سلام و درود بر همه اهالی خانواده برتر، و آرزوی قبولی عبادات، خوشبختی، سعادت و عاقبت بخیری؛
فقط خواهشاً راهکار بدهید و اگرهم امکان داشت امیدواری بیشتر.
متولد 65 هستم؛ 32 ساله، کارشناسی ارشد. زندگی اون طوری که میخواستم پیش نرفت. از یک سنّی به بعد دچار یک مشکلی شدم که اصلا آنچنان هم بغرنج و حاد نبود ولی نیاز به کمک روحی - روانی خانواده داشتم برای پشت سر گذاشتن اون دوران. اما افسوس و دریغ ...
بالأخره اون مشکل رو با همه پستی و بلندی و فراز و نشیب پشت سر گذاشتم. وارد دوره ها و مقاطع دیگری از زندگی شدم، البته عوارض و نا امیدی های همان مشکل همچنان با من بود. تا امروز سال هایی رو از دست دادم و فرصت هایی از دست رفت، خصوصا برای استخدام و ازدواج.
در این سن متاسفانه نتوانستم هنوز شغل ثابتی پیدا کنم، رزومۀ چندان کاملی ندارم و همچنین پس انداز. البته از امسال بسیار جدّی تر شده ام و مصمم تر برای تغییر این وضعیت.
غرضم از طرح مسأله این بود که بپرسم آیا بنظر شما هنوز امیدی هست برای تلاش بیشتر، همت بیشتر و سایر مسائل ؟
[این وضعیت حق من نبود؛ خانواده بدجوری پشت من رو خالی کردند.]
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۶۰۸ بازدید توسط ۱۱۷۷ نفر
- شنبه ۱۲ خرداد ۹۷ - ۱۳:۲۷
