سلام بچه ها
اول از همه عنوان کنم که قصد من اصلا جار و جنجال و هیاهوو کردن نیست. فقط میخوام نظر تک تک تون رو بدون جواب دادن به کامنت بقیه که ممکنه حاشیه درست کنه باشه.
من دهه شصتی هستم.از لحاظ مدتیه متوجه شدم اصلا دیدگاه و برخورد فامیلای نزدیکمم که واسم عزیزن و دهه هفتادی هستن رو نمیتونم درک کنم (مخصوصا دخترها، مثل دختر دایی و ...)
یعنی با خودم میگم اگه من نه سالگی ازدواج کرده بدوم ده سالگی بچه دار میشدم یعنی با اختلاف یه دهه اینقدر با بچه ام میتونستم مشکل داشته باشم از لحاظ دیدگاه!؟
نمیخوام خدای نکرده به کسی توهین بشه. ولی واسه اعتماد به نفس فوق العاده بالای این دهه واسم گیج کننده شده. مثلا ما یه دکتر متخصص یا استاد دانشگاه یا ... رو دارای جایگاه اجتماعی بالا میدونیم ولی میبینم بعضا دخترهای دهه هفتاد که سن و سالی هم ندارن دم از جایگاه بالاشون میزنن. مگه غیر اینه با گذران عمر یه چیزهایی به دست میاد که بهش میگن جایگاه اجتماعی!؟ یا تعریف من اشتباهه؟
خواهش میکنم دوستان دهه هفتادی و در سایت هستن دلایل اینکه خودوشون رو دارای جایگاه بالا میدونن بیان کنن یا مثلا بگن ما به خاطر این و این ویژگی خودمون رو در جایگاه بالا میدونیم.
مشتاقانه منتظرم ببینم تعریف این دوستان از جایگاه اجتماعی بالا و دلایلی که خودشونو بالاتر از بقیه میدونن رو بدونم.
ممنونم
مرتبط:
لطفا دهه هفتادی ها رو بد جلوه ندید
ما دهه هفتادی ها نسل جزغاله ایم
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۴۷۷۰ بازدید توسط ۳۳۲۰ نفر
- پنجشنبه ۱۰ دی ۹۴ - ۱۴:۰۰
