خانواده برتر

۲۳سالگی چی شد خودکشی کردی؟ اگر یه وضعیت پیش بیاد مثل همون موقع یایخورده بدترچکارمیکنی؟ بازم خودتومیکشی؟ بعضی اشتباهات رواگر داغ کنی بذاری پشت دستت، بازم اثرش هست. 

بله میتونی ازدواج کنی اما حتما قبلش به متخصص مراجعه کن 

چرا نشه آقا؟

درپست خانمی که  همسرشون مشکل سرد مزاجی داشتن به شخصی پیامم رو خطاب دادم که از گناهشون نوشته بودن بشما هم میگم  گناه شما خیلی بزرگ بوده ولی از رحمت خدا بیشتر نیست؟  خداوند اگر بخواد کوهی به گوشه چشمش می بخش  بسته به عملکرد بندش آیا واقعا عوض شده دیگه تا روزی که زنده است  به اون گناه فکر هم نمیکن؟ایا جبران کرده

سلام من خیلی وقته پیام نذاشتم

اگه درمان شده باشین و به اون مرحله رسیدین که زن و بچه رو تحت حمایت خودتون بکیرین چرااا که نه.

حالا هم مشکلات روحی دارید؟؟؟؟یاالان خوبید؟

شمافقط از گذشتت گفتی باید ببینی الان در چه وضعیتی هستی پس: حتما با یه روانشناس مشورت کن و ببین آیا آمادگی زندگی مشترک داری یا نه اگه داشتی ک خیلی خوب با خیال راحت ازدواج کن اگه نه هم با کمک همون روانشناس سعی کن آمادگیشو بدست بیاری

سلام 

با نظر کابوی موافقم شما اول باید ببینید که آیا الان از نظر روحی با 23 سالگی تفاوتی کردید یا نه . با یک روانشناس و مشاور خیلی خوب هم مشورت کنید . واینکه خانم ها متفاوتند برخی با این جور مسائل کنار میان و برخی هم ترس بهشون اجازه نمیده که با این جور مسائل کنار بیان . 

اره بابا 12 سال گذشته الان دیگه به بلوغ فکری بالا رسیدی ادم تو بیست و سه سالگی هنوز کلش باد داره تو حال و هوای فعل و انفعالات بلوغ و فشار درس و نیاز جنسی هست الان دیگه به سن عاقلی و تصمیم منطقی رسیدی  و اگه تو پنج سال اخیر افکار خودکشی نداشتی پس حالت خوبه. اینایی ام که میگن خودکشی گناه کبیره هست و خدا ببخشتت رو محل نکن فکر میکنن افکار خودکشی و افسردگی دست خود ادماست اگه یه نفر نصف شب اپاندیسش بترکه یعنی ایمانش ضعیف بوده افسردگی هم مثل اپاندیسه هیچیش دست خود ادم نیست به خصوص بخش خودکشیش. حتما قبلش با دکتر روانپزشک مشورت کن رفتی خواستگاری هم با دکتر مشورت کن که چه بخشهایی رو تو جلسات خواستگاری بگی و چه بخش هایی رو در اینده بگی و چطور بگی که تو ذوق خانواده دختر نخوره واگه به هر دلیل معاملتون نشد بیخود راز به این مهمی رو به یه خانواده غریبه نگفته باشی.

به
مهم نیست !!!

با اینکه توی یکی از پستهای گذشته،تاکید داشتم که به طب سنتی روی اوردم و دیگه داروهای شیمیایی مصرف نمیکنم در زندگیم،اما اصلا از مصرف داروهای ضد افسردگی پشیمون نیستم.

همونطور که خودتون فرمودین،سابقه افسردگی نداشتین.که خدارو صدهزااار مرتبه شکر چون چیز بسیار مزخرفیه ..

ببینید افسردگی اصلا شبیه اون غمگین شدنی که واسه همه هرازگاهی پیش میاد نیست.

عمق غم و درد افسردگی انقدر زیاده که زندگی طبیعی یک ادم رو مختل میکنه.

و دور از جون تا افسردگی رو تجربه نکرده باشین واقعا نمیتونین درک کنین چه حس و وضعیتیه.

من توسط هیچکس درک نشدم وقتی افسردگی داشتم

توی دانشگاه که یسریا بهم میخندیدن وقتی مدت طولانی ای خیره میشدم به یه نقطه

یسری میگفتن تو افسرده نیستی داری تلقین میکنی و متوهمی.شلوغش میکنی و فلان

یسری هم اصلا متوجه نبودن من چی دارم میگم و ینی چی افسرده ام !

مدت زیادی توانایی گریه کردن نداشتم.بدترین اتفاقا میفتاد نمیتونستم گریه کنم حتی وقتی عمیقا غمگین بودم.

بعد از یمدت ، بعد ازینکه وارد دانشگاه شدم اونم رشته ای که خیلی طاقت فرسا بود از نظر روحی(پرستاری) ، افسردگی روی دیگه ی خودشو نشون داد.

گریه های بی اختیار و طولانی

منی که درسم عالی بود توانایی درس خوندن و تمرکزمو از دست داده بودم

هیچوقت یادم نمیره مادر عزیزم جزوه های سنگین اناتومی منو ورمیداشت میومد با من تکرار میکرد که من بتونم درس بخونم

کاری که حتی توی دوران ابتدایی نمیکردیم!!! همیشه خودم درسامو تنها میخوندم.از اول.

منم موقع تکرارای مامانم،هی گریه م میگرفت و اشک میریختم..خب یکی ببینه میگه چه مرگته الان درس خوندن گریه داره مگه!

من زندگیم کلا مختل شده بود

افسردگی همراش اضطراب هم میاد. و بلعکس.افسردگی و اضطراب لازم و ملزوم همن به دنبال هم میان...

من تنها جایی رفتن برام عذاب بود و حتی غیر ممکن.احساس اضطراب و ناامنی شدید میکردم

دانشگاه خیلی غیبت داشتم ترم یک...
اونم توی رشته ما که اصلا نمیشد

صبحا حتی دلم نمیخواس از رخت خواب بلند شم

منی که عاشق تنهایی بودم،وقتی تنها میشدم احساس غم ووق العاده عظیمی داشتم و حالم خیلی زیاااد بد میشد انقدی که به نفس تنگی میفتادم...


نمیخوام دیگه بیشتر درموردش حرف بزنم...هروقت درموردش حرف میزنم بهم میریزم...

خود روانشناسا هم معتقدن تا وقتی با مشاره میشه،نباید دارو مصرف کرد.ولی من به مرحله ی دارو رسیده بودم.

ینی نمیتونستم عادی زندگی کنم.نمیتونستم حتی درمان کنم نمیتونستم با مشاور حرف بزنم انقدر که حالم بد بود.به کسی ک از زندگی سیره و نابوده نمیتونی بگی برو مشاوره

چنین شخصی میره پیش روانپزشک،دارو میگیره،دارو حالشو بهتر و طبیعی تر میکنه ولی درمان نیست.تا وقتی دارو میخوره خوبه.

این دارو خوردن واسه اینهه حال شخص به مرحله ای برسه که بتونه با مشاور روانشناس همکاری کنه وانگیزه داشته باشه واسه تلاش برای بهبودی.

پس یه جاهایی واقعا دارو لازمه و من بهترین کار ممکن رو کردم که دارو مصرف کردم وگرنه شاید منم کارم به خودکشی میرسید

من میییییخواستم که خوب شم ! ولی نمیشد واقعا نمیشد با اون حال.کسی که از رخت خواب نمیتونه بیرون بیاد و صبح تا شب میخوابه و گریه میکنه...

من اول رفتم پیش روانشناس اتفاقا.استادم...

یکم باهام حرف زد.گفت افسردگی داری.گفت دو هفته برو هررررکاری که دوس داری و خوشحالت میکنه انجام بده.اگه بهتر نشدی،باااید بری پیش روانپزشک

منم خیلی ترسیدم و حالم بد شد.چون با دارو خیلی مخالف بودم مخصوصا برای اعصاب... خیلی ترسیدم

بعد استادم دعوام کرد گفت ینی چی خجالت نمیکشی مثلا تحصیلکرده ای ،شماها که اینطوری با روانپزشک برخورد میکنین بقیه مردم چی بگت و ازین حرفا...

که منم رفتم پیشش،و روانپزشک بهم ضمن دادن دارو،گفت همزمان با دارو درمانی حتما باید مشاوره بشی... که فرستادم پیش یه روانشناس... که الانم خوبم خداروشکر...
پس یه وقتایی لازمه...ولی نه هر وقتی.
بعضی روانپزشکا الکی تا مریضو میبینن دارو میدن.
بعضیا واقعا باید بهشون دارو تجویز بشه...مثل من....

قطعا میتونید ازدواج کنید و زندگی خوبی داشته باشید ولی به شرطی که تغییر کرده باشید

انگار که شرح حال منو نوشتی تمام اون لحظات رو درک میکنم فقط تفاوت من با تو این بود من از شلوغی متنفر بودم و احساس ترس شدید از شلوغی داشتم دلم میخواست تنها باشم خوابم بهم ریخته بود ولی اره از تنها بیرون رفتن میترسیدم یه دستمال کاغذی می افتاد زمین انرژی نداشتم از روی زمین برش دارم انگار میخوام کوه بکنم منم دو سه سال دارو مصرف کردم و مشاوره شدم و خیلی از نتیجش راضی ام الان دوباره مثل قبل شدم و همون ادم شلوغ و خل و چل و شوخ واقعا یاداوریش  واسم خیلی دردناکه.

سلام

اگه تغییر کردید و قضیه حل شده رفته پی کارش و فقط در حد یه خاطره تلخ هست.
و به اون کارتون به دید اشتباه و از سر عجولانه یا بچگی نگاه میکنید...

مشکلی نیست و اوضاع روبراهه برید ازدواج کنید ان شاالله خوشبخت بشین.
اما اگر هنوز متزلزل هستید اول حلش کنید بعد برای ازدواج قدم بردارید.
موفق باشین.