از این که با دختر مورد علاقم حرف نزدم پشیمونم

سلام 

راستش موضوع برمیگرده به پارسال؛

ترم اول ورودی بهمن بودم . اینجا قبلا نظر خواهی کرده بودن که یه نفر نظرم رو جلب کرده اینا . دوستان گفتن جو گیر شدی، این حرفا هوا هوسه بیخیالش شدیم .

ترم اول چون من رشتم برق بود اون فکر کنم حسابداری  (( دقیق نمیدونم هر چی هست مربوط به انسانیه ))  با هم یه کلاس بیشتر مشترک نبودیم . خلاصه طبق نظر یه عده ما گفتم حتما هوس بازم ترم اول نرفتم جلو الان بعد یک نیم سال  هنوز  با خودم میگم چرا همون ترم اول نرفتم جلو بگم یه وقت بذاریم با هم آشنا شیم .

سو برداشت نشه چون من عاشق نشدم (( از کلمه عشق اینا بدم مید خیلی لوس بازیه ))

اینکه چرا من نظرم بهش جلب شد این بود که بر خلاف بقیه آرایشی نبود ولی با این حال چهره ش نظرم رو جلب کردم  اصلا تیپ جلف نمیزد سنگین  بود تیپش همین نظرم جلب کرد که شاید این ارزش شناخت داشته باشه .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۱ مطلب مشابه) دوستی به قصد ازدواج (۱۲۴ مطلب مشابه) خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه)

چطوری اعتماد به نفسم رو در خواستگاری کردن بالا ببرم ؟

سلام دوستان

من یه پسر 22 ساله ام که دانشجوی سال آخر لیسانسم . توی یه دانشگاه دولتی خوب درس می خونم و شاگرد اول رشته ام هستم. از همون اول ورود به دانشگاه دور ارتباط و دوستی با جنس مخالف رو خط کشیدم و تصمیم گرفتم فقط به درس خوندنم برسم.

در برخورد با دخترا اینقدر خودمو سفت میگرفتم که دوستام بهم میگفتند تو چرا یه دفعه اینقدر اخمو و مغرور میشی؟ می دونستم که این کار رو دارم برای خدا و همسر آیندم انجام میدم. ولی خوب از همون دوره ی دبیرستان به شدت فشار میل جنسی رو تحمل میکردم.

هر جور بود با این قضیه کنار اومده بودم. خیلی از اطرافیانم دوست دختر داشتند و سعی می کردند از من مخفی کنند ولی خوب من توی دانشگاه میدیدمشون و .... . فشار روم به جایی رسید که تصمیم گرفتم با هر بدبختی ای که شده ازدواج کنم. با خونواده در میون گذاشتم. اولش مخالفت کردند ولی بعد یه مدت تونستم راضیشون کنم. یه سری دختر ها رو میدیدم و ازشون خوشم میومد ولی خوب همیشه اعتماد به نفس پایینی تو مطرح کردن این موضوع داشتم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه)

خواستگاری از همکلاسی باید به چه صورت باشه ؟

سلام خدمت همگی

یه راهنمایی می‌خواستم! من می‌خوام از یکی از دخترایی که همکلاسی بنده هستن خواستگاری کنم. خب! مادرمم در جریان هستن! فقط دو راه به ذهنم رسیده. ببخشید سه راه!

خودم بهشون بگم!

به مادرم بگم بهشون بگن!

به مادرم بگم به مادرشون بگن!

کدوم راه بهتره به نظرتون؟

برای یه پسر و دختر ۱۸ ساله ازدواج زوده ؟ دیره ؟ کلا نظرتون رو به اضافه تجربیاتتون بهم بگین! الحمدلله موارد مورد نیاز هم دارن تک تک جور می‌شن!

سپاس از پاسخ هاتون!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۱ مطلب مشابه) خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

مطمئنم همکلاسیم بهم علاقه داشت، پس چرا خواستگاری نکرد ؟

سلام

من یه دختر مذهبی هستم و این ترم درسم زودتر از بچه های ورودیمون تموم شد. از ترم دو متوجه علاقه ی یکی از همکلاسی ها شدم. ( از صحبت هایی که در مورد من با دوستاش می کرد ) اما با توجه به تحقیقاتی که کردم و بررسی هایی که انجام دادم در نهایت عاقلانه ترین تصمیم به نظر خودم این بود که هیچ واکنشی نشون ندم و همین کارو هم کردم.

در طول چند ترم بعدش متوجه شدم واقعا علاقه ای جدی وجود داره اما باز هم به این دلیل که اگر یه پسر مایل باشه خودش پا پیش می ذاره هیچ کاری نکردم. تا این که در آخرین ترم توی تلگرام یه گروه کلاسی داشتیم آخرای ترم یه بار سوال درسی پرسیدم و جواب داد. یه بار توی گروه جزوه خواست ( البته غیر مستقیم به نحوی که همه می دونستن فقط من می تونم بفرستم ) براش فرستادم. 

من کلا با هیچ کدوم از پسرای دانشگاه هیچ نوع رابطه ای حتی در حد سلام هم نداشتم مگر در مواقع ضروری که نماینده ی استاد بوده باشه یا ... و این آقا هم مستثنا نبود. متاسفانه وقتی می دیدمش بدتر هم می شدم و حتی نگاه هم بهش نمی کردم ( بی محلی سهوی ) . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۰۳ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه)

خواستگاری مستقیم از دختر همکلاسی

سلام

من یه پسرم که در حال حاضر دارم ارشد میخونم. تا الان به دلیل اعتقادات مذهبی و فرهنگی کلا اعتقادی به روابط دختر و پسر قبل از ازدواج نداشتم و تا الان هم توی دانشگاه و یا جاهای دیگه جز در مورد مسائل ضروری (مثلا درسی) صحبت دیگه ای با دخترا نداشتم.

الان به این نتیجه رسیدم که از نظر شرایط روحی و عاطفی آمادگی ازدواج رو دارم و واقعا دوست دارم ازدواج کنم. مشکل من اینه که من از بچگی آدم خجالتی بودم! یعنی مطمئنم که اگه از یکی خوشم هم بیاد باز خجالت میکشم خواستمو با طرف مقابل مطرح کنم.

یه جوری که انگار مثلا مطرح کردن چنین خواسته ای به خصوص تو دانشگاه زشته. همش به خودم میگم اگه من با طرف صحبت کنم احتمالا ناراحت میشه و یا به طرز بدی بهم جواب منفی میده. یعنی یه طورایی اعتماد به نفسم پایینه و پیش خودم میگم این طرف مقابل احتمالا از من خوشش نمیاد.

همه ی اینا با وجودیه که من از نظر تحصیلی آدم بسیار موفقی بودم و الان دارم تو بهترین دانشگاه ایران و توی یه رشته ی عالی درس میخونم و از نظر خانواده هم توی یه خانواده ی تحصیل کرده با وضع مالی متوسط رو به بالا بزرگ شدم. از نظر قیافه هم به نظر خودم معمولیم.

به نظر شما من چیکار باید کنم که با مشکلم مقابله کنم؟ می خواستم از شما دختر خانما بپرسم که واقعا چند درصد احتمال داره که اگه یه پسری خیلی محترمانه مثلا توی دانشگاه به شما پیشنهاد ازدواج داد ممکنه ناراحت بشید و با لحن بدی پاسخ بدید ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۱ مطلب مشابه) ابراز علاقه و خواستگاری مستقیم از دختر (۱۸ مطلب مشابه)