دختری 30 ساله هستم که بخاطر شرایطم خیلی افسرده شدم و حسرت میخورم . احساس میکنم از همسنام خیلی عقبم. تو تحصیلم فاصله افتاد تازه ارشدمو گرفتم اما همه میگن با این سنت باید دکتراتم میگرفتی چون ازدواج نکردی.
تو هر مقطعم کلی دنبال کار گشتم چون دیدم فایده نداره باز درس خوندم الانم باز کار پیدا نکردم وقتی میبینم همسنام چند ساله سرکارن ازدواجم کردن از خودم بدم میاد .
همیشه درس برام مهمتر از ازدواج بود الانم بهم میگن دیگه از سن ازدواجت گذشته دختر بالای 30 باید با یک مرد سن بالا یا مطلقه ازدواج کنه.
دیگه چند تا خواستگاری که قبلا داشتم هم ندارم. نمیدونم چیکار کنم بازم بخونم واسه دکترا تا حداقل بتونم برم سرکار آخه وضعیت مالی خوبی هم نداریم.
27 ساله شدم، دلم می خواد یک مرد کنارم باشه
در 53 سالگی هنوز مجردی رو تجربه می کنم
مدتی هست که دلم عاشقی کردن می خواد
همه چیزمون رو الکی و برای هیچ باختیم
سی و دو سالمه ، آیا شانسی دارم که یه خواستگار هم سطح سراغم بیاد ؟
شاید تقدیرم این بوده که مهر خواستگارام به دلم نشینه
دختری 37 ساله و مجردم، نمیدونم سرنوشتم چرا اینجوری شد ؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) ← ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۳۳ مطلب مشابه)
- ۳۳۲۰ بازدید توسط ۲۶۰۲ نفر
- دوشنبه ۱۵ تیر ۹۴ - ۲۳:۱۰