سلام
راستش من دختری هستم که تن به رابطه دوستی نمی دادم و حتی نگاهمم همیشه کنترل می کنم ولی موضوع اینه که یه آقایی دو ماه به خاطر همکاری شغلی که با هم داشتیم راه شون به پی وی من باز شد و من برخلاف همیشه نمی تونستم بلاک کنم و از ایشون دور باشم.
خلاصه بعد این دو ماه تصمیم گرفتیم ۵ ماه دیگه برای مطالعه درس هامون همکاری کنیم و نتیجه مثبتی گرفتیم، مشکلم از وقتی شروع شد که بعد کم شدن دغدغه های درسی و کاری ایشون یواش یواش خواسته های گناه آلود ازم می خواستن و مجبور به قطع رابطه شدم و از تمامی پیام رسان ها هم خارج شدم.
این موضوع رو با خودشون در بین گذاشتم و گفتن :(من از اول این طور نبودم و با کسی دوست نبودم ولی الآن احساساتم دست خودم نیست و قبلا تسلط بیشتری داشتم.) حقیقتا تمایلی ندارم با کسی یک رابطه دوستی داشته باشم و از طرفی حس کردم ایشون به خاطر سن و تجربه کمتر صلاحیت ازدواج رو ندارن و نمی تونم با این ویژگی ها برای ازدواج فکر کنم مثلا زود رنج بودن یا درخواست عکس گناه آلود و احساسی بودن شون.
در واقع ۳ سوال داشتم :
۱.☆ آیا افزایش سن به رفع ویژگی هایی که اشاره کردم کمکی خواهد کرد؟ در واقع الآن حدودا ۱۹ ساله هستن
۲. ☆هر دو قبول کردیم که رابطه رو قطع کنیم و در صورت تمایل چند سال بعد ایشون برای خواستگاری تشریف بیارن و عاقلانه تصمیم بگیریم به نظرتون من ارتباطم رو چطور نگه دارم که ایشون کاملاً از من بی خبر نباشن؟ محل زندگی مون دور از همه .
۳. ☆آیا به حرف پسره اعتماد کنم که بعد یه مدت احساسات دست خودش نبوده و این فرد بعدا خیانت نخواهد کرد ؟ می تونه قابل اعتماد باشه؟ شناخت زیادی نسبت به پسر ها ندارم .
به خاطر دلبستگی و پیشرفت درسی که با هم داشتیم بعید می دونم بشه به این راحتی فراموش کرد ممنون میشم نظرات تون رو بگین.
← دوستی به قصد ازدواج (۱۲۵ مطلب مشابه) ← ارتباط با جنس مخالف (۸۸ مطلب مشابه) ← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)
- ۱۳۹۹ بازدید توسط ۱۰۹۲ نفر
- سه شنبه ۸ فروردين ۰۲ - ۲۲:۰۷
