سلام خدمت دوستان گرامی
بنده مدتیه که درگیر خدمت سربازی هستم و به همین دلیل کم پیدا شدم! سوالی که می خوام بپرسم در خصوص یکی از اقوام دورمونه.
ایشون خانمی هستن که کارشون کمک به کر و لال ها هست و زبان اشاره رو هم به خوبی بلدن. تازگی ها یکی از معلولین کر و لال (غیر مادرزاد) از ایشون خواستگاری کردن. فکر می کردیم ایشون حداقل به پیشنهاد طرف مقابل کمی فکر کنه. ولی همون اول گفت که علاقه ای به ازدواج با یک کر و لال ندارن و دوست دارن شوهری سالم از این جهت داشته باشن.
اون آقا پسر واقعاً با شخصیت هستش. وقتی که جفتشونم هم دیگه رو میفهمن و می تونن با هم ارتباط برقرار کنن چرا باید از همون ابتدا بالکل بی خیال طرف بشه آخه؟
خوبه که ایشون به این افراد کمک می کنن. پس چرا فرصت این رو از خودشون می گیرن؟ آیا با زبان اشاره دوستت دارم گفتن رمانتیک نیست؟
نمی دونم شاید ایشون به خاطر بچه ای که در آینده قراره بیاد نگرانن و من زیاده روی می کنم. ولی به نظرم واقعاً بهتره که حداقل اجازه خواستگاری بدن.
مرتبط:
کی قراره بعضی از مردم دید شون رو نسبت به معلولان عوض کنن؟
به خاطر معلولیتم اعتماد به نفس کمی دارم
چرا ما معلولان رو دست کم میگیرن ؟
من با کاستی ام چگونه میتونم کار پیدا کنم
من همون ماهم که کسی یارای رسیدن بهش رو نداره
با معلولیت پای خواستگارم مشکل دارم
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← مسائل و ازدواج توانمندان خاص (۲۸ مطلب مشابه)
- ۹۱۷۷ بازدید توسط ۷۴۲۸ نفر
- جمعه ۳ ارديبهشت ۰۰ - ۲۰:۵۴
