خانواده برتر

سلام

بنده می خوام از زاویه مقابل نظرم رو بگم؛

این توقع رو از خودمون داشته باشیم که درک کنیم، همسر ما یک انسان کامل نیست، نقاط قوت و ضعفی داره، بهش حق بدیم گاهی بی حوصله، بد اخلاق، کسل، تنبل، لجباز و ... باشه.

نه گفتن های اون رو به رسمیت بشناسیم، حرف هایی که در مواقع عصبانیت ازش می شنویم رو نشنیده بگیریم!، به قول هایی که وقتی حالش خیلی خوبه بهمون میده، چندان دل خوش نباشیم!

در کل باید توقع نداشته باشیم که وقتی حال ما خوب نیست، حال اون خوب باشه و همه انتظارات ما رو برآورده کنه.

کف ماجرا اینه که اگه کاری برامون کرد، الحمدالله، اگه نکرد بهش حق بدیم.

نتیجه ی این رفتار، افزایش میزان علاقه طرف مقابل نسبت به ماست!

به زبان ساده تر، فرض کنیم آقا از سر کار میاد و غذا آماده نیست، به جای عصبانی شدن و داد و بیداد کردن، جهت تلطیف فضا چند تا بارش می کنه و به یه نیمرو یا غذای بیرون رضایت میده. یه خانم نرمال از چنین رفتاری، درک متقابل رو برداشت میکنه و در ادامه زندگی قطعا جبران خواهد کرد. 

مجردها هم بهتره به جای فانتزی هایی مثل این که من از سر کار میام خانمم با تشت آب گرم دم در انتظارم رو میکشه، به این فکر کنه که خانمش ممکنه حالش خوب نباشه، از حرف دیشب ناراحت شده، مادر شوهر گرامی بهش گیر داده و ...، برای همین نه تنها به استفبال نمیاد، بلکه باید بری نازش رو هم بکشی!

موفق باشید

چه سوال کاربردى و خوبى

ببینید هیچ ناجى و سوپر هیرو و فرشته و تکیه گاه محکمى در کار نیست

به قول خودتون ما همه ى این ویژگى هاى مثبت رو داریم که از یه انسان دیگه توقع داریم؟

در بهترین حالت در صورتى که یه ازدواج موفق باشه همسر فقط مثل یه دوست و همخونه ست که به قول شما با بده بستون یه سرى نیاز هاى جسمى و عاطفى همو رفع مى کنید فداکارى هست اون وسط ولى نه در حد فداکارى پدر و مادرامون خیلى کمتر و ازدواج موفق یه بهشت برین و بى عیب و نقص نیست ولى آرامش داره

تازه همه ى اینا در صورتیه که تو آدم خوبى باشه، اون آدم خوبى باشه، بهم بیاید، عاشق هم باشید، خانواده ها دخالت نکنن، مشکل حاد مالى نداشته باشید ...

همه مشکلات از "من"شروع میشه

وقتی زاویه دیدتون بر اساس منفعت شخصی شکل بگیره

چرا بهم توجه نمیکنه

چرا اندامشو اوکی ترین نیست

چرا بیشتر کار نمیکنه

چرا 

چرا

و چرا

اما اگر فقط خودمونو بزاریم جای کسی

میتونیم درکش کنیم

دنیارو با شرایط اون ببینیم

متوجه میشیم که حق داشته

خیلی چیزا حق داره

دیگه بدی هاشو نمیبینیم

سعی میکنیم خوبیاشو ببینیم

میگیم چیکار کنم خوشحال بشه

چیکار کنم حوصلش سر نره

خسته میشه از کار زیاد

و...

هر دو طرف همو بزارن جای هم عالی میشه

تولید محبت کنند

نه مصرف محبت

فقط دنبال چیزایی که به سودشونه نباشه

من خودم اصن کار ندارم کی چیکار میکنه

وظیفه خودمو در حد توان انجام میدممیخاد بفهمه میخاد نفهمه

میخاد ببینه میخاد نبینه

بر اساس منافع خودمم نیس

بد هم کنه باهام اگر بتونم خیرمو میرسونم

حالا حرفهای منطقی دوستان که کاملا درسته 

ولی جدا

ادم با خیالات زندس(به اندازه خودش)

اگر سعی کنی همه اینارو از ذهنت بریزی بیرون ربات میشی

هرچیزی به اندازش لازمه

اینارم تو گفتی

شاهزاده ی رویایی تو ذهن مون داریم. که توقع داریم مثلا ما رو از تنهایی در بیاره، به ما مشورت بده، پشت مون باشه همیشه، کمک مون کنه همه جا، عاشق مون باشه

اینارو نریز بیرون از ذهنت اینا توقعات معمولیه...زیاد رویایی نیست اینا...اگر اینا نباشه همسر معنی نداره دوست عزیز...بجای همسر باید بگی عروسک تولید مثل

باز هم باید البته توجه کنی که مثلا از تنهایی درت بیاره نباید توقع داشته باشی بیاد بخندونت حتما مثل بعضیا که فکر میکنن از صبح تا شب باید باهمسرشون بخندن یا مثلا همه جا عاشقت باشه نباید فکر کنی مثل تو فیلما عصبانی میشی داد میزنی و به کس و کارش فحش میدی و میخوابونی تو گوشش بعد اونم اخرش بغلت میکنه...نخیر باید درست فکر کنی...همیشه عاشقت باشه یعنی تا زمانی که تو قدرشو میدونی اونم قدرتو بدونه بعلاوه یکم صبر

کلا نباید توقع داشته باشی برات هندونه پوست بکنه و اب موز بگیره 

سی یو لیدر

در حد و حدود خودمون ازش انتظار داشته باشیم. البته انتظار از هر فردی بسته به قابلیت های اون فرد داره.

منظورم اینه که ما نباید انتظار داشته باشیم بلکه باید ملاک انتخاب داشته باشیم و همسری انتخاب کنیم که اون ملاک رو داشته باشه. این ملاک ها هم باید هم تراز با توانایی ها مهارت ها و ویژگی های خودمون باشه نه کمتر و نه بیشتر.

عین اینه که یکی تو خواستگاری بگه همسرم  باید اینطوری باشه اون طوری باشه، به جای اینکه بپرسه شما تو فلان موقعیت چیکار میکنین.

نمیشه گفت باید فلان جور باشی و دستور بدی باید درمورد اخلاقیات پرسید.

نمیشه زنی بگه من باید شوهرم فلان کار و داشته باشه و هر روز تامین مالی و مادی کنه ولی من دست به سیاه سفید نمی زنم.

نمیشه هم مردی بگه من خرج عروسی گرون ندارم ولی مامانم گفته جهیزیه ت مارک باشه و تکمیل باشه...

حالا مثال هایی که زدم مادی بود ولی معنوی هم باید همین جور باشه

اقای نجفی  چرا من میخوام برم صفحه شخصی پرینازم ازمن رمز میخواد این چه مسغره ای هست.

ممنون از نظرات دوستان

ولی راستش من دنبال یه چیزای یکمی بالاتری هستم. یعنی بالاتر از مسائل روزمره زندگی. شبیه اینکه زن از مردش توقع داشته باشه هرکی به خانم چپ نگاه کرد اقا بره چشمای طرف رو دربیاره و بیاره تقدیم خانم کنه. و یا مرد توقع داشته باشه هرجا چک اقا برگشت خورد زن هرچی پس انداز و طلا و زمین به ارث رسیده از پدر و ... داره خودش ببره بفروشه و بیاره تقدیم اقا کنه.

یا طرفین از هم توقع داشته باشن که بعد ازدواج دوستان دوره مجردیشون رو کلا فراموش کنن دیگه. و یا با دوست و همکارای الانشون مجردی نرن بیرون. یا اگر یکیشون از دوست اونیکی خوشش نیومد، طرف بخاطر همسرش قید دوستش رو بزنه.

یا زن توقع داشته باشه شوهرش همیشه دائم الناز کش ایشون باشه. زن هروقت دلش خواست لوس بازی و لجبازی کنه و اقا همش ناز بکشه و منت کشی کنه و دل خانوم رو بدست بیاره. همچنین مرد متوقع باشه که زن خودش متوجه بشه من چه زمانی حوصله ندارم و نیاد سمت من. و اصلا اون 24 ساعت یا حتی 1 هفته کاری به کار من نداشته باشه و هیچی ازم نخواد و خودش واسه خودش زندگیشو بکنه تا من حالم عادی بشه.

یا توقع داشتن یه دوست خوب که همه جا هست، همیشه هست، دارای انواع و اقسام تخصص ها و مهارت هاست، همیشه کمک میکنه و مشکلات رو حل میکنه، و یا دائما ادم رو داره رو به سوی موفقیت هول میده و پشتیبانی میکنه! با آرمان ها و آرزو های ما مچ هستش و قدمی خارج از مسیری که ما واسه زندگی تعیین کردیم برنمیداره! 

خلاصه درواقع انگار یکجور ادم ماست درواقع و کلفت یا نوکر(البته با ظاهری بسیار شیک و تخصصی بسیار بالا) هست که اسمش رو گذاشتیم همسر

سلام...چون زندگیاوآدمامتفاوتن شرایط منطقی وغیرمنطقی هم متفاوتن مابایدب اصل زندگی وشخصیت خودمون نگاه کنیم  که ماآدمی منطقی هستیم یانه؟اگه مارفتارهاوخواسته های غیرمنطقی داشته باشیم ممکنه طرفمون هم خواسته های غیرمنطقی داشته باشه.مانبایدبخاطرکمبودهای که درزندگی مجردی داشتیم بخوایم باتوقعات بیجادرازدواج اون کمبودهاروجبران کنیم.خیلیاهستن بخاطرلج ولج بازی تامیتونن توقع تراشی می‌کنن..مانبایدتوقعات دیگران رودرزندگی خودمون پیاده کنیم که فلانی اینوداره منم اونومیخوام.!ی مثال ساده یه زن وقتی عادت ماهانه داره ازهمسرش انتظارداره همسرش رنجشودرک کنه وانتظاربکشه زنش عادتش تموم بشه امااگه ی مردخودخواه وغیرمعقول باشه ب هرشکلی که شده رابطه روبرقرارکنه..ازاون طرف زن دنبال یه فرصت هست که  این رفتارشوهرشوبایه خواسته های غیرمنطقی مجبورب کاری کنه که درتوان شوهرش نیست اینجورخواسته های غیرمعقول فقط وفقط بدبینی واختلافات روب دنبال داره...ومجردهابدونن انتظاراتشون ازهمسرآیندشون جوری نباشه که فانتریهاشون روهرجورکه خواستن باخواستهای غیرمنطقی وب اجبارباطرفشون انجام بدن شایدطرف ی روزای باشه حال و حوصله فانتزی بازی نداره درکش کنیدومنطقی باشید...ماازدواج میکنیم که همودرک کنیم ن اینکه مقابل هم باشیم...موفق وخوشبخت باشید

انتظاری که معقول و در حد توانش باشه

ما ملاکا و انتظارایی از همسرمون مدنظرمونه

پس باید بصورت اولیه کسی رو انتخاب کنیم که مثلا ۷۰ درصدِ ملاکامونو داشته باشه و اون ۳۰ درصد و با گذشت و فداکاری و عشق جبران کنیم

به قولی عاقلانه انتخاب کنیم،عاشقانه زندگی کنیم

به نظرم خیلی باید منعطف باشیم ،‌ دو طرف باید از خود گذشتگی داشته باشن

مثلا من انتظار دارم طرفم هی باهام لجبازی نکنه ، تو روم نایسته

متقابلا یه خانوم انتظار داره وقتی پریوده شوهرش حواسش بهش باشه

رابطه نخواد،تو کارای خونه بیشتر از قبل کمکش کنه،بیش تر بهش محبت کنه و ...

خلاصه بگم به نظرم زن و شوهر باید از معامله گری دور شن

گروکشی نکنن

تا میتونن بدونِ توقع به همسرشون محبت کنن و بهش عشق بورزن،  به شرطی که همسرشونم بی جنبه نباشه

با محبت سنگو میشه نرم کرد

امیدوارم همه ی زن و شوهرا عاشقِ هم  و منبعِ آرامشِ همدیگه باشن.

نظراتِ خانوم آلگری گرل و آقای نجفی هم خیلی خوب بود.

آقای نجفی خدا قوت،امروز خودتونم چنتا نظر گذاشتین، معلومه که مشغله ی زیادی دارین ولی امروز خلوت تر شدین یا شاید بحث مهم بود به نظرتون  ،

مدرسه و وبلاگ و زن و بچه ...

همین وبلاگم که ماشالله خیلی کار داره

تایید نظرا،  سوال کردنِ سوالا و انتخاب تیتر ، دسته بندیِ مطالب...

در کل خدا خیرتون بده

نظرتونو همیشه میخونم و استفاده میکنم

انتظار دارم خانمم اولویتش شوهر و خونواده باشه.

انتظار دارم اصرار ب شاغل بودن به هر قیمتی نداشته باشه.

انتظار دارم گاهی به من ابراز علاقه کنه.

انتظار دارم زیبایی هاشو بپوشونه بیرون از خونه.

انتظار دارم گرم نگیره بیخودی با مرد غریبه.

دوس دارم هرچی توی دلشه ب خودم بگه.

انتظار دارم استقلال فکر و عقیده داشته باشه و گول چهارتا چشم و ابرو رو نخوره و سالی یه عمل زیبایی از من نخواد.

انتظار دارم قبل از ازدواج کلی شرط و شروط ناشی از بی اعتمادی برای من نذاره. 

انتظار دارم اهل خونه و خونه داری باشه حتی اگه دوس داره شاغل باشه.

با سلام

قطعا کسی که با این نظر که همسر آینده ام باید چطور باشه چطور برخورد کنه و چیو چیو چی در زندگی بعداز ازدواج دچار مشکل میشه چون انتظاراتی رو که خودش داره رو مبنا قرار میده و نمیتونه از زندگی لذت ببره البته زن یا مرد ربات نیست که خواسته های بجا و بی جای همسر رو مو به مو بخواد انجام بده

من موندم مردم تو این وبلاگ توهم دارند یا کلا همینطوره...

آمار میگه ۱۳ میلیون از زمان ازدواج عبور کردند.. 

علت این عبور چه بوده؟ شما فکر می کنید فردا چیزی تغییر خواهد کرد در صورتیکه اوضاع از این هم بدتر میشه...

فکر نمی کنید همین ها که در اوج نیازشون از هم فرار کردند و تنهایی رو ترجیح به ازدواج دادند نظرشون عوض نمیشه درباره ی ازدواج ایران اسلامی؟

می دونیم سنت هم تغییر نمی کنه به همین راحتی همین هست که هست هیچ کسی حاضر نیست کوتاه بیاد پس این توهم که شماها نون ندارید بخورید و پیاز می خورید اشتهاتون باز بشه از کجا میاد؟

کی ازدواج می کنه که شما دنبال معیارها و مشخصات و توقعات پسر و دختر هستید؟

به نظرم این بحث ها بی خود

سلام

ببینید من هر وقت قراره یه خواسته مادی یا غیر مادی از طرفم داشته باشم اول به خودم نگا میکنم ببینم اگه من میگم مثلا خوش قلب باشه خودم اینجوریم ؟ یا دائم دارم خودمو کنار مردی تصور میکنم که منو غرق محبت خودش کرده ولی من چی؟ واقعیت که پیشکش اصلا توی خیالم هم کاری میکنم یا دائم دارم دریافت میکنم؟

من میبینم اکثر زندگی هایی که بعد یه مدت روبه سردی میره همینه که طرفین با خیال خودشون وارد زندگی میشن یا یک طرف بیشتر محبت میکنه و همون حرف شما رخ داده که دیگه بعد یه مدت اونم سرد میشه!

بهترین راهش اینه تا حد ممکن معیارهای اصلیمونو در فرد مورد نظرمون جستجو کنیم اون مابقی هم میشه با گفتگو و تعامل باهم رفع کنن!

...

من خیلی ابراز کلامیه همسر رو دوس دارم درحالیکه خودم بنا به شخصیتم و سبک زندگیم خیلی کم کلامی بروز میدم اما شروع کردم جلو آینه قربون صدقه رفتن تا کم کم یاد بگیریم و این انتظارم رو اول در خودم ایجاد کنم بعد در طرفم !

...

اصلا باید یاد بگیریم که عیب هامونو و اخلاقای بدمونو به طرف مقابلمون بگیم تا با دید بهتری وارد رابطه با ما بشه!

من اکثرن مطالبتونو میخونم و گاهی نظرم میدم.ولی رو دلم بود که بگم خداییش آقای نجفی شماخیلی خوبی.اجرت با خدا

قبل از ورود به هر رابطه ای چه دوستی چه ازدواج باید به وجود خودمون روجوع کنیم ما خودمون منبع محبتیم محبت کنیم قدر بدونیم درک کنیم و ظرف عشقمونو خرج کنیم ...همه اینا بازخورد داره از قدیم گفتن هر چه به خود نمیپسندی به دیگری مپسند و از هر دست بدی از همون دست میگیری.

نباید نگاه بالا به پایین و یک طرفه باشه

و گاهی  به طرف حق داد

به هر حال یکی باید شروع کنه تو ازدواج همیشه اولویت شروع مراحل محبت و درک از طرف مرده..دارن عوضش میکنن اما با قانون طبیعت نمیسازه.اصلش همینه اگه طرف آدم درصت با ایمان و خانواده حتی نسبتا خوبی داشته باشه جبران میکنه .

سلام

خب برای اینکه بدونید توقع تا چه اندازه ای طبیعیه کافیه که درک کنید و قبول کنید طرف مقابلتون هم یک انسانه.. و اونم نه انسانی در سن مادرتون یا در سن پدرتون..بلکه یک دختر یا یک پسر جوونه که توانایی هایی در حد سن و سال و تجربه خودش داره..

مثلا نمیتونی از من انتظار داشته باشی یک شبه بشم مثل مادرت.. با همون میزان شناخت و عاطفه..کامل تورو بشناسم.. بدونم الان چی تو دلته.. بدون حرف زدن درکت کنم و بدونم الان باهات صحبت کنم یا سکوت کنم تا آروم بشی.. 

منم نمیتونم از همسرم انتظار داشته باشم در اندازه پدرم که فردی میانسال و با تجربه و دارای پس اندازه برام باشه.. بخوام همه چیزایی که الان پدرم بعد 30 سال برای مادرم تهیه کرده اون اول زندگی به من بده..یا پسری که مثلا شاید حتی خواهر نداشته و با احساسات دخترا آشنا نیست کامل حالتای روحی منو درک کنه..

اینا همش به مرور توی زندگی به دست میاد..

به نظرم یکی از علت های اصلی طلاق توی سال های اول همین توقع بالا از یک انسان بی تجربست.. در صورتی که حتی حوصله ندارن چند سال تلاش کنند همو بهتر بشناسن..و زندگیشونا به مرور مثل یک پازل بچینن..

به نظرم احساس توقعت از طرف مقابل ارتباط کامل با درک و شعور خودت داره.. به هر میزانی که توقعت را از یه فرد جوون بی تجربه بالا ببری درواقع داری عدم درک خودت از زندگی مشترکا ثابت میکنی..

من واقعی ترین درخواستم از همسرم اینه که همراهم باشه و تنهام نزاره. کمک حالم باشه و منو هم قبول کنه که همراهیش کنم. بهم اعتماد کنه و شرایط رو فراهم کنه منم بهش اعتماد کنم. آیینه ای از خودم باشه و سعی کنیم خوبیامونو زیاد کنیم اما بدیامونو بتدریج کم. آرامش زندگی رو با هم بسازیم. 

کاش ما آقایون رو درک کنید

در فضای مجازی ، هزاران دختر زیبا ، با عشوه های گوناگون ، و اندام های جذاب می بینیم

یعنی اگر هم نخوایم ، بالاخره یه طوری تبلیغات شون به چشم مون میخوره

بعدش جالبه ، همین افراد ، همینا که تبلیغات جنسی از خانما میکنن

میان شعار های فمینیستی میدن و میگن واااای خانم کالا نیست . واااای اسلام ضد زن هست . واااای خانم برده نیست .

بعدش ما باید افرادی رو در نهایت جذابیت ( که البته همشون عملی و فتوشاپ و اسنپ چت و آرایش هست ) ببینیم

بعد هنگام ارتباط جنسی با همسرمون ، باید با سینه های تخت و باسن افتاده مواجه بشیم

این یه مثال از تعارض در انتخاب ها بود

____

مثال های دیگه زیاده

وقتی توی اینترنت همه خودشونو خوشبخت نشون میدن

وقتی رسم هایی مثل جهاز برون داریم

یا توی دور همی ها ، از جدید ترین کالا هایی که شوهر برای همسر خریده حرف زده میشه

ناخواسته این توقع پیش میاد که هر پسری باید برای ازدواج حداقل ۲۰۰ میلیون خرج کنه

یا اصلا هر پدری باید ۱۲۰ میلیون جهیزیه بده وگرنه اون یه آدم بی لیاقت سطح پایین هست

____

وقتی همه میرن دانشگاه ، حتی دانشگاه های غیر حضوری

و همه مدرک می گیرن ، ناخواسته کسی که مدرک نداره ولو اینکه شغل ، شان و پول هم داره بهش نگاه از بالا به پایین میشه

الان همه کمال گرا شدن

همه هم دنبال بهترینن ، حتی اگه خودشون در اون سطح نباشن

و دخترا بیشتر دنبال بهترینا هستن

آپارتمان صد متری، ی ماشین، شغل دولتی،و.....

البته ک توقعات دوطرف از هم متفاوته،توقعاتی ک مرد میتونه از زن داشته باشه در درجه ی اول وفاداری هست ک خیلی مهمه،اینکه تو مشکلات و سختی ها کنارش باشه و درکش کنه،همدل و همراز باشه و به نحوی شبیه به دو دوست باشن، آشپزی خوب و در کل خونه داری هم خوب باشه چون یه خانم اگ آشپزی بلد نباشه هیچی دیگه،اما توقعاتی ک زن ها از مردا میتونن داشته باشن یه سریاش مثل  وفاداری،احساس مسئولیت و درک همسر ک مشترکه،ولی بقیه موارد یکیش تحسین و تشویقه ک خیلی انگیزه میده به خانما،زن با کلی ذوق آشپزی میکنه کلی هم وقت میزاره برای تزیین و تدارکات و مرد بدون هیچ واکنشی غذاشو میخوره،این یکی از نگرانیای آینده ی منه😂خلاصه ک حمایت عاطفی برای هردو مهمه

اینکه عهد کنه تو خوشی و ناخوشی کناره همسرش بمونه به نظرم خواسته ی زیادی نیست...

منکه یه سری خط قرمزهایی دارم که حتماتوجلسات خواستگاری مطرح میکنم وتوقع دارم حتماحتمارعایت بشه همیشه وهمه جا.مثلارعایت حدومرزهای تعیین شده بین محرم ونامحرم چه توگفتارچه تورفتار.صداقت داشتن چون خودم واقعاآدم روراستی هستم پس چنین توقعی هم دارم که طرفم حتماروراست باشه توتمام موارد.بعدش باحیابودن ووفاداری .ازدخترای مشکوک وبدذات وکلک زن شدیدامتنفرم حتی یه ساعتم حاضرنیستم بااین حیوانات زندگی کنم چون واقعاامنیت وآرامشوازآدم میگیرن.آدمی که اخلاق ناشایست داشته باشه حالاپسرودخترنداره کلاگندمیزنه به زندگی دوطرف .مثلافرض کن کسی قبلااهل پسربازی ودختربازی بوده حتی روابط خارج ازازدواج داشته ولی میادبادروغ وفریب بایکی دیگه ازدواج میکنه درصورتیکه خودشم میدونه هیچ قیدوبندی توزندگی به کسی نمیتونه داشته باشه ایناقابل بخشش برای شخص من نیست چون سرم کلاه رفته وهیچوقت نخواهم بخشیدوزندگیم حتماسیاه میشه.این موضوعات شدیدابرام خط قرمزه یعنی روابط جنسی خارج ازدواج حالاقسم حضرت عباسم بخوره کة مربوط به گذشته بوده وگول خوردم وتوبه کردم وازین جورچرت وپرتااصلابرام قابل قبول نیست حتی اگه چندسال زندگی کرده باشم باش ولی حقشومیزارم کف دستش قانونی.یعنی اول میگم این مسائل خط قرمزمنه.یاصداقت داشته باش الان بگوحالاتصمیمش باخودمه که ازدواج کنم بات یانه ولی وای به حال وروزت اگه بخوای سرم کلاه بزاری وزندگیمودرآینده سیاه کنی دنیاتوسیاه میکنم .ولی اگه صداقت داشته باشی وواقعاتشخیص بدم انسانی شایدبتونم به خاطرصداقتت یه سری چیزایی که منجربه روابط جنسی نشده بپذیرم اونم اگه واقعابدونم موردی بوده وکاملاتموم شده نه اینکه فرداتوزندگی درکنارمن بخوادفیلت یادهندوستان کنه .تمام این مطالبومیگم کاملاواضح وروشن.ضمنامیگم ازآدمای بدعنق بدم میاددوست دارم زنم شاداب وباحال باشه وخوش برخوردوعاطفی .یعنی بتونه احساسات خرج کنه اگه افسردگی داری وآدم پژمرده عصبی ومنزوی هستی بگوچون خودم به هیچ وجه اینطوری نیستم .خیلی رک وراست همشومیگم هرچی بادابادنهایتش بااوردنگی میندازنم بیرون کة درین صورت اصلابرام مهم نیست خخخ چون اون چیزیکه واقعاتودلم بوده گفتم .

واقعاسعیده خانوم حرف دل منم زدی ممنون.

بله ما خیلی راجب ازدواج تخیلی فکرمیکنیم

تکنیک من در همچین مواقعی اینه که به خودم میگم تو قراره با کسی ازدواج کنی که بعدها باهاش اختلاف نظر پیدا میکنی.. قراره کسیو انتخاب کنی که در مقابل اشتباهاش چشم پوشی کنی قراره بهش رحم کنی

وقتی دوطرف اینجوری فکرکردن اونوقت زندگی میشه سراسر محبت کسی رو انتخاب میکنیم که تا تقی به توقی خورد طلاق نمیگیریم توقعات بی جا از هم نداریم

بالاخره درمقابل تخیل این فکرارو هم باید گوشه ذهنتون داشته باشید همه زندگیا بالا پایین دارن

به محمدرضا

خواهش میکنم واقعا اینا کمترین توقعات طرفین از همدیگه میتونه باشه