سلام
یکی از کاربرهایی هستم که گه گداری توی خانواده برتر نظر میدم. این بار به نظرات شما احتیاج دارم. من خانمی سی و چند ساله هستم که تا مهر امسال مجرد بودم. مهرماه امسال ازدواج کردم. با کسی که دوستش دارم و دوستم داره. مشکلی بحمدالله توی زندگی نداریم. شاغلم و شاغله. میگذرونیم. توانایی تأمین بچه حالا دختر یا پسر رو هم داریم. حتی میتونم دور کاری بگیرم و مدت زیادتری صرفش کنم. از همه لحاظ هم براش آماده هستم و حتی میتونم بچه دار بشم و مشکلی از این جهت نیست. اما ...
امای پست من اینجاست که من خودم به این نتیجه رسیدم (حالا به هر دلیلی که به نتیجه رسیدم) که بچه نیارم و روی نتیجه ای که گرفتم سخت ایستادم. من میخوام بچه داشته باشم اما یکی از همین بچه هایی که بی سرپرست هستن و الان در حال حاضر توی کانون گرم خونه ای نیستن.
من و شوهرم که میخوایم مامان و بابا بشیم و بچه هایی هم هستن که مامان و بابا ندارن، پس چه بهتر که به جای متولد کردن یه بچه ای که توی این دنیا نیست یکی از همین بچه ها رو بیاریم و نگهداری کنیم. شوهرم تصمیم رو به خودم واگذار کرده و گفته هر نتیجه ای گرفتی قبول میکنم و ادامه میدم و بعدا هم زیر حرفم نمیزنم.
منم کلا مشکلی نمیبینم ولی تنها چیزی که ناراحتم میکنه یه موضوعه؛
اونم اینکه دوست ندارم هر بچه ای رو که آوردیم بالاخره کم کم بزرگ میشه دیگران و این ور و اون ور به روش بیارن که بچه ما نیست. دوست ندارم کسی جرات کنه چیزی در این باره به روی بچه بیاره. از طرفی هم شخصیت مستقلی دارم و معمولا کسی به خودش جسارت نمیده حرف بیهوده جلوی من بزنه ولی با خودم فکر میکنم بالاخره که چی. بچه کم کم بزرگ میشه و دور و بری ها یه جوری از لای حرف شون از دهن شون چیزهایی میاد بیرون که ناراحتش میکنن.
یعنی تمام نگرانیم شده این مساله وگرنه مشکل دیگه ای ندارم. بهم بگید چکار کنم که بعد از قبول مسئولیت بچه، نگران این موضوع از بابت دیگران و اطرافیان اصلا نباشم.
توجه کنید من نمیخوام به بچه ظلم کنم و دروغ بهش بگم. من میخوام وقتی که خودم تشخیص دادم توی یه سن مناسب باهاش مطرح کنم ولی فقط دوست ندارم حتی یه نفر هم پیدا بشه که تا وقتی که خودم بهش نگفتم حتی یه نگاهش چیزی رو به بچه انعکاس بده. از قبل هم که نمیتونم خونه و خونه بگردم و برای همه توضیح بدم که پس فردا این طور کنید اون طور کنید.
از نظرات تون متشکرم
مرتبط با عدم تمایل به بچه دار شدن بعد از ازدواج :
می خوام ازدواج کنم ولی هیچ وقت نمی خوام بچه دار بشم
علاقه ای به برگزاری مراسم عروسی ندارم، بچه هم نمی خوام
می خوام با خانمی ازدواج کنم که بچه نخواد
چرا بعضی از مردان بچه نمی خوان ؟
کجا میتونم شوهری پیدا کنم که هیچ وقت بچه نخواد ؟
چه طور زنم رو قانع کنم از من بچه نخواد
می خوام با خانمی ازدواج کنم که بچه نخواد
دختر مورد علاقه م میگه دوست ندارم بچه دار بشم
ازدواج با پسری که نمی تونه بچه دار بشه
شوهرم راضی نمیشه که بچه دار شیم
دلم می خواد بچه دار شم ولی شوهرم رضایت نمیده
دوست ندارم بچه دار بشم، باید به خواستگارم بگم ؟
← تربیت رفتاری پسران (۱۲۳ مطلب مشابه) ← تربیت رفتاری دختران (۱۱۰ مطلب مشابه)
- ۲۵۰۵ بازدید توسط ۱۶۳۵ نفر
- شنبه ۲۱ دی ۹۸ - ۱۹:۲۸
