سلام عرض میکنم خدمت همه دوستان گرامی
وقت همگی بخیر
راستش من سوال نداشتم اما یک نکته ی مهم رو میخواستم مطرح کنم. چند بار اتفاق افتاده که توی این سایت دوستان مشکلاتی رو مطرح کردند و من اینطور کامنت گذاشتم که ممکنه این موضوع ریشه در مسایل روانشناختی داشته باشه و بهتره دوستان به مشاور مراجعه کنند. یا اینکه گفتم ممکنه مسئله یک بیماری باشه یا یک مشکل هورمونی و بهتره به پزشک مراجعه کنند. با اینکه لحن من بسیار مودبانه بوده اما دوستان خیلی ناراحت شدند و بعضا بی ادبانه جواب دادند.
البته اصلا قصد من بیان دلخوری نیست چون اصلا دلخور هم نشدم چون هر فردی ویژگی های خاصی داره اما نکته اینجاست که من چند روز پیش داشتم کتاب نظریه های شخصیت نوشته ی شولتز رو میخوندم که به نکته ی قابل تاملی برخورد کردم.
نوشته بود آسیایی ها معمولا مراجعه به روانشناس و روانپزشک رو شرم آور میدونند و آمریکایی های دارای تبار آسیایی کمتر داروهای مربوط به مشکلات روانی رو مصرف میکنند. در کل فکر میکنند که داشتن مشکلات روحی و روانی چیز شرم آوریه.
ببینید ما خودمون باید در اعتلای فرهنگ خودمون تلاش کنیم. من با نوشتن این پیام سعی کردم فقط یه قدم خیلی کوچیک توی اصلاح کردن تفکر مردم کشورم بردارم.
اینکه ما یک مشکل روانشناختی یا یک مشکل هورمونی داشته باشیم اصلا اصلا چیز خجالت آوری نیست. مثل ویروس سرماخوردگی که ممکنه دچارش بشیم. شرم آور اونه که با بی اطلاعی و ناآگاهی مشکلمون رو حل نکنیم.
موفق باشید
دوستدار همه ی شما
شاهزاده دورگه
مرتبط :
جایگاه اجتماعی شغل روانشناسی در جامعه رو چطور میبینید؟
تاثیر تحصیل رشته روانشناسی روی زندگی شخصی
کار درستی می کنم که نمیذارم دخترم روانشناسی بخونه ؟
چطور باید با یه بیماری روحی زندگی کرد؟
راهکار بدین تا با مشکلات روحی و بدبختی های خانوادگیم کنار بیام
پسری که مشکلات روحی روانی داشته میتونه ازدواج کنه ؟
کسی اسم مریضی روانی منو میدونه ؟
فرهنگ سازی برای مراجعه به روانپزشک ، روانشناس و مشاور
← مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)
- ۱۲۲۴ بازدید توسط ۹۸۲ نفر
- دوشنبه ۱۵ شهریور ۹۵ - ۲۲:۰۵
