سلام
دختری هستم که هیچ حسی نسبت به جنس مخالف ندارم . از دوران بچگیم هم خیلی از زورگویی پسرهای فامیل و اینکه دخترها رو دست کم میگرفتن متنفر بودم. اصلا از نوع پسر نفرت داشتم.
الان هم که نزدیک سی سالمه هیچ وقت هیچ وقت نسبت به هیچ پسری حسی نداشتم. و نشده که به پسری خوش بین یا وابسته باشم حتی عاطفی. در ذهنم مردها یه سری ادم های زورگوی غیر منطقی بودند و هنوز هم این ذهنیتم باقی مونده. ( با اینکه پدر خودم خیلی ادم مهربونیه ).
مهمتر اینکه حس جنسی نسبت به جنس مخالف اصلا تعریف نشده برام. تا حالا اصلا نسبت به هیچ کسی دید جنسی نداشتم. بیشتر ترس دارم تا حس دیگه ای . در مورد خواستگارهامم این طور بوده و ترس از زورگویی و خود رایی مردها نذاشته بتونم ازدواج کنم.
در برخورد با جنس مخالف خیلی جدی ام . ولی چون خودم هیچ حس جنسی ندارم فکر میکنم اونها هم هیچ حسی به من ندارن. به خاطر این مثالا از اینکه با همکارم تنها باشم هیچ حس بدی ندارم ولی بعدش متوجه میشم که پشت سرم حرف دراوردن. در حالی که من هیچ منظوری ندارم و فقط فقط جنبه انسانی طرف مقابلم رو دیدم.
توی این وبلاگ خوندم که پسرها همش میگن نسبت به خانم ها تو خیابون یا محیط کار دید جنسی دارن یا حتی خانمی رو در بیرون میبینن دست به خود ارضایی میزنن ، ( در مورد پسرها خیلی بهتر از این چیزها فکر میکردم نمیدونستم به این شدت هم میتونه باشه ) میگم نکنه همکارام یا اون هایی که من فقط دید انسانی دارم بهشون ، در ذهنشون در مورد من تصورات ناجوری داشتن؟ بد بینی و ترسم از جنس مذکر چندین برابر شده.
همش میگم نکنه الان تو ذهنش فکرهای بد میاره . نمیدونم باید چکار کنم.
مرتبط:
چطوری دیدگاه بدم که ریشه در گذشته داره رو نسبت به مردان اصلاح کنم؟
چرا یک عده از دختران نسبت به مردان این قدر بد بین شدند؟
چطور نفرتم رو از جنس مرد از بین ببرم ؟
چکار کنم نسبت به مردها تنفر نداشته باشم ؟
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۲۸۴۲ بازدید توسط ۲۲۶۱ نفر
- سه شنبه ۲۴ اسفند ۹۵ - ۲۱:۰۰
