خانواده برتر

من 25

همسرم 28

اختلاف سنیمون رو خیلی دوست دارم

. 

یکی از مزایاش اینه که همدیگه رو خیلی خوب درک می کنیم و رابطمون طوری نیست که یک بعدی باشه

 برعکس نسبت به شرایط بعضی موقع با هم مثل دو تا دوست خل و چل بازی درمیاریم بعضی موقع مثل

زوجای جاافتاده هر  دو تکیه گاه هم میشیم  

بعضی موقع آغوشش برام مثل پدر امن میشه بعضی موقع من براش مثل یک خواهر غمخوار

در کل خیلی با هم صمیمی هستیم و حال قلبمون رو حتی از صدای هم تشخیص میدیم.

اینطوری نیست که فقط همسرم روی من تاثیر بذاره بلکه من هم روی همسرم تاثیر میذارم و تو تصمیم گیری های

زندگیمون هر دو به یک اندازه نقش داریم .

با اینکه از نظر چهره همیشه میگه 4-5 سال کوچیکتر دیده میشی ولی از طرفی میگه دلم قرصه که تو جمع های

خانوادگی و دوستان همیشه باوقار و خانوم رفتار میکنی و تحسینم می کنه

شاید بعضی از خانوما به این معتقدند که اگه اختلاف سنی زیاد باشه همسرشون بیشتر حمایتشون میکنه ولی

اصلا اینطوری نیست به نظرم طبیعت مرد طوریه که حتی اگه با همسرشون همسن هم باشند نقش حمایتی  و

پدرگونه رو دارند و از این بابت نگران نباشند.

نمیدونم شاید صمیمیت ما همشون به سن و سالمون مربوط نباشه و عشق و دوست داشتن بینمون باعث این

درک متقابل شده ولی بنظرم بی تاثیر هم نیست.

اینم چند تا مسئله ای که شاید خیلی مهم نباشه ولی به اختلاف سنیمون مربوطه

چون برای یک دوره هستیم وقتی خاطرات بچگیمون رو تعریف میکنیم همش میگیم آرهههه آرهههه یعنی بازی هامون

 کارتون هایی که میدیدیم شیطونی هایی که میکردیم همه رنگ و بوی مشترکی داره و تا ساعت ها میتونیم در موردشون

حرف بزنیم و لذت ببریم یا وقتی همسرم یه تیکه از یه آهنگ قدیمی رو تکرار میکنه من سریع ادامه اش رو میگم و کلی

ذوق میکنه از اینکه من یادم بوده و همراهیش کردم .

با دوستان همسرم و خانوماشون چون تقریبا همه همسنیم با 2الی 3 سال تفاوت راحت تونستم ارتباط برقرار کنم و

تو جمعشون حوصله ام سر نمیره

با تکنولوژِی های روز همزمان آشنا شدیم البته من یکم دیرتر با این وجود نظرمون و نگاهمون به این قضیه مشابه هست

یعنی فکر یکیمون سنتی و سخت گیرانه باشه و فکر یکی دیگمون خیلی آزادانه باشه نیست و بنظرم این قضیه بعدا

تو تربیت بچه هامون باعث میشه که اختلاف پیدا نکنیم

(هر چی فکر کردم عیبی نتونستم بنویسم .نظرات بقیه دوستان رو بخونم اگه یادم اومد مینویسم )

منو همسرم دقیقا 10 سال اختلاف سن داریم

بر خلاف کامنت اول همسرم اصلا پولدار نبوده و نیست

اما اخلاقش خداروشکر خوبه ایراد هایی هر دومون داریم که یکی میزنیم تو سر خودمون یکی تو سر طرفمونو حلش میکنیم

اما من ترجیح میدادم که اختلاف سنمون کمتر باشه چون خاطره مشترکی نداریم یعنی همسرم بیشتر با مامانم خاطره مشترک داره تا من

فضای بزرگ شدنمون با هم متفاوت خیلی از افکار منو همسرم روشنفکر نمایی میدونه

و البته خیلی از افکار  همسرمو من فسیل شده یا ریاکاری میدونم

در حالی که هر دومون خودمونیم فقط ایشون اوایل دهه شصتن و من دهه هفتادی

و خوب همه میدونن که چقدر تفاوت هست بین دیدگاه های دو نسل

درسته که من راضیم اما باز هم به ریسکش نمیارزه که بخوام به کسی 10 سال اختلاف سنو پیشنهاد بدم

به نظرم 2 تا 7 سال ایده اله و بهترینش 4 سال