که چه معصوم بودیم :))
حالا اگر خدا خواست مزدوج شدم بعدش صاحب فرزند شدم بعدش فرزندم بزرگ شد و من زنده بودم و دیدم باید به فکر ارتباطش با دنیای مجازی باشم و اووووه تا این مرحله رسیدم میام دقیقتر بحث میکنیم :))
به شرط بقای این وبلاگ تا اون موقع ان شالله :)
الان پست پایینتر گفته پسر 17 ساله سیگاری شده بودهههه!!! :/

سلام،بنظرم باید قبل از تولد فرزندتون رو خودتون کار کنید ک آمادگی شو پیدا کنید،و بعدش هم وقتی خودتون عامل ب احکام الهی باشید،انشاء الله فرزندتان هم عامل میشود

بعد از سالها تحقیق و دیدن نمونه های زیادی از افراد تربیت شده از فرهنگ های مختلف به این نتیجه رسیدم که بهترین متد تربیتی به شرح زیر می باشد:
چهار عامل در تربیت فرزند موثر هستند
حانواده با بیشترین نقش مدرسه، جامعه، دوست

هر کودک سه دوره هفت ساله دارد
هفت سال اول کودک پادشاه
هفت سال دوم کودک عبد
و هفت سال سوم وزیر

در هفت سال اول کودک به اقتضای سنش خودخواه می باشد و همه چیز را برای خودش میخواهد
باید مانند یک پادشاه در برابر خواسته هایش چشم بگوییم
و بهترین وسیله برای وی بازی می باشد و آموزش ها باید به صورت بازی باشد
زیرا کودک همه مسائل را از دید بازی بهتر درک می کند

خواسته های کودک زیر هفت سال در صورت منطقی بودن اجابت و چشم پادشاه و در صورت غیر منطقی بودن از دو شیوه جایگزینی و پیشگیری استفاده می کنیم
برای مثال وسایلی را در دید بچه قرار ندهیم که او بخواهد  و به اصطلاح پیشگیری کنیم همانطور که چاقو را از دسترس کودک دور نگه می داریم
در مورد چایگزین از آنجا که کودک نمیتواند همزمان به چند چیز توجه کند قطعا با جایگزین کردن یک مورد از آن خواسته حواسش را پرت می کنیم

اگر کودک این مراحله راطی کند وارد هفت سال دوم می شود در این هفت سال کودک نقش عبد را دارد و باید مانند یک عبد فرمان ببرد بردن فرمان باعث می شود که فرد خود را محک کند و تجربه پیدا کند این تجربه باعث شناخت نقاط ضعف خود و برطرف کردن آنها می شود عاقل بار می آید تجربه اش بیشتر می شود و مسئولیت پذیر بار می آید این مساله باعث می شود که غرورش از بین برود و کم کم از خودخواهی به دگر خواهی برسد و اعتماد به نفسش افزایش می یابد

اگر کودک این هفت سال را طی کند وارد هفت سال سوم می شود کودک که دیگر نوجوانی برای خود شده است مانند یک وزیر است که والدین باید با وی مشورت کنند و این مشورت باعث پخته شدن وی می شودو به اوج اعتماد به نفس میرسد و قدرت تصمیم گیری که از هفت سال دوم شروع می شود تکمیل می گردد

اگر کودک این سه مرحله را طی کند در سن 21سالگی تبدیل یه یک فردی می شود که همانند یک فرد پخته و کامل است

این متد تربیتی بر گرفته از حدیث پیامبر است

---

حالا بیاید تربیت بچه ها را ببینید
تو مهد کودک های ما باید کودک فقط بازی کند و اگر قرار آموزشی به وی داده باشد در قالب بازی باشد بعد میری محیط مهد کودک می بینی یک خونه با چهارتا اتاق یک خاله گذاشتن شعر یاد میده در صورتی که اگر واقعا قرار باشه مهدکودکی بر اساس اصول باشه باید یک حیاط درن دشت باشد که فقط بچه بازی کند من اگر مهد کودک بخوام بزنم یک خونه حیاط دار می گیرم که سر سبز باشد کلی وسایل بازی میذارم اونجا که بچه بازی کند و انرژیش تخلیه بشه
اگرم خواستم اموزش بدم در قالب بازی مثلا یک خیاط بزرک باشه یک کمپرسی ماسه بادی تمیز بریزه کف مهدکودک بچه صبح تا عصر که تو مهد هست تو این ماسه ها بازی کنه تا کیف دنیا کنه

خوشبختانه البته اکر من متهم نمیکنید بازم پای دهه شصتی وسط آوردم باید بگم ما دهه شصتی ها به علت شرایط اون زمان واقعا بازی کزدیم و لذت بردیم واقعا بازی کردیم

اینم بگم بازی باید خلاقانه باشه مثلا اگر کودک دوسته داره با دست جاروبرقی بازی کنه جلوش نگیریم که حتما باید اسباب بازی باشه بذارید خلاقیت بیشتر باشه مثلا خمیز بازی خیلی بهتر از این هست کودک همه چیز آماده در اختیارش بذاریم مثلا ما دهه شصتی ها ماشین بازی این بود که کناره های قالی میکردیم جاده و با ماشین بازی می کردیم و دخترامون هم خاله بازی می کردن

یکی از امتیازهای دهه شصتی ها این بود که هم بازی داشتیم و میرفتیم توکوچه و این باعث میشد که روابط اجتماعی ما قوی باشد و بتونیم از پس مشکلات خودمون بیرون بیاییم

کمتر دهه شصتی هست که از دوران بازی کودکانه خود لذت نبرده باشد

---

در دوران هفت سالگی دوم کودک باید مسئولیت پذیر بار بیاد اما متاسفانه پدر ومادرا به علت نادانی در امر تربیت فرزند در دوران هفت سال دوم نیز متد هفت سال اول را طی می کنند این باعث میشد خودخواهی فرد ادامه یابد و بی مسئولیت بار بیاد و بی مسئولیتی باعث ایجاد عدم اعتماد به نفس می شود
و برخی از پدر و مادرها این رفتار هفت سال اول تا هفت سال سوم نیز ادامه می یابد و این متد تا قبل از ازدواج دختر طی می کنند

اینکه دختر و پسرای ما تو سن حدوای دانشگاه خودخواه ومغرور و بی مسئولیت هستند ناشی از تربیت غلط آنها در کودکی هست که این تربیت غلط اثر خودش را در دانشگاه و به خصوص در ازدواج نشان میدهد

---

بدترین مشکل در امر تربیت که یک نوع خیانت محسوب می شود و بیشتر توسط مادران هست دلسوزی بی مورد هست که این دلسوزی بی مورد موجب می گردد که مادر وظایف فرزند را انجام میدهد و این بار مسئولیت روی دوش فرزند برداشتن باعث بی مسئولیت شدن وی می شود و در یک سن مانند انسان دست سفید برخی ازکارهای اولیه هم بلد نیست

مادرو پدر باید اصول تربیتی شامل نظم، برنامه ریزی، مسئولیت پذیری، مدیریت و... را در هفت سال اول به صورت بازی در هفت سال دوم به صورت جدی دنیال کنند اما متاسفانه مادران و پدران ما بلد نیستند بچه تربیت گنند

یک اصل مهم پدر ومادر بچه های شبیه خودت تربیت می کنند پس اگر مادر تنبل باشد انتظار بچه زرنگ نداشته باشد مگر اینکه این بچه الگوهای دیگری داشته باشد

---

به هر حال پدر ومادرا نذارید بچه هاتون سوسل و لوس و ننر بار بیاد
یعنی چی دختر 18ساله هنوز بلد نیست آشپزی کنه
یعنی چی پسر 18سالت هنوز نمیتونه چهارتا خرید درست کنه
فکر کردید هنر کردید و افتخار داره و ذوق می کنید که ما خودمون سختی کشیدیم نمیخواهیم سختی بگشیم بابا امکانات در اختیار بچه هاتون بذارید اما به اونا مسئولیت بدید تا پخته بشوند
چیه یک شمت بچه پاستوریزه و لوس تربیت کردید که در برابر کوچکترین مشکل از ما می پاشند
دختری که ذوقش کردی که دست به سیاه و سفید نزنه بی اعتماد به نفس و ترسو بار میاد ذوق که ندارد

---

یک مورد مهم تر اینکه کودک آموزشش اکتسابی هست وگرنه همه کودکان مثل هم هستند

ترس از سوسک کودک  از مادر یاد میگیره وگرنه بچه از روز اول از هیچی نمیترسه پس چیزای خوبی یاد بچه هامون بدیم

---

یک مساله بسیار مهم اینکه دختر باید 70درصد تحت نظر مادر 30درصد تحت نظر پدر
و پسر 70درصد زیر نظر پدر و 30درصد مادر تربیت بشه

این باعث میشود دختر در کنار وظابف دخترونش مانند پدرش شجاع و با اعتماد به نفس بار بیاد
و سبب می شود پسر مهربون با احساسات بار بیاد


البته نگذارید دخترا پسرونه بار بیان و نگذارید پسرا دخترونه بار بیان


پدر باید برای پسر وقت بذاره تا اون با اعتماد به نفس بار بیاد و بهش یاد بده که باید حامی باشه نه اینکه زیر نظر زن بار بیاد خاله زنک بشه

اگر هم کسی پدر ومادر نداشت یا فوت شدند باید یک الگوی مرد یا زن براش تعریف کنیم

خلاصه مادرا چون بیشتر پسر دوست هستند اینقدر پسراشون لوس بار میارن که اثر این لوس شدگی بعدا در گلایه های عروس مبنی بر دخالت والدین می بینید

خلاصه بذارید هرکسی طبق خلفتش بار بیاد

---

دوست عزیزمون پاکان که اینقدر از پدرش تعریف می کند چون انرژیو تربیت از پدرش گرفته و پدرا معمولا بچه هاشون مستقل بار میارن این باعث میشود اونا به جنگ با زندگی برای موفقیت بروند و اعتماد به نفس و مسئولیت پذیر بار بیان

پدرای زن ذلیل، خانواده های مادر سالار و مردهای بی مسئولیت آفت تربیت پسر هستند

اینکه بارها تاکید می کنم زن باید از مرد کوچکتر باشد مرد باید با هم کفو خودش ازدواج کند مرد باید غرور توسط زن حفظ بشه بیشتر به این دلیل است که هم مرد خودش تربیت بشه هم بتونه فرزندان خوبی تربیت کنه

ضمن اینکه افراد با مسئولیت و سختی کشیده و پخته کارهای بزرگی میکنندچون نمی ترسن

خلاصه افتخار نکنید که بچتون دست به کاری نزده این دست به کار نزدن مساوی با عدم عقلانیت و مسئولیت پذیری

چون انسان با هر تجربه ای پخته می شود

---

این هم بگم که دختری که از سن خفت سالگی سالگی به مادرش کمک کرده و برخی از کارهای اداری و بانکی را درسن 18سالگی انجام داده قدرت درکش بیشتر می شود و تو بحث خانه داری هم بهتری عمل می کند  تا بخواد تو سن 25سالگی هول هولکی توی یک پکیج آماده کل فنون خانه داری یاد دخترش بده
تربیت زمان بر هست

پسری که از سن کم مسئولیت پذیر بار اومده باشه براحتی فردا گلیم خودش از آب بیرون میکشه و اعتماد به نفس داره و غرور هم ندارد

این که پسر یا دخترمون دست به سیاه  سفید نزنه حتی اگر پزشکی قبول بشه یک پزشک لوس و ننر و بی مسئولیت بار میاد پس اصل تربیتی خیلی مهم است

---

این مساله هم خوب یادم اومد
پدر ومادرای عزیز
اعتماد به نفس یک فرد از خانوادش میگیره پس بیخود بی جهت هی بچه هاتونن بی مسئولیت بار نیارید در برابر اشتباه سرزنششون نکنید بذارید مسئولیت اشتباهشون بپذیرند و کمکشون بدین اونا را اصلاح کن
اگر کودک از اعتماد به نفس پدر ومادر بهره ای نبرد سخت که جای دیگه بتونه این اعتماد به نفس جبران کن
میگن ادیسون تنبل کلاس بود اما مادرش همیشه اون نابغه صدا میکرد پس بهتربه بچه هاتون اعتماد به نفس بدید

---

ازسختی ها و مواجه شدن با سختی ها نترسید بچه اگر امتخان سخت ازش گرفتند در عوض با سواد بار میاد اگر سختی دید پخته میشود هنگام مواجه با سختی ها به جای عجز و ناله حلش کنید تا فرزند یاد بگیرد

---

تبعیض بین بچه ها
این اصل خیلی مهم است
چرا بین بچه هاتون فرق می گذارید عدالت رفتاری برای بچه هاتون رعایت کنید
اگر به یکی احترام بیشتر گذاشتید باید دلیل داشته باشید هیچ چیز مثل تبعیض رفتاری عقده در بچه ایجاد نمیکند

---

پدر نقش حامی دارد ببینید پدر باید مانند کوه پشت بچه هاش وایسه این به این معنی نیست که
حتما پول و اموال داشته باشد
پدرای زمان ما خیلی پولدار نبودند شاید قشر کارگر بودند اما حامی بچه هاشون بودند این خیلی مهم است یک پدر مثل کوه باید پشت بچه هاش باشه ولو دست خالیپ

مادر هم منبع مهر و محبت نذارید بچه هاتون به این نتیجه برسند که محبت باید گدایی کرد

محبت و حامی بودن به این نیست که بچه فول امکانات باشه همین که بچه ببین یک پدر حامی و یک مادر با محبت دارد اگر نون و پنیر هم بحوره همیشه قدردان پدر ومادرشون هست

---

---

من که دوست دارم با خانومم تو خونه وقت هایی که مسجد نتونستم برم نماز جماعت بخونیم
من بشدت به نماز تو مسجد و اول وقت بودن خیلی اهمیت میدم البته اینا لطف خدا هست که تو وجودم گذاشته و ازش تشکر می کنم و می خوام که تا آخر عمر همین طوری بمونم.

دوم این که تو تربیت بچه هام سعی می کنم از الان کار کنم و بهترین کاری که برای بچه هام می تونم بکنم اینه که بگردم ی دختر فوق العاده و ی مادر مهربون پیدا کنم
بشدت دوست دارم خانومم تو تربیت فرزندام سنگ تموم بزاره
دختری که عاشق بچه باشه و عاشق تربیت کردنشون.
ی مادر مهربون و ی همسر وفادار
نمی دونم خواهرای گلم اگه میشه کمکم کنید که کدوم دسته از دخترا این روحیات رو دارن و من چطوری میشه به این اخلاق اونا پی ببرم تو روابطی که قبل از ازدواج دارم چطوری بفهمم که برای بچه هام وقت میزاره اخه ممکنه الان همه بگن عاشق بچه ان و این حرفا ولی موقع عمل حوصله ندارن یا نمی تونن با بچه ها خوب رفتار کنن

ننه بابای خودم مذهبی معتدل ولی خودم  فقط آدم بودن رو از دینم یاد گرفتم تازه اونم با کلی ارفاق میتونم پاسش کنم :)
ننه بابای رفیقم فوق مذهبی در حد داعش :) ولی خودشون همون آدم بودن رو هم یاد نگرفتن :)خخخخخ
ننه بابای اون یکی دوستم اوپن مایند در حد سرباز بود ناموسشون جلوی ما رفیقمون عین خودمون :) وقتی حالش خراب باشه ادعای آدم بودن میکنه هیچوقت اثری از انسانیت ندیدم به جز وقتایی که خودش دم از مرام میزنه :)
میبینین فرق خاصی نداره بیشترین تاثیر روو بچه هاتون از طرف دوستاشونه این چیزیه که به شخصه بهش رسیدم پدر مادر فقط شخصیت بچه رو تا 12 سالگی میتونن کنترل کنن بعدش دیگه دست اونا نیس فوق فوقش یه پیش زمینه مذهبی میمونه تو مخش که بعضی وقتا بیشتر از بقیه راجع به کارش فکر کنه ولی باعث نمیشه اون کارو نکنه این رو راجع به خودم گفتم :) پس فکر نکنین دلیل اینکه بچتون اونی که شما میخواید نشد شمایین نه خودش اینو انتخاب کرده مث من مث دوستام

سلام
سوال کننده عزیز اول از همه خودتون چه راهکار خوب و جالبی گفتید مرسی
 و اینکه من با عاطفه کوهسار موافقم ایشون هم قشنگ توضیح دادن

و بنظر من به بچه باید اعتماد بنفس بدی و خیلی ازش تعریف کنی و تشویقش کنی

من خودم به شخصه خواهرزادمو خیلی تشویق میکنم و خیلی ازش تعریف میکنم .

به بیتا

هیچ الگویی بهتر از رفتار صادقانه پدر و مادر بچه رو تحت تاثیر قرار نمیده.مثلا اگه من به کسب مال حلال در لفظ  اهمیت بدم ولی در عمل مرگ مال همسایه باشه،به بدترین نحو بچه رو تربیت کردم و از طرفی نسبت به دین و اخلاق بدبینش کردم.

به متاهل و متعهد

به مهر افروز

با سلام 
ما خانواده مذهبی هستیم یعنی من و همسرم ...خیلی برام مهمه بچه ام تحت تاثیر خانواده همسرم یا من که برخی هاشون اصلا خیلی چیزا رو رعایت نمی کنند قرار بگیره از طرفی اونا خیلی به بچه ام محبت می کنند و جذبش می کنند خیلی می ترسم .
به عنوان مثال من عروسی های بزن و بکوب که دی جی هست و رقص نمیرم و حجاب دارم و بیرون آرایش نمی کنم و فقط عروسی هایی میرم که هیچ مشکلی نداشته باشه اما خواهرشوهرم به عوان مثال هر عروسی میره و مثلا اگر جوراب شیشه ای داره برای عروسی دیگه روش شلوار نمی پوشه همین جوری میره سوار ماشین میشه دم تالار هرچقدر فاصله باشه تا ورودی با همین وضع یعنی با مانتوی کوتاه و جوراب شیشه ای توی خیابون راه میره...می خوام بگم من چطور بچه ام رو بار بیارم با این اوضاع که شبیه ما بشه نه اونا....
از طرفی از بچه های لوس و دهن جواب خیلی بدم میاد ولی اینا برعکس از دهن جوابی خوششون میاد و بچه هرچی بی ادبانه تر حرف بزنه بیشتر می خندن و کیف می کنند. در چنین اوضاعی که من و همسرم با خانواده فرق داریم باید چه کنیم؟؟می ترسم این گناهان بزرگ  برای بچه ام عادی بشه و خودشم مبتلا بشه ...میمیرم اگه بچه هام از مسیر منحرف بشن....بلد نیستم تربیت کنم ....نمی دونم باید چکار کنم و اینکه خانواده ی من چطور تونستن منو اینجوری بار بیارن...

سلام

آفرین کابوی تنها خیلی خوب گفتی بخصوص اون قسمت اول تقسیم به سه دوره جایی خونده بودم فراموشم شده بود.

در مورد بازیهای ما دهه شصتیهام درست گفتی من یادمه با برادرام کلن بهشتمون حیاط خونمون بود و باغچه مون. هر چند تو کوچه هم خاطرات زیادی درست کردیم.
یا قبل پاییز که پشت بوم خونه ها رو کاه گِل میکردن خاکای رُس اضافه میومد در خونه همسایه ها بود میرفتیم میاوردیم مجسمه درست میکردیم میذاشتیم تو آفتاب خشک بشن بعدشم که دعوامون میشد به انتقام میرفتیم مجسمه های همو میشکستیم :))
یا میرفتیم رو رختخوابا میپریدیم پایین یا اگه دو تایی میرفتیم اون بالا همو هل میدادیم هی دست و پا بود که کبود میشد بعدشم مادرم میومد یه حالی ازمون میگرفت :))
یادش بخیر.

و اما در مورد تبعیض که میگی،
میگن به دختر باید بیشتر توجه کرد تو خونه و به قولی سوگلی باشه.
اونجور هم دختر که حساسه عقده ای و با کمبود محبت بار نمیاد هم پسرا یاد میگیرن باید از خواهرشون مراقبت کنن و از طرف دیگه به نظر من یه کم حس غیرت تو وجودشون شکل میگیره و پسرای سالم تری بار میان همونا که میگن دختر تو خیابونو چشم چرونی نمیکنیم مثل ناموس خودمونه!

بنظرم مهمترین فاکتور در تربیت توکل بخدا و توسل به اهل بیت هست.بعد از اون صبر والدین پدر و مادری که صبور هستن بچه بهتری تربیت میکنن.البته صبور به معنای درست نه خونسردی و بی تفاوتی.

شما هر کاری هم که بکنی هیچ چیز مثل رفتار و گردار خودت رو تربیت بچه تاثیر نمیذاره. 

خانم بیخبر

ممنونم از آرزوتون :)

سوال کننده
قطعا تاثیر رفتار از گفتار بی عمل برای بچه بیشتره.
موفق باشید.