خانواده برتر

به نظر من آدم وقتی از لحاظ مالی تو رفاه کامل باشه پیر نمیشه حتی اگه بچه ی زیادی بیاره،به عینه تو اطراف و دور و برم دیدم که میگم

 به نظر من ادم باید به اون اندازه بچه داشته باشه که مثلا نوه پسری و دختری شما عمو،عمه،دایی و خاله داشته باشن من خودم با وجود اینکه 21 سالمه ولی هم سن و سالای خودم همه میگن ما دوست داریم در اینده 1یا نهایتش2تا بچه داشته باشیم ولی من خودم دوست دارم چهار تا بچه داشته باشم به نظر من ادم وقتی وضع مالیش خوبه چرا نباید بچه به دنیا نیاره.

اتفاقن بچه یه سرمایس... 

به نظرمن اقدام کنید...

همین بچه می بینید که 20 سال دیگه چقد ب دردتون میخوره

من خودم همیشه دعا میکنم :خدایا به من توانایی به دنیا آوردن 4 تا بچه سالم و تربیت صالح اونا رو هم بهم بده..... الهی آمین

سلام شبتون به خیر از راهنمایی همه ی دوستان ممنونم  لطفا برای نتیجه گیری کمکم کنید

بعضی از دوستان با بچه ی سوم موافقن وبعضی مخالف وهرکدوم نظرات  خاص  ومنطقی خودشونو دارن  لازمه بگم در طی   5 سالی  که به بچه سوم فکر می کردم  شرایط جامعه وفرهنگ  سازی فرزند کمتر زندگی بیشتر ، ومشاوره هایی که از دوستان می گرفتم  منوبه نیاوردن بچه ی سوم سوق داد اون  زمان  چون اکثرا تک فرزند یا نهایتا دوتا بچه میاوردن وفرهنگ جامعه هم همینو ایجاب می کرد خیالم راحت بود که تصمیم درستی گرفتم و ازاون سال تا به حال  به موفقیتهایی در زمینه ی شغلی واهدافی که دوست داشتم دست پیدا کردم و خودمو  در زمینه های  مختلفی که دوست داشتم  ارتقاء دادم  و در زمینه ی تعلیم وتربیت بچه هامم  سعی کردم براشون کم نزارم   وباهاشون دوست هستم  وشاید یکی از دلایل  مخالفت دخترم با این قضیه  هم  این باشه که نکنه  توجه ومحبتم بهشون کم بشه  وبا اومدن عضو جدید بینمون  فاصله بیفته  با داشتن دوتا بچه وشاغل بودن  فوق لیسانسمو با معدل بالا  گرفتم و چون رشته ی مورد علاقمو واسه دکترا می بایست  شهر دیگه برم  خودم راضی نشدم و به تعویق افتادامسال  به امید خدامیتونم همون  رشته رو در شهر خودم بخونم  برام خیلی مهم نیست که این مدرک در سن 44 سالگی به دردم بخوره یانه ؟  هدفم اینه که از تواناییهام استفاده کنم و در سکون نباشم  فرزند خواهی  مجددم  از روی خودخواهی نیست  میدونید بچه داری هوس نیست  وقت و هزینه میخواد  زحمت داره   من بچه رو برای پرستاری  در دوران سالخوردگی خودم یا تنها نموندن وسرگرم شدن نمی خوام  این ظلم به بچس  دلم میخواد انقد توان داشته باشم که بتونم یه خواهر یا برادر دیگه به بچه هام بدم  و اون بچه ی تازه به دنیا اومده رو به داشتن یه خواهر وبرادر  بزرگتر   ی که  منتظرش  بودن خوشحال کنم و دلم میخواد خانوادموبزرگتر کنم  اگه برام مهم نبود  بدون مشورت 5 سال پیش  که سن خودم واختلاف سنی بچه هام مناسب بود  تصمیممو قطعی می کردم  ولی همون طور که عرض کردم هیچی  نه مدرک نه پیشرفتهای شغلی  نه مسافرت و...نتونسته این حس فرزند خواهی رو ازم بگیره   فکر می کنم دوتا بچه کافی نیست  وخودخواهی اینه  که من نخوام  از خوابم ،مسافرتم ، خوشیهام واوقات خودم  کم کنم وبه فکر آسودگی وراحتی  وپیشرفت شخصی خودم باشم  ولی موانعی که نمیزارن  دست به این کار بزنم وباعث افسوسم شدن یکیش اختلاف سنی بچه هامه و دیگری اختلاف سنی خودم وهمسرم با بچه ی سومه همسرم 43 سالشونه می ترسم نتونم  جوابگوی نیاز های فرزند سومم باشم  و  به علت سن بالاباعث حقارتش بشم  فرزند اولمو23 سالگی ودومیمو 27 سالگی آوردم اونوقت این طفل معصوم باید بایه مادر پدر مسن روبروبشه؟می ترسم مدیون اون بچه بشم  هرچند همسرم میگن این عشق زیادی که توقلب شماست  وحس عاطفی بالایی که داری هر بچه ای رو  سیراب میکنه وخوش به حالش میشه  ولی خودم  فکر میکنم شاید در سن بالا حوصله وتوان جسمی کافی رو نداشته باشم من الان تجربه بالا وعشق زیاد دارم آیا تضمینی هست سلامتی کافی وتوان جسمی  هم تا اون موقع  داشته باشم؟  دوستان میگن هم پسر داری هم دختر که هر دوشونم درسن مطلوب به دنیا اوردی چرا میخوای درد سر واسه خودت درست کنی ویه بچه ی بی گناهو به این دنیا بیاری  تازه راحت شدی به خودت برس به بچه هات برس  ضعیف میشی پیر میشی  سه تا بی کلاسیه  و....  دیکه  بریدم  کمکم کنید

سلام  دوست خوبم ازین که وقت گذاشتید ممنونم کاملا درست می فرمایید  قبلا هم گفتم  هرکسی نظر منطقی خودشو میگه وشرایط افراد با هم یکسان نیست اصلا یکی از دلایل اینکه 5 سال دیر شد و تا ده سالگی دخترم نتونستم تصمیم قطعی بگیرم  همین اختلاف نظرها بود دوست داشتم  از تجارب هر دو گروه موافق ومخالف استفاده کنم و بتونم تصمیم درستی بگیرم  که بعدها پشیمون نشم  وقتی می بینم همکارم با 43 سال سن تازه بچه ی دومشو میاره  وچقدراز مادشدن مجددش خوشحال وراضیه واحساس جوانی میکنه میگم دیر نیست  تازه من سومی رو می خوام بیارم سن ازدواج بالا رفته و سن بارداری هم همین طور دوتا بچه کمه ولی همین که می خوام  تصمیمو قطعی کنم می ترسم وبه خودم میگم  نکنه  اشتباه کنم تازه بچه هام بزرگ شدن وتقریبا مسقل شدن الان وقت بچه داریم نیست بهتره فکر سلامت خودم باشم وبه همین دوتا بیشتر برسم  شادی ولذت بیشتر از زندگی  فقط بچه وبچه داری نیست راههای دیگه هم واسه جوون موندن واحساس نشاط در زندگی هست  پیش مشاور هم رفتم ولی فایده ای نداشت دودلی وبلا تکلیفی خیلی بده اونم این همه سال 

سلام  وعرض ادب لطفا خانمهایی  که درسنین بالا بچه دارشدن یا اینکه اختلاف سنی بچه هاشون  باهم زیاده هم نظر بدن  وازتجارب خوب یا بدشون بگن این مشکل خیلی از خانمها میتونه باشه لطفا کمک کنیدمخصوصا اینکه آیا درسن بالا حال وحوصله  وتوان جسمی رو برای بچه ی سومشون دارن؟وقتی  مادر 60 سالش بشه  بچه ی بیست سالش  به درد ایام پیریش میخوره ؟ویا پدر مادر میتونن برای اون بچه مفید باشن؟ رابطه ی خوب وبه دردبخوری بین اون وخواهر برادرش وجود خواهد داشت؟ وقتی خداوند به کسی هم پسر داده هم دختر عاقلانس یکی دیگه هم بیاره اونم درسن 40؟خواهش می کنم تجارب مفید وارزشمندتون  روبنویسیدممنونم

سلام 

چند روز هست که 43 ساله شدم منم دوتا بچه دختر وپسر دارم 15 و7 ساله پارسال بعد از کلی فکر وترس از سلامت بچه باردار شدم ودوماهه سقط شد تا الان از فکر بارداری مجدد رها نشدم کلا در عذابم چرا زودتر اقدام نکردم  پسرم عاشق داداشه ودخترم هم دوست داره سومی رو خودم به شدت ناراحتم ونمیتونن تصمیم بگیرم دکترم میگه بیار میتونی ولی میترسم برای سلامتش ویکم از اختلاف سنی میترسم ولی میگم منکه یه 7 ساله دارم خوب یکی دیگه هم روش  کمکم کنید

سلام منم ۴۳ سال دارم بچه سوم دوست داشتم بعد چند سال فکر بالاخره تصمیم گرفتم ولی الان که ۶ هفته است بشدت پشیمانم کاش احساسی تصمیم نمی گرفتم  الان داغونم از فکرهای منفی کلا اگر ۲تا دارید وهر دو جنسم دارید اقدام نکنید چون نه راه پس دارید نه پیش کاش زمان به عقب بر می گشت و الان باردار نبودم  

 سلام 

  اگر توانایی  مالی و جسمی دارید بیارید .

 😅  با خواهرم ۲۰ سال تفاوت دارم با اینکه قبلش مخالف بودم خیلی هم اذیت کردم ولی الان خیلی دوستش دارم . (تازه ما قبلش سه تا بودیم ) البته در شهر ما دیگه عادی و فرزند چهارم و سوم با اختلاف سنی بالا ۱۸ سال 

 جوخانواده و نوع رفتار ها تغییر می کنه . کلا زندگی شادتر میشه😅

 به خدا توکل کنید ان شا الله به اهدافتونم میرسید .

سلام 

به زهرا 

عزیزم چرا پشیمون هستی ؟

به فاطمه

با توکل به خدا و مشورت با یه پزشک خوب که تمام دوران بارداری زیر نظرش باشید اقدام کنید

من خودم بعد سلامتی و صالح و شایسته بودن بچه ،  دل م یه پسر می خواد تا جفت مون به اصطلاح جور بشه ( یه دختر یه پسر ) البته به تقدیر خداوند راضی م 

7 سال فاصله مناسبی ه .