سلام. همه مون درباره دروغ گفتن به دیگران و پیامدهای اون اطلاع داریم و شاید تجربه لو رفتن هم داشته باشیم. اما چیزی که می خوام دربارش بحث کنیم دروغ گفتن به خودمون هست.
اصلا چرا به خودمون دروغ میگیم؟، شاید طاقت تلخی حقیقت رو نداریم و میخوایم خودمون رو گول بزنیم، برای مدتی تا کم کم فراموش مون بشه. میخوایم ضعف خودمون رو بپوشونیم تا اعتماد به نفس کاذبی پیدا کنیم و به نوعی استرس و اضطراب رو از خودمون دور کنیم و به خودمون بگیم ولش کن بابا، دارم سخت میگیرم به خودم، من از فلانی که فلان کار رو میکنه بهترم.
سال ها و سال ها میگذره و اون ویژگی بد درون مون نهادینه میشه. اگر هم یه تلنگری بخوره بهمون معمولا یه دروغ دیگه ای به خودمون میگیم که آقا من سال ها با این روش زندگی کردم و دیگه نمیتونم عوضش کنم.
یعنی مقاومت دروغین در برابر تغییر. حتی برعکس ممکنه یه ویژگی مثبتی درون مون مخفی شده باشه و فقط نیاز به جرقه ای برای شکوفا شدن داشته باشه که با دروغ گفتن به خودمون از طریق انرژی منفی دادن و گفتن اینکه ما دیگه اب از سرمون گذشته و نمیتونیم و از پسش برنمیایم، اون ویژگی خوب رو در نطفه خفه میکنیم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)