سلام به همه
راستش مشکل من اینه که هر کسی بهم رجوع کنه واسه کاری، مثلا بگه فلان قدر بهم پول قرض بده، لباس قرض بده، برام چی درست کن، تو یه مسئله ای بهم کمک کن، تا آخرین توانم بهش کمک میکنم .
مثلا اگه بگه ۲۰ تومن پول بده ، ۲۵ میدم. اگه ازم لباسی بخواد بهترین لباس ممکنم رو میدم بهش، یا اگه مثلا مهمون بیاد خونمون،بهترین اتاق، رختخواب، صبحانه و غذا رو در اختیارش میذارم ، اما راستش همین افراد و کلا اطرافیان با من اینطور نیستند، اگه ازشون لباسی قرض بخوایم کهنه ترین رو میدن و رک میگن لباسی که تازه خریدم رو دوست ندارم بدم بپوشی که کسی ببینه، یا اگه بریم خونشون، چند بار دیدم خودشون عین پادشاه میرن رو تخت هاشون میخوابن و واسه مهمون یه تشک کهنه و یه پتوی کهنه میدن .
مثلا بخوایم بریم خونه شون راحت میگن ما فلان روز نیستم چون داریم ناهار میبریم پارک، اما خانواده من باشن راحت از تفریح شون میزنن که مهمون بیاد، راستش نیومدم بگم کار ما درسته ها! میخوام نظر شما رو بدونم که مثل ما جان فشانی و احترام درسته یا مثل اونا که خودشون رو ترجیح میدن به مهمون ؟
ممنون میشم نظرتون رو بگید
مرتبط:
مگه چقدر میشه یک مهمون رو تحمل کرد؟
توانایی اینکه بشینم کنار مهمون ها و بخوام خوش رو باشم رو ندارم
← مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه) ← مهمانی دادن و مهمانی رفتن (۸ مطلب مشابه)
- ۲۶۴۴ بازدید توسط ۱۹۳۶ نفر
- يكشنبه ۲۶ آذر ۹۶ - ۱۷:۵۱
