خانواده برتر

کاملا با نظرتون موافقم 

دوست دارم چند تا کتاب خوب بهتون معرفی کنم که باعث شد تفکرم تغییر کنه رمان کیمیاگر رمان سووشون . چهار اثر از فلورانس اسکاول شین و کتبای خانم باربارا دی انجلیس که در رابطه با رواروابط هست رو خیلی دوست داشتم و به نظرم تو زندگی خیلی به درد میخورن

دقیقا حرف دل منو گفتی حرف هات واقعا لایک داشت من هپ به چز رمان های معروف از مویسنده های مطرح هیچ رمان دیگه ای نمی خونم و خدا رو شکر تا حالا حتی یدونه هم رمان عاشقانه بی محتوا نخوندم ولی دوست ها و دختر خاله هم هم که میخونن و تعریف میکنن من اصلا خوشم نمیاد  تا حالا حتی یدونه هم از این رمانهای بی محتوا نخوندم ولی میبینم که چه قدر رو بقیه دختر ها تاثیر میزارع من خودم 

سلام و درود خداوند بر شما

ممنون از توصیتون 

درسته .کاملا کلیشه ای و بی محتوان

بعضی هاشون دیگه واقعاکفر آدمو درمیارن.

فقط رمانی که چاپ بشه ارزش خوندن داره چون وقعا براش زحمت کشیده شده. رمان اگه ارزش خوندن داشته باشه هیچوقت رایگان تو اینترنت نمیزارن واسه ما

من رمان های برگرفته از زندگی واقعی اشخاص را می خونم واگه رمان جنبه واقعی نداشته باشه اصلا علاقه ای به خوندنش ندارم.تو رمان های واقعی که تاحالا خوندم تمام دختران بدبخت و بیچاره بودن و کل داستان روایتگر زجرهایی هست که دختران کشیدن ودرنهایت یه مرد خوب پیدا میشه و میشه فرشته نجات این دختران وبا انها ازدواج می کندو دختران از بدبختی نجات پیدا می کنند و خوشبخت میشن.اول داستان تلخه واخرش خوش.وبرای من خیلی عجیبه چه طور موضوع همه داستانا مثل همه.و اخرش هم همه خوشبخت میشن.پیج ************هست داستان قشنگی داره درمورد دختری تن فروش  که اخرش با فردی پولدار ازدواج می کنه .

رمان کتاب فیلم وقتتون رو برا چیزایی که مطلب اموزنده ندارن نزارین اکثر فیلم ها و سریال های تلوزیون چه ایرانی چه خارجی فقط تجاری هستن من خودم که چند ساله از اینترنت فیلم دانلود می کنم می بینم دانشگاه یه مدت مسابقه کتابخوانی گذاشته بود اومدیم شرکت کنیم جایزه های خوبی هم برا برنده داشت دیدیم کتابا همه بیخود بدون محتوا بیخیال شدیم خلاصه که وقت و فکرتون رو نفروشین که بزرگترین سرمایه هاتونه

آره دقیقا مثل سریالای شبکه جم 

سلام 

بله کاملا باشما موافقم 

ممنون از حسن نیت شما 🙏

Love you girls❤

تو کشور ما روابط بین دختر پسر واقعا محدوده پس نوجوونا به شوری که در وجودشونه اینجور پاسخ میدن علاوه بر این چنین رمانایی ناخودگاه بر روان دخترا اثر میذاره و اجازه پیشرفت ازشون میگیره و دخترا به فکر شاهزاده رویاهاشون زمان و فرصت زندگی حقیقی رو از دست میدن بعضی وقتا واقعا دلم میگیره که ما دخترا خودمونیم که داریم به جنس دوم بودنمون ادامه میدیم 

یه چیز دیگه که خدمتتون عرض کنم اینه که همه کتابای چاپی هم دارای محتوا نیستن بعضی کتابا غیر مستقیم نوجوونا رو تشویق یه مواد مخدر و... میکنن که فاجعه بزرگیه کتابی که خریداری میشه باید نویسنده و مترجم خوبی داشته باشه بعضی کتابا مثل همون کتاب دختری که رهایش کردی که ذکر کردن اونقدر سانسور شده که کتاب رو گنگ مبکنن

سلام 

من به شخصه رمان زیاد میخوندم 

الانم بخاطر درسام گذاشتم کنار .

رمان هایی که میخوندم باعش شده شخصیت الانم بیشتر شکل بگیره و بزرگتر فکر کنم 

بستگی داره چه سبک رمانی بخونید 

من رمان های اجتماعی میخونم 

یه جاهایی دختره زجر کشیده یه جاهایی پسره

کلا رمان و داستان برای این هست که با واقعیک های جامعت اشنا بشی 

یه جایی خوندم نوشته بود 

کسی که کتاب نمیخونه یبار زندگی میکنه و کسی که کتاب میخونه هزاربار 

با حرفاتون موافقم ولی اینم بگم بستگی داره چی رو ازش بخواید بخونید و به دست بیارید 

رمان های پیشنهادیم 

ادم و حوا جلد ۱ و ۲. پیچک سرما زده.من دختر نیستم.بهادر.مهبد جلد ۱و ۲(البته جلد ۳ هم اومده که هنوز من نخوندم راجع به بچه های‌کار هست).ردهای ماندگار و ...

هر چیزی خوب و بد داره 

موفق باشی دوست عزیز 

من علاقه ای به این چیزا ندارم ولی یه مدت سر کنجکاوی که علایق خانما چطوریه این رمانا رو نگاه می کردم و بعدش فهمیدم چه فاجعه ای هستش |:  

اولش با خودم گفتم واقعا زنا سلیقشون اینجوریه؟ مرد بی اخلاق و دخترباز؟ بعدش با یسری خانوم صحبت کردم دیدم اونا حتی توی فانتزیاشون هم از مردای این رمانا خوششون نمیاد چه برسه که بهش فکر هم بکنند

برای همین به این نتیجه رسیدم این رمانا و خواننده این رمانا یه قشر خاصی از جنس زن هستند 

متاسفانه هر وقت هم اسم مردونه توی رمان استفاده می شه مرده به شدت خشن،سنگدل و مغروره |:  واقعا زشته آدم کلمه مردونه رو هی برای مردی به کار ببره که انقدر منفیه 
 

من چند تا از این رمانا خوندم و سربسته بگم حیف وقتی که گذاشتم. 

همونطوری که شما گفتین کل ماجرا کلیشه س. انگار همه این رمانا از روی هم قالب برداری شده.شخصیتا تو این رمانا بسیار زیبان.همشونم پولدار و صاحب شرکت. دختره معمولا یا شخصیت خیلی منفعلی داره و پر از کمبوده یا پر از شیطونی و به اصطلاح پلنگ. که البته یه پلنگ خیلی معصوم که تو دلش هیچی نیس!

پسره بسیار پولدار، خفن، قیافه جدی و خشن اما جذاب، با یه ماشین سوپر میلیاردری. به دختره معمولا محل سگ نمی ذاره حتی اگه دوستش داشته باشه. این رمانا پر از ازار و خشونت جنسیه. پر از رابطه خشن و سادیستیک که دختره رو آزار جسمی میده ولی انگار اهمیتی نداره. برای هیچکدوم از طرفین

دختر و پسره دیروزش یه دعوای سخت کردن پسره زده تو گوش دختره و اونو به بی حیایی متهم کرده ولی فردا یه دفعه همه چی خوب میشه و شاهد زندگی شیرین دو تا مرغ عشق هستیم!

دختره نقشش توسری خوره پسره سوپر غیرتی هیچ کدومشونم اعتقادات مذهبی ندارن ولی یه زمانایی باوراشون شکوفه میکنه

هر کدومشون یکی دوتا دوست صمیمی دارن خصوصا پسره. یه دوست بامرام لوطی مهربون که انقدر سرشون تو زندگی همه که بعضا دوسته، پسره رو در زندگی زناشویی ش راهنمایی میکنه و در خطرناکترین لحظات به دادشون میرسه.از بچگی با هم دوست بودن و رفت و امد خونوادگی داشتن. ایضا همیشه در خونه مجردیش به روی پسره که از دختره قهر کرده بازه

نقش پدر مادر خیلی مبهمه. خصوصا پدر مادر دختره. یا الکی خوشن یا مردن در بچگی دختره یا مادره مرده و پدره یه ادم جدی هست که با دختره هیچ وقت حرف نزده و به زور شوهرش میده و غالبا هم در اخر میفهمن اصلا این پدرش نبوده! خوهر برادرا هم که همیشه با حالن و مهربون. خصوصا دختره و برادرش

کل داستان سر اینه که کی کی رو میخواد، دختره راجع پسره چی گفته و بالعکس، تازه گاها که نویسنده میخواد خلاقیت به خرج بده یه فیلم هندی هم قاطیش میکنه و شخصیتا اخر داستان صاحب پدر و مادر و خواهر برادر گمشده میشن. یا به طور اتفاقی میمیرن

همه چیز در سطحه به عمق ماجرا پرداخته نمیشه احساسات سطحی، حرفا سطحی،صحنه ها سطحی

صرفا مختص رمانای اینترنتی هم نیست من خودم چند تا رمان کاغذی اینجوری از یه نویسنده خوندم که اگه میتونستم معرفی میکردم که کسی پول و وقتشو حروم نکنه برا خوندنشون. 

فضاسازی تو این رمانا جایی نداره یا اگه داشته باشه بسیار ضعیفه. محیط میتونه احساس ادما رو فریاد بزنه اما انگار ادمای این رمانا تو خلا زندگی میکنن 

نویسنده هی از احساسات عمیقی مثل عشق و طردشدگی حرف می زنه اما در حد همون حرف باقی میمونه

اگه کلمات "شیک" و "زیبا" و"خوش قیافه" رو از این رمانا بگیری هیچی ازش نمی مونه اما بازم به همون کلمات اکتفا میشه. میگه دختره خیلی زیباس ولی از رنگ چشم و موی بلوند و قد بلند و پوست سفیدش فراتر نمیره. نمیگه انحنای دماغ ش مثل خوشنویسی حروف عربیه یا وقتی چشماشو میبنده یاد عروسکای چینی می افتی. نمیگه مشتش تو دستت کامل جا میشه یا عادت داره وقتی ابروهاشو میده بالا موهاشو بزنه پشت گوشش. یا خط پیشونیش موقع تعجب شبیه خطوط مقدس کتیبه های قدیمی هس. نمیگه وقتی با ترس و لرز میری پای سفره عقد پاشنه کفشت با زمین چه صدایی میده یا نگاه خیره خواهر شوهر ناراضی از تو اینه شمعدون چجوریه.نمیگه هجوم نفرت از مردی که شوهرته و دوسش نداری تو چهره ادم چه تغییری ایجاد میکنه یا وارد شدن به خونه ای که روز عروسی ت تازه میبینش. 

این رمانا عمق ندارن. خلاصه

آی گل گفتی! یه زمانی نویسندگی واسه خودش اعتباری داشت.....نویسنده ها و کاتب ها تو دربار ها خدمت میکردن.... بعدش هم که سواد بیشتر شد باز نویسنده ها و باسوادها نقش مهمی تو سیاست و اینا داشتن....ولی الان چی؟ هر کی از سرجاش بلند میشه رمان مینوسه! رسما آبروی نویسنده ایرانی رفته! یه نویسنده بزرگی میگه اگه آدم استعداد نویسندگی نداشته باشه خودش رو هم تیکه پاره کنه نمیتونه داستان درست و حسابی بنویسه! ولی اگه استعداد داشته باشه باید خودش رو تیکه پاره کنه تا یه داستان خوب بنویسه! این داستانی جدید هم شبیه آهنگای جدید ایرانیه( که اکثرا راجع به زیبایی یه دختره که خواننده عاشقشه) القصه که الان خیلی از جوونا واسه خودشون رمان مینویسن فکر میکنند شاهکاره! درحالی که یه کپی ضعیف از داستانای کلیشه ایه. حالا بعضیا از روی کنجکاوی میرن سمت این رمانا. بزارید من یه خلاصه از قالب های داستانی ایرانی دهه اخیر پرده برداری کنم تا ببینید همچین تحفه ای هم نیستن. این رمانای آبکی عاشقانه جدید به چند دسته تقسیم میشن:

1_رعیتی اربابی: خب داستانش مال 50 سال پیشه همون زمانی که ارباب ها روستارو اداره میکردن. الان ارباب یه روستا دوتا زن داره یا براش بچه نمیارن یا بچه شون دختره بعد مادر ارباب میاد براش یه دختر رعیت که اکثرا این رعیته 14_15 سالشه و همه این دخترا بلااستثنا از ارباب یا میترسن یا ازش متفرن. بعد اینا میان تو عمارت ارباب زندگی میکنن بعد یه سری ماجرا رعیت و ارباب به هم جذب میشن یه پسر دنیا میاد و اینا. البته همشون دقیقا اینجوری نیستن ولی از همین الگو پیروی میکنند.

2_دانشجو استادی: تو دانشگاه یه دختری هست یا خیلی باحیا و سر به زیره و به پسرا پا نمیده یا هم اینکه خیلی شر و شیطونه و تمام پسرای دانسگاه دنبالشن! معمولا مورد دومی بیشتره ولی اصلش اینه که یه ویژگی بارز داره که استاد دانشگاه(که همشون مرده و معمولا 10_12 سالی بزرگتر از دختره هسستن) جذبش میشن. از این جا به بعدش به دو دسته تقسیم میشه: یکیش اینکه استاد و دانشجو برای اعتراف عشقشون یه عالمه ماجرا تجربه میکنن یا هم اینکه استاده به هر طریقی به زور با دانشجو ازدواج مکنه و ماجرای اصلی و مشکلات از همونجا شروع میشه! آخرش هم با هم کنار میان و داستان به خوبی و خوشی تموم میشه!

3_ دانشجو با دانشجو: اینم یه چیزی شبیه حالت استاد و دانشجوعه دختره همون خصوصیت هارو داره به علاوه اینکه معمولا از قشر ضعیف جامعه است. ولی پسره یه عوضی به تمام معناست(!) که خیلی خرپول و جذابه(شبیه همون چیزی که شما اینجا نوشتید) البته دختره معمولا از اوناست که پا نمیده و پسره هم جذب همین میشه! آخرش هم باهم ازدواج میکنن.

4_خدمتکار و خرپول: دختره میاد خدمتکار یه پسری میشه پسر هم از دماغ فیل افتاده دختره ازش بدش میاد پسره هم اذیت کردنش لذت میبره آخر سر یه اتفاقی میفته دختره عاشق پسره میشه پسره هم از دختره خوشش میاد ولی به خاطر غرورش نمیگه بعدش بازم یه اتفاقی میفته پسره اعتراف میکنه و عروسی.

5_پسر پولدار دختر بدبخت فقیر: از عنوان معلومه دختره بدبخته خانواده میخوان به زور شوهرش بدن فرار میکنه تو راه به پسر پولداره برمیخوره عاشق هم میشن و اینا.

تقریبا 95 درصد رمانای ایرانی جدید این طوری اند حالا شما بگید نه😐😐😐

خلاصه که اگه میخواید رمان عاشقانه بخونید سمت رمانای ایرانی نرید مگه اینکه اون رمان کلاسیک یا از یه نویسنده معتبر باشه! رمان های عاشقانه خوب آموزنده مثل کتاب النور و پارک که موضاعاتی مثل خشونت خانگی تنهایی و افسردگی نوجوانان و....اینارو به خوبی نشون میده و این دوتا رابطه عاشقانه پاکی دارن که واقعا زیباستو یا مثلا کتاب 13 دلیل برای اینکه تاحدودی کتابی عاشقانه هم محسوب میشه که به ما نشون میده کوچکترین حرف ما چه تاثیری روی دیگران میذاره.

و اینکه جسارتا من با نظر زهرا بانو کاملا مخالفم! اولا که تمام رمان هایی که تو اینترنت میذارن بد نیست! اونایی که استعداد نویسندگی دارن رماناشون رو میذارن تا ببینن باید ادامه بدن یا نه! اشکالشون تو کجاست! و اینکه الان ناشر ها فقط به فکر پول در آوردن هستند نویسنده رمان های آبکی میرن به ناشر میگن اینم کتاب ناشر عوض اینکه یه پولی هم به خاطر رمان بده چون رمان آبکیه میگه پول بیار اینو چاپ کنیم! آخرش هم یه سری رمان چرت در قالب کتاب های کاغذی به جامعه تزریق میشه!

با بهار دوردست ها هم موافقم واسه همین تو نظر قبلیم گفتم اکثر رمانای عاشقانه ایرانی چرتن چون اصلا به احساسات شخصیت ها و فضای داستان درست و حسابی پرداخته نمیشه فقط میگن عشق شیک پوش چشم آبی پوبلار و اینا! رمان عاشقانه فقط رمان خارجی که به احساسات شخصیت ها خوب پرداخته میشه.

البته منظورم این نیست که رمان خوب ایرانی نداریم ولی خب این دسته از کتاب ها نادرن. داستان های ایرانی خوب معمولا تاریخی و حماسی هستن.