با عرض سلام خدمت دوستان
در این پست می خوام پیشنهادی بدم برای حل مشکل ازدواج جوانان. نمی دونم چقدر عملیه!!
البته برای حل این مشکل باید موانع بسیاری پشت سر گذاشته بشه از جمله اصلاح اقتصاد، بیکاری، تغییر فرهنگ اشتباه بعضی خانواده ها از قبیل تجملات، مادی گرایی، چشم و هم چشمی و حتی تفکر اشتباه جوانان مبنی بر داشتن الا و بلا شغل دولتی و پشت میز نشستن و تن ندادن به مشاغل شریف دیگر
اما راه حل پیشنهادی من که نمی دونم اصلا قابلیت عملی شدن داره یا نه مربوط میشه به حل مشکل خانواده هایی که اینجور تفکرات اشتباه رو ندارن ولی به هر دلیلی دختر خانواده دیده نمیشه و موقعیت های چندانی براش پیش نمیاد.
البته به نظر من این کار باید توسط وزارت مربوط به جوانان انجام بشه، ولی حالا اگرم از اون طریق نشد، خود ما میتونیم در یک حرکت به قول رهبر انقلاب "آتش به اختیاری" دست به کار بشیم و حرکتی برای شروع کار بزنیم.
برای توضیح دادن اونچه می خوام بگم، اول بگم از کجا سراغ این فکرها رفتم. من در یکی از دانشگاه های کشور مشغول به فعالیت هستم. می دیدم هر از گاهی پدری یا مادری یا هر دو به سراغ یکی از مراکز مذهبی دانشگاه میومدن و سراغ دختر خوب می گرفتن برای پسرشون. این مرکز هم که نه به شماره های دختران دانشگاه و نه به خانواده هاشون دسترسی داشت و نه اصلا اون ها رو میشناخت. فقط یکی دو دختری که مثلا کارمند اون جا آشنایی قبلی با خانوادشون داشت، به خانواده پسر معرفی میشد و شماره در اختیارشون گذاشته میشد.
خوب یک بی نظمی آشکار در این کار دیده میشه. اولا هر خانواده ای به فکرش نمی رسه که به همچین جایی رجوع کنه، دوما حالا بر فرض سه چهار تا خانواده مذهبی که به این نهاد مذهبی مراجعه کنند، دختران دانشگاه که در دسترس نیستند و اصلا برای این موضوع ازدواج شناخته نشدند. سوما خیلی از خانواده ها دنبال دختر مذهبی نیستند. چهارما خیلی ها اصلا پسرشون دیپلم هست با شغل آزاد، سراغ دختری با تحصیلات بالاتر نمیخوان برن. خلاصه اینکه عدم وجود نظم و قاعده مشخص برای این امر بسیار مهم که سرنوشت و زندگی خیلی از جوون ها بهش بستگی داره وجود نداره متاسفانه .
حتی من دیدم خیلی از مادرها در مساجد دنبال دختر میگردن، خیلی ها در خیابان، اتوبوس و ...
من اولش به فکر بودم که مثلا در مسجد محلمون امکانی رو به وجود بیارم که هر دختری از طرف هر کسی شناخته شده، بیاد جزء لیستی و مادر پسرها برن سراغ اون لیست. مثلا من هم در فامیل هم در دانشگاه دختران زیادی میشناسم ولی واقعا نمی دونم به کی و کجا معرفی کنم، چون آدم نمیدونه کی میخواد واسه پسرش آستین بالا بزنه
اما بعد فکر کردم چرا نباید یه کار بزرگ کشوری انجام بشه؟ ما الان برای هر چیزی سازمانی داریم. مثلا آموزش و پرورش، سازمان سنجش، دانشگاه ها و ... . مردم هر کاری در رابطه با این موضوعات داشته باشن اولین کاری که میکنن به سایت این مراکز یه سری میزنن. حتی مثلا فرض کنید برای پیدا کردن یک کتاب که واقعا در مقایسه با مسأله جوون ها کار بی ارزش و کم اهمیت تری هست، امکانات بسیار خوبی وجود داره، سایت، امکان جست و جو، ولی پیدا کردن دختر مناسب برای خانواده پسرها و از طرفی شناخته شدن دخترها کاری شده بس دشوار و بعضی اوقات غیر عملی.
من میگم چرا نمیشه یه نهادی امن و مطمئن درست کرد که خانواده ها برای یافتن دختر مورد نظرشون به این مکان مراجعه کنند و اینقدر مجبور نباشن از این و اون سراغ دختر بگیرن. مثلا پسری بود 34 ساله، قصد ازدواج داشت. اینها در به در دنبال یه دختر بودن. من خودم 2 تا دختر رو شماره هاشونو داشتم و میدونستم از لحاظ سنی و میزان مذهبی بودن به این آقا میخورن. ولی حیف که اون ها هم قسمت نشد و من دیگه نتونستم کمکی به اون آقا بکنم.
این رو هم بگم به نظر من کار این نهاد باید عین کاری که الان در مورد هر خواستگاری و ازدواج صورت میگیره انجام بشه. نه مثل سایت های همسر یابی. یا مثلا یادمه در همین سایت مدتی فرم هایی گذاشته شد برای پر کردن توسط دختر و پسر. دخترها به ندرت زیر بار این کار میرن چون بعدا کلی پشت سرشون حرف و نقل میشه که فلانی میخواسته به هر قیمت ازدواج کنه. ولی کاری که در واقعیت انجام میشه چیه؟
مادر پسری میاد میگه من دختری میخوام در این رنج سنی که مثلا چادری باشه یا مانتویی باشه، یا ولایی باشه، یا تحصیلاتش فلان باشه. دیگه بیشتر از این چند تا ویژگی اصلا در مرحله اول بیان نمیشه. بعد که شماره خانواده فرد رو به دست اورد زنگ زده میشه و مشخصات بیشتری پرسیده میشه. اگر مناسب بود قرار برای جلسه اول خواستگاری گذاشته میشه اگر نه که هیچی.
پس لازم نیست همون اول پسر از تمام روحیات و مشخصات دختر مطلع بشه و بعد نگران باشیم نکنه حالا ازدواج صورت نگیره بعد نهاد ما باید پاسخ گو باشه. نه. نهاد باید دقیقا وظیفه اون شخصی که معرفی اولیه میکنه رو انجام بده و بعد خود خانواده پسر پیگیری های بعدی رو انجام بدن. نهاد فقط کمک میکنه در یک پایگاه داده، لیست انواع دخترها قرار بگیره. این لیست میتونه به کمک دانشگاهها، مساجد، بسیج، آموزشگاه ها، حتی فامیل های یک دختر روز به روز تکمیل بشه.
فقط کافیه در هر شهر و محله یک نفر یا چند نفر مطمئن، مسئولیت این کار رو به عهده بگیرن و این افراد میتونن همون واسطه های سنتی باشن. یادمه مثلا بعضی واسطه ها بودن در شهر می چرخیدن و مثلا در اتوبوس یا ... هر دختری میدیدن، شماره ازش میگرفتن که در آینده برای معرفی داشته باشن. خوب حالا این کار قاعده مند انجام میشه. حتی میشه سایتی به روز برای این کار تدارک ببینه و فرد با رجوع به استان و شهر خودش در سایت با واسطه ها آشنا بشه و سراغ اونها بره. البته باید قوانین درستی هم وضع بشه که امکان سوء استفاده پیش نیاد. اگر چنین نهادی در کشور به صورت جدی فعالیت کنه و معروف بشه، دیگه هیچ دختری نگران نیست که مبادا زشت باشه اسمش در اختیار این نهاد باشه. چون شاید اصلا کس دیگه ای اون رو وارد لیست کرده باشه.
البته این کار بودجه هم میخواد ولی شاید بشه با راه های دیگر و کمک های خود مردم این پایگاه شکل بگیره. در همون دانشگاهی که گفتم نهادی شکل گرفت برای این کار که با بی همتی مواجه شد و وسط کار ول شد. از اونجا که آقای نجفی بسیار در این موضوعات دغدغه دارن اگر با این کار موافقند، میتونند به تشکیلش کمک کنند. چون این کار نیاز به آدم های پایه داره. اگر نظری دارید مشتاقم به شنیدنش.
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۲۳۳۴ بازدید توسط ۱۷۷۲ نفر
- جمعه ۱۶ شهریور ۹۷ - ۱۶:۵۳
