سلام دوستان
در این پست میخوام دیدگاه شما رو درباره «رودربایستی» بدونم. اصلا باهاش موافقین یا مخالفین؟ اینکه اصلا چرا ما ایرانی ها اینقدر درگیر وربایستی هستیم و راحتی دیگران رو به راحتی خودمون ترجیح میدیم؟
این کارهایی که انجام میدیم ریا نیست؟، این احترام دروغین پوشالی نیست، وقتی ته دل مون یه چیز دیگه هست؟، اصلا بقیه چرا باید انقدر بی جنبه باشند که طاقت شنیدن «نه» از زبون ما رو ندارن؟ اگه این تعارف ها و رودربایستی ها نباشه جامعه ما چه شکلی میشه؟
با این وضع امروز احتمالا اکثر آدم ها با هم قهر بودن به خاطر اینکه چیزی که تو دل شون هست ریختن بیرون بی تعارف!. احتمالا رودربایستی و تعارف همسایه ها رو دیدین. همسایه اول میگه آقا/خانم فلانی شام در خدمت شما هستیم. اونم میگه دست شما درد نکنه، مزاحم نمیشیم.
حالا طرف اگه واقعا بیاد بگه باشه شام میایم، همسایه احتمالا چند ثانیه قفل میکنه و با یک لبخند مصنوعی میگه بله تشریف بیارین، در خدمتیم. در حالی که به خودش داره دشنام میده، سریع میره خونه میگه خانوم شام مهمون داریم، چیزی اصلا تو خونه هست یا نه؟، خانوم هم احتمالا میگه چرا همین جوری واسه خودت مهمون دعوت میکنی، شرایطش رو نداریم، مواد لازم برای پذیرایی رو نداریم، وقت هم نداریم، بدو برو این ها رو بخر. امان از دست توووو.
آقاااا چرا وقتی ته دل حوصله و شرایط مهمون نداری خودت و بقیه رو به دردسر میندازی؟ این حرف های الکی و رو هوا که از روی عادت و مثلا با توجیه احترام میزنی خودت رو در مضیقه گذاشته.این فقط یه نمونه کوچیک بود.
با سپاس
«آقای معمولی»
مرتبط:
مگه چقدر میشه یک مهمون رو تحمل کرد؟
راحتی مهمون براتون مهم تره یا راحتی خودتون؟
توانایی اینکه بشینم کنار مهمون ها و بخوام خوش رو باشم رو ندارم
← مهمانی دادن و مهمانی رفتن (۸ مطلب مشابه)
- ۳۶۶۷ بازدید توسط ۱۲۷۳ نفر
- چهارشنبه ۱ آبان ۹۸ - ۱۰:۰۸
