خانواده برتر

من ک میخوام با نظر خودم ازدواج کنم بهشونم گفتم.البته کسی رو میخوام ک هم من و هم خوانوادم بپسندیم ولی بیشترش مطابق نظر و سلیقه من باید باشه.اخه نمیتونم با یکی مثل پدر و مادرم زندگی کنم .زندگی با یه ادم دیگه این شکلی اونم واس همیشه واسم بینهایت سخته

 ۳ سال پیش یک نفر را برای ازدواج انتخاب کردم.صحبت که کردیم٬مخالفت کردند و دلایلی داشتند.با گذشت ۳ سال فکر که می کنم٬متوجه می شوم دلایل شان منطقی بوده و معیارهای من هم تا حدی متفاوت تر نسبت به ان زمان شد و به معیارهای  خانواده ام نزدیک تر شد...

عمدتا تو مسائل خواستگاری ، هم برای دختر و هم برای پسر ، اختلاف نظر با والدین هست. به نظرم خیلی کم پیدا می کنید که بی درد سر ، یه پسر بره زن بگیره یا یه دختر شوهر کنه بدون اینکه خانواده اش ؛ گیر ندن بهش ، اما پرواضح است که فردی که قراره به عنوان همسر شما انتخاب بشه ، باید کسی باشه که به مذاق شما خوش بیاد ، کسی باشه که شما دوستش داشته باشی  و بدونی که می تونی به عنوان شریک زندگی انتخابش کنی

 اما این فرد باید یه سری شروط عامه پسند داشته باشه ، یه سری خصوصیاتی که عمدتا بین خانواده های ایرانی مشترک هست رو داشته باشه و الا با مشکل مواجه میشی. اگه خانواده شما مذهبی اند ، خواستگار شما مذهبی نباشه ، ممکنه خودت دوستش داشته باشی اما اینجا خانواده ات جلوت وایمیسن. اگه شما تحصیلات ارشد و دکترا داشته باشی ، خانواده تون هم عمدتا تو همین رنج تحصیلات باشن ، حتی اگه خودت هم راضی کنی که خواستگارت دیپلمه باشه ، خانواده ات نمیذارن

 در هر صورت شما هم باید چارچوب های خودت تو کلیات رو به آنها نزدیک کنی ، چون هم دختر و هم پسر باید از حمایت خانواده اش برخوردار باشن هم واسه ازدواج ، حتی واسه بعد از ازدواج ، واسه زندگی مشترک. البته این هم بگم حمایت با دخالت فرق می کنه ها، غرض من حمایت هست نه دخالت. خانواده های ما هم بدشون میاد که دختر و پسرشون ، واسه ازدواج آنها رو دور بزنن ، یعنی عمدتا دوست دارن ، دامادی که انتخاب می کنن یا عروسی که می گیرن ترجیحا از کانال انتخاب خودشون هم شناخته بشه ، هم خواستگاری بشه ، که این مسئله با توجه به نوع نگاه جوانان امروزی جامعه ما اصلا سازگار نیست و تقریبا در تضاد هست.

 به نظرم یه داماد یا یه عروس ، اگه مشکل حاد و خاصی نداشته باشه و در کفویت های ازدواج نزدیک به ما باشه ، اگه خانواده ها گیر میدن ، باید از طریق ریش سفیدی یا بزرگ خانواده یا فامیل، یا یه واسطه موثری ، آنها رو قانع کنیم که این طرف مقابل مون به درد بخور هست و می تونه شریک خوبی باشه. ضمن اینکه اگه بخواهی اون فرد رو علی رغم میل خانواده ات انتخاب کنی ، تعداد خیلی معدودی از خانواده ها با همسر آینده شما راه میان و خیلی ها کمر دشمنی می بندنو اگه خدای ناکرده فردا تو زندگی مشترک ، دچار مشکل بشی ، اینجا کسی از خانواده ات ، دستگیر و حامی شما نیست

 یه نکته ظریفی هم اضافه کنم که،  همیشه قرار نیست ما کسی رو که انتخاب می کنیم و روش اصرار داریم ، بدون اینکه خانواده ما بدونن و طرف خواستگاری کرد، میگیم الا و للله همین والا من ازدواج نمی کنم با کسی دیگه ، این فرد حتما حتما، آدم خوبی از آب در میاد ، چه بسا خیلی وقتها انتخاب های احساسی و نامعقول ما ، کار دست مون بده ، وبعدش می گیم که چه خوب شد خانواده ما مخالفت کردن و این ازدواج سر نگرفت.

عمدتا خانواده ها یه سوپاپ اطمینانی هستند واسه بچه هاشون ، درسته که خیلی وقتها گیر 6 پیچ میدن ، اما خدائیش باید قبول کنیم که تجارب آنها بر احساس و عقل ما برتری و ارجحیت داره. من خودم با اینکه تو بعضی جاها ادعایی دارم ، اما می بینم نظر پدر و مادرم که سواد درست و حسابی هم ندارن ، به مراتب منطقی تر و به حقیقت نزدیک تره تا تفکر و ایده خودم.

به نظر من بهتر است قبل از ازدواج روابط دو خانواده با زوجین بررسی شود و اگر مشکلی وجود دارد حتماً حل و فصل گردد. این موضوع بسیار بسیار اهمیت دارد.

گاهی می شنویم که دو جوان علی رغم نظر مغایر والدین هردو طرف یا یکی از طرفین قصد ازدواج دارند. و می گویند زندگی ما به خودمان مربوط است و ما می رویم دنبال زندگی مان.

اما واقعیت بسیار پیچیده تر از اینهاست و در این مورد طرفین به این موارد توجه نداشته اند:

1.علی رغم ظهور مدرنیته و رفتارهای مدرنیته در ایرانیان در عمق این خانواده ها رفتارهای به شدت سنتی را شاهد هستیم.

2.باید یادمان باشد پس از ازدواج دو طرف از تب و تاب و آن گرمی اولیه خواهند افتاد و آن وقت است که گاهی دلتان برای مراسم ها و دورهمی های خانوادگی تنگ می شود.

3.نمی توان انتظار داشت بچه هایی که به دنیا خواهند آمد از نعمت پدربزرگ و مادربزرگ داشتن محروم شوند.

و مواردی از این قبیل که باعث می شود نتیجه بگیریم تحت هر شرایطی اگر قصد ازدواج دارید ابتدا مشکل را با پدر و مادر مطرح و راه حلی برای آن بیابید.

به قول معروف؛ 

جنگ اول به از صلح آخر است.

شاد و پیروز باشید.

من فقط یک نصیحت برادرانه دارم به دوستان و اون اینه که برادرای عزیزم چیزی که زیاده دختره اینجا نشد یه جا دیگه و خواهرای عزیزم چیزی که زیاده خواستگار این یکی نشد یکی دیگه ولی پدر مادر گوهری نایاب برای هر فردن که تا وقتی که هستن هیچکی قدرشونو نمیدونه ولی بعد رفتنشون اه و حسرت و پشیمونیه . با کسی ازدواج کنین که مورد تایید خانوادست این طوری زندگیتون شیرین میشه .

یکی از اقوام نزدیکمون زنی بسیار محجب وکمی تندرو وخشک مذهب وپول پرست بود!  وضع مالی خوبی داشتن خونه ویلایی

در نتیجه اقا پسر بار سوم به اختیار خودشون دحتری رو مطابق سلیقه وروحیه واخلاقشون انتخاب کردند والان دو تابچه دارند وخوشبختند.

نتیجه اخلاقی این داستان :

این خانم با خودخواهی شون باعث شدند دوتا دختر از خانواده خوب رو بدبخت کنند البته خانواده اون دخترهام  در امر انتخاب دامادبی دقتی کردند ...

 

خیلی خوب و کامل توضیح دادین ، از نظراتتون استفاده میکنیم ، ممنون از راهنماییتون.

خواهش میکنم.

مرسی از همگی که وقتتونو در اختیارم گذاشتین و به سوالم جواب دادین

نظراتتون بسیار ارزشمند و تاثیرگذار بود مخصوصا کامنت آقا سامان و آقا ابراهیم و مرکز مشاوره روان آوا و...

اون جمله ی هانی جون که گفتین: "سیب هیچ وقت خیلی دور از درخت نمیفته" خیلی منو تو فکر فرو برد. و به این نتیجه رسیدم علیرغم تقاوت هایی که هر کسی می تونه با خونوادش داشته باشه، از بسیاری از جهات هم شباهت هایی توشون وجود داره.