سلام
من دختری 20 ساله هستم ... یه موضوعی خیلی اذیتم میکنه ...
متاسفانه نه من نه خواهر و برادرم دوران کودکی خوبی نداشتیم اونم فقط به دلیل اخلاق بد پدرم ... بابای من به شدت ما رو تحقیر میکرد چه تو خونه چه تو جمع ، براش مهم نبود دعوای با مامانم تو خیابون باشه هر وقت عصبی میشد داد میزد و حتی گاهی فحاشی هم میکرد ، دست بزن هم داشت . خود من رو تو پنج سالگی به خاطر اینکه حین بازی سر و صدا کردم انداخت توی خیابون درم بست و منم همین طور داشتم گریه میکردم .
منو اجیام همیشه وقتی میخواستیم بریم با بابام بیرون استرس داشتیم که نکنه ی وقت دعوا کنه آبرومون بره ، خلاصه تمام این رفتاراش باعث شد منو اجیام اعتماد به نفس نداشته باشیم . حتی الان که همه آدمای موفقی تو جامعه هستیم...
مشکل من از زمانی شروع شد که پسر برادرم به دنیا اومد ، اخلاق بابام صد و هشتاد درجه تغییر کرد، مهربون شد و تحقیر نکرد . خیلی ناز پسر برادرم رو میخره ، مدام باهاش بازی میکنه ، لوسش میکنه ، هدیه میخره . حتی موقعی که خواب باشه و پسر برادرم سر و صدا بکنه چیزی نمیگه تازه بلندم میشه باهاش بازی میکنه.
این چیزا منو اذیت میکنه و باعث شده اخلاق بسیار بدی با برادر زاده م داشته باشم ، بزنمش ، دعواش کنم . اصلا تحمل دیدنشم ندارم هر جا اون باشه من نمیرم ، ازش نفرت دارم . با اینکه این بچه مدام محبت میکنه به من ...
مقصر همه ی اینها بابای من هست که تو کودکی محبت نکرد به من ، تحقیرم کرد و کتکم زد. هر وقت میخوام یاد خوبیاش بیفتم باز یاد اون خاطره میفتم که پاهای منو گرفت انداخت توی خیابون ...
خواهش میکنم کمکم کنید من باید چیکار کنم رفتارم با این بچه خوب بشه ؟ آخه دارم تمام کارهایی که بابام با من کرد رو سر این بچه تلافی میکنم و باعث شده چهار سال از نظر روحی افسرده تر از قبل بشم ..
من باید چیکار کنم؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)
- ۱۶۹۷ بازدید توسط ۱۳۶۷ نفر
- جمعه ۷ ارديبهشت ۹۷ - ۲۰:۰۲
