خانواده برتر

سلام 

تو متن تون کلمه متنفرم به چشم میخورد همین کلمه باعث جذب اون چیزایی میشه که خوشتون نمیاد قانون کائنات کاری نداره که شما از چی خوشتون میاد یا از چه چیزی بدتون میاد براتون اون شرایط رو فراهم میکنه که به یقین برسید 

شما که سنی ندارید الحمدالله تن سالم عقل و هوش سالم غم برای چی وقتی خدا هست چرا ناراحتی نا امیدی و غم از شیطانه 

کارهایی بکنید که حال تون رو خوب میکنه بهتون آرامش میده خودتونو غرق نکنید تو حال بد ریشه یابی کنید چرا حالم بده چه اتفاقی افتاده چند مدته 

اگر جوابی براش ندارید هم اشکالی نداره خاطرات خوبتون مرور کنید البته اینم بگم کمی بوی عزت نفس پایین هم میادا حواستون باشه در این زمینه مطالعه کنید چون خودم تجربه کردم وقتی آدم از خودش فاصله میگیره این طوری بی دلیل غمگین میشه احساس پوچی بی منطق میکنه 

لطفا ازتون خواهش میکنم این خلا رو با آدما که مثلا برید موقتی دوست بشید و خوش باشید پر نکنید بعدا زهرشو میریزه پاک کردن صورت مساله فایده نداره 

ان شاالله موفق باشید ✌

با یه مشاور صحبت کن

درد و دل کن

سر خودتو شلوغ کن با کلاس یا هر چیز دیگه

ولی چیزهای مفید

سلام دوست عزیز 

خوب ببین واقعیت اینه که نمی‌خوام حرفهای تکراری بقیه رو تحویلت بدم یا نصیحت های و صحبت های کلیشه ای ... 

شرایطت خیلی شبیه زندگی خودمه و چون این دوره رو به اقتضای سن از تو زودتر گذروندم  تجربه خودم رو بهت میگم که چطور کنار اومدم و ازش عبور کردم 

نمی‌دونم الان مشغول چکاری هستی درس میخونی پشت کنکوری مشغول کاری یا قصد داری بری سربازی ... 

رابطه ت با اعضای خانوادت چطوره ... 

اما اینو بدون تو مرحله ای از زندگی هستی که باید این حس و حال رو داشته باشی ... !  تنهایی ، دلتنگی ، احساس سردرگمی ... 

چون طبیعیه ! 

همین ... 

البته من افسردگی رو تایید نمیکنم و باید درمان بشه اما خوب این چیزی که میگم فرق داره با افسردگی ... 

ببین ما آدما بخصوص پسرا تا قبل از هجده سالگی معمولا به زندگی یه نواخت و بی هدفی داریم دغدغه خاصی نداریم ...با خیلی چیزا آشنا نیستیم و مسولیت آنچنانی هم نداریم ... 

زندگیمون محدود میشه به مدرسه و باشگاه و جمع دوستان و خانواده ... 

اما بعد هجده سالگی دیگه یواش یواش از این روند یکنواخت باید جدا بشیم ... مسولیتمون بهش اضافه میشه جمع دوستانمون کم میشه استرس کنکور و سربازی و... 

و یه مسیر مبهم و تار پیش رو میبینیم 

** *** **** ** ** **** ** ******* ** ** ***** ** **** **** ***** * **** ****** ** ******* ** ***** ...این حس کنجکاوی باعث شکل‌گیری روابط اشتباه و بعضاً مضر میشه ... 

خوب 

قطعا تا الان با خودت فکر کردی که چرا باید اینجوری بشه ... کاری با رفتار ها و آموزش های اشتباه خانواده و مدرسه و... ندارم چون خودش یه بحث بسیار مفصله * ** ** ***** ***** 

ولی کاری که ما میتونیم انجام بدیم برای حفظ آرامش خودمون و پر کردن وقتمون 

همین پیاده روی و دویدن که میگی خیلی عالیه و خودم هم خیلی اوقات از همین طریق ذهنمو آروم میکنم  بعضی اوقات با هدفون آهنگ گوش میدم حین پیاده روی که صدای هیچ جا رو نشونم و فقط موسیقی باشه و از دین خیابونو و اطراف و طبیعت 

گاهی اوقات هم نه دوست دارم صدای محیط رو بشنوم و اون آرومم می‌کنه !  

دیدن فیلم و سریال خوب رو هم به شدت بهت توصیه میکنم ... که اونم البته بیشتر سلیقه ای هستش و همه سلیقه ها هم قابل احترام ... 

اما پیشنهاد من اینه بیشتر ژانر اجتماعی ببینی ... خیلی رو تفکرت و شخصیتت و حتی اهدافت میتونه تاثیر مهمی بزاره ...

به طور مستمر یه تایمی رو به این قضیه اختصاص بده و اینو جدی بگیر ! 

هرز از چند گاهی برای خودت یه وقت بزار و یه جای متفاوت برو حالا با توجه به میزان درآمدت یا وضعیت مالیت یه کافه یا سینما یا استخر و پارک و کتابخونه و... خیلی خوبه که آدم با جمعی از دوستانش به این مکان ها بره و یا لااقل تنها نباشه ...اما اینو بدون خود تنهایی صرفا چیز بدی نیست ! 

گفتی که احساس تنهایی می‌کنی ...و این ناراحتت می‌کنه ...خوب با خودت رو راست باش چرا تنها هستی ؟! علتش مهمه 

اگه صرفا بخاطر مسائلیه که قبلاً بهش اشاره کردم ... طبیعیه و به مرور آدمای جدیدی وارد زندگیت میشن 

اگر تنهاییت بخاطر افسردگیه که می‌تونه شامل گوشه گیری و پرخاشگری و طرد دیگران و... باشه  پس برات مضره و باید علتش رو که همون افسردگی هست رو برطرف کنی ... 

ویا این که تنهاییت انتخاب خودته ... این خیلی فرق داره و به خودی خودش بد نیست و اتفاقا می‌تونه خیلی مفید هم برات واقع بشه 

یه جا هست مثلا دور و اطرافت هستن افرادی که همسن و سالت باشن ، تو فامیل تو محله و همسایه ها و باشگاه و... و میتونی به راحتی باهاشون رابطه ایجاد کنی و رفیق بشی و بقولی تنها نباشی ...اما پیش خودت فکر می‌کنی که رفاقت با این آدم می‌تونه شخصیت منو تنزل بده ...یا همه بچه محل هات با هم رفیق هستن اما بیشترشون از نظر رفتاری و اخلاقی وضعیت درستی ندارن و مورد تاییدت نیستن ... و تو تنهایی رو ترجیح میدی به بودن با این جمع ...

همه پسرای فامیل با هم رفیقن تقریبا اما بیشترشون رفتار درستی ندارن و تو احساس میکنی معاشرت و رفت و آمد با اونها تو رو تحت تاثیر قرار میده پس انتخاب می‌کنی که تنها باشی تا اینکه با اونا همراه بشی ...

این تنهایی نه تنها ناراحت کننده نیست بلکه بسیار هم ستودنیه 

و در کل از توصیفاتی که از خودت داشتی تیپ شخصیتت شبیه منه ...اهل درد و دل نیستی درونگرایی کم حرفی و... 

دلت میخواد یه همدم داشته باشی که همه چیز تو بهش بگی ولی اینو بدون دیگه هیچ کس از همسر آدم که بهش نزدیک نیست درسته ؟!  ما حتی درد و دل هامونو به اون ها هم نمیتونیم بگیم خیالت راحت ! 😄 

یعنی فکر نکن بالاخره باید یه نفر باشه که باهاش راحت باشم خودمو خالی کنم بگم همه چیزو بهش و... همچین کسی نمیاد ... لااقل برای ما چون شخصیت مون جوریه که نمیخوایم کسی از حالمون خبر داشته باشه و یا بهمون دلداری بده 

ولی من خودم برای خودم یه راهکار دارم و اونم اینه که با خودم درد و دل میکنم ! به واسطه نوشتن چندین دفتر دارم که توش احساسات و  حس و حالم و آرزو هام و رویا هام رو توش نوشتم و می نویسم 

بعضیاش هم داخل کامپیوتر هست و اونجا تایپ کردم و...

امتحانش کن بد نیست 

در کل به آینده با دید روشن نگاه کن خیلی چیزا از کنترل تو خارجه و باید منتظرشون باشی به سری چیزا ساختنیه باید تلاش کنی ... 

همه اینارو خدا جلوی پات می‌زاره و هدایتت می‌کنه ...بهش توکل داشته باش و صبر کن ... 

آدمای جدیدی وارد زندگیت میشن اتفاقات جدیدی برات میوفته تجربه ها زیادی قراره به دست بیاری و کلی اتفاق خوب برات بیوفته ..‌‌‌ به شرط اینکه به خدا و بعد به خودت ایمان داشته باشی ... 

خوش حال میشم بازم باهات گفت گو کنم 

با دخترا حرف نمی زنید چون فقط جنبه ندارید و ممکنه عاشق شید!!!!

این چه استدلالیه برادر من

همه ی افراد به جنس مخالفشون کشش دارند ربطی هم به بی جنبه و با جنبه بودن نداره و اگر صحبت کنید حتما وابسته میشید و وابسته می کنید 

به همین خاطر خدا منع کرده

پس اگر صحبت نمی کنید به خاطر خدا باشه نه چیز دیگه

چون حتی اگر شما وابسته نشید طرف چی؟؟؟

احساس تنهایی می کنید چون تو سنی هستید که نیازهاتون داره شدت می گیره

ارتباطتون رو با خدا قوی کنید و حال خوبتون رو از خدا دریافت کنید و ازش صبر و توان بخواید

ان شاءالله به موقعش یه فرد مناسب برای همیشه وارد زندگیتون بشه😊

سلام.

خب نرید هم کلام با دخترها بشین!

دقیقا مثل چند سال قبل من هستید. با اینکه با دختر اصلا اصلا حرف نمیزدم، ولی گاهی اوقات گرفته میشدم، احساس تنهایی می‌کردم ولی با این تفاوت که میرفتم کوه و یا اهنگ گوش میدادم و بقول شما خوب میشدم چند روز.

دروغ چرا، تا چند ماه قبل هم معنی عشق و عاشقی رو نمیدونستم 😅 و فقط فکر درس و حل معادلات بودم که از داخلشون رابطه جدید به دست بیارم.

رفتم سربازی 😁 (خود محیط خیلی مهمه روی رفتارهای انسان ها).‌ اونجا واقعا همه گذشته ام فراموش شده بود و فقط فکر خانواده ام بودم. پتو شونه میزدیم😅 دغدغه ام شده بود توی یک خط بودن پرزهای پتو! نگهبانی ۲۴ ساعته توی هوای سرد که اونجا خانواده ام هم فراموش شد😐

وقتی رها شدم، انگار جنس مخالف تا حالا ندیده بودم! حتی درس هم ....

ولی کم کم برگشتم به حالت طبیعی و قدر زمان ها رو بیشتر دونستم.

منظور اینکه ساکن نباشید. قدر لحظات رو بدونین و برنامه داشته باشید. بدونین با حرف زدن با چندتا دختر، مشکلی رو حل نمیکنه. بدونین در آینده هر چی در گذشته کاشتید رو درو خواهید کرد. 

با هدف و با فکر پیش برید، شکست نمی‌خورید و اگر هم خوردید، دوباره بلند بشین و درست تر تصمیم بگیرین

سلام شرایطتتون رو درک میکنم 

بهتون توصیه میکنم هر چی توی دلتون هست بنویسید 5 صفحه یا 50 صفحه اینقدر بنویسید که دیگه هیچ حرفی توی دلتون نمونه تا وقتی حرفهاتون رو توی دلتون نگه می‌دارید ذهن هم تا میتونه بزرگترش میکنه اگرخواستید اینجا بنویسید اگر خواستید طبق گفته آقای امیر خان توی دفتر بنویسید هر دوش خوبه

من یک زمانی توی دفتر می‌نوشتم خیلی خوب بود جدیدا اینجا مینویسم

به امید آرامش روز افزون