سلام
شاید تیتر پست یه پارادوکس به نظر بیاد... میخوایم راجع افراد خود بزرگ بین که هیچ کس جز خودشون رو جز آدمیزاد حساب نمیکنند حرف بزنیم .
فرقی هم نداره این مدل آدما تو هر قشری دیده میشه ! روشن فکر و مذهبی و زن و مرد و پیر و جوون و بقال و ... ! تو هر قشر و هر طبقه ای این تیپ آدما به وفور مشاهده میشه.
همه ی آدم ها از این عقده کم و بیش رنج می برند؛ کسی که از عقده های عمیق حقارت رنج می برد خودش را در ذهن خود بزرگ نمایی می کند بدنبال برتری طلبی بوده یا خودش رو برتر میدونه! اینو تا اینجا داشته باشید...
یکی از اصول هستی تضاده ، انسان هم مخزن اضداده! تا زمانی که انسان تو درونش با خودش به وحدت نرسیده باشه از این اضداد درونی ش رنج میکشه. گرایش های متضادش این اجازه رو نمیده که رشد کنه. بنابراین " عقده ی خود بزرگ بینی" حکایت از "ضد خود" داره! چطور؟!
یعنی از "درون" بشدت از حقارت و کم خود بینی خودش رنج میبره اما محصولی که از خودش" بیرون"میده: یه آدم خودبزرگ بین و متکبر که فقط خودشو قبول داره!
شخص خود بزرگ بین باید دنبال کشف ریشه های خود کم بینی و این گره و عقده های به هم پیچیده ی حقارت； تو درون خودش باشه! چرا که این عقده ها توانایی فهم حقایق رو از فرد سلب میکنه ...
برای از بین بردن این عقده ها باید بتونیم اون ها رو مشاهده کنیم و ریشه یابی کنیم . ذهن "مقایسگر " رو کنار بگذاریم . اگه دقت بنمویین متوجه قیاس های ذهنی تون میشید ذهنتون دائم در حال مقایسه کردنه همین یکی از علت های خودکم بینی درونیه که یک دفعه این زخم سرباز میکنه و نمود بیرونیش میشه یه شخص خود بزرگ بین که دائم سعی در تخریب و ترور شخصیتی اطرافیانشه بالاخص کسانیکه زیبا، موفق ، ثروتمند و یا کسایی که جایگاه بالایی دارند!
اما زمانیکه آگاهی داشته باشیم به حقارتهای درونی خود و مقایسه رو کنار بگذاریم این عقده ها کم و کم تر میشن.
" الهام T "
شاید تیتر پست یه پارادوکس به نظر بیاد... میخوایم راجع افراد خود بزرگ بین که هیچ کس جز خودشون رو جز آدمیزاد حساب نمیکنند حرف بزنیم .
فرقی هم نداره این مدل آدما تو هر قشری دیده میشه ! روشن فکر و مذهبی و زن و مرد و پیر و جوون و بقال و ... ! تو هر قشر و هر طبقه ای این تیپ آدما به وفور مشاهده میشه.
همه ی آدم ها از این عقده کم و بیش رنج می برند؛ کسی که از عقده های عمیق حقارت رنج می برد خودش را در ذهن خود بزرگ نمایی می کند بدنبال برتری طلبی بوده یا خودش رو برتر میدونه! اینو تا اینجا داشته باشید...
یکی از اصول هستی تضاده ، انسان هم مخزن اضداده! تا زمانی که انسان تو درونش با خودش به وحدت نرسیده باشه از این اضداد درونی ش رنج میکشه. گرایش های متضادش این اجازه رو نمیده که رشد کنه. بنابراین " عقده ی خود بزرگ بینی" حکایت از "ضد خود" داره! چطور؟!
یعنی از "درون" بشدت از حقارت و کم خود بینی خودش رنج میبره اما محصولی که از خودش" بیرون"میده: یه آدم خودبزرگ بین و متکبر که فقط خودشو قبول داره!
شخص خود بزرگ بین باید دنبال کشف ریشه های خود کم بینی و این گره و عقده های به هم پیچیده ی حقارت； تو درون خودش باشه! چرا که این عقده ها توانایی فهم حقایق رو از فرد سلب میکنه ...
برای از بین بردن این عقده ها باید بتونیم اون ها رو مشاهده کنیم و ریشه یابی کنیم . ذهن "مقایسگر " رو کنار بگذاریم . اگه دقت بنمویین متوجه قیاس های ذهنی تون میشید ذهنتون دائم در حال مقایسه کردنه همین یکی از علت های خودکم بینی درونیه که یک دفعه این زخم سرباز میکنه و نمود بیرونیش میشه یه شخص خود بزرگ بین که دائم سعی در تخریب و ترور شخصیتی اطرافیانشه بالاخص کسانیکه زیبا، موفق ، ثروتمند و یا کسایی که جایگاه بالایی دارند!
اما زمانیکه آگاهی داشته باشیم به حقارتهای درونی خود و مقایسه رو کنار بگذاریم این عقده ها کم و کم تر میشن.
" الهام T "
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۱۷۵۶ بازدید توسط ۱۱۸۶ نفر
- دوشنبه ۲۹ خرداد ۹۶ - ۲۱:۱۲
