خانواده برتر

ادما به تعداد کتابهایی که خوندن زندگی میکنن  تجربه کسب میکنن خوشحال ویا ناراحت میشن و خلاصه اینکه تحت تاثیر قرار میگیرن البته به خود شخص هم بستگی داره مثلا درمورد خودم همینطور ه تا مدتها به موضوع کتاب فکر میکنم وتو ذهنم فضای موضوع کتابو دارم و انگار توشززندگی میکنم,   فیلم هم همینطور,دیالوگا صحته ها شخصیتا اینا تو ذهنم میمونه,چون فیلم داستان با تصویر همراهه نسبت به کتاب به نظرم تاثیر گذارتره درمورد خودم اینطوره تو ادمای مختلف فرق میکنه.

کتاب های داستایوفسکی جورج اورول یا این جدیدا دن براون فیلم های خوبی ازشون درنیومده چون با درونیات کاراکترها ارتباط برقرار نمیشه ولی مسلما فیلم هایی مثل ارباب حلقه ها ،وارکرفت،هری پاتر فیلم های موفق تری نسبت به کتابهاشون بودند 

ولی دکتر عباسی میگه اگر امروز افلاطون ، سقراط حضور داشتند جای جملات فلسفی فیلم می ساختند .

البتع من با سریال های خارجی بهتر ارتباط می گیرم ولی چه خوبه که آدم با مطالعه این سریال ها رو نگاه کنه .

سلام

به شخصه فیلم خیلی بیشتر از کتاب روم تاثیر میگذاره و تا مدت بیشتری توی ذهنم ماندگاره.

سلام 🌷

من تیپِ شخصیتیم اینجوریه که یه مردِ کلی نگر هستم ،،، پس طبیعتاً همیشه خلاصه وار و کلان همه چیز رو میبینم ،،، از سکوت و سکون و کِش دار شدن بدم میاد ،،، تو رانندگی سعی میکنم همیشه بهینه ترین و سریع ترین مسیرِ ممکن رو انتخاب کنم ،،، کلاسِ درس هم نباید طولانی و کسالت بار باشه وگرنه خوابم میگیره !

پس طبیعیه که :

   به جای کتاب ، ترجیحاً دوست دارم مقاله بخونم !

   فیلم هم فقط فیلم سینمایی میبینم !

مثال :

   کتاب ؛ تفسیر نور ، چلچراغ حکمت ،

   مقالات ؛ تمامیِ مقالاتِ علمی ،

   وبسایت ؛ ویکیپدیا ،

   مستند ؛ How Its Made ،

   تصاویر ؛ اینفوگرافیک ،

   تفریح و گردش ؛ نمایشگاه های صنعتی ، گردشگاه ها و مناطق طبیعیِ جدید و بِکر ،

   خرید ؛ فروشگاه های اینترنتی و هایپرمارکت ها

از چیا بدم میاد ؟!!!

   کتاب ؛ رُمان ها ، کتاب های بی سر و ته و بی فایده و زمانبَر ،

   فیلم ؛ سریال های طولانی و خسته کننده و بی محتوا ،

   گردشگاه ؛ ویلای شخصی ،

نکته :

مهم اون چیزیِ که دارین میخونین ، که بایستی در کوتاه ترین زمان ، بهینه ترین و پُربازده ترین نتیجه رو براتون به ارمغان بیاره !

بدرود 🌺🌺🌺

کتاب.اونقدری ک باکتاب ذوق میکنم بافیلم نه.البته عاشق انیمیشن هستم.ببشترانیمیشن خارحی میبینم ورمانهای کودک ونوجوانم دوست دارم.حس خوبی میده وکلی حرف برای یادگرفتن.ب شخصه تاحالا ازفیلما چیزی یادنگرفتم وفقط محض سرگرمی ببینم.اصلاتلویزیون نگاه نمیکنم ک بخوام یادبگیرم ازفیلما.

انیمیشن شیرشاه ۲۰۱۹دیدم عالی بودتوبطن کارتونا وانیمیشنا نیشه کلی چیز میز یادگرفت.

با کتاب بهتر میتونم تصویر سازی کنم و در مورد موضوعات مختلف بخونم

اما فیلم دسترسی بهش راحت تره ارزونتره و بیشتر نزدیک به دنیای واقعی و به حال و روحیه ی ادم میخوره فعلا که تنها تفریحمون ام هست

سلام 

خعب 

۱. کتاب حس هایی رو بهت نشون میده و پیچیدگی و در عین حال وضوحی داره ک فیلم ب اون صورت نداره ، البته بستگی به فیلم هم داره ، من کتاب آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز رو خوندم بعد سه روز بعدش فیلمشو تلویزیون گذاشت ( خیلی خوش حال شدم ) 

فیلم دقیقا مثل کتاب بود ، اما غرور و تعصب رو ک خوندم خیلی حسای متفاوتی حس میکردی ، در حالیکه فیلم اون جزئیات رو نداره ، ولی حقا هردوش جذاب بود 

میدونی شخصیت الیزابت بهم خیلی نزدیک بود ، واسه همین چند روزه کتابو تموم کردم هنوز تو ذهنم مونده ، در حالیکه همون موقع بخشی از کتابو میخوندم و دیگه بهش فکر نمیکردم ~_~

 البته به خیلی چیزای دیگه هم فکر کردم ، مثل اینکه اونا مهمونی و مجالسی دارن ک امکان آشنایی هست ( برخلاف اینجا ) و حتی اشراف هم هستن و امکان ازدواج اشراف با هر قشری بود ( بازم برخلاف اینجا ) و همین شاید باعث بشه ک قصه و داستانش برای کشورهایی مثل کشور ما باورش سخت شه ... 

 اینجور مواقع دوست دارم یکی مثل خودم کتاب رو خونده باشه تا وقتی دارم توضیح میدم درکم کنه ، یا همه اطلاعات تو ذهنمو بهش بگم تا به نتیجه برسیم ، ولی چون همچین چیزی نمیشه هی خودم تنهایی فکر میکنم ( البته خودم زود ب نتیجه میرسم در لحظه ) ولی خیلی دوست دارم درموردش بحث کنیم 

۲. فیلم جذابه و کوتاه زمان تره و هیجان و احساسات رو بیشتر درگیر میکنه ، لذت زیاد در مدت زمان کم ، اما کتاب هر چند قشنگ باشه در طولانی مدت اون حس خوب یا بد رو منتقل میکنه 

در هر حال تعداد فیلم هایی ک دیدم بیشتر از کتاب هاست ( منظورم فیلماییه ک از روی کتاب ساخته شدن ) 

مثلا فیلم ستارگان پریشان بخت ما خیلی قشنگه ولی خب کتابشو نخوندم  ، یا خیلی فیلمای دیگه ... 

من هم تصاویر رو خاطرم میمونه هم نوشته ها رو ، بخاطر همین با هر دو راحتم 

یعنی به همون مقدار ک دقیقا یادم میمونه تو اون لحظه ی فیلم چی شده و ذهنم تصویر برمیداره به همون مقدار هم خطوط کتاب رو همراه با تصوراتی ک اون لحظه داشتم به خاطر میارم 

خب دیگه بیاناتم خاتمه یافت 

خدافز 🌸👋

فقط یه چیزیم اضافه کنم که الان دنیای مولتی مدیاست

سابق تو کتب و ژورنال ها مفاهیم رو ارائه میدادن ،،، الان تو فیلم و سریال و در غالبِ تصاویر و اینفوگرافیک و موشِن گرافیک و غیره !

دقت ، سرعت ، کیفیت و قدرتِ انتقالِ مفاهیم با روش های نوین بیشتر از قدیمیه  ،،،

پس طبیعاً باید رفت به سمتِ اون چیزی که راندمانِ بیشتری داره !

من شنیده م هر دقیقه فیلم میتونه هزاران کلمه رو به مخاطب برسونه ،،، پس مقایسه ی کتاب با فیلم مث مقایسه ی اینترنتِ 2G با 4G یا مثلاً مقایسه ی مکالمه ی عمومیِ بینِ ما آدما با انتقالِ مفاهیم وحیانی و الهام فرشتگان هست !

به نظرم چیزی میتونه مسیر زندگی آدم رو عوض کنه بتونه برای آدم سوال ایجاد کنه افکار آدم رو به چالش بکشه فرصت یادگیری رو به آدم بده.

کتابها و فیلم های خوب چنین تاثیر قطعا دارن. اما کتاب به دلیل زمان تعامل بیشتر گاها بیشتر آدم رو غرق خودش میکنه. فرصت بیشتر به آدم برای کاوش خودش رو میده. در صورت برای فیلم ها برای جذاب شدن بیشتر فرم های قوی وجود داره و تعداد کمی دارای محتوی فوق العاده قوی وجود دار. شاید سلیقه ای باشه شاید به نظر ژست روشنفکری بیاد! ولی به نظرم کتاب هایی که خوندم بیشتر مسیر زندگیم رو تغییر دادن.

با این وجود هنوز بعضی فیلمها بعد گذشته چند دهه صحنه هایش از ذهنم بیرون نمیره ... "بزرگترین فریب شیطان اینه که تونست این باور رو به وجود بیاره که وجود نداره (مظنونین همیشگی) "

کلا فیلم ها تفریحات خوبی هستن...

من فیلم ترجیح میدم با اینکه به نظرم کتاب خیلی بهتره همونطور که گفتی کتاب وقت گیره و مثلا اگه قصدت اطلاعات عمومی هم باشه خیلی طول میکشه کلی کتاب بخونی ولی تو فیلم میتونی اصل مطلب رو در زمان کم یادبگیری اما فیلم ها کاملا با واقعیت یکی نیستند و محدودیت دارند فیلم میتونه علاقمندت کنه که در اون زمینه بیشتر کتاب مطالعه کنی.

فیلم ترکیب تصویر. داستان و موسیقی پس باعث میشه یک دید کلی نسبت به فرهنگ و هنر مردم کشورهای مختلف پیدا کنی.اطلاعاتت در زمینه موسیقی و.. هم بیشتر بشه. جاهای مختلف رو ببینی بدون اینکه نیاز داشته باشی که به همشون سفرکنی. . ذهنت بازتر بشه که در موقعیت های مختلف چه واکنشی داشته باشی. یک بار بیشتر زندگی نمیکنی و با فیلم میتونی چندین زندگی مختلف در شرایط مختلف رو تجربه کنی. از تجربیات دگران درس بگیری. تعداد بیشتری فیلم و تجربه در زمان کم.برای یادگیری زبان خیلی خوبه، دسترسی به فیلم ها راحت تره و مثل کتاب نیست که بخوای یک جای خلوت و با تمرکز بالا بخونی و.. ولی اگه وقت داشتم به خاطر مزایای فکری و جامع بودن کتاب اول کتاب بعد فیلم

سلام

هردو به شرط خوب بودن.

ولی شخصاً چون موقع کتاب خوندن بیشتر از فیلم دیدن تمرکز دارم و حس میکنم دیدم عمیقتر میشه کتاب خوندن برای خودم مفیدتر میدونم.البته بدی کتاب خوندنم اینه که اراده بیشتری نسبت به فیلم دیدن میخواد.فیلم دیدن راحتتر و لذت بخشتره

منکه فیلم تو زندگیم هیچ تاثیری نگذاشته .فقط تو ماه رمضان فیلم روزهای زندگی رو دیدم. همش خودم رو بدهکار شهدا و رزمنده ها می دیدم البته تا افطار طول کشید بعدش هیچی.درمورد کتاب نظری ندارم ولی بازاری ها از همه زرنگ تر می شوند چون خودم با فرهنگی ها و استادها مقایسه کردم مطمئنم.

میدونی به نظرم این دعوای بین فیلم بازا و کتاب بازا همیشه درست نیست چون فیلم های زیادی وجود دارن که از روی کتابی اقتباس نشدن و کتابای زیادی هم وجود دارن که فیلمی ازشون ساخته نشده!در واقع تعداد فیلمایی که از رو کتابها ساخته شده باشن در مقایسه با دو گروه بالا خیلی کمتره. مثلا فیلم نگیم سریال بگیم.سریال فرار از زندان و شهرزاد که هر دو تا شون فوق العاده ن رو اگه میخوای تجربه کنی فقط باید دکمه playرو بزنی و ببینی.کتابی نیست که از روش بخونی.یا کتابهای شاهکاری مثل چه میدونم بامداد خمار یا ندای کوهستان که فیلمی ازشون ساخته نشده رو فقط باید بخونی.

ولی اگه از فیلمایی حرف میزنی که بر اساس یه کتاب ساخته شده من اکثرا کتاب رو ترجیح میدم.خیلی از کتابایی که خوندم رو سرچ میکنم ببینم فیلمی از روش ساخته شده یا نه و اگه بود فیلمه رو هم میبینم.مثل رمانای جین آستین یا بینوایان یا آرزوهای بزرگ یا من پیش از تو و..ولی اکثرا رمانا رو بیشتر دوست داشتم.با کتاب تخیلت پرواز میکنه.جزییات رو میبینی سیر داستان رو متوجه میشی حسابی.یادمه یه بار دوستم از یه فیلمی خیلی تعریف میکرد ولی اسمشو یادش نمیومد یه کم دیگه که توضیح داد فهمیدن فیلم room رو میگه که من دیده بودمش. کتابشم خونده بودم.ولی فیلمش اصلا مورد علاقه م نبود یه بار فقط دیدمش ولی کتابشو چندین بار خوندم.فیلمش به نظر کلیشه ای و غیر واقعی با بازی های نه چندان خوب بود ولی رمانش یه جوری بود که انگار واقعا اتفاق افتاده.همه چی درست همه چی قابل باور همه چی عالی.رفتم نقد فیلمه رو خوندم باورم نمیشد انقدر ازش تقدیر شده باشه چون من اصلا خوشم نیومد گرچه فیلمه از رمانه ساخته شده بود

سلام هردو میتونه مفید باشه

منتهی فیلم درست وحسابی نه ازین فیلمای آبکی و مسخره

سلام

من کتاب رو ترجیح میدم، بیشتر تاریخی و تحلیل ونقد موضوعات مورد علاقه م. 

با کتاب خوندن مستقیما با افکار نویسنده ارتباط پیدا میکنم، ولی فیلم یه جور ترجمه از اثره، که میتونه دقیقا منظور نویسنده رو بیان نکنه یا بعضی قسمت ها به دلخواه کارگردان کم رنگ یا پر رنگ تر بشه. 

واسه من فیلم بیشتر جنبه سرگرمی داره. 

چیزایی که از کتاب یاد میگیرم، میتونم بگم، تو ذهنم حک میشه،  کتابهایی که خیلی سال پیش خوندم، جزئیاتش رو همچنان به خاطر میارم.

من خیلی فیلم دیدم و توی زندگی یه جاهایی واقعا بهم انگیزه داده حتی بعضی فیلم ها باعث شده که مسیر زندگیم و رشته تحصیلیم و حتی علاقه ای که دارم مشخص شه 

با کتاب میونه ای ندارم راستش خوشمم نمیاد شاید مشکل اینه که از چیزی که گرافیک نداره خوشم نمیاد

سلام

وقتتون بخیر🌼

من هم کتاب زیاد میخونم و هم فیلم زیاد میبینم...

و یک جواب کلی به سوال هاتون میدم

من بیشتر واسه سرگرمی فیلم میبینم و بیشتر به ژانر وحشت و پلیسی علاقه دارم😐و خُب بیشتر جنبه سرگرمی برام داشتن

اما فیلم های زندگی نامه ای رو هم بسیار دوست دارم. که این مدل فیلم ها زیاد نیستن متاسفانه. اما بسیار آموزنده هستن چون بر اساس واقعیت ها ساخته شدن. و آدم درک میکنه که دانشمندان و افراد موفق چه سختی هایی کشیدن و با چه مشکلاتی مواجه شدن تا به اهدافشون برسن... 

به نظرم کتاب خوندن بیشتر میتونه روی ذهن و زندگی آدم تاثیر بگذاره.

اما خُب خیلیا حوصله ی کتاب خوندن ندارن... به خصوص کتابای طولانی و حجیم...

من خودم کتاب رو به همه چیز ترجیح میدم.

و وقتی کتاب های رمان یا تاریخی میخونم ناخودآگاه خودم رو به جای شخصیت های کتاب میگذارم و عکس العمل های خودمو با اونا مقایسه میکنم! 

و بارها شده به این نتیجه برسم که عکس العمل من اشتباهه و اون شخصیت داخل کتاب بهتر از من برخورد کرده😐

و حتی شده در زندگی خودم به مسائل مشابه داخل اون کتابا بَرخورد کردم و فهمیدم خوندن اون کتاب به خصوص چقدر بهم کمک کرده و آگاهم کرده... 

به نظرم اگه به کتاب خوندن علاقه داشته باشید وقتی یک کتاب دستتون میگیرید و میخونید انگار وارد یه دنیای جدیدی شدید و با شخصیت های داخل کتاب همدردی میکنید و دَرکِشون میکنید... 

و واسه خود من بارها اتفاق افتاده که با خوندن اتفاقات داخل یک کتاب گریه کردم!

یا با خوندن حرفای شخصیت های داستانیش کلی خندیدم!

انگار که با اون آدما در ارتباط بودم و توی اون مدت که کتاب رو میخونم همه شون رو میبینم. 

حتی بعضی وقتا شده دلم واسه شخصیت ها و اتفاقات اون کتاب تنگ شده !! و بارها برگشتم و کتاب های قبلیم رو دوباره خوندم

خوبی کتاب اینه هیچ وقت تکراری نمیشه و شما هربار که میخونیدش بازم براتون جذابیت داره... 

هر کتابی باشه

کتاب تاریخی _ رمان _ علمی درسی _ روانشناسی و...

و برای خودم جالبه که فیلم هایی که از روی اون کتاب ساخته شدن رو هم پیدا میکنم و می بینم اما در بیشتر موارد به اندازه ی خوندن اون کتاب ها برام لذت بخش نیست...و جذابیت نداشته... 

خیلی وقتا شده به این نتیجه برسم که تصورات خودم بسیار جالب تر از اون فیلم بوده.. 

و اگه من فیلم اون کتاب رو می‌ساختم بسیار جالب تر و جذاب تر میشد😐

ببخشید حرفام طولانی شد.. 

این نظر من بود که خیلی به کتاب خوندن علاقه دارم... 

حوصله هیچکدومو ندارم

جالب بود برام...مرسی از زمانی که روی نظر دادن گذاشتید...اقای نجفی اگه میشه شمام نظر بدید

سلام

من معتقدم کتاب از لحاظ علمی خیلی توی ناخوداگاه ادم و سطح سواد و دانش فرد تاثیر میذاره و پر اهمیته.

در رابطه با خودم سریال هایی که می بینم توی زندگی عملی شاید بشه گفت بیشتر روم تاثیر میذارن.

یه چیز دیگم بگم 

خوندن کتاب بخصوص رمان و کتابایی که داستان طورن 

مثال رمان های تاریخی یا رمان های به اصطلاح تخیلی و همچنین رمان های تخیلی باعث میشن قدرت تجسم یازی شما افزایش پیدا کنه!

لااقل خود من اینجوریم ، یعنی مثلا اسم یه شخصیتی مثلاااا ممد هستش! یا اسمیت یا سایمون یا هرچیزی

اگه تو داستان اشاره شده باشه که سعی میکنم مطابق اون وگرنه تو ذهن خودم یه شکل ازش مجسم میکنم و داستان رو اینجوری ادامه میدم ، معمولن اگه شخصیتی کم اهمیت تر باشه کم تر این زحمتو به خودم میدم

گاهی هم کار سخت میشه و چنددقیقه رویه صفحه میمونم😐

خلاصه که رمان های خارجی رو علاقه دارم ، نگاه به گروه سنی و این صحبتا هم نمیکنم 

چون بعضی کتابا واقعن قشنگن و حتی قابلیت تبدیل شدن به سریالو دارن (واقعا اگه میشد ساخت خودم اولین قدمو برمیداشتم!)

اهل این مسخره بازیا هم نیستم که الکی تز کتاب خوندن بدم و اسم چندتا کتاب معروف که همه خوندن رو هرجایی بنویسم یا اسم نویسنده هاروحفظ کنم

دقیقن مثل آهنگ گوش کردنم که بیشتر دلی هستش اینم همین طوریه هرکتابی مطابق سلیقم و عقایدم باشه میپسندم

درمورد فیلم و سریال هم صد درد سریال رو بیشتر میپسندم 

فیلم نهایت 2 ساعته و خیلی چیزا تو این زمان نمیتونن قراربگیرن

ولی سریال  دنیایی داره واسه خودش 

شخصیت های مختلف ساخته میشن 

شخصیت های منفی  مثبت  روبروی هم بعضی موقع ها کنار هم

شادی ها  غم ها کلی روایت جذاب 

اینکه یه قسمت تموم میشه و منتظر قسمت بعد میمونی همش جذابه

سریال هم محدود به یه جغرافیای خاص نمیکنم یعنی هرسریالی قشنگ باشه میزارم تولیست

(البته بجز سریالای ترکی)

سریال کره ای  یا اونور آبی هم فرقی نداره ، قشنگ و طبق سلیقه من باشه میپسندم!

مثلا شاید یه سریال تاریخی کره ای نام ببرم (جومونگ نیست) و دوسش داشته باشم بعد یسری با مسخره بازی بردارن بگن جومونگ جومونگ! درحالی که درکشون درهمین حده

درحالی که یه شریال 134 قسمتی که هرکی دیده ازش تعریف کرده قطعن ارزش دیدن داره (حتی چند بار دیدن)

در ضمن موسیقی فیلم هم خیلی برام مهمه 

یکی از ملاک های اصلیم برای پسندیدن یک فیلم آهنگشه

مثلا فرار از زندان ، ********* **** ***  * *** و خیلیای دیگه موسیقی های جذابی داشتن و همین یک ملاک مهم واسه منه

یا مثلا همین فرار ازندان وسط هر بخش که به جای نفس گیرش میرسید میزد یه حرکتی میزنن (نمیدونم اصطلاح سینمایی یا تدوینی چیزی داره ؟ اگه داره بگین ممنون میشم)

سلام

هردو موثرند، نمیشه گفت کدوم برتری داره.

چه فیلم های زیادی بودند که از کتاب ها اقتباس شدند.

البته خود سینما هم که خودش هنره رو هم نمیشه تو رسوندن محتوا انکار کرد. پس نباید برتری داد. 

هردو کمک کننده هستن

به 

⚖️ Anahita

سلام چقدر نظرتون جالبه و البته خیلی شبیه به من!😐

چن سالتونه ؟ 

تیپ شخصیتیتون چیه؟

به *  امیرصدرا *

سلام

ممنون لطف دارید🌹

مگه نظرم به سنم مربوطه ؟😐

سوال دومتون رو هم نمیدونم منظورتون چیه! 

خُب یه شخصیتی دارم دیگه چه فرقی داره...؟😁

سلام

پرسش شما به نوعی تستی است، یعنی شما می خواهید ارجحیت یک گزینه بر گزینه ی دیگر را از دید مخاطب بدانید. مانند اینکه من بپرسم: آیا با آبنبات بیشتر سیر می شوید یا با بستنی؟ 

درست است که افراد متفاوت یکی از این دو گزینه را بر دیگری ترجیح می دهند، اما واقعیت این است که یک وعده غذای پختنی گرم بهتر از این دو شما را سیر می کند. 

پرسش شما می تواند چنین باشد: چه چیزی می تواند به زندگی آدم ها کمک کند، کتاب، فیلم، موسیقی یا چیزهای دیگر؟ 

من بین دو گزینه ی شما کتاب را خیلی بیشتر دوست دارم، و علاقه ام به فیلم بسیار کم است، اما معتقدم ارتباط با انسان ها بیشترین کمک را به یک فرد در زندگی اش می کند. این ارتباط شامل طیف وسیعی از روابط با آدم ها است، از بقال محل گرفته، که ارتباط ما با او (جدای از شخصیت فردی اش) در حد یک داد و ستد کوتاه است، تا استادی معنوی، و راهنمایی که می توانیم از جزیی ترین نکات روحی و روانی مان با او سخن بگوییم، و این شخص الزاما یک پیر و مرشد نیست، بلکه می تواند عموی ما یا دوستمان باشد. 

ضمنا وقتی از کتاب سخن می گوییم، باز باید بین یک مطالعه ی هدفمند با موضوعی مشخص، و مطالعه ی چندین رمان و داستان از نویسندگان مختلف (از نظر فرهنگی و زمانی و مکانی) فرق گذاشت. در حالت اول شما دارید به ذهنتان سازمان می دهید و دیدگاه تان را غنا می بخشید، که در نتیجه بر تصمیمات و انتخاب های زندگی تان تاثیر مستقیم می گذارد. اما به سختی بتوان باور کرد که هر شخصی موفق به انتشار رمانی شده مستحق آن است که زمانی از زندگی ما را به خود اختصاص دهد یا در ذهن و فکر ما جایی برای خود باز کند و در دیدگاهمان تاثیر بگذارد. 

من اگر بخواهم پله ای از ارتباط انسانی پایین تر بیایم و به کتاب راضی شوم، باز خیام و عطار و مولانا و سعدی و حافظ را کمک بیشتری می دانم تا پروست بیگانه یا حتی دولت آبادی و معروفی خودی. هنر نویسندگی و اشراف به آن الزاما به معنای شناخت از وجود آدمی و شرح حال و روز او در این دنیا نیست. 

فروش تعداد نسخه های یک کتاب، یا جایزه بردن یک فیلم بستگی به بسیاری از عواملی دارد که در دنیای مبتنی بر روابط و تبلیغات امروز، خیلی نمی توان به آن ها اعتماد کرد. من به شخصه در اصغر فرهادی یا ابراهیم حاتمی کیا چیزی نمی بینم که بخواهم بنای زندگی ام را بر آن بگذارم، گیرم که ده سال متوالی بهترین جایزه های جشنواره های خارجی و داخلی را برده باشند. 

بدون اغراق خواندن یک رباعی خیام یا یک بیت از حافظ یا مولانا می تواند چنان حرکتی در درونتان ایجاد کند که از دست تمام داستان نویسی قرن حاضر بر نمی آید. 

با لغزیدن مدام چشم بر صفحه ی کاغذ پیشرفتی در زندگی حاصل نمی شود. گواه من دوستانی هستند که لیست بلند بالایی از کتاب هایی که خوانده اند را ارائه می کنند، و در مدیریت کوچکترین روابشان با آدم های اطراف اعم از دوست و خانواده و همکار درمانده اند.

دوست دارم تاکید کنم که هدفم زیر سوال بردن کتابخوانی نیست، اما صرف مطالعه ی روزانه چند صد صفحه را الزاما مفید نمی دانم، بلکه گمان می کنم شما در مسیر شناخت خود و دنیای اطرافتان به دانستن مطالبی نیازمند می شوید، و اگر این نیاز، شما را به خواندن یک رباعی از خیام یا خواندن دویست صفحه از تاریخ معاصر یا سرگذشت یه نویسنده یا فعال اجتماعی وادار می کند، این کار را حتما انجام بدهید، اما اگر بیست رمان مشهور ایران و جهان را گذاشته اید دم دست تا مثلا طی این زمستان تمامشان کنید، دارید به سلولهای مغز و بینایی تان اجحاف می کنید. به جای این کار، به ساقه ی یک گیاه دقیق شوید، به بچه ای که از مدرسه آمده و پشت دوچرخه یا موتور پدرش نشسته و دو دست کوچکش را به کمر پدرش حلقه کرده، به مادری که در اتوبوس به چهره ی نوزاد در آغوشش با عشق خیره شده، به نگاه راننده ی اتوبوس که در آیینه مسافری را جستجو می کند و برایش ترمز می کند، ... به اینها دقت کنید و زندگی تان را بسازید و از آن لذت ببرید.

 ببخشید طولانی شد.

نطرتون خیلی خیلی برام جالب بود ... ممنون ازتون جای فکر داره

سلام دوباره

خواهش می کنم، و خوشحالم که نظرم برایتان جالب بوده است. 

ضمناً از مدیریت محترم خواهش می کنم اگر زحمتی نیست در نظر بنده این تصحیح را انجام بدهند:

در پاراگراف آخر: « ...یا سرگذشت یک نویسنده یا فعال اجتماعی وادار می کند، ...»، «یک» به اشتباه «یه» تایپ شده است.)