سلام
پسری هستم 23 ساله و سال اولم هست که وارد عرصه دبیری در آموزش و پرورش شدم. به اصرار اطرافیان با توجه به شغلم میگن چرا ازدواج نمی کنی و فلان، در حالی که من اصلا به ازدواج فکر نمی کنم و به نظر خودم خیلی زوده در سن 23 سالگی ازدواج کردن.
در ضمن من یک معلمم و حقوقم بسیار کم هست و با این موج گرونی بیش از حد ازدواج رو در این دوره غیر ممکن میبینم. جدای از بحث مملکت و گرونی، بنده شخصیت کمالگرایی دارم و به چیز های زیادی علاقه دارم و تشنه یادگیری هستم و دوست دارم خیلی چیزها یاد بگیرم و خودم رو به دیگران ثابت کنم و آدم معروفی بشم.
نمیخوام مثل آدم های عوام و عادی زندگی معمولی داشته باشم (مثل همین ازدواج و تولید مثل و بعدش هم مرگ که حیوان هم انجام میده). من در زندگی خودم هدف های زیادی دارم و به چیز های زیادی علاقه دارم از عکاسی و برنامه نویسی کامپیوتر گرفته تا گرافیک و حقوق و تاریخ و غیره. دوست دارم عمرم رو در گرو علاقه ها و تخصص های خودم بگذارم و دوست ندارم با امر ازدواج در پیشرفت در امور خودم و اهدافم عقب بمونم.
این رو چطوری می تونم به دیگران یا خانواده بهفمونم که قصد ازدواج ندارم و اهداف بزرگتری دارم؟
چرا بعضی از پسرانی که شرایط خوبی دارند ازدواج نمی کنند؟
آیا واقعا با بالا رفتن سن حس نیاز به ازدواج مردان کم میشود؟
سوال از مجرد هایی که قصد ازدواج ندارند
چرا بعضی از پسران ازدواج نمی کنند؟
پسرهایی میشناسم که همه چی دارن ولی میلی به ازدواج ندارن
چرا یه پسر 28 ساله با وجود داشتن شرایط ، ازدواج نمی کنه ؟
دلایل عدم ازدواج علی رغم داشتن شرایط
چرا اقدام برای ازدواج ، این روزها کم رنگ شده؟
دلیلی نمی بینم که بخوام زن بگیرم
رسیدن به مرحله بی تفاوفتی نسبت به ازدواج
حالا که تا حدودی شرایطم جور شده از ازدواج زده شدم
← عدم تمایل به ازدواج در پسران (۱۹ مطلب مشابه)
- ۳۴۲۵ بازدید توسط ۲۴۸۸ نفر
- چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت ۹۹ - ۲۰:۲۱
