سلام
مدتیه که من زمان خیلی سخت و گنگی رو میگذرونم. ۲۴ سالمه و تا به حال اصلا تو فکر ازدواج و رابطه نبودم و یه جورایی حتی مخالفش هم بودم ولی خب کی رو میخوام گول بزنم ، چون اعتماد بنفس ندارم و از اون مهم تر اخلاق و روحیاتم متفاوته کلا فکرش رو گذاشتم کنار و اوکی هم بودم تا اینکه متوجه شدم پسر دوست صمیمی مادرم دقیقا رفتار و علایقی داره که من همیشه دوست داشتم یه مرد داشته باشه و نمیخوام وارد جزئیات بشم چون طولانی میشه .
ولی نسبت به جایی که توش بزرگ شدم، احتمال کم ملاقات من با مرد های مختلف و نداشتن هیچ گونه رابطه با جنس مخالف تا به حال ، حس میکنم با این خصوصیاتی که من از مرد مورد علاقه م دارم کاملا اتفاق نادریه که همچین مردی نزدیکی من قرار داره.
اولش برام جالب بود تا اینکه همین طور زمان گذشت و فهمیدم تفاهمی که داریم خیلی زیاده (بر اساس حرف های مادرش، خودش رو خیلی خیلی کم میبینم) و احتمالا دختر مورد علاقه ی این پسر هم تقریبا به من شباهت داره، ولی جدیدا واقعا فکرش داره اذیتم میکنه به طوری که همش دارم به این فکر میکنم که چطور همیشه جلوی دوست مامانم مراقب رفتارم باشم یا ظاهرم آراسته باشه که بخواد یه درصد هم که شده به من به عنوان عروسش فکر کنه در حالی که خودش چندین بار رفتار و ظاهرمو تایید کرده.
همین الان هم که اینو مینویسم واقعا از این حسم خندم میگیره ولی حقیقت داره و این داره نفسم رو اذیت میکنه به طوری که عین دیوونه ها همش به این فکر میکنم که اگه واقعا به من فکر کنه و بره با پسرش در میون بذاره چی میشه ... از طرفی هم نمیخوام الکی تو ذهنم داستان بسازم ولی هر چی زمان میگذره بیشتر حس میکنم که کاش یه فرصتی پیش بیاد که ملاقات داشته باشیم و حرف بزنیم حداقل.
شاید اون طور که من فکرش رو میکنم نباشه. ولی از اون جایی که فقط من همچین فکری دارم و چون دخترم مجبورم ساکت بمونم و هیچی نگم تا شاید یه روزی به حقیقت پیوست.
سوالم اینه که دخترایی که تو شرایط منن چیکار میکن ؟
1 . آیا تا آخرش سعی میکنین خودی نشون بدین که واقعی بشه؟
2 . یا اگه نه چیکار میکنین که از فکرش بیاین بیرون ؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← جذب خواستگار دلخواه (۱۲۵ مطلب مشابه) ← ازدواج فرزندان (۱۸۰ مطلب مشابه)
- ۲۳۱۶ بازدید توسط ۱۷۸۱ نفر
- دوشنبه ۲۲ بهمن ۹۷ - ۱۳:۴۱
