خانواده برتر

سلام، رشته پزشکی با این حجم از داوطلب های کنکوری قبول شدنش خیلی سخت شده و کسی که بدون سهمیه قبول میشه تقریبا میشه گفت اگه مثل کنکورش تلاش کنه بعد قبولیش به مشکل نمیخوره، ولی ما تو کلاسمون داشتیم افرادی که سهمیه داشتن و از خارج کشور برگشته بودن همون ترم اول مشروط شدن، حجم درسا خیلی خیلی بالاست و انصافا سخت یادم نمیره هیچ وقت ترم اول آناتومی اندام اسکلتی عضلانی سیصد صفحه جزوه رو یک روز وقت داشتیم بخونیم و باید واو به واوش رو حفظ میکردیم بیست نفر هم حدودا افتادن، منم با ۱۴ پاس شدم یا جنین شناسی همینطور خیلی حجم کار بالاست یادمه اندام فوقانی استاد برگشت گفت برای حفظ فقط اسم عضلات ساعد ( بیست تا عضله) یک روز باید وقت بذارید چون خیلی طولانی بود اسامیشون، بعد پنج ترم که الان شده فکر کنم چهار ترم آزمون علوم پایه هست که کشوریه و تا سه بار حق شرکت تو اون آزمون رو داری و اگه قبول نشی باید از پزشکی خدافظی کنی، بعد تموم شدن دوران کارآموزی یک امتحان پره انترنی داری که اونم کشوریه اگه سه بار بیفتی باید از پزشکی خدافظی کنی جدیدا هم بعد تموم شدن پزشکی یک آزمون صلاحیت بالینی هست که اونم باید قبول شی تا مدرکت رو بدن تقریبا بعد علوم پایه حتی قبلش بعضا دیگه تابستون هم نداری باید درس بخونی
خیلی باید صبور باشی تو این راه من همیشه میگم کسی که پزشک میشه اطرافیانش بیشتر لذت میبرن و پز میدن تا خودش که کلی سختی کشیده تو این راه
شما هم الان تمرکزت رو بذار برای کنکور که اگه بدون سهمیه قبول شی احتمالا از پس ادامه راهش هم برمیای
موفق باشی

سلام.اگه منظورت اینه که یه ادم معمولی با سهمیه جانباز یا هرچیز دیگه میتونه موفق بشه.من به عنوان دانشجوی داروسازی میگم نه.اصلا نمیتونه. من الان چن نفر از همکلاسی هام سهمیه ای هستن و درسشون افتضاحه و اصلا هم باهوش نیستن.من که اصلا نگاهشون هم نمیکنم.تازه خیلی از درس ها رو هم تا حالا افتادن

شوخی میکنی ناموسا؟؟
درس سخت؟؟تو پزشکی؟؟
حداقل اگر یه دانشجوی دارو اینو بهت میگفت میگفتیم راس گفته درساشون سخته؟؟
اصن علتی که همه پزشکی دوس دارن چون از کنکور که رد شدی *** ***** ***** دیگه تنها سختیش اینه که بعضی شبا باید بیدار بمونی که همه الان خودشون بیدارن

اون دانشجوی محترم تا حدودی دچار خودشاخ پنداری بودن 😊
اگر کمک به دیگران رو دوست داری و صرفا جهت پول و مقام به این رشته علاقه پیدا نکردی نهایت تلاشت رو کن و به یاری خدا بهترین خواهی بود

آره میتونی هرکی گفته حسود بوده. نشنیدی معاون وزیربهداشت گفته پزشکان بلد نیستن با کارتخوان کار کنن ؟؟

*** *** اگر همه پزشکها نخبه باشن که این همه اشتباه به وجود نمیاد اکثر کسایی که پزشکی خوندن حافظه خوبی داشتن و درس‌خون بودن یعنی این‌که چه در دوران پیش از دانشگاه چه پس از دانشگاه روزی که مجبور نباشن برن بیرون از خونه میشینن خونه حداقل پونزده ساعت رو درس می‌خونن دیدم که میگم
صددرصد پزشک‌هایی مثل پرفسور سمیعی و دکتر پیمان که مخترع جراحی لیزیک چشم هست یا دکتر ملک‌حسینی و خیلی‌های دیگه تو همین ایران نابغه هستن تو هر شغلی کسایی که نابغه باشن سرآمد و موفق میشن
درسته که پزشکی و داروسازی ححم مطالب زیادی رو باید یاد بگیرند اما از لحاظ پیچیدگی و سختی دروس مطمئنا به سختی رشته‌های مثل مهندسی‌برق و مهندسی‌مکانیک و فیزیک کوانتومی نیست

به عنوان کسی که فرزانگان درس میخونه میگم بسیاری از دوستان من که اصلا انتظارشو نداشتم الان مدرسه عادی رفتن ، بسیار هم باهوش و پرتلاش و فعال بودن
تازه بین همون نخبه های مدرسه های عالی ، همشون پزشکی نمیارن ، شما اگه بدون مدرسه خاص پزشکی اوردی ، برد کردی!
از اونام نابغه تری
به حرف اون یارو هم گوش نده ، این چ کاریه اینا میکنن ، کلاس بیخود میزارن، درس درسه دیگه 😤
اگع قبول شی خیلی خوبه ، محل اینا هم نذار
والسلام

سلام
اتفاقا پزشکی بیشتر به صبر و پشتکار نیاز داره و باهوشا یکم تو یادگیری عجول ترن...ببین آدم تو هر چی تلاش کنه بشرط انگیزه و علاقه بهترین میشه...حتی افتادن درس هم به معنای خنگ بودن نیست.. موفق باشی!

کسی که بتونه قبول شه پزشکیو استعدادشم قطعا داره

به بنده خدا: سلام ببخشید میشه یکم بیشتر در مورد سختی درس ها توضیح بدی آیا دانشگاهی که توش درس می خونی میتونه تو نمرات و سختگیری های استادا تاثیر بزاره مثلا یه دانشجو تو دانشگاه تیپ یک درس بخونه به همون اندازه اذیت میشه و درسا سخته که تو دانشگاه تیپ یک میخونه؟ یا سختگیری های استادا تو دانشگاه های برتر پزشگی مثل تهران به همون اندازه هست که تو دانشگاه های شهرستان ها هست لطفا جواب بدید مرسی از شما

"*** *** اگر همه پزشکها نخبه باشن که این همه اشتباه به وجود نمیاد اکثر کسایی که پزشکی خوندن حافظه خوبی داشتن و درس‌خون بودن یعنی این‌که چه در دوران پیش از دانشگاه چه پس از دانشگاه روزی که مجبور نباشن برن بیرون از خونه میشینن خونه حداقل پونزده ساعت رو درس می‌خونن دیدم که میگم" این جمله شما بر چه اساسی است؟...پزشکان حاضر ورودیهای چند دهه پیش هستند که معمولا دانش اموزان نچندان قوی بودند چون قبل از ورودی 93 افراد قوی به رشته ریاضی میرفتند حتی برخی از مهندسان دانشگاههای پولی اون سالها از پزشکان ورودی ان دوره بسیار قوی تر بودند....پس وقتی این افراد پزشک شدن یعنی درس خوندن در رشته پزشکی سخت نیست و اینها نخبه نیستند....انچه در پزشک شدن در حال حاضر مشکل شده فقط قبولی ازمون ورودی بدون سهمیه است پس از ان نسبت به رشته های مهندسی دانشگاههای دولتی بشدت راحتتر است و حتی بچه های علوم انسانی در صورتیکه ازمون ورودی را قبول شوند میتوانند مدرک پزشکی را اخذ کنن اما برای رشته های مهندسی اینکار برای بچه های علوم انسانی تقریبا غیرممکن است......البته انچه رشته های مهندسی را تضعیف کرده افسار گسختگی سیستم اموزشی با ورود افراد فنی حرفه ای و کار و دانش بدون هیچ منطقی به عرصه رشته های مهندسی بوده و در درجه دوم جذب عجیب و غریب دانشگاهها بوده....

اره میشه شک نکن
حرفای مسخره دیگران برات مهم نباشه

به شیلا
در مورد دانشگاه های تیپ یک بالااخص دانشگاه تهران نمیتونم دقیق نظر بدم، ولی نظر شخصیم اینه دانشگاه های شهر های بزرگ مثل تهران چون بیمار های زیاد با مریضی های مختلف رو تو بیمارستان میبینی خیلی می‌تونه تجربه بالینی آدم رو زیاد کنه و از این جهت خیلی خوبه منتها دروس تئوری و آزمون های علوم پایه و پره انترنی در یک سطح هستند و مراجع امتحان ها یکیه تا حدود زیادی و بسته به تلاش اون دانشجو داره،حجم درسا بسیار زیاد و سخته اساتید هم اگر اذیت کنن مثل دانشگاه ما دیگه خیلی سخت میشه اوضاع، ولی عمومی زیاد فرقی نداره بنظرم ولی تخصص هر چی دانشگاه های سطح بالاتر تو شهر های بزرگتر بری بخاطر افزایش تجربه بالینی پزشک موفق تری خواهی بود
به هوشیار
سرکار یا جناب محترم چرا فکر میکنید تعریف هوش محدود میشه به هوش محاسباتی ریاضی، انواع اقسام هوش داریم ، هوش منطق ریاضی، هوش فضایی، هوش موسیقیایی، هوش طراحی و... اتفاقا کسی که بتونه حجم زیادی رو تو مدت کم حفظ کنه نشون میده به شدت حافظه قوی داره ، کسی مثل داوینچی که نقاش معروفی هست از نظر شما ممکنه باهوش نباشه چون ریاضی نخونده، دقت کرده باشی معمولا اونایی که محاسباتشون قویه ، حفظیاتشون ضعیفه و بالاعکس، نمیشه گفت هیچ کدوم باهوش تر هستند به نسبت هم ، اما در مورد پزشکی علاوه بر حافظه قوی که آدم باید داشته باشه تا مطالب حجیم رو حفظ کنه باید قدرت تحلیل و هوش هیجانی بسیار بالایی داشته باشه تا در مواقع اورژانسی بهترین تصمیم رو بگیره وتشخیص فوق العاده قوی از بیماری ها داشته باشه و متناسب با اون درمان کنه، که کار تحلیلی هست ، پس الکی تحلیل نکنید که فلانی اگه چند سال قبل می‌رفت تجربی موفق تر بود به شخصه من نمیتونم هیچ وقت نقاش و یا نویسنده خوبی بشم چون استعدادم تو این این زمینه ها نیست و هوش هنری و نقاشی ندارم
التماس کمی تفکر

ببین برادر من شایدم خواهر من نظرات اینجا به دردت نمیخوره برو چهار پنج تا دانشجوی پزشکی غیر خود شیفته پیدا کن قشنگ درمورد شرایط تحصیل و مطب زدن و استخدام بیمارستان شدن ازشون سوال کن
تا اینجا فقط نظر بنده خدا شبیه واقعیت بود
من خودم ریاضی میخونم ولی خواهرم دانشجوی سال آخر پزشکی دانشگاه تهرانه ورودی سال ۹۱. ببین شرایط پزشکی خوندن واقعا سخته به معنای واقعی کلمه تحمل میخواد اینکه امتحانای بین پایه ها مثل همونا که بنده خدا گفتو بگذرونی بعد یه مدت وارد بیمارستان میشی باید با همراه بیمار و بیمار با انواع و اقسام فرهنگا خصوصا اگه تهران باشی سر و کله بزنی کشیک و بند و بساطم که همه میدونن خواهر من یه مدت بخش بهداشت یا عفونی (نمیدونم کدوم) بود از بیماره موهاش شپش گرفت میخواست خودشو خفه کنه😂 یا تو زمستون اون اوایل یه سره مریض بود از بیمارا می گرفت و و و
طرح داره که به شدت ازدواجو می ندازه عقب مگه اینکه با یه دانشجوی پزشکی مثل خودت ازدواج کنی شاید یکم بهتون تخفیف بدن
قبلا اگه رتبه زیر صد یا سه (دقیق نمیدونم) بودی می تونستی طرح نری الان اینو ورداشتن چون مناطق محروم پزشک کم داره دانشجوها رو مجبوری میفرستن اونجاها (نمیگم بده یا خوبه)
حداقل تا ۲۵ سالگی درامد نداری مگه اون سال آخر ماهی ۵۰۰ تومن که اونم به درد نمی خوره خیلی تازه این برای دانشجوی دولتی دانشگاه تهرانه جاهای دیگه رو نمی دونم
فکر اینکه بری خارج بخونی برگردیم از سرت بیرون کن همه چی که قبول شدن نیس باید بعدشم بتونی بکشی باید موقع کار کارت خوب باشه بیمار بیاد خواهرم میگه اینا یا انقد درساشون ضعیفه که خودشون انصراف میدن یا به سختی خودشونو می کشونن اکثرنم تو مراحل عملی نمی تونن نمره بگیرن
امتحان تخصصم به اندازه کنکور سخته سهیمه هاش بیشترن ورودی کمتر اگه اشتباه نکنم تخصص ارتوپدی از سی نفر ورودی بیست نفر سهیمه ن!!! تو همون دانشگاه تهران
درمورد نبوغ اتفاقا چند وقت پیش حرفش شد خواهرم می گفت یه سری واقعا مغزشون پیچیده س و سریع کار می کنه اما مثلا تا نفر ۲۰ کشوری نه هرکی که پزشکی تو هر دانشگاهی قبول میشه!
خلاصه این راه درازه و با یه کنکور تموم نمیشه ببین توانشو داری یا نه
به حرف اونایی که نه پزشک تو خانواده دارن نه خودشون پزشکی میخونن هم توجه نکن چه گفتن خوبه چه گفتن بده خب آدم وقتی از نزدیک چیزیو تجربه نکرده نمیتونه درست نظر بده مثلا من نمیتونم بیام از وکالت بگم
در آخر همه جوانبو بسنج متاسفانه الان دانش آموزا فقط بخاطر پول میرن تجربی آخرم چند سال میمونن پشت کنکور یا اگه قبول شن تازه ترم دو سه می فهمن علاقه و کشش ندارن اینا حرفای خواهرم از اطرافیاشه تو این چند سال

در ادامه بگم که من مدرک لیسانس مهندسی از یکی از دانشگاه های برند تهران دارم و دوباره کنکور تجربی دادم و الان پزشکی یکی از دانشگاه های تیپ دو میخونم انصافا پزشکی سخت‌تر از مهندسی شیمی بود، اینو گفتم که بدونی من قبل پزشکی مهندسم و بهش تعصب هم دارم ولی انصاف خوب چیزیه
موفق باشید

اون فرد آدم خودپسندی بوده و هرگز این حرف درست نیست. چن به نظر میرسه شما قبل از شروع نبرد شمشیرتون رو انداخته اید و تسلیم شده اید نقل قول زیر رو گذاشتم.نقل قولی از ادیسون که بقیه فکر می کردند خنگ هست:

_ بزرگ ترین ضعف ما تسلیم شدن است. بهترین راه برای موفقیت همیشه تلاش دوباره است.

_ نبوغ در یک جمله خلاصه می شود:" یک درصد هوش /نود و نه درصد کار و تلاش

چرا اون دو کلمه رو حذف کردید؟...این عبارت کپی شده از متن بالا که توسط "یه نفر" نوشته بود هست...اگر چیز بدی بود اولا چرا اون رو از متن ایشان حذف نکردید و ثانیا اصلا بنده چنین عبارتی ننوشتم اگر دقت کنید کل عبارت داخل " " بوده یعنی مربوط به بنده نبوده و از متن " یه نفر" کپی شده است....بنده جهت پاره ای توضیحات مجبور به کپی انقسمت از متن ایشان بوده ام.....لطفا دقت نمایید...

فقط اینو بهت بگم اگه به خودت باور داشته باشی آره
به فرض که نبوده خب تو تلاشتو بکن و اولیش باش،تو دور وبرم زیاد دیدم آدمایی که همش دنبال استثناها میگشتن وانقدر درگیر این مسائل حاشیه ای شدن که به جایی هم نرسیدن
ولی کسایی هم دیدم که سرشونو انداختن پایین وتمام تلاششونو کردنوخودشونو باور داشتن وموفق هم شدن اونم با کمترین امکانات

خودتو باور داشته باش،به نتیجه فکر نکن تمام تلاشتو بکن ونتیجه رو بسپر دس اون بالاییه،فقط یادت باشه تمام تلاشتو بکن،بدون فقط اونایی موفق شدن که از دل وجون مایه گذاشتن.
موفق باشی عزیزم😊

به بنده خدا:سلام مرسی که جواب دادی یه سوال دیگه ازت دارم من رتبه ام ۹۰ تجربی بود امسال من بعد از انتخاب رشته با یه دانشجوی پزشکی که تهران میخونه حرف زدم گفت خیلی پشیمونه که عمومی رو رفته تهران چون استادا خیلی سختگیری میکنن، از دستشون واقعا داشت گریه میکرد میگفت اگه برمیگشتم عقب عمومی رو تو همین استان خودمون میخوندم بعدش واسه تخصص میرفتم تهران چون تو این ۷ سال هم حساب کار دستم میومد و هم با آرامش دوران عمومی رو میگذروندم(دقیقا حرف تو رو زد گفت که عمومی رو شهر خودم و تخصص رو میرفتم تهران) منم با توجه به حرفای اون دانشجوی پزشکی انتخاب رشته ام رو ویرایش کردم و شهر خودم رو اول زدم تا ایشالا بعدش واسه تخصص برم تهران واسه همین ازت پرسیدم که سختگیری استادای شهرستان ها مثل تهران هست یا نه؟ نه اینکه آدم راحت طلب و تنبلی باشم ها نه فقط واقعا اون دانشجو منو ترسوند طوری گریه میکرد که واقعا ناراحت شدم و از ترس زود انتخاب رشته ام رو ویرایش کردم تا به قول اون دانشجو عمومی رو با آرامش بگذرونم. دانشگاهی که شهرستان ما داره یه دانشگاه تیپ دو هستش به نظرت کار درستی کردم؟ چون من که نمیخوام عمومی بمونم و میخوام ایشالا تخصص بگیرم و اون موقع برم تهران به نظرت کارم درست بوده؟ یا اشتباه کردم موندم استان خودم؟ واقعا خیلی دلم میخواست از یه دانشجوی پزشکی دیگه هم سوال کنم و ممنون میشم راهنماییم کنی هر چند که میدونم دیگه انتخاب رشته و ویرایش تموم شده اما این روزا خیلی نگرانم یه بار میگم خوب شد نزدم تهران یه بارم میگم کاش انتخاب رشته ام رو ویرایش نمی کردم و همون تهران رو میرفتم تا اینکه امروز حرفای تو رو دیدم و یکم خوشحال شدم که با شرایطی که گفتی از رشته پزشکی موندم استان خودم چون هم احساس میکنم چون یه دانشگاه تیپ دو هست آسون تر میگیرن نسبت به تهران و هم اینکه فاصله شهر ما تا تهران ۸ ساعت اما تا استان خودمون فقط ۴۰ دقیقه هست .مرسی ازت

ببین دوست عزیز سختی درسای پزشکی به زیاد بودنشه نه پیچیدی بودنش مثلا فهمیدن دروسش قدرت استدلال و فهم زیادی نمیخاد ولی خب زیاده باید خیلی وقت بذاری همین

اول تبریک میگم بهتون بابت رتبه بسیار بسیار خوبتون، خیلی خیلی کار خوبی کردین که شهر خودتون رو انتخاب کردید برای عمومی، مطمئنم پشیمون نمیشید هفت سال دور از خانواده و تو شهر غریب با درسای بسیار سنگین پزشکی خیلی سخته مخصوصا برای دختر که اعتقاد دارم باید تو شهر خودش و در کنار خانواده باشه، با توجه به این که خودم هفت هشت سالی توی شهرهای مختلف بودم بابت تحصیل و کار و سربازی به هیچ عنوان نخواهم گذاشت که دخترم یک روزی تو شهری غیر از شهر محل زندگیم درس بخونه حتی اگه رتبه یک کنکور بشه انشالله برای تخصص که سنتون هم میره بالا و خب پخته تر میشید تهران می‌تونه گزینه مناسبی باشه ولی الان نه..
تو شهر خودت هم میتونی در کنار درس خوندن مشاوره و تدریس کنی با توجه به رتبه خوبتون، هم میتونی پزشکای شهرتون رو بشناسی خوب و باهاشون لینک شی و مهمتر از همه اینها کنار خانوادتی که اینو کسی که غربت کشیده می‌دونه چقدر با ارزشه
اتفاقا بنظرم افرادی که تو شهرستان میخونن انگیزه بسیار مضاعف تری برای قبولی تو مقاطع بالاتر برای دانشگاه های خوب دارند به نسبت کسایی که از اول تو اون دانشگاه های برند بودن
خیلی کار خوبی کردی که انتخابت رو عوض کردی و اصلا نگران نباش و با انگیزه و پر قدرت ادامه بده خانم دکتر

انتخاب رشته درست یا غلط دیگه الان نگرانی فایده نداره بیخود اوقاتتو تلخ نکن
فقط اینکه اگه میخوای تخصص بری تهران باید حسابی خوب بخونی خیلی از دانشجوهای عمومی دانشگاه تهران تخصص نمیتونن همون دانشگاه خودشون بیارن و میفتن شهرستان کسی رو می شناسم با رتبه 500 کشوری امتحان تخصص نتونسته تهران و استان های اطراف بیاره البته رشته تخصصشو نمیدونم ولی واقعا اگه هدفت تخصص تهرانه باید به اندازه همین کنکور یا حتی بیشتر تلاش کنی

به بنده خدا:سلام مرسی از راهنماییتون و انگیزه ای که بهم دادین واقعا خیالم راحت شد همش می ترسیدم اشتباه کرده باشم خیلی ها بهم می گفتن به خاطر اینکه یه دانشگاه تیپ دو می ری نمی تونی پزشک با سوادی بشی چون اون جا خیلی خوب آموزش نمیدن و کاش انتخابت رو عوض نمی کردی اما الان با توجه به حرفاتون اصلا ناراحت نشدم یه چیزی هم بگم من ۲۴ ساله هستم راستش نشد که تو ۱۸ سالگی یا ۱۹ سالگی برم دانشگاه همیشه جزو بهترین های مدرسه بودم اما متاسفانه درس رو رها کردم تا اینکه امسال خوندم و قبول شدم خیلی ها مسخره ام کردن چون دیر شروع کردم حتی الان هم بهم ترسو گفتن با این انتخاب رشته ای که کردم اولش وقتی میخواستم شروع کنم واسه پزشکی همه بهم می گفتن دیگه از سنت گذشته و اگه بخوای بخونی مسخره ات میکنن حتی تو کلاسا خود دانشجوها بهت میخندن یا اگه بخوای تخصص بخونی پیر میشی و دیگه مغزت کشش درسای سخت پزشکی رو نداره ولی ارزوهامو به دو کلمه حرفای اونا نفروختم خیلی تلاش کردم و خداروشکر که قبول شدم و امیدوارم بتونم پزشک موفقی بشم از تو هم خیلی ممنونم بنده خدا

ببخشید من با اسم یه نفر نظر گذاشتم نمیدونستم قبلا تو این سایت کسی با اسم یه نفر نظر میذاشته الان فهمیدم میخواستم یه اسم خاص داشته باشم حالا از این به بعد با اسم هیچکس نظر میذارم اگر کسی هست با اسم هیچکس نظر میذاره بگه که یه اسم دیگه انتخاب کنم

اتفاقا همین الان هم فرق چندانی نکرده میدونی چرا؟
اول که چند هفته پیش روزنامه همدلی یه مطلب گذاشته بود در مورد اینکه ورودی ۶۰درصد رشته‌های پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی سهمیه‌ها هستن همین الان میتونی در مورد این مطلب روزنامه همدلی تو اینترنت سرچ کنی و شکایتش هم این بود که اون فردی که با سهمیه وارد دانشگاه میشه از نظر علمی پایین‌تر از خیلی‌های دیگه هست که به خاطر نداشتن سهمیه رقابت رو باختن ضمنا در سالهایی که کنکور ریاضی فیزیک چندبرابر تجربی شرکت کننده‌ و طرفدار داشت مسلما بیشتر سهمیه‌ای‌ها هم می‌رفتن سمت کنکور ریاضی نه تجربی
دوم تا چندسال پیش قبولی دختران در پزشکی بیشتر از ۶۵درصد بود اما وزارت بهداشت با این استدلال که در آینده پزشک مرد کم میاریم سهمیه جنسیتی ۵۰ درصدی گذاشت و باعث شد ۱۵ درصد از دخترهایی که باید در پزشکی قبول بشن پسرهایی با رتبه بدتر به جاشون برن دانشگاه یعنی دختری که بهتر از اون پسر در کنکور جواب داده نتونسته بره به جاش پسره رفته در حالی که دختره لیاقت داشته یه مشاوری چندسال پیش می‌گفت دختر یا رتبه هزار پزشکی نیاورده ولی پسر با رتبه بیشتر آورده
سوم ما همسایه‌ای داریم که بنا بوده از جوونی رفته امارات و عمان کار کرده ثروتمند شده و هتل‌آپارتمان مجهز به رستوران و باشگاه و استخر داره و لندکروزر سوار میشه دوتا زن داره و هفت‌هشت تا بچه پسراش دنبال تریاک و ماری‌جوانا و دختربازی هستن دوتا دخترش از زن دوم رو فرستاده مجارستان و قبرس اونی که مجارستان هست پزشکی میخونه اونی که قبرس هست رو نمیدونم پزشکی یا دندانپزشکی میخونه حالا شما فکر می‌کنید که پزشکی که مجارستان تحصیل کنه خیلی باهوش و توانا هست؟ نه مجارستان یه کشور فقیر هست که نه منابع و معادنی داره نه مثل آلمان و فرانسه صنعتی داره برای این که ارز وارد کشورش کنه دانشجوی پولی وارد می‌کنه، با شهریه کم و آسون گرفتن دانشجو برای کسب درآمد جذب می‌کنه همین چندسال پیش یکی از مسئولان وزارت بهداشت می‌گفت دانشجو از فیلیپین با مدرک دندانپزشکی میاد در حالی که حتی تو دوران تحصیل یه دندون هم پر نکرده ولی میاد اینجا مطب میزنه

هوش و نخبه کدومه عزیزمن الان بااین سیهمیه ها و پول گرفتنا اتفاقا اکثرا خنگا پزشکی قبول میشن من خودم دانشجو دندونم سهمیه اینام نداشتم الان بیا کلاس مارو ببین نصفش ک سهمیه هاس نصف دگشم انتقالی از خارج گرفتن چون واس. هرترم ازشون50میلیون پول میگیرن از کلاس60نفره کلهم اجمعین فقط15نفر روزانن بقیه پردیس و سهمیه وانتقالی ازخارج
خاک برسر اموزش کشور
واقعا متاسفم همین کارارو میکنن همه مهاجرت میکنن دگ من خودم برا تخصص اگه خدا بخواد میرم المان واقعا خسته شدم از این سهمیه بازیا

با سلام.....اولا مهندسی شیمی بیشتر از اینکه شبیه مهندسی باشه شبیه درسهای پزشکیه...یعنی ریاضیاتی که در برق عمران و مکانیک و هوافضا هست در پزشکی نیست....اینرا هم دقت کنید که دکترای حرفه ای (پزشکی) معادل لیسانس یا دکترای تخصصی نیست بلکه معادل کارشناسی ارشد است...یعنی سختی کارشناسی به اضافه کارشناسی ارشد این رشته را با پزشکی بصورت تواما مقایسه کنید....شما چرا فکر می کنید بقیه از پزشکی بی اطلاع هستند؟.....بنده با انصاف مطالب را نوشتم....اولا حافظه ربطی به هوش ندارد و برای مهندسی شیمی و پزشکی که نیاز به حاظه داره.....اما در مورد ارزانس و غیره برای بنده سواله که اولا شما که هنوز پزشک نشده اید و اورزانس این حرفها دیگه چیه؟....ثانیا مسائل کاری مهندسان رو هم هنوز ظاهرا انجام نداده اید و فعالیت حرفه ای ظاهرا در هیچکدوم از دو مورد پزشکی و مهندسی نداشته اید....بنده مسائل ارزانسی را نیازمن هوش بالا ندانسته بلکه با هوشی که عموم مردم دارند کفایت می کند بلکه انچه در هر رشته ای مهم است علاقه صبر و تلاش است که در ارزانسها هم همین مهم است نه هوش هیجانی بالا.....فراموش نکنید دروس مهندسی فوق الذکر بشدت خشک و محاسباتی هستند و نیازمند انسان سختکوش است....فراموش نکنید پزشکی را دانش اموزان انسانی در صورت علاقمندی میتوانند دنبال کنند و مدرک انرا اخذ کنند ..... لطفا انصاف را در ارائه مطالب رعایت نمایید....
ضمنا هرچند عبارت پایانی شما هم طعنه امیز و زشت بود اما بنده علاقه ای به این رفتارهای بچگانه و زشت جهت مقابله به مثل ندارم....موفق باشید...

به بنده خدا: سلام مرسی از راهنمایی و انگیزه ای که بهم دادین راستش خیلی نگران بودم اما با حرفای شما خیالم خیلی راحت شد که اینکه همون استان خودم موندم خیلی بهتره تا اینکه ۷ سال برم یه شهر دور. یه چیزی هم بگم من ۲۴ سالم هست نتونستم که تو ۱۸ یا ۱۹ سالگی برم دانشگاه اما با این وجود خیلی تلاش کردم حتی وقتی میخواستم شروع کنم واسه کنکور همه مسخره ام میکردن و میگفتن دیگه از سن تو گذشته و بیخیال شو حتی اگه بری دانشگاه خود دانشجوها مسخره ات میکنن به خاطر سن و سالت اما اصلا حرفشون اهمیتی برام نداشت هیچ وقت ارزوهامو به دو کلمه حرف دیگران نفروختم حتی بعد از ویرایش انتخاب رشته ام هم گفتن که کارت اشتباهه اما من به حرف قلبم گوش دادم فقط یه خورده دو دل شده بودم که با حرفاتون فهمیدم که درست انتخاب کردم و بهترین کار اینه که استان خودم بمونم یه دلیل دیگه ای هم که دو دل شده بودم بهم میگفتن دانشگاه های شهرستان اون طوری که باید اموزش نمیدن و پزشک باسوادی نمیشی به خاطر همون هم ناراحت بودم اما با پرس و جو و البته راهنمایی شما فهمیدم که چیزی که اموزش داده میشه یکیه فقط میزان سختگیری استادت متفاوت تر از دانشگاه های دیگه است وگرنه اینکه پزشک موفقی بشی یا نه همش به تلاش خود آدم بستگی داره مرسی ازتون

به هوشیار
سلام
بابا تو خوبی پزشکی همون مهندسی شیمیه، تو راست میگی مهندسی برق سخت‌ترین رشته دنیاست ، سیب اپلم تو گاز زدی

به شیلا
سلام ، اصلا نگران سنتون نباشید تو کلاس ما هم هفت هشت نفری لیسانس گرفته اند و دوباره کنکور دادند یکیش خود من ، کلا ده نفر اینا سال اول و تو سن هجده نوزده سالگی قبول شدند، حتی یکی هست سال پنجم کنکورش قبول شده ، خیلی هم خوبه که سنتون ۱۸ نیست و بیشتر تصمیم هاتون از رو منطق خواهد بود و نه احساسات و رفتار بچه گانه نخواهید داشت
موفق باشید خانم دکتر

اصلا نگران سنت نباش اول که شما خانوما چهره‌تون نسبت به سنتون جوون‌تر هست دوم شما مثل آقایون عهده‌دار خرج زندگی نیستین که لازم باشه پول برای ازدواج کردن جمع کنید و بعد از ازدواج خرج زندگی کنید
من چندتا نمونه می‌شناسم که از شما سن بیشتری داشتن و پزشکی خوندن یکیشون اول دانشسرای معلم درس خوند و معلم
شد اما تو بیست و پنج‌سالگی یک‌سال مرخصی بدون حقوق گرفت درس خوند و پزشکی قبول شد و ۲۶ سالگی تازه رفت دانشگاه و بعد اونجا با یه مهندس عمران ازدواج کرد الان هم متخصص داخلی هست به اسم دکتر سهیلا سالاری و کلینیک دیابت داره
یکی دیگه کارمند دانشگاه بود عاشق یه استادخوش‌تیپ و جذاب فوق‌لیسانس فیزیک شد و به ایشون پیشنهاد ازدواج داد ولی اون آقا جواب رد داد ایشون هم لج کرد تو ۳۰ سالگی درس خوند پزشکی قبول شد الان هم متخصص پوست هست به اسم دکتر محبوبه(نام‌خانوادگیش رو نمیگم) اینا شیراز بودن
یه مورد دیگه تو کرمانشاه خانم دانشسرای معلم درس خوند دبیر حرفه‌وفن بود با یه فوق‌لیسانس ریاضی که مدرس دانشگاه بود ازدواج کرد بعد از ازدواج تو سن ۲۸ سالگی پزشکی قبول شد
یه مورد دیگه که آقا بود از روستای کوهمره‌سرخی(لر) فارس بود که رفت دانشسرا و بعد سربازی و ازدواج کرد و معلم شد تو سن ۲۵سالگی درس خوند رشته شیمی قبول شد رفت دانشگاه اما بعد از یک‌سال‌ونیم انصراف داد تو همون شهر موند رفت کلاس کنکور دوباره کنکور داد پزشکی قبول شد و با وجود داشتن دوتا بچه درس خوند و پزشک عمومی شد به اسم دکتر شاهین
اینهایی که گفتم بین سی تا چهل سال پیش اتفاق افتاده که امکانات زندگی هم کمتر از الان بود
یه مورد دیگه دکتر طاهره لباف هست که مصاحبه‌اش رو چندسال پیش تو اینترنت خوندم اول ریاضی می‌خوند قبل از انقلاب تو درگیری‌های دانشگاه ضربه باتوم میخوره سرش میره کما بعد ساواک دستگیرش می‌کنه و بعد وقتی می‌بینه تو ایران پزشک زن کم هست با اینکه عاشق ریاضی بوده و از خون بدش می‌اومده میره پزشکی میخونه و متخصص زنان میشه و با یه مهندس برق ازدواج می‌کنه
یه مورد دیگه حدود ده سال پیش شنیدم یه آقایی تک فرزند با وضع مالی عالی رفت پزشکی آزاد یکی از شهرستان‌ها خوند و مدرک عمومی رو گرفت اما امتحان تخصص مجاز به انتخاب رشته نشد رفت موهاش و ابروهاش رو تراشید که نره از خونه بیرون تو سن ۲۵ سالگی دوباره درس خوند و کنکور داد و پزشکی دولتی تهران قبول شد و دوباره هفت‌سال درس خوند! بعد هم فوق تخصص جراحی مغز و اعصاب که طولانی ترین دوره تخصص رو داره قبول شد از ده‌سال پیش خبری ندارم ازش
خلاصه به حرف مردم کار نداشته باشید و مثل بولدوزر با قدرت برید جلو
لطفا اگه خوندید جواب بدید که الکی این‌همه تایپ نکرده باشم خسته شدم

به ارش:سلام واقعا ازتون ممنونم خیلی خیلی به من لطف دارین که ان قدر زحمت کشیدین و برام نوشتید واقعا خوشحالم کردین ایشالا همیشه تو زندگی تون خوشحال باشین دستتون درد نکنه مرسی واقعا انگیزه گرفتم حتی فکر هم نمی‌کردم همچین کسایی باشن تو این سن ها و پزشکی بخونم و موفق هم بشن واقعا انگیزه دهنده بود
به بنده خدا:سلام بازم ممنون از شما واقعا کمکم کردین مرسی آقای رکتر

سوال عجیبیه چون خیلی از دانشجوهای پزشکی و پزشکا ابدا هوش بالایی ندارن.
وگرنه این همه خطای پزشکی و بیمارایی که از بی سوادی پزشک می میرن نداشتیم.
اتفاقا کسی که باهوش باشه سمت پزشکی نمی ره.

سلام....به لحاظ ادب هم ظاهرا مشکل داری....بهتره شما دوباره دیپلم بگیری و بخش پرورش رو با تاکید بیشتر دنبال کنی...ضمنا ننوشتم برق سختتره....نوشتم هوافضا، عمران، مکانیک و برق سختره....

با سلام
یک اشتباهی که همه مرتکب می شوند و مشاوران حتی مقایسه غلط انجام می دهند لازم است در اینجا درباره ان توضیح مختصری بدهم....ان اینست که لیسانس رشته های وزارت علوم را با پزشکی مقایسه می کنند و دائما بیان می کنند پزشکی پرحجم و وقتگیره...در صورتیکه باید لیسانس باضافه فوق لیسانس وزارت علوم بصورت تواما با پزشکی مقایسه کنند ...چون پزشکی در ایران پیوسته است که معادل فوق لیسانس رشته های دیگر است...یعنی پزشکی حدود شش هفت سال طول می کشد رشته های دیگر هم در مقطع لیسانس و فوق لیسانس جمعا شش هفت سال طول می کشد و حجم مطالب تقریبا برابر است.....در دبرخی کشورها پزشکی بطور پیوسته نبوده ابتدا چهار سال میخوانند و بعد امتحان میدهند و وارد دوره دو سه ساله میشوند و مدرک پزشکی عمومی را اخذ می کنند....البته در ایران هم این مورد وجود دارد...اما ضمن جذب بسیار پایین، محدودیت سنی عجیب دارد...اگر این روش باشد پزشکی در ایران هم مثل رشته های دیگر خواهد بود.....

لزوما نباید کسی باهوش باشه تا پزشک بشه
بیشتر به ستخکوشی برمیگرده موفقیت تو هر زمینه ای
چه بسا هوش بالا ممکنه موجب انحراف و پسرفت هم بشه
بنظرم مشهودترین کارکردش در سرعت یادگیریه
شما یه سرچ بکن که مشکلات
هوش بالا چی هست
بعد دیدت عوض میشه شاید
ضمنا از کجا میدونی نخبه نیستی یا هوشت بالا نیست یا برعکس؟