سلام به خواهران و برادران دلسوزم
من و همسرم حدود 7 ماهی میشه که نامزدیم . یعنی عقد کردیم، شغل همسرم طوری هست که مجبوره برای مدت طولانی حدود یک یا دو ماه بره شهر دیگه یا حتی خارج ، مثلا این کاری که الآن داره در ماه پنج روز مرخصی داره و میتونه بیاد شهر خودمون،این مدت دوری ازش واقعا برام غیرقابل تحمل شده، نمیدونم بعد عروسی چطور میخوام تحمل کنم؟
البته بگم فعلا امکان کار در شهر خودمون براش وجود نداره و امکان اینکه من برم پیشش هم وجود نداره، شهرمون امکانات خیلی کمی داره تا امثال من بتونن با تفریح و کلاس های آموزشی سرشونو گرم کنند .
شاید این پست من بیشتر جنبه ی درد دل داشته باشه نمیدونم، به نظر شما چطور با این موضوع کنار بیام؟ وقتی به بعد عروسیمون فکر میکنم حس آن چنان خوبی پیدا نمیکنم .
وقتی قراره بازم اینقدر از هم دور باشیم،خیلی همدیگه رو دوست داریم، این سری آخر که میرفت هردومون شدیدا ناراحت بودیم ولی من مجبور بودم زیاد بروز ندم تا دلتنگی اون هم شدیدتر نشه.
ببخشید طولانی شد ولی دلم خیلی پره .
مرتبط با سختی های دوران عقد:
تازه عقد کردم، می خوام از خانواده خانمم شکایت کنم
از دوران عقد خیلی بدم میاد، اصلا ضرورتی داره؟
اشکالی داره در دوران عقد خلوت کنیم ؟
خانواده ی شوهر حق دارند عروس رو در دوران عقد پیش خودشون ببرن ؟
در چگونگی مدیریت دوران عقد راهنمایی می خوام
در دوران عقد هستم، مادرم سعی می کنه مچ ما رو بگیره
← مسائل رفتاری دوران عقد (۴۷۲ مطلب مشابه)
- ۳۴۸۱ بازدید توسط ۲۴۸۷ نفر
- يكشنبه ۱۶ خرداد ۹۵ - ۱۸:۱۹
