افسردگی به دلیل ریش نداشتن

برادرم مشکل افسردگی داره چون که ریش در نیاورده  رو صورت اش، کلاً ۱۰ تار موی ضخیم و زیر چانه اش هم زیر ۲۰ تا مو اون هم با فاصله داره بهش بالای لب منظورم سبیل هم مو داره امّا کم پشت و با فاصله طوری که پوست از زیر موهاش پیدا هست و مجبوره سیل هاش را هر یک ماه با ماشین بزنه امّا دوست داشت ریش و سبیل در بیاره.

تو خانواده فقط ۲ فرزند هستیم و برادر نداره امّا پدرم موی صورت ریش و سبیل داره ۲ تا پسر عمو داره که اون ها موی صورت دارن  البته فقط ته ریش می‌ذارن و نمی‌ذارن بلند بشه پدربزرگ اش هم ریش و سبیل داره آیا درمان قطعی برای رویش موی صورت وجود داره؟ تجربه در این مورد دارید؟ به نظرتان نداشتن موی صورت برای مرد نقص حساب میشه؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)

همسرم شاغل بودن زن رو ضعف مالی خودش تلقی میکنه؟

سلام 

حدوداً پنج ساله که ازدواج کردیم من تو دوران مجردی دختر فعالی بودم از کار تو کافه تا منشی تا مربی زبان و کار ترجمه انجام داده بودم و کلاً آدم اجتماعی هستم تحمل تو خونه نشستن رو نداشتم از همون جوونی، مشکل مالی خدا رو شکر نداشتیم امّا من کلاً عادت به درآمد مستقل داشتم. 

بعد از ازدواج همسرم از من خواست کار متفرقه و سطح پایین نکنم (کلاً از نظر خانواده همسر بنده اگر خانمی کار منشی یا مثلاً ویتری کافه انجام بده خیلی سطح پایینه! می دونم که تفکر اشتباهیه و معذرت می خوام که این لفظ رو به کار بردم) و من این چند سال رو طبق خواسته‌های همسرم تو خونه نشستم از طرفی به خاطر اومدن ما به تهران من خیلی احساس تنهایی و غربت می‌کنم حس می‌کنم کاملاً پوچ شدم هیچ هدفی تو زندگی ندارم 

امسال تصمیم گرفتم آزمون استخدامی شرکت کنم برای آموزش پرورش همسرم از وقتی فهمیده درس می خونم هر بار بهانه‌ای میاره و مخالفت می کنه در حالی که ایشون اصلاً مذهبی یا سنتی نیست آدم شکاک و بدبینی هم نیست و قاعدتاً معلمی هم شغلی نیست که با مردی در ارتباط باشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه)

اصرارهای زیاد خانواده م برای ازدواج ناراحتم می کنه

سلام

من ۲۲ سالمه و آخرین فرزند خانواده هستم.

همه خواهرها و برادرهام ازدواج کردن و فقط من مجردم.

مشکلی که من دارم اصرار زیاد خانواده ام برای ازدواج کردنه. راستش من مشکل پوستی ای دارم که درمان نمی شه و به همین دلیل نمی خوام ازدواج کنم. مادرم می دونه ولی میگه که قرار نیست همه بی نقص باشن و برای مردان اخلاق طرف مهمه نه بدنش!!!!

آخه مگه ممکنه برای یه مرد پوست بدن همسرش مهم نباشه؟ اگه مشکل کوچکی بود شاید ولی این تقریباً یک سوم بدنمو درگیر کرده.

چند وقته که اون قدر زیاد اصرار می کنن که دیوونم کردن. شب و روزم شده فکر کردن به این مشکل دیگه حتی انگیزه برای زندگی کردن ندارم...همه ش می خوام بشینم یه گوشه و گریه کنم.

با اینکه می دونم نیت بدی ندارن و نگران تنها موندن منن ولی دارن کاری می کنن که از خدا مرگم رو طلب کنم.آخه من چی بهشون بگم که دست از سرم بردارن؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج فرزندان (۱۸۰ مطلب مشابه)

معرفی روانشناس خوب در تهران برای درمان افسردگی

سلام

اگر روانشناس خوبی در تهران برای درمان افسردگی و اضطراب می شناسید که هزینه ویزیت بالایی هم نداره ممنون میشم معرفی کنید.

البته اگه مشاوره تلفنی هم بود خوبه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
معرفی مراکز مشاوره (۱۴ مطلب مشابه)

چطور دید منفی ام را نسبت به ازدواج از بین ببرم؟

سلام شبتون به خیر

طاعات و عبادات قبول

من در حال حاضر مجرد و در آستانه ۲۹ سالگی هستم. من تا حدود ۲ سال پیش نسبت به ازدواج شوق و اشتیاق داشتم و دوست داشتم هر چه سریع‌تر ازدواج کنم. امّا اون موقع درآمد قابل توجهی نداشتم و نمی‌توانستم از پس مخارج زندگی بربیام.

امّا دو سه سالی هست که با تلاش و کوشش و با لطف خدا کار و شغلم ثابت شده و جا افتاده تر شدم. امّا با این وجود نسبت به ازدواج بی تفاوت شدم. با اینکه روزانه حدود ۱۰ ساعت مشغول کار هستم و صبح تا شب مشغول برنامه ریزی برای کار و شغل هستم امّا روز به روز نسبت به ازدواج بی تفاوت تر میشم به گونه‌ای که حتی خانواده م و خصوصاً مادرم حرفی از خواستگاری می‌زنند بحث رو عوض می‌کنم.

فکر می‌کنم که اگر ازدواج کنم یعنی آزادی عمل ندارم و آدم بسته ای میشم، فکر می‌کنم که اگر ازدواج کنم از خانواده و اطرافیان دور میشم و باید اون ها را فراموش کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

بررسی معیارهای ازدواج پسران - 04

سلام

من پسری حدوداً ۳۵ ساله هستم. برای ازدواج دنبال یه خانم با مشخصات زیر هستم: 

1- چون تا حالا رابطه‌ای با جنس مخالف نداشتم، اون خانم هم تا حالا به هیچ وجه، تاکید می‌کنم به هیچ وجه، رابطه‌ای با پسری نداشته باشه (نه تلفنی، نه اینترنتی نه حضوری نه... منظورم رابطه دوستیه دیگه) 

۲ - چون خودم مدرک دکترا دارم، خانم هم حداقل فوق لیسانس داشته باشه

3- چون خودم توی یه محیط علمی تحقیقاتی کار می‌کنم که به جز دو نفر بقیه همکارهام آقایون هستند، خانم هم کار داشته باشه (ترجیحاً توی یه محیط اداری یا آموزشی با همکاران و ارباب رجوع خانم) 

۴ - خودم تیپ ظاهری و چهره ام خوبه و قدم هم بلنده (185)، خانم هم تقریباً ظاهرش در حدود خودم باشه (چون خیلی به تیپ و ظاهرم اهمیت میدم، از روی تیپ و ظاهرم اکثر افراد اولش که منو نمیشناسن فکر می کنن من دوست دختر دارم و داشتم ولی وقتی باهام آشنا میشن، میگن که ظاهرت اصلاً به عقایدت نمی خوره، تا حالا این رو چند نفر از دوستان و فامیل بهم گفتن) 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
بررسی معیارهای ازدواج پسران (۷۱ مطلب مشابه)

ازدواج پسران با انتخاب خانواده

با سلام خدمت همگی

بنده از آقا پسران وبلاگ و همچنین خانم‌هایی که با توجه به برادر یا اطرافیان شون تجربه‌ای دارند صمیمانه درخواست دارم که به سوالم جواب دهند.

سوال: لطفاً بعد از معرفی خانواده تون از نظر اعتقادی (مذهبی و سنتی، مدرن و...) بفرمائید که آیا حاضرید با دختر خانمی که از همه لحاظ مورد تایید خانواده تون هست، صرفاً به خاطر این کفویت، ازدواج کنید؟ 

اگر پسری خودش معیار سختگیرانه ای نداشته باشه و فردی که خانواده تایید می‌کنند را برای ازدواج انتخاب کنه، نشون از سرد و بی عاطفه بودنشه؟، ممکنه بعداً به خاطر اینکه انتخاب از اول توسط خودشون نبوده حسرت بخورند؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)

خیال پردازی ها دیوانه ام کرده

من ۲۶ سالمه دانشجو هستم. مریض شدم نتونستم ادامه تحصیل بدم الآن دارم لیسانس می‌گیرم. کلاس های دانشگاهم خیلی پراکنده است امکان اشتغال نداشتم، سعی کردم کار پروژه ای بگیرم سرم را گرم کنم بیرونم نمی تونم برم از کرونا.

توی خونه همه ش خیال بافی می‌کنم. از ۱۸ سالگی نیاز عاطفی شدید داشتم امّا با مطالعه بیشتر فهمیدم ازدواج به صلاحم نیست فقط فشار عاطفی شدید دارم. نمی دونم نیاز عاطفی دارم یا به خاطر وقت آزاده، این خیال پردازی ها دیوانه ام کرده. شرایطم طوریه که تنهام. 

در تنهایی هام کلیپ‌های عاشقانه می بینم دلم همسر می خواد و کلی برنامه ریزی برای زندگیم کردم اصلاً سراغ شون نمی رم، از خودم متنفرم دیگه، خیلی بی اراده شدم، نمی دونم چه کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
نیاز عاطفی دختران (۲۲ مطلب مشابه)

رویایی، بی منطق یا واقع بین؟

سلام، من یک ماهی هست که با یک آقایی آشنا شدم که سال ۵ پزشکی هستند و من کنکوری

ایشون میگن که به من علاقه مندن و دوست دارن که زندگی شون رو با من شروع کنن و یک شرطی دارن اینکه باید حتماً یکی از سه رشته اصلی رو قبول بشم که همکار بشیم و اگر چیز دیگه آوردم باید یه سال بمونم تا بیارم، به نظرتون ایشون رویایی و بدون منطق دارن فکر می کنن؟ 

آدمی که این قدر رشته طرف مقابلش مهمه آیا ارزش فکر کردن داره؟ البته بعد کنکور قراره با هم باشیم و وضعیت من هم طوری هست که بتونم این رشته ها رو قبول بشم منتهی احساس می‌کنم ایشون داره اشتباه فکر می کنه، به نظرتون ایشون بی منطق و کمالگرا نیست؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

تجربیات تان از بازی روانی و آسیب‌های آن را بیان کنید

سلام، وقت بخیر

چیزی که جدیداً من تو پست ها دیدم و مبتلا به زیاد داره انگار، بازهای روانی پسرها با دخترها می‌کنند مثلاً با رفتارهای چه به طور غیرکلامی چه به طور مخفیانه به دختری ابزار علاقه می‌کنند و در عملی هیچ اقدام درست و به جای انجام نمی‌دن. 

شاید شما بگید تا خواستگاری نیومده فکر و خیال نکنید جدی نگیرید، ولی به نظرم شرایط و موقعیت دخترها فرق می کنه برخی آسیب پذیر هستند یا به خاطر شرایط سنی یا خانوادگی متأسفانه درگیر میشن، خواستم اینجا دخترهای از تجربیات شون بگن، تا اگه اینجا کسی شرایط مشابه داشت متوجه اشتباهش بشه. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)

وقتی طرز فکرت مخالف عقاید اکثریت هست باید چی کار کنی؟

وقتی طرز فکرت مخالف طرز تفکر اکثریت هست چطور باید رفتار کنیم؟ مثلاً بعضی‌ها اهل بحث هستن اون جا میشه به یه نتیجه رسید امّا بعضی‌ها اهل مسخره کردن و تهمت و ... هستن حتی گاهی اوقات حرفت رو نادیده می گیرن. 

در این حالت چطور باید رفتار کرد؟ یا بعضی‌ها در موضع قدرت هستن و از اون قدرت شون می تونن بر تو سوء استفاده کنن چه کار باید کرد؟ 

آیا آدم هایی که مخالف نظر اکثریت هستن باید نظرشون رو پنهان کنن؟ یا دور از اجتماع باشن؟ چرا؟

اگر دفاع از تمسخرها بکنی میشه نوعی خود تحقیری امّا اگر جواب هم ندی رفته رفته توسط دیگران تحقیر میشی.

 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)

چرا بعضی از دختران بدون وجود هیچ مشکلی هیچ خواستگاری ندارن؟

با سلام به همگی 

من قصدم از نوشتن این پیام هم درد دل و هم مشورت هست چون بعضی اتفاقات برام واقعاً عجیب به نظر میاد گاهی خیلی ذهنم درگیر میشه!  

من دختر *2 ساله هستم از خانواده فرهنگی با ظاهر متوسط به بالا و وضعیت مالی متوسط پوشش چادر ندارم و پوششم راحته یعنی مثل هشتاد درصد دخترهای جوان تو خیابون! 

امّا سوالم اینه که چیزی که برام عجیبه اینه که تا این سن حتی یک خواستگار هم نداشتم! بعضی‌ها فکر می کنن کسی میگه خواستگار ندارم یعنی خواستگار مناسب ندارم امّا من صفر مطلقم یعنی خواستگار نامناسب هم ندارم:) 

من به طور کلی آدم حساسی هستم و خیلی به علت رفتار آدم‌ها فکر می‌کنم درباره این موضوع که چرا بعضی‌ها با وجود نداشتن هیچ مشکلی هیچ هواخواهی ندارن و بعضی‌ها با هزار مشکل باز هم خیلی هواخواه دارن خیلی فکر کردم به نظرم کلیشه‌های رایج درباره توصیه به دخترها برای ازدواج کاملاً اشتباه و برعکسه! 

مثلاً بارها گفته شده سخت گیر‌ی باعث کاهش خواستگاره که به نظر من این کاملاً برعکسه! وقتی خانمی خواستگار زیاد داره و زیادی رد کرده در اذهان این طور تصور میشه که سطح بسیار بالایی داره و حتماً مزیت‌های بالایی که رد می کنه این حتی به نظر باعث ترغیب مردم به بیشتر خواستن اون خانم میشه و برعکس خانمی که خواستگار نداره تصور میشه که حتماً ایرادی داره یا حتماً سطح بالایی نداره! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
چرا خواستگار ندارم (۶۷ مطلب مشابه)

مادرم میگه، اگه مانتویی بشم ممکنه خواستگار خوبی برام پیدا نشه

سلام به خانواده برتری‌های عزیز

من ی دختر ۱۹ ساله ام. دانشجوی رشته‌ی روانشناسی. از یک خانواده‌ی مذهبی (ولی نه تندرو) ویژگی‌های خانواده م:

به نماز و روزه و حلال و حرام اهمیت می دیم حجاب هم در حد چادر (تعصبی روش نداریم یسری جاها مثل کوه و ساحل و مسافرت و یسری مهمونی های خانوادگی چادر نمی ذاریم) خانواده‌ی مادریم زیاد مذهبی نیستن خانواده‌ی پدریم مذهبی ان ما هم حد وسطیم. 

من خودم تا این سن چادری بودم ولی الآن یه سری مسائل باعث شده که از چادر زده بشم. (نه از حجاب فقط از چادر) مسایلی مثل احساس سنتی بودن, احساس اینکه جدا از دوستانم رو هم و تیپم امروزی نیست لجبازی با خانواده‌ی پدریم و ...) به نتیجه رسیدم که خود واقعیم مانتویی هست (از نوع محجبه) به خاطر همین موضوعات می خوام چادرم رو بردارم (نه به طور کامل فقط توی دانشگاه. چون می‌دونم بابام چادر دوست داره نمی‌خوام خدای نکرده دلش رو بشکنم) .

خانواده م هیچ مخالفتی نکردن امّا متوجه میشم که قلبا راضی نیستن. امروز مامانم یه چیزی گفت که نگرانم کرد. بهم گفت ممکنه تو که خانوادت چادری هستن و خودت مانتویی خواستگار خوبی برات پیدا نشه. چون پذیرش اینکه یکی خودش مانتوییه خانواده ش چادری یه کم سخته. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
حجاب (۱۱۱ مطلب مشابه)

شما چطور رفتاری از همسرتون را در فضای مجازی می پسندید؟

سلام خدمت همه خانم‌ها و آقایان.

سؤالم به شکل دقیق این هست که اگر متأهل باشید و همسرتون پسر و یا دخترهای فامیل رو در فضای مجازی مجازی دنبال کرده باشه چه عکس العملی نشون می‌دید؟ در صورتی که با این قضیه مخالف باشید چطور اون رو به همسرتون انتقال می‌دید؟ 

لطفاً آقایون در مورد خانم شون و خانم‌ها در مورد شوهرشون این سؤال را پاسخ بدهند.

متأهل و مجرد تفاوتی نداره چون می خوام نظرات تون رو داشته باشم.

ممنون از همه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در زن داری (۳۳۷ مطلب مشابه) مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه)

چطور و در چه مرحله ای از کیس ازدواج مون شناخت پیدا کنیم؟

سلام وقت شما بخیر 

فرهنگ ایرانی پذیرای خیلی از ارتباطات میان دختر و پسر نیست که من خودم تا حدی با این موضوع موافقم.

ولی بعضی وقت ها راه شناخت به طور کامل بسته میشه، خصوصاً برای افرادی مثل من که دختر سن ازدواج اطراف شون نیست و باید با غریبه آشنا بشن.

من خودم اهل دوستی نیستم، نه به خاطر عقاید دینی، بیشتر به خاطر اینکه حوصله این کارها رو ندارم و بچه بازی بی نتیجه می دونم.

از طرفی در فرهنگ ایرانی، کل شناخت محدود به چند جلسه خواستگاریه که اون هم در قالب جو خواستگاری (خجالت ها، محدودیت زمان و استرس اولیه) دور از دسترس به نظر میاد.

فرض کنید در خواستگاری به توافق رسیدیم، بعدش همه انتظار عقد دارن، و عقد رو به منزله ازدواج می دونن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
شناخت قبل از ازدواج (۱۵۲ مطلب مشابه)