سلام
خیلی دلم گرفته خیلی . از دست خودم خیلی ناراحتم. این روزا اون چیزی نبود که از زندگیم میخواستم. همیشه فکر و ذکرم خوب بودن بود ولی نمیدونم چی شد که غرق زندگی دنیایی شدم و هر روز هم فرو تر میرم.
من یکی از خودتونم یه جوون مثل همه بچه های خوب اینجا فقط فرق من اینه که خیلی به خودم بد کردم. خیلی شرمنده خدا هستم. یه روزی زندگی میکردم به عشق ایه ای که نوید میده ملاقات پروردگارمونو ولی حالا! دارم اشک میریزم و مینویسم.
نمیدونم چی شد که اینقدر از خدا دور شدم یعنی از خودم دور شدم. دلم برای همون گذشته های نه چندان خوبمم تنگ شده وقتی صبح برای نماز بیدار میشدم. حسش با هیچ چیزی قابل قیاس نیست. شد روزایی که حتی بیدارم میکردن! افسوس.
بچه ها دعام کنید. خیلی خراب کردم اینقد شرمنده خدام که روی بازگشت ندارم نه اینکه فکر کنید گناه عجیب و غریبی کردم ولی چی بدتر از اینکه از یاد خدا غافل شدم و سر در گمم. راستش میخوام برگردم.
میخوام به خدای خوب و مهربونم امیدوارم باشم که دستمو میگیره و نجاتم میده. دیدم چندتا پست در مورد چله گرفتن هست منم تصمیم گرفتم چله بگیرم برای خودسازی خودم و اول از همه هم از نماز اول وقت شروع کنم. تو رو خدا دعام کنید بچه ها. خدایا خیلی شرمندتم خیلی
مرتبط:
چطوری خودم رو خالی کنم وقتی ناراحتم؟
خیلی زود، افتضاح و وحشتناک عصبانی میشم
این بده که من دختر زود رنجی ام و زود عصبانی میشم؟
از گریه کردنم و شکستن غرورم ناراحتم
با عصبانی شدنم ، نقطه ضعف میدم دست دیگران
موقع عصبانیت کاری می کنم که بعد پشیمون میشم
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۸۰۴۱ بازدید توسط ۵۹۴۰ نفر
- يكشنبه ۲۱ تیر ۹۴ - ۲۳:۴۵
