سلام دوستان
بنده چند روز پیش هم سوالی مطرح کرده بودیم در رابطه با اینکه از کجا بفهمم پسر مورد علاقم شکاک هست یا نه ، مچکرم از نظرات تمامی دوستان هرچند بعضی ها واقعا کم لطفی کرده بودن و ته دلمو خالی کرده بودن.حالا صحبت دیگه ای دارم و خواهشم اینه که هر نظری که به ذهنتون میرسه تایپ نکنید بقول معروف اوول مزه مزه ش کنید.ممنون میشم.
همونطور که گفتم دختر 21 ساله دانشجو هستم.
توی یه خانواده با وضع مالی متوسط ب بالا بزرگ شدم. مشکلم هیچوقت مشکل مالی نبوده الحمدلله... از اولش مادر و پدرم زیاد رابطه صمیمانه ای نداشتن. مادرم زن آروم و تو سر خوریه. اما سرده و من همیشه فکر میکنم علت زیاده روی پدرم ندیدن محبت از سوی مادرمه. گاهی پدرم با نهایت قدرت مادرمو کتک زده. و مادرم مریض شده.میتونم بگم حتی افسردگی خفیف هم داره.
یه برادر هم دارم که حدودا 30 سالشه و ایشون از بدو تولد عصبانی بود و رفته رفته شدتش بیشتر شد و بعد به حالت روانی تبدیل شد به زور دانشگاه آزاد یه لیسانس داره اما نتونست تو هیچ شغلی دووم بیاره. تو خونه همش حالت پرخاشگری داره و داد میزنه و فحش میده... کار به جایی رسید که پدرم زار زار گریه میکنه براش. یه مدت حتی میخواستیم بستریش کنیم اما گفتن صلاح نیست.دارو هم خورد خوب نشد بدتر هم شد.حالا فقط کارش خوردن و خوابیدن توی خونه هست.
شغل پدرم جوریه که بیشتر در سفره. من میمونم و مادر و برادر مریض. همونطور که گفتم غیرت بیش از حد پدرمم از یه طرف اعصابمو داغون کرده.
همه این مشکلات باعث شدن من بقدری به بن بست برسم که پیشنهاد با هم بودن هم دانشگاهیمو بپذیرم. ایشون دانشجوی گرایش های پزشکی هستن و من بعد چند ماه واقعا دل بستم بهش.
بخاطر شرایط افتضاح خونه فقط از خدا ازدواج میخواستم تا راحت بشم از این خونه،خواستگار زیاد داشتم اما پدرم که متاسفانه یا خوشبختانه دلبستگی شدیدی به من داره دلش نمیاد به این زودی ازدواج کنم و پای تمام خواستگارارو قطع کرد...تا اینکه بنا به قسمت و حکمت خدا من با این آقا آشنا شدم و میتونم بگم حداقل به آرامش جزیی رسیدم الحمدلله. اما ما تا حداقل دو سال شرایط ازدواج نداریم به علت درس ایشون.
حالا این فکر که من چطوری این خانواده رو قراره به این آقا نشون بدم خیلی اذیتم میکنه. خانواده اون آدمای سالمین و من واقعا سر شکسته ام از این مسئله. این مسله بقدری منو داغون کرده که شب و روزم گریه هست.
میدونم راهکار دادن واسه این مشکلات سخته فقط میخواستم ببینم اگه دوستان دعایی نذری مد نظر دارن برای به آرامش رسیدن لطف کنن بگن من انجام بدم. واقعا داغونم. ظرفیت یه دختر 21 ساله واقعا کمه برای اینهمه مشکل.
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۸۸۷ بازدید توسط ۱۴۴۰ نفر
- جمعه ۲۵ فروردين ۹۶ - ۲۲:۱۸
