اون چه که خانوما و آقایون اینجا میگن اینه:
زندگیتو بکن به جنس مخالف فکر نکن و روی هیچ احساسی حساب باز نکن به موقش به مادرت بگو دنبال گزینه بگرده و بالاخره با گفت و گو و رفت و آمد ازدواج کن بعدم برین زیر یه سقف مث بقیه مردم روند عادی زندگیو پی بگیرین پسرا واسه رفع نیازاشون و دخترا واسه پیدا کردن یه پشتوانه و مادر شدن متاهل میشن با خوبیا و بدیاش
پس تکلیف عشق این وسط چی میشه؟ یعنی هیچ پسری جز هوس علاقه مند به دختری نمیشه؟ بعنی عشقی که تو شعرای سعدی و مولانا و شهریار میخونیم خیالیه؟
شاید بگین تو زندگی با فداکاری ها و... زن و مرد عاشق میشن که اینم تا حدی میتونه بوجود بیاد و بگیر نگیر داره
مرتبط:
گوشه دنج میخانه نتوان برد، آن گنج امانت که در نزد تو باشد
نظر و عقیده شما درباره این شعر چیه؟
میخوام کتابچه ی شعرم رو آتیش بزنم...
شعرسرایی علی جون خطاب به خانواده برتری ها
گلایه هم که می کنم شعر حساب می شود
شعر خسته ام مثل ... از سیمین بهبهانی
← مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)
- ۲۰۷۵ بازدید توسط ۱۶۶۶ نفر
- دوشنبه ۱۳ بهمن ۹۳ - ۰۸:۱۹
